ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ยิ่งเจอก้อยิ่งรัก เพราะคนๆนั้นคือเธอ Intro
ยิ่งเจอก้อยิ่งรัก เพราะคนๆนั้นคือเธอ
Intro
"ยุนโฮ ลูกอยู่ไหนลงมาหาแม่หน่อยสิ" คุณแม่ชอง ยุนนาเอ่ยเรียกลูกชาย
"มาแล้วคร้าบบบบ" ยุนโฮเอ่ยพร้อมวิ่งลงมาหาแม่ตนของตนแต่ก้อต้องผงะ เมื่อเห็นเด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักยืนอยู่ข้างแม่ของตน
"อ่ะ มานี่ แม่จะแนะนำให้รู้จัก คิม แจจุง ต่อไปเค้าจะมาเป็นน้องชายของลูกนะ ฝากดูแลน้องเค้าด้วยละกัน" ยุนนาเอ่ยขึ้น
"ครับ ครับ ยินดีที่ได้รู้จัก เราชื่อ ยุนโฮ" ยุนโฮเอ่ยอย่างยินดีที่จะมีน้องหน้าตาน่ารักแบบนี้พร้อมกับยื่นมือไปเพื่อจับมือทักทาย แต่แจจุงก้อไม่ยอมแม้แต่จะยืนมือมาจับ เอาแต่ก้มหน้า
"เอ่อ คือ โบแจจ๋า เดี๋ยวหนูขึ้นไปพักก่อนละกันนะ" ยุนนาเอ่บกับแจจุง
"ครับ" แจจุงตอบพร้อมกับเดินขึ้นไปชั้นสองโดยมีสาวใช้นำไป
ครับหรอ แจจุงเป็นผู้ชาย อ๋าาาาาาาาาา เค้าชมผู้ชายว่าสวยตายๆ ตรูเป็นเกย์หรอเนี่ย ยุนโฮคิด
"ยุนโฮอย่าโกรธน้องเลยนะ น้องเค้ายังทำใจไม่ได้อ่ะ" ยุนนาเอ่ย
"ทำใจอะไรครับ" ยุนโฮถามอย่างงง
"อ้าว ลูกจำน้าคิมแจรินได้มั้ยจ๊ะ เพื่อนรักแม่หนะ เค้าและครอบครัวทั้งหมดยกเว้นแจจุงประสบอุบัติเตุเสัยชีวิต แม่ก้อเลยรับแจจุงมาดูแล" ยุนนาเอ่ย
"อ๋อ จำได้แล้วครับ มิหน่า แจจุงถึงสวยเป็นลูกของน้าแจรินนี่เอง" ยุนโฮเอ่ยขึ้น
"อ๊ะ นั่นแน่ แม่รู้นะลูกคิดอะไรอ่ะ แม่ไม่ว่าหรอ แต่อย่าทำให้นู๋แจเค้าเสียใจนะลูก เพราะแม่กับพ่อรักนู๋โบแจมากนะ" ยุนนาเอ่ย
"แม่ จะบ้าหรอ ผมไม่ใช่ประเภทนั่นนะ" ยุนโฮเอ่ยปฏิเสธไป
"จ้า แล้วแม่จะคอยดู แต่ยังไงก้อฝากนู๋โบแจด้วยละ" ยุนนาเอ่ย
"ได้ครับ ว่าแต่เค้าเป็นน้องผม แล้วเค้าอายุเท่าไร แล้วเรียนที่ไหนชั้นอะไร" ยุนโฮเอ่ยถามเป็นชุด
โห่ เอากะมันดิ ไหนบอกไม่เอาไม่สนแต่สักใหญ่เลย ยุนนาคิด
"นู๋โบแจ เค้าอายุเท่าลูกแหละ เค้าเรียนที่โรงเรียนเทตัน อยู่ชั้นม.2" ยุนนาตอบ
"งั้นผมว่า แม่ให้น้องเค้าย้ายมาเรียนที่เดียวกับผมดีกว่า จะได้ดูแลสะดวก" ยุนโฮเอ่ย
"ไม่ได้หรอกลูก น้องเค้าขอแม่ไว้ว่าขอเรียนที่เดิมจนจบม.3 แล้วเค้าจะยอมย้ายไปเรียนที่เดียวกับลูก" ยุนนาเอ่ย
"ทำไมอ่ะครับ" ยุนโฮเอ่ยถามอย่างสงสัย
"แม่ไม่รู้รายละเอียดอะไรมากหรอ แม่ลูกแค่ว่าโบแจเค้ามีเพื่อนสนิทอยู่คนนึงเป็นเด็กดีมาก แต่เป็นเด็กกำพร้า แล้วเค้าได้ทุนเรียนที่เทตันจนถึงม.3 โบแจเลยอยากอยู่กับเพื่อนคนนี้จนจบมั้งจ๊ะ" ยุนนาตอบ
"งั้นผมว่าถามเค้าเป็นเด็กดีจริง แม่ก้ออุปการะเค้าต่อหลังจากเรียนม.3จบสิครับ โบแจต้องดีใจแน่ๆเลย ที่ได้เรียนกับเพื่อนคนนี้ต่ออ่ะครับ อีกอย่างอุปการะเด็กอีกคนขนหน้าแข้งแม่ไม่ร่วงหรอก ทางที่ดี แม่ก้ออุปการะเค้าเป็นลูกอีกคนเลย ผมจะได้มีน้องสองคนไงครับ" ยุนโฮคิด
5555+ โบแจน่ารักขนาดนี้ เพื่อนก้อต้องน่ารักแน่ๆ เค้าจะเป็นพี่ชายที่โชคดีที่สุดในใโลกแน่ๆเลย ยุนโฮคิด
ทำไมวันนี้ลูกชายชั้นมาแปลกแหะ คิดอะไรดีๆก้อเป็นด้วย แต่ก้อดี โบแจคงดีใจ ยุนนาคิด
"งั้นเดี๋ยวแม่ขอไปคุยกับโบแจดูก่อนละกัน" ยุนนาเอ่ย
"ไม่ต้องหรอครับ เดี๋ยวผมคุยกับโบแจให้เอง ไม่ต้องห่วง" ยุนโฮคิดแล้วก้อเดินขึ้นไปหาแจจุง
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
"แจจุง พี่ยุนโฮนะ เปิดประตูหน่อยพี่มีเรื่องจะคุยด้วย" ยุนโฮเอ่ย
แอ๊ดดดดด ประตูก้อเปิดออก
"ขอพี่เข้าไปข้างในได้มั้ย" ยุนโฮเอ่ยขอ เพราะหลังจากที่แจจุงเปิดประตูออกมาก้อเอาแต่ก้มหน้าก้มตามองพื้น
"อ๋อ ขอโทษครับ เชิญครับ" แจจุงเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน
เสียงหวานจัง ยุนโฮคิด
ยุนโฮเดินเข้ามานั่งลงบนเตียง แจจุงปิดประตูแล้วเดินตามมานั่งข้างๆ
"พี่ยุน มีอะไรครับ" แจจุงเอ่ยถาม
"อ๋อ พี่จะมาถามว่า ทำไมแจไม่ยอมย้ายมาเรียนที่เดียวกับพี่" ยุนโฮเอ่ยถามทั้งที่รู้อยู่แล้ว
"คือว่า ผมมีเพื่อนสนิทคนนึง เราเรียนด้วยกันมาตั้งแต่อนุบาลแล้ว เค้าเป็นเด็กกำพร้า เค้าได้ทุนเรียนจนถึงม.3 ผมเลยอยากเรียนกับเค้าจนจบนะครับ" แจจุงเอ่ยเหตุผล
"ค่อยโล่งอกหน่อย พี่นึกว่าแจจุงไม่ชอบหน้าพี่เลยไม่ยอมว่าเรียนกับพี่" ยุนโฮเอ่ยขึ้น
"ไม่ใช่นะครับ ผมไม่ได้รังเกียจพี่ซะหน่อย ผมซะอีกที่ต้องกลัวพี่รังเกียจ ขอโทษนะครับ ที่เมื่อกี้ผมทำไม่ดีกับพี่" แจจุงรีบปฏิเสธทันที
"บ้า พี่จะรังเกียจได้ไง แจจุงออกจะน่ารัก แล้วก้อแจจุงพี่ขอเรียกนายว่า แจ ได้ป่ะ" ยุนโฮเอ่ยถาม
"ได้ครับ พี่ยุนโฮ" แจจุงเอ่ยพร้อมกับยิ้มหวานไปให้
"แจ นายรู้มั้ยว่าตอนนี้แจไม่ได้อยู่คนเดียวแล้ว เพราะฉะนั้น ไม่ว่ามีอะไรเกิดขึ้นนายจะต้องบอกพี่นะ สัญญานะ" ยุนโฮเอ่ย
"ขอบคุณครับ พี่ยุนโฮ" แจจุงเอ่ยขอบคุณแล้วก้อโผ่กอดยุนโฮ
ตัวแจจุงนิ่มจัง หอมมากด้วย ไม่ได้ ไม่ได้ ยุนโฮตั้งสติ ไว้นี่น้องนายนะ ห้ามคิดเกินเลย ยุนโฮคิด
แต่ก้อน้องไม่จริงนี่ จะกลัวอะไร แม่ก้อไม่ได้ว่าอะไรด้วย 555+ ยุนโฮHappy ชัวร์
"เอ่อ ใช่แจจุงพี่จะถามว่า เพื่อนแจชื่ออะไรอ่ะ แล้วเค้าเป็นคนยังไงหรอ" ยุนโฮเอ่ยถาม
"เค้าชื่อเซียะครับ เค้าเป็นคนน่ารักมากกกกกกก แล้วก้อนิสัยดีด้วย เรียนก้อเก่ง ร่าเริงเข้ากับทุกคนได้ เมื่อก่อนตอนที่ผมเข้าเรียนใหม่ๆ ผมไม่กล้าคุยกับคนอื่น ผมเลยต้องอยู่คนเดียว ก้อมีแต่เซียะเนี่ยแหละที่เดินเข้ามาคุยกับผม จนผมกล้าคุยกับคนอื่น ก้อเลยมีเพื่อนไม่เหงาอีกต่อไป" แจจุงเอ่ยเล่าอย่างมีความสุข
"งั้นถ้าพี่จะให้แม่อุปการะเค้าอีกคนให้มาอยู่เป็นเพื่อนแจจุง แจจะว่าไงครับ" ยุนโฮเอ่ยถาม
"จริงหรอครับ พี่ยุนโฮใจดีจัง เซียะต้องดีใจแน่ๆเลย แต่เซียะต้องไม่ยอมแน่ๆเลย เพราะเมื่อก่อนแม่ผมก้อเคยพูดกับเค้าแล้ว เค้าบอกว่ารอจบม.3 ก่อน เพราะตอนนี้เค้าอยากช่วยเหลืองานที่บ้านเด็กกำพร้าที่เค้าอยู่อ่ะ" แจจุงเอ่ยพร้อมกับพองแก้มอย่างงอนๆ
"ไม่เอานะ อย่าทำหน้างั้นสิ พี่ว่าเอางี้ดีมั้ย งั้นเราก้อค่อยคุยกับเค้าใหม่ตอนใกล้จบม.3 ละกัน เค้าน่าจะตกลง" ยุนโฮเอ่ยขึ้น
"ก้อดีเหมือนกันครับ พี่ยุนฉลาดที่สุดในโลกเลย" แจจุงลืมตัวกระโดดกอดยุนโฮอีกรอบ
"ป่ะ แจพี่ว่าเราไปทานข้าวเย็นกันดีกว่า" ยุนโฮเอ่ยขึ้น
"ครับ" แจจุงเอ่ยแล้วก้อเดินตามยุนโฮออกมาจากห้อง
หลังจากที่ทุกคนทานข้าวเสร็จก้อเดินไปนั่งดูทีวีด้วยกันที่ห้องรับแขก
"หนูแจ ห้องนอนเป็นไงบ้าง อยู่ได้หรือป่าวจ๊ะ" ชอง จียองเอ่ยถาม
"ได้สิครับ คุณลุง" แจจุงเอ่ยตอบ
"ไม่เอา ตอนนี้ต้องเป็นคุณพ่อสิจ๊ะ" จียองเอ่ยแก้
"ครับ คุณพ่อ" แจจุงเอ่ยทำให้จียองยิ้มแก้มปริ
"เอ่อ โบแจจ๋า โรงเรียนลูกเข้ากี่โมงจ๊ะ"ยุนนาเอ่ยถาม
"8.00 ครับ" แจจุงตอบ
"งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้พ่อไปส่งนะ" จียองเอ่ยเสนอตัว
"ไม่ต้องหรอกพ่อ หน้าที่รับส่ง ดูแลแจจุงเป็นของผมครับ" ยุนโฮเอ่ยขึ้น
"ไม่เอา พ่อจะไปส่งเอง พ่อเป็นห่วง" จียองยังไม่ยอมยุนโฮ
"ไม่ได้" ยุนโฮเอ่ย
"ไม่" จียองเถียง
"หยุดเดี๋ยวนี้ทั้งคู่เลย" ยุนนาเอ่ยห้ามทัพ
"จียอง คุณมีประชุมตอนเช้าบ่อยๆ แล้วคุณจะไปรับไปส่งโบแจได้ยังไง" ยุนนาถาม
"เอ่อ...." จียองตอบไม่ถูกไม่รู้จะอ้างไงดีอ่ะ
"ให้ยุนโฮไม่ส่งแหละดีแล้ว เพราะโรงเรียนยุนโฮอยู่ห่างจากโรงเรียนแจจุงไม่เยอะ ให้ยุนโฮไปรับไปส่งแหละดีแล้ว" ยุนนาเอ่ย
ยุนโฮยักคิ้วให้จียองอย่างผู้ชนะ
จียองก้อแลบลิ้นปริ้นตาใส่เหมือนกัน
แจจุงที่ดูอยู่ก้อได้แต่หัวเราะเบากับอาการของสองพ่อลูก
แล้วทั้งสี่ก้อดูทีวีด้วยกันจนดึก
"ยุน แจ ไปนอนได้แล้วลูก" ยุนนาเอ่ย
"แม่ครับ แจเค้าหลับไปแล้วอ่ะครับ" ยุนโฮเอ่ย
"งั้นยุนโฮอุ้มน้องไปนอนที่ห้องที่ ไหวมั้ยจ๊ะ" ยุนนาเอ่ย
"ได้ครับ สบายมาก หัดไว้ ตอนเข้าหอจะได้สบาย" ยุนโฮเอ่ยอย่างทะเล้นแล้วก้ออุ้มแจจุงไปนอนที่ห้องของแจจุง
"คุณ ไอ้ยุน มันว่าอะไรนะ" จียองที่งัวเงียอยู่ฟังไม่ทัน
"เอาน่า ไม่ได้หรอ ถ้าเป็นอย่างนี้ แจจุงก้อจะอยู่กับเราตลอดไปไง" ยุนนาเอ่ย
"ไม่ดี เพราะแจจุงต้องอยู่กับผมสิ ไม่ใช่ไอ้หมีนั่น" จียองเอ่ยพร้อมกับจะเดินไปขัดขวางยุนโฮ
"คุณค่ะ ถ้าอยู่กับคุณ วันนึงแจจุงก้อต้องออกไปมีครอบครัวนะครับ แต่ถ้าแจจุงอยู่กับยุนโฮ แจจุงก้อจะอยู่กับเราตลอดไปไงค่ะ" ยุนนาเอ่ย
"ก้อจริงของคุณ แต่ผมจะดูไอ้ยุนไปก่อนนะ" จียองเอ่ยเสียงเข้ม
"ค่ะ ชั้นว่าเราไปนอนกันดีกว่า พรุ่งนี้คุณมีประชุมแต่เช้าหนิค่ะ" ยุนนาเอ่ยพร้อมกับดึงแขนสามีให้ไปนอนพร้อมตน
ตอนเช้า ณ คฤหาสน์ตระกูลชอง
"พี่ยุน พี่ยุน ตื่นได้แล้วครับ" แจจุงพยายามปลุกยุนโฮ
"ขออีก 5นาทีนะครับ" ยุนโฮเอ่ยอย่างงัวเงีย
"พี่ยุน งั้นผมไปก่อนนะครับ เพราะถ้ารอพี่ผมสายแน่ๆ ผมนัดเซียะไว้ด้วย" แจจุงเอ่ยพร้อมกับหันหลังเพื่อจะเดินออกจากห้องไป
"เดี๋ยวก่อน รอพี่แปะเดี๋ยวนะ เดี๋ยวพี่ไปส่ง"ยุนโอเอ่ยพร้อมวิ่งไปเข้าห้องน้ำ
แจจุงเดินลงมาทานข้าวเช้ารอยุนโฮ
5 นาทีต่อมา
"พี่มาแล้ว"ยุนโฮตะโกนลั่น พร้อมกับวิ่งลงมาจากบันได
"ทำไมพี่อาบน้ำเร็วจังอ่ะครับ" แจจุงถามอย่างแปลกจัง
"ก้อพี่กลัว ว่าแจจะไม่รอพี่นะสิ" ยุนโฮเอ่ยขณะเอาข้าวเข้าปาก
"พี่ยุน ช้าๆก้อได้ เดี๋ยวก้อติดคอหรอกครับ" แจจุงเอ่ย
แค๊ก แค๊ก แค๊กกกกก
"นั่นไง ผมพูดยังไม่จบเลย" แจจุงบ่นพลางลูบหลังให้ยุนโฮ
"ครับ คุณแม่" ยุนโฮเอ่ยหลอก
แจจุงพองแก้มแสดงความไม่พอใจ แล้วก้อเดินออกจากบ้าน ทำให้ยุนโฮต้องวิ่งตาม
"โอ๋ แจจ๋า พี่ขอโทษนะ ไม่ว่าแล้ว" ยุนโฮเอ่ยขอโทษพร้อมกับวิ่งตามแจจุงมา
"...." แจจุงไม่ได้ตอบอะไรจนทำให้ยุนโฮวิตก
ยุนโฮจึงตัดสินใจดึงแจจุงให้หันกลับมา
ภาพที่เห็นคือ น้ำตากำลังนองน้ำหนุ่มหน้าหวานตรงหน้าของเค้า
"พี่ ขอโทษ แจอย่าร้องไห้นะ" ยุนโฮเอ่ยอย่างรู้สึกผิด
"ไม่เป็นไร ไม่ใช่ความผิดของพี่หรอก เพราะพี่พูดเหมือนพวกพี่สาวของผมเท่านั้นเอง" แจจุงเอ่ย
ยุนโฮจึงดึงแจจุงเข้ากอดไว้
"ไม่ต้องคิดมากนะ ถึงนายจะขาดพี่สาวไป แต่ตอนนี้นายก้อได้ชั้นมาเป็นพี่ชายแทนแล้วไง เพราะฉะนั้นต่อไปนี้มีอะไรต้องบอกพี่นะ" ยุนโฮเอ่ย
แจจุงพยักหน้าแล้วก้อซุกอกยุนโฮร้องไห้
"พี่ว่า แจไปล้างหน้าล้างตาก่อนดีกว่า แล้วจะได้ไปโรงเรียนกัน" ยุนโฮเอ่ย
แจจุงพยักหน้าแล้วก้อเดินไปที่สวนสาธารณะใกล้เพื่อล้างหน้าล้างตา
ณ โรงเรียนเทตัน
"เซียะ" แจจุงเอ่ยเรียกเพื่อรักของเค้า
"โบแจ ทำไมวันนี้มาช้าจังอ่ะ เค้ารอตั้งนานแหนะ" เซียะเอ่ยพร้อมกับพองแก้มอย่างงอนๆ
เพื่อนกันเหมือนกันจริงๆแหะ แต่เด็กคนนี้ว่าไปหน้าตาก้อน่ารักดีแหนะ
"เซียะ นี่พี่ชายเราชื่อ ยุนโฮ พี่ยุนโฮครับ นี่เซียะครับ" แจจุงเอ่ยแนะนำตัว
"สวัสดีครับ" เซียะและยุนเอ่ยทักกัน
"แจ เดี๋ยวเย็นนี้พี่มารับนะครับ" ยุนโฮเอ่ยจบก้อเดินไป
TBC
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น