เราจบกันด้วยดีแม้ต้องมีน้ำตาระหว่างทาง

คำโปรย

ความรักของเรามันเปลี่ยนไปเมื่อไหร่ ทำไมมันกลับกลายเป็นแบบนี้ได้ มันเดินมาจนถึงจุดนี้ได้อย่างไรในเมื่อ เมื่อก่อนมันไม่ใช่แบบนี้ เราไม่ได้จากกันด้วยความเกลียด เราจากกันทั้งที่ยังรักจุดจบแบบนี้มันไม่ควรเกิดขึ้น แล้วสาเหตุจริงๆอยู่ที่ไหนกันนะทำไมเราจึงเลิกจับมือกันไปเสียแล้วทั้งที่ยังรักกันอยู่ คำถามที่ยังคงวนเวียนแม้แต่ตัวของพวกเราทั้งสองเองก็ตอบไม่ได้

เบื่อเหรอ นิดหน่อย

เกลียดเหรอ ไม่

ยังรักเหมือนเดิม ใช่

ห่วงใยกันไหม ใช่

นอกใจมีคนอื่นเหรอ ไม่

ทะเละกันเหรอ บางครั้ง

บางทีคำตอบที่ชัดเจนคงเป็นความเบื่อหนายกับสิ่งที่เกิดขึ้นซ้ำซากจำเจ เหนื่อยหน่ายแล้วกับการพูดหรือจัดการกับอะไรเดิมๆซ้ำๆ จากกันตอนนี้ทั้งที่ยังรักกันก็คงจะดีกว่าที่จะต้องจากกันด้วยความเกลียดชัง

ขออนุญาตนักอ่านอ่านอย่างมีสติ เพราะนิยายเรื่องนี้ไม่ใช่แนวที่นักเขียนชอบเขียนนัก แต่เพราะอยากข้ามคอมฟอร์ทโซน เลยอยากที่จะลองเขียนดู แต่เพราะเราใช้อาชีพเขียนนิยายเลี้ยงชีพดังนั้นก็จะเป็นเหมือนนิยายเรื่องอื่นๆของเราที่จะมีการติดเหรียญ ดังนั้นขอให้นักอ่านที่ผ่านเข้ามาทำความเข้าใจด้วยว่า

นิยายเรื่องนี้ติดเหรียญค่ะ

**** ขอความกรุณาคอมเม้นอย่างสุภาพ เพราะถ้ากระทบใจกันเราลบทิ้งทันทีไม่ขอเก็บคอมเม้นนั้นไว้นะคะ ขอบคุณค่ะ