คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ♔ HIDDEN : : I N T R O
ทั่งที่รู้สึกรักจนเอ่อล้นหัวใจ
แต่กลับไม่สามารถเปิดเผยความในให้ใครรู้ได้
พวกเธอ..จึงเลือกที่จะปิดบังและเก็บซ่อนมันเอาไว้
ในก้นบึ้งของความรู้สึก แม้จะทรมานแค่ไหนก็ตาม
______________________________________________________
เธอเคยแอบรักใครบ้างหรือเปล่า รู้สึกดีเมื่ออยู่ใกล้ ใจเต้นแรงทุกครั้งเมื่อเขายิ้มมา รู้สึกดีใจกับสิ่งเล็กๆน้อยๆที่เขาทำให้ เธอเคยเป็นหรือเปล่า?
ใช่แล้ว..ฉันเคยเป็นนะ มันเป็นความรู้สึกที่เกิดขึ้นโดยที่ไม่รู้ตัวเลย
จากคนแปลกหน้าในวันวาน จนวันนี้ได้เขากลายเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของฉันไปเสียแล้ว
ความใกล้ชิด ความห่วงใย และความขี้เล่นของเขาทำให้ฉันเริ่มหวั่นไหว
สะสมเพิ่มพูนไปเรื่อยๆ จนมันกลายเป็นความรัก
แต่ ในเมื่อเขาไม่เคยคิดอะไรกับฉันนอกจากเพื่อนคนหนึ่ง
ถ้าเป็นคุณล่ะจะเลือกเดินออกมาหรือรอเขาต่อไป..
ผมเกลียดตัวเองชะมัด..เกลียดตัวเองทั้งทีมีคนที่รักอยู่แล้ว
ผมมั่นใจมากๆว่าเธอคือคนที่ใช่และต้องเป็นภรรยาของผมในอนาคตอย่างแน่นอน
ทั้งที่คิดแบบนั้นแต่กลับหวั่นไหวกับเพื่อนที่เพิ่งรู้จักกันได้ไม่นาน
รอยยิ้ม ความไร้เดียงสาของเธอทำให้ผมหัวใจเต้นผิดจังหวะอย่างไร้สาเหตุ
แต่ถึงอย่างนั้นผมยังรักเธอคนนั้นที่หมายปองเอาไว้อยู่ดี
ถ้าเป็นคุณล่ะจะเลือกเดินไปข้างหน้าหรือหันหลังกลับไป
เคยสิ..ใครบ้างจะไม่เคยล่ะ ความรู้สึกที่มีคนมาคอยเติมเต็มช่องว่างน่ะ
แต่มันก็แค่ เคย เท่านั้นแหละ เขาเป็นทั้งเพื่อน คนสนิทที่ฉันไว้วางใจมากที่สุด
แต่แล้ววันหนึ่งเขาได้ทำผิดอย่างร้ายแรงนั่นเป็นสิ่งที่ไม่น่าให้อภัย
ฉันควรจะเกลียดเขา แต่ความหลังเมื่อวันวานคอยตอกย้ำอยู่เสมอว่าฉันยังรักเขาอยู่
แต่ความผิดที่เขาได้ทำมันช่างใหญ่หลวงเกินกว่าที่เราจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้
ถ้าเป็นคุณล่ะจะเลือกรักหรือเกลียด...
คนเราสามารถผิดพลาดกันได้..ผมได้แต่ปลอบใจตัวเองอย่างนี้เรื่อยมา
มันเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่หลวงในชีวิตของผมเลยทีเดียว
มันทำให้ผมเสียเพื่อนคนสำคัญไป ความเชื่อใจที่มีอยู่เพียงน้อยนิดกับสายสัมพันธ์ที่ขาดสะบั้น
มันยากเกินที่จะสมานกลับเป็นดังเดิมได้ ผมรู้ว่าเธอคงจะไม่ให้อภัยอย่างแน่นอน
แต่ผมอยากทำอะไรบ้าง อย่างน้อยมันก็ดีกว่าปล่อยให้อะไรๆมันอาราคาซังอยู่แบบนี้
ถ้าเป็นคุณล่ะจะเลือกอยู่เฉยๆหรือแก้ไข
เคยสิ..ก็นะวัยรุ่นอย่างพวกเราคงหนีไม่พ้นเรื่องแบบนี้ไปได้หรอก
เขาเปรียบเสมือนพี่ชายผู้แสนดี อัศวินขี่ม้าขาว หรืออาจเป็นเจ้าชายของฉันเลยก็ได้
เขาทำให้ฉันตกหลุมรักตั้งแต่แรกเจอ วางตัวไม่ถูกเมื่อได้ยินเสียงหรือเห็นหน้าเขา
เป็นแบบนี้มานานแล้วแต่ฉันมันขี้อายก็เลยไม่กล้าบอกความรู้สึกกับเขาอยู่ดี
ถ้าเป็นคุณล่ะจะเลือกรักแต่ไม่กล้าบอกหรือบอกแต่เขาไม่รัก
เคยได้ยินไหมรักแท้แพ้ใกล้ชิด ผมไม่ปฏิเสธเลยว่านี่คือเรื่องจริง
ผมรู้สึกว่าคนรักของตัวเองเริ่มตีตัวออกห่างออกไปทีละนิด ทั้งที่ผมก็รักเธอมากแท้ๆ
มันคงเป็นผมไม่มีเวลาให้หรือเธออาจเบื่อผมก็เป็นได้ ผมเฝ้ารอให้เราสองคนกลับมาเป็นเหมือนเดิม
แต่จู่ๆผมก็เริ่มรู้สึกหวั่นไหวกับคนที่ผมสาบานจะปกป้องในฐานะ พี่ชาย
ทั้งที่อยากดูแล อยากปกป้องแบบนี้ไปเรื่อยๆแต่ใจผมดันคิดเกินเลยไปกว่าพี่น้องซะนี่
ถ้าเป็นคุณล่ะจะเลือกหน้าที่หรือหัวใจ
_________________________________________________
กลับมาอัพแล้วจ้ายังจำกันได้บ่? >_< (เงียบ....) ขอบคุณค่ะๆ T_T
รู้สึกผิดจังทิ้งฟิคเรื่องนี้ไปนานมากกกก (นี่เพิ่งจะรู้ตัวหรอ -_-) ตอนแรกกะจะลงเมื่อก่อนนั่นแหละ
แต่ไปๆมาๆเกริ่นก่อนดีกว่าเนาะความน่ารักความฮาเร็มค่อยไปติดตามในเรื่อง >__< #ถูกรุมปาหินใส่
อันนี้แค่เกริ่นเฉยๆนะ เห็นดราม่าแบบนี้ในเรื่องจริงๆมันไม่ขนาดนี้หรอกนะคะ >O<
ลองอ่านและเดาๆกันไปก่อนว่าเป็นของใครกันบ้าง เดี๋ยวมาเฉลยในเนื้อเรื่อง -.,-
เลิฟยู ทูมัช โซมัช เวรี่มัช >3<
ความคิดเห็น