ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    {Fic Exo} St Ford

    ลำดับตอนที่ #3 : St Ford 3

    • อัปเดตล่าสุด 5 ก.ค. 57


    St Ford 3


    "เห้ย!"

     

    "โอ้ยยยย!" แบคฮยอนล้มทับชานยอล ทำให้หน้าของทั้งสองคนชนกัน ทุกคนที่เห็นรวมถึงแฟนคลับของชานยอลและแฟนคลับจงอิน(บางส่วน)ตกอยู่ในความเงียบ และอึ้ง
     

    "นายลุกออกไปสิ" แบคฮยอนบอกชานยอล
     

    "นายแหละต้องลุก นายทับฉันอยู่"
     

    แบคฮยอนก้มลงมองก็พบว่าเป็นอย่างที่ชานยอบพูด แบคฮยอนทับชานยอลอยู่ แต่กลับสั่งให้ชานยอลลุกซะเอง =_=
     

    "เออจริง ฉันต้องเป็นคนลุก" แบคฮยอนค่อยๆพยุงตัวเองขึ้นมา และชานยอลเองก็ลุกตามขึ้นมา

     

    ตอนที่ทั้งสองล้มทับกันตาของคยองซูจากโตอยู่แล้วยิ่งโตยิ่งกว่าเดิมสิบเท่า(เว่อร์ไปป่ะ-_-)
     

    "คยองซูๆ ไปเหอะๆ"
     

    "หือ? อะไรนะ"
     

    คยองซูยังคงมึนอยู่เลยไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรสักเท่าไหร่
     

    "ไปกันเถอะ"

     

    "ไปเลยหรอ?" คยองซูถามเพราะยังไม่อยากไป ครั้งนี้เป็นครั้งที่คยองซูยืนใกล้ชานยอลที่สุด เห็นชานยอลใกล้สุด แม้จะห่างเพียงสองเมตรคยองซูก็ดีใจ อิอิ
     

    "ก็ไปเลยดิ จะอยู่ไมล่ะ"
     

    แบคฮยอนตอบแล้วคว้าข้อมือคยองซูกำลังจะพาเดินแทรกกลุ่มแฟนคลับของชานยอลและจงอินออกมา แต่ชานยอลกับเรียกซะก่อน
     

    "ไปคุยกันก่อนดิ"
     

    "ฉันหรอ?" แบคฮยอนหันมาชี้ตัวเองและถามอย่างงงๆ

     

    "ถ้าไม่ใช่นายแล้วเมื่อกี้ใครล้มทับฉันล่ะ" ชานยอลตอบกลับมาอย่างกวนๆ

     

    "เฮ้อ~~ คยองซู เดี๋ยวฉันไปคุยกับนายนี่แปปนะ นายจะขึ้นห้องไปก่อนก็ได้นะ"
     

    "อื้มๆ"
     

    คยองซูพยักหน้ารับ
     

    แล้วชานยอลก็ขว้าข้อมือของแบคฮยอนแล้วพาเดินไปที่ห้องทำงาน(ของประธานนักเรียน) ส่วนพวกแฟนคลับก็ยังคงอึ้งอยู่
     

    พอชานยอลกับแบคฮยอนเข้าไปได้สักพักกลุ่มแฟนคลับของชานยอลก็แยกย้ายกันไป เหลือแต่คยองซูและจงอินที่ยืนอยู่ตรงนั้น

     

    "เฮ้อออ~~~ แบคฮยอนนี่โชคดีจัง ได้ใกล้ชิดพี่ชานยอล คงมีแต่คนอิจฉา- -"
     

    คยองซูยืนบ่นคนเดียวหลังจากที่กลุ่มแฟนคลับของชานยอนได้แยกย้ายกันไปแล้ว
     

    "นายก็คงแอบอิจฉาด้วยใช่มั้ยล่ะ" จงอินที่ยืนอยู่ตรงนั้นด้วยก็เอ่ยขึ้นมาถามคยองซู

     

    "คงงั้นแหละมั้ง ก็พี่ชานยอลน่ะดังจะตายไป หล่อก็หล่อ รวยก็รวย สาวๆกรี๊ดเพียบเลย เอ๊ะ! ว่าแต่นายเป็นใครอ่ะ"
     

    หลังจากที่คยองซูตอบคำถามเสร็จ คยองซูก็ถามต่อว่าคนที่ตนคุยด้วยคือใคร ไม่ได้รู้จักกันสักหน่อย
     

    "สุดหล่อประจำโรงเรียนไง" จงอินตอบคยองซูด้วยสีหน้ากวนๆ
     

    "แฟนคลับพี่ชานยอลหรอ?" คยองซูก็ยังคงถามต่อไป

     

    จงอินดูเหมือนว่าคยองซูจะไม่รู้จริงๆว่าตนคือใคร
     

    "นี่นายไม่รู้จักฉันหรอ"
     

    "ถ้าฉันรู้ฉันจะถามนายทำไมล่ะ"
     

    "เออ จริงว่ะ ฉันว่าฉันออกจะดังนะ"
     

    "หรอ แล้วทำไมฉันไม่รู้จักนายเลย หรือฉันไม่ได้ติดตามข่าวสารของโรงเรียน?"
     

    "ถ้านายไม่รู้จักฉัน ฉันจะแนะนำตัวให้ ฉัน คิม จงอิน นักเต้นสุดหล่อประจำโรงเรียนนี้ ดังมากด้วย"
     

    "อ่อ ฉันโด คยองซู"
     

    คยองซูแนะนำตัวเองบ้าง
     

    "อ้อ อีกอย่างหน้าตาหล่อๆอย่างฉันไม่ได้เป็นแฟนคลับไอ้ยอลด้วย แต่เป็นเพื่อนสนิทไอ้ยอล=_="
     

    "อ่อ-_- ห้ะ! เพื่อนสนิทพี่ชานยอล จริงดิ"
     

    คยองซูตกใจที่ตนได้ยืนคุยอยู่กับเพื่อนสนิทพี่ชานยอล
     

    "ฉันจะโกหกทำไม"
     

    "นั่นสินะ"
     

    "ยินดีที่ได้รู้จักนะ"
     

    เด็กอะไรไม่รู้น่ารักชะมัดเลย

     

    ชานยอลพาแบคฮยอนเข้ามาในห้องทำงาน(ของประธานนักเรียน)
     

    "มีอะไรหรอ" แบคฮยอนถามชานยอล
     

    "ล้มทับแล้วขอโทษด้วยดิ" ชานยอลพูดใส่แบคฮยอนด้วยสีหน้ากวนๆ

     

    "เอ่อ ขอโทษน่า เมื่อกี้ฉันแค่ลืมขอโทษนายน่ะ" แบคฮยอนนำหน้าตาอ้อนๆใส่ชานยอล

     

    "....."
     

    "เห้ย เรื่องแค่นี้งอนเลยหรอ"
     

    "ไม่ได้งอน"

    ถึงจะพูดออกไปอย่างนั้นแต่ชานยอลก็ยังแกล้งทำหน้าตางอนๆใส่แบคฮยอน
     

    "แล้วทำไมต้องทำหน้าตาอย่างนั้นด้วยล่าาาา"
     

    แบคฮยอนพูดพร้อมกับยื่นมือหยิกแก้มชานยอลเบาๆ แต่ชานยอลไม่ได้ตอบกลับแต่อย่างใด แบคฮยอนจึงค่อยๆปล่อยมืออกแล้วมองหน้าชานยอลอักครั้ง
     

    "นายเป็นไรป่ะเนี่ย?"
     

    "ป่าวๆ ฉันขอถามอะไรนายหน่อยดิ นาย..."
     

    "ฉัน...แบคฮยอน"
     

    "ฉันชานยอล"
     

    "แล้วเมื่อกี้นายจะถามอะไรฉันหรอ"
     

    "นายจำผู้หญิงคนนั้นได้ป่ะ เอ่อ...วันที่นายสะดุดล้มแล้วฉันเข้าไปช่วยได้ป่ะ"

     

    "อ่อๆ จำได้ ทำไมหรอ"
     

    "ผู้หญิงคนนั้นได้เข้ามาทักทายหรือมายุ่งกับนายมั้ย"
     

    "ไม่อ่ะ มีอะไรรึเปล่า"
     

    "ป่าวหรอก แค่นายอย่าไปยุ่งกับเธอก็พอ แล้วนายก็พยายามอย่าเข้าใกล้เธอล่ะ ระวังตัวด้วยนะ"
     

    ชานยอลพูดด้วยสีหน้าจริงจัง
     

    "อ่อๆ ทำไมต้องละวังตัวด้วยล่ะ"
     

    "เป็นห่วง เอ่อ...หมายถึงกลัวผู้หญิงคนนั้นเล่นอะไรแปลกๆน่ะ"
     

    "อ่อ" แบคฮยอนพยักหน้าเข้าใจ
     

    "งั้นนายไปเรียนเถอะ"

     

    "อื้ม งั้นฉันไปล้ะ "
     

    "อืม:)"






    อ่านแล้วช่วยคอมเม้นด้วยน้าาาาาาาา



     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×