ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : สนาม+สุสาน
จาก ไอไลค์ คนส่งเรื่องไปก็...จารุวรรณ แสงเขียว
"เรื่องนี้ไม่ได้เกิดขึ้นกับฉันเอง แต่คนที่ฉันรู้จักเล่าให้ฟังอีกทีเพราะมีอยู่วันหนึ่ง ฉันไปสนามกีฬาที่อยู่ใกล้บ้าน ซึ่งที่นี่ทุกๆเย็นจะมีคนมาวิ่งออกกำลังกาย เล่นฟุตบอล เตะตะกร้อ หรือเล่นสเก็ตบอร์ดกัน
ตอนที่ฉันเดินเล่นไปจนถึงมุมด้านซ้ายของสนาม ฉันก็สังเกตเห็นศาลเจ้าที่เล็กๆตั้งอยู่ และมีเครื่องเซ่นไหว้เต็มไปหมดพอฉันถามคนรู้จักเค้าก็เล่าให้ฟังว่า เมื่อก่อนตรงนี้เป็นสุสานพอมีบ้านคนมาอยู่อาศัยรอบๆก็เลยเปลี่ยนตรงนี้เป็นสนามกีฬาชุมชน ตอนเย็นๆค่ำๆเลยมักมีเหตุการณ์ประหลาดๆเกิดขึ้น เช่น ถ้าใครวิ่งออกกำลังกายอยู่ ก็จะมีคนแปลกหน้ามาวิ่งอยู่ข้างๆ แต่คนๆนั้นจะใส่เสื้อผ้าขาดรุ่งริ่งและเนื้อตัวบวมฉึ่ง ถ้าใครกำลังเล่นบาสฯอยู่ อาจถูกคนที่มองไม่เห็นตัว แย่งลูกบาสฯไปต่อหน้าต่อตาบ้าง ผลักให้ล้มลงกับพื้นบ้าง หรือถ้าใครนั่งดูเพื่อนๆอยู่ที่ริมสนามจะได้ยินเสียงคนมานั่งคุยอยู่ข้างหลังเป็นสิบๆคน แต่พอหันไปกลับไม่มีใครนั่งอยู่เลย แม้แต่คนที่ผ่านไปมาตอนดึกๆ ก็ยังเห็นคนเดินไปมาอยู่ทั่วสนามแต่พอเข้าไปใกล้ๆ และเพ่งมองดีๆ กลับไม่เห็นคนซักคน เมื่อมีคนเจอเหตุการณ์พวกนี้บ่อยๆ คนเลยไม่กล้าใช้สนามกีฬานี้อยู่พักหนึ่งจนหัวหน้าชุมชนต้องมาทำศาลเจ้าที่และเอาเครื่องเซ่นไหว้มาให้ทุกวันเหตุการณ์พวกนี้ก็หายไปทันที แถมคนที่บ้าหวยยังมาขอหวยแล้วถูกไปหลายราย จนมีการเอาของมาเซ่นไหว้มากขึ้นด้วย
แต่ไม่ว่ายังไง เมื่อฉันรู้เร่องนี้แล้ว ฉันก็ไม่กล้าไปเฉียดที่สนามนั้นอีกเลย
ข้าเจ้าคือ โฮตารุเน้ออออ บ่แม่นนางเงือกหรือฝนหนา???
"เรื่องนี้ไม่ได้เกิดขึ้นกับฉันเอง แต่คนที่ฉันรู้จักเล่าให้ฟังอีกทีเพราะมีอยู่วันหนึ่ง ฉันไปสนามกีฬาที่อยู่ใกล้บ้าน ซึ่งที่นี่ทุกๆเย็นจะมีคนมาวิ่งออกกำลังกาย เล่นฟุตบอล เตะตะกร้อ หรือเล่นสเก็ตบอร์ดกัน
ตอนที่ฉันเดินเล่นไปจนถึงมุมด้านซ้ายของสนาม ฉันก็สังเกตเห็นศาลเจ้าที่เล็กๆตั้งอยู่ และมีเครื่องเซ่นไหว้เต็มไปหมดพอฉันถามคนรู้จักเค้าก็เล่าให้ฟังว่า เมื่อก่อนตรงนี้เป็นสุสานพอมีบ้านคนมาอยู่อาศัยรอบๆก็เลยเปลี่ยนตรงนี้เป็นสนามกีฬาชุมชน ตอนเย็นๆค่ำๆเลยมักมีเหตุการณ์ประหลาดๆเกิดขึ้น เช่น ถ้าใครวิ่งออกกำลังกายอยู่ ก็จะมีคนแปลกหน้ามาวิ่งอยู่ข้างๆ แต่คนๆนั้นจะใส่เสื้อผ้าขาดรุ่งริ่งและเนื้อตัวบวมฉึ่ง ถ้าใครกำลังเล่นบาสฯอยู่ อาจถูกคนที่มองไม่เห็นตัว แย่งลูกบาสฯไปต่อหน้าต่อตาบ้าง ผลักให้ล้มลงกับพื้นบ้าง หรือถ้าใครนั่งดูเพื่อนๆอยู่ที่ริมสนามจะได้ยินเสียงคนมานั่งคุยอยู่ข้างหลังเป็นสิบๆคน แต่พอหันไปกลับไม่มีใครนั่งอยู่เลย แม้แต่คนที่ผ่านไปมาตอนดึกๆ ก็ยังเห็นคนเดินไปมาอยู่ทั่วสนามแต่พอเข้าไปใกล้ๆ และเพ่งมองดีๆ กลับไม่เห็นคนซักคน เมื่อมีคนเจอเหตุการณ์พวกนี้บ่อยๆ คนเลยไม่กล้าใช้สนามกีฬานี้อยู่พักหนึ่งจนหัวหน้าชุมชนต้องมาทำศาลเจ้าที่และเอาเครื่องเซ่นไหว้มาให้ทุกวันเหตุการณ์พวกนี้ก็หายไปทันที แถมคนที่บ้าหวยยังมาขอหวยแล้วถูกไปหลายราย จนมีการเอาของมาเซ่นไหว้มากขึ้นด้วย
แต่ไม่ว่ายังไง เมื่อฉันรู้เร่องนี้แล้ว ฉันก็ไม่กล้าไปเฉียดที่สนามนั้นอีกเลย
ข้าเจ้าคือ โฮตารุเน้ออออ บ่แม่นนางเงือกหรือฝนหนา???
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น