คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : group work...but not me
วันที่ 30 มีนาคม 50
อา...วันนี้มีงานกลุ่มให้ทำด้วยแฮะ...ตอนนี้เพื่อนๆในห้องก็เริ่มสนิทกันแล้ว ดีจัง ดีจัง ฉันจำชื่อเพื่อนๆทุกคนได้หมด และฉันก็คุยกับทุกคนแล้ว...แต่ก็ยกเว้นอยู่หนึ่งคนที่ฉันยังไม่เคยคุยกันเลย...พีม...เขามีชื่อว่าพีม เขาเป็นคนที่น่ากลัวเกินกว่าที่ฉันจะกล้าเข้าไปพูดด้วย...
ในห้องนี้...ฉันสนิทอยู่คนหนึ่งเธอเป็นคนที่น่ารักมาก ถึงมากที่สุด เขานั่งอยู่ข้างหน้าฉัน...เธอชื่อ คิ้ม เขาเป็นคนที่นิสัยดีมาก แต่วันนี้เธอกลับมานั่งข้างๆฉัน...รู้สึกประหม่าจังเวลาที่มีคนน่ารักๆมานั่งข้างเนี่ย...แล้วเราก็มีงานกลุ่ม กลุ่มละ 7 คนให้แสดงละคร แต่คิ้มต้องไปฮ่องกง แล้วคิ้มก็ดันเก่งภาษาอังกฤษเก่งที่สุดในกลุ่มด้วยสิ...เอ๋ท่าทางฉันจะลืมบอกนะว่า...มหาลัยเราเป็นมหาลัยอินเตอร์ชื่อดัง เราเลยต้องเรียนเป็นอังกฤษหมด ที่ฉันเข้าได้เพราะทุนกีฬา...ไม่งั้นคงไม่มีปัญญาจ่ายค่าเทมอหรอกเหอะๆๆๆ -.,-
อีก 3 วันทุกกลุ่มจะต้องแสดงละคร คิ้มก็ไม่อยู่...คิ้มฝากงานนี้ไว้ที่ฉัน...อ่ะนะ...ในเมื่อคนที่เรียนเก่งแถมหน้าตาดีที่สุดในห้องนี้ฝากงานไว้ก็ต้องทำให้ที่สุดสิ
สู้ๆๆๆๆ ยัยลูกเป็นขี้เหล่.... (>0<)/
ลูกเป็ดขี้เหล่..
******
วันที่ 30 มีนาคม 50
ตอนนี้ผมเริ่มมีเพื่อนขึ้นแล้ว ผมจำเพื่อนได้แค่บางคน เพราะบางคนผมก็ไม่อยากจะรู้จัก...โดยเฉพาะผู้หญิงที่นั่งหลังสุดของห้องริมประตู...ผมไม่อยากรู้จักเธอเลย และตอนนี้ผมก็จำชื่อเธอไม่ได้ด้วย...แต่ผมจำได้คนหนึ่งและจำได้ดีด้วย...เธอชื่อคิ้ม เป็นคนทีเรียนเก่งจริงๆ ผมชักจะสนใจเธอขึ้นมาแล้วล่ะ
วันนี้อาจารย์สั่งงานเป็นกลุ่ม คนแรกที่อยู่ในหัวผมคือ คิ้ม...แต่เธอกลับไปนั่งกับผู้หญิงริมประตูนั้น...ทำไมเธอถึงต้องเป็นเพื่อนยัยนั้นด้วยนะ....เวลาผมเห็นหน้ายัยลูกเป็ดนั้น ผมก็เหมือนจะอ้วกซะแล้ว...ผมเลยต้องอยู่กลุ่มเดียวกันไอ้กระเทยนี่เลย ... อ๋อ มันชื่อ....อะไรนะ....จำไม่ได้แหละ...รู้แต่ว่าเป็นตัวอักษรภาษาอังกฤษ ... ช่างมันเถอะ... อยู่ไปเรื่อยๆก็คงรู้เองแหละ....โถ่โว้ย!!! เห็นยัยนั้นอีกแล้ว...ยัยลูกเป็ดขี้เหล่....ขี้เหล่สุดๆ!!!!
.......
ความคิดเห็น