อลวนชะมัด นายคู่แฝด!!~

ลำดับตอนที่ #2 : เจอนายอีกแล้ววว

     ณ โรงอาหารอันเริศหรูที่ต่างกับร้านอาหารธรรมดาราวฟ้ากับเหว



   "ปิ๊ง!!"ฉันตะโกนเรียกหญิงคนหนึ่งที่ร่างเล็กน่ารักมากๆเลยดูไม่ออกว่าม.4

 "โฟว์ ไปไหนมาอ่ะ!!" ยัยคนที่มีนามว่าปิ๊งตะโกนใส่ฉัน ท่าทางเธอจะอารมณ์เสียแล้วมั้ง - -

 "ไปห้องพยาบาลอ่ะ เมื่อเช้ามีเรื่องนิดหน่อย... แล้วพวกยัยบิวอ่ะ.."ฉันพูดพลางนั่งลงตรงข้ามกับหล่อน


 "ก็พวกเรานั่งรอแกตั้งนานไม่มาซะที พวกนั้นเลยไปฆ่าหั่นศพแถวหลัง ร.ร.แล้วมั้ง"ยัยนั่นพูด..
   บรึ๋ย สยองชะมัดเลยฟ่ะT_T

 "เอ้า!!ซื้อไว้ให้กินซ้า"ปิ๊งพูดพลางยื่นกล่องข้าวมาให้

 "- - + พูดดีๆหล่อนติดหนี้ฉันหรือซื้อให้ด้วยน้ำใจกันแน่ยะ"ฉันพูดแล้วทำหน้ามีเหลี่ยม เอ๊ย บ้าเรอะ หน้าฉันไม่ได้เหลี่ยมซะหน่อย

 "เออ...จ้า รีบกินเถอะค่ะ..."
    แล้วฉันก็สวาปามเอ้ย บรรจงกินข้าวกล่องของปิ๊งซึ่งคิดว่าราคาประมาณ 15 บาท

 "ผลั่ก!!"อู๊ฟฟฟฟฟ O_O ฉันสไลด์ลงเก้าอี้ทันที

มีไอ้บ้าที่ไหนมาชนชั้นเนี่ยยยยย@_@


 "แค่ก แค่ก! อะไรกันฟะเนี่ยวันนี้!!"ฉันบ่นออกไปด้วยน้ำเสียงที่ท่าทางที่โมโห เวน...อ้าก..ข้าวติดคอ

 "อ่าว...ท่านน้อง.." พอฉันเงยหน้าขึ้นมองไอ้ตัวกรรม อ่าว...นั่นยัยฟัลตัวแสบ

 "แหะๆแค่จะมาชวนท่านพี่ไปดูเด็กใหม่น่ะค่า..." ยัยฟัลตอบด้วยน้ำเสียงเรียบๆเย็น.. ฟังแล้วมานหนาวๆไงมะรู้ฟ่ะ ดูยัยนี่ทำหน้าสิ ดูแล้วหยองพิลึก

 "เดี๋ยวฟ้องตาซีเลยนะ จะมีอีกคนรึงายยยย" ฉันขู่มัน..หึหึ ต้องเจอไม้นี้

 "หึ.. - -+"ยัยฟัลหยิบแบงก์100ขึ้นมาโบกตรงหน้าฉัน... โอ้โห!! ไม้นี้ดี!!

 "ค่าปิดปากนะคะท่านพี่^-^" เธอพูดเสียงใส ...ร่าเริงจริงนะหล่อน

 "โอ้!!ได้เลยท่านน้องรัก!!"ไอ้พี่โฟว์คนนี้ตั้งศอกแล้วยกนิ้วขึ้น3นิ้ว!!ด้วยเกรียติของข้า!! ข้าขอสัญญาว่าจะ จงรักภักดีต่อแบงค์ 100.. (หล่อน .ม4 แล้วไม่ใช่เหรอยะ=_=’)เฮ้ย!! ฉันเริ่มออกอาการบ้าแล้ว 555

 "อะๆไปกันได้ซะที พี่ปิ๊งพี่โฟว์.."ยัยพูดเสียงเข้มก่อนที่ฟัลลากฉันกับปิ๊งไป แต่เหมือนปิ๊งไม่ค่อยเต็มใจเท่าไร่ รู้สึกว่าจะไม่ค่อยชอบฟัลนิดนึงเพราะหล่อน ม.2ดันสูงกว่าปิ๊งน่ะซี้ - -
 
และแล้วฉันกับฟัลแล้วก็ปิ๊ง เดินออกมาจากบริเวณโรงอาหาร เพื่อหาไอ้ตัวที่มันเรียกว่าเด็กใหม่

 "อ๊ะ!!นั่นไง" ฟัลชี้ไปที่ฝูงแมลงวันหรือชะนีก็ไม่รู้นะเหอๆ หน้าของหล่อนตอนนี้เหมือนตอนที่เด็กย้อนเวลากลับไปซัก 6 ปีได้

ตอนนั้นหล่อนตื่นเต้นๆสุดที่ได้ดูสัตว์สงวนที่สวนสัตว์เปิดเขาเขียว
เอาดีๆล่ะ นั่นคือกลุ่มผู้หญิงหลุ่มใหญ่ ใหญ่มากๆกำลังมุงอะไรอยู่...
พอฉันเห็นเท่านั้นแหละ ฉันพยายามจ้องเขม็ง โอ้!!เขาเป็นใคร! เหอๆ^-^


 "นายเค!!~~~"ฉันตะโกนออกไปด้วยเสียงอันดังมากค่า เวร ไม่ใช่อารัยหรอกน้า มานหลุดปากอ้ะ โถ่..ฉ้าน เอ็งจะตะโกนหาพระแสงเรเซอร์อะไรฟ่ะ...
เขาหันหลังกลับมา... เหล่าสายตาท่าทางจะอาฆาตนะของพวกฝูงผู้หญิงกับฟัลและปิ๊งก็เพ่งตรงมาที่ฉัน อยากจะถามจริงๆ มองหน้าหาสิวเหรอเหอๆT^T โอย แค่รู้จักสัตว์สงวนมันผิดตรงไหนฟ่ะT-T?????
  พวกผู้หญิงกำลังซุบซิบกันใหญ่ บางคนก็ตะโกนด่าฉัน โอย ฉันไปทำเวรกรรมอะไรให้หล่อนT-T  ขณะที่เขากำลังเดินมาหาฉัน..

ส่วนฟัลกับปิ๊งอึ้ง.. อึ้งทำไม ตบมันเลยสิ เพื่อนรัก น้องร้าก!!

แล้วสัตว์สงวนที่มีนามว่า เค ก็ยืนอยู่หน้าฉัน

 "พรวด!!"ไอ้หมอนี่ไม่พูดพล่ำทำเพลง...อ๊ากอีตาบ้านี่มันกระฉากฉันอีกแล้วเว้ย!! แขนจะหัก.. กระชากหา... อาร้าย มีอะไรก็พูดกันได้

 "ตุบ!!"เวรอีกแล้วล้มทับตูอีกแล้ว อ๊ากหนักชะมัดเลยว้อยยยยย

 "พี่โฟว์/โฟว์"ฟัลและปิ๊งตะโกนออกมา..ตะโกนกันทำม้าย มาช่วยกันสิฟะ

 "จุ๊บ!!" อ๊ากกกกก รู้สึกว่าฟัลพยายามจะช่วยฉันนะ.. ยัยฟัลวิ่งเข้ามาแล้วฉันก็คิดว่าสะดุดอะไรซักอย่างทำให้หล่อนล้มหัวคมัมแล้วมากระแทกสัตว์สงวนที่กันลังทับฉันอยู่..... แรงกระแทกส่งผลให้ไอ้เคมันลงมาทับอีก จากนั้น ริมฝีปากเขา.. กระแทกกับ..... ปากฉานนนน!!๐>_<๐

อ๊าก ถ้าฉันไม่คิดว่ามันเป็นสัตว์สงวนจาดีมากๆเลยอ้ะ>_< (ทำไปได้) ฮึก.. เจ็บทั้งปากทั้งใจ

 "พลั่ก!!"ฉันพลักนายนั่นออกเต็มๆ ฉันเป็นคนแรงเยอะขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไร่นะ

    ฮือๆๆ ฮึอ ฮึก๐>_<๐ First Kiss ช้านๆๆๆ อ้ากกก หยะแหยงที่สุดเลย อุตส่าห์เชื่อใจเพราะตอนเช้าช่วยเราไว้แท้ๆเลย ที่ไหนได้>///<

แล้วฉันก็พยุงตัวลุกขึ้นอย่างโค-ตะ-ระ ลำบากเลยอ่ะT-T แล้วก็... วิ่งงงงงงง!!T-T ฮือออ... นั่น...ชายหนุ่มร่างสูงโปร่ง กำลังมองมาทางแน..คุ้นๆนะ.. นายซีเหรอT-T เวร ท่าทางจะใช่ ไอ้นั่นมันโบงมือเรียกฉันดว้ย ไม่ใช่แท็กซี่นะเว้ย ถึงยังไงก็มะมีอารมณ์คุยด้วยนะเฟ้ยยยยยยยยย


 "อ้าว...โฟว์"ซีทัก

 "อย่ามายุ่งโว้ยยยยย"ฉันตะโกน ด้วยเสียงอันสั่น...แล้วฉันก็หันกลับไปทั้งๆที่น้ำตาคลองี้แหละ เห็นแล้วก็เลิกรังควานชั้นซ้าที้ แล้วดิฉันก็สวมรอยนักวิ่งโอลิมปิกวิ่งต่อปาย~~(คิดภาพนะๆ นางเอกสวยๆ วิ่งถ่ายเอ็มวี ผ่านหน้าพระเอก พระเอกเรียกตาม แล้วนางเอกก็หันมาทั้งน้ำตาอ่ะ 5555+)

แล้วสักพัก  ปิ๊งกับฟัล ก็วิ่งเข้ามา..

 "พี่ซี!!"ฟัลตะโกนด้วยน้ำเสียงอันร้อนรน ซึ่งวิ่งมาพร้อมกับปิ๊ง......

 "พี่ซีเห็นพี่โฟว์ป่าวอ่ะ"ฟัลถาม

 "เห็นวิ่งผ่านไปนิ เอ้อเห็นว่าร้องไห้ด้วยนิ ใครทำอะไรเหรอ.."ซีถามด้วยความสงสัย

 "ไอ้เด็กใหม่น่ะซิ ซี!!"ปิ๊งพูดแทรกๆๆด้วยน้ำเสียงร้อนรนเช่นกัน

 "แล้วมันทำอะไรโฟว์ล่ะ...?"ซีถาม

 "อ..ออ.....เอ่อ.."คำถามของซีนั้น เล่นฟัลกับปิ๊งชะงักทั้งคู่เลย...
 ทั้ง2หน้าแดงแป๊ดก่อนที่จะตะโกนขึ้นว่า"มันเอา F.K. โฟว์ปายยยยย!!"

 "อะไร F.K. - -"ซีถามด้วยความงงอีกครั้ง

 "ก็อย่างนี้งัยยยย"ปิ๊งทำปากจู๋

 "อ่าว..หิวรึปิ๊ง - -"

 "ม่ายช่ายโว้ยยยย เอ้ยไม่ใช่ค่ะ - -"ปิ๊ง ทำเหมือนจะตะโกนด่าตอนแรกแต่แล้วก็ลดเสียงลงพร้อมคำพูด
 
 "ม่ายช่ายๆต้องแบบนี้"ฟัลพูดพลางทำท่าล้มลงนอน แต่ดันสดุดล้มโครมซะก่อน

 "ฮึฮึ.."ซีหัวเราะชอบใจ แล้วยื่นหน้าเข้าไปหาฟัล ฟัลหน้าแดงเถือกเลย

 "อ๊าๆๆ!! นั่น!!สวัสดีดี๊ดี!! ของฟรีไม่มีในโลก!!"ฟัลตะโกนพลางชี้ไปที่ที่ตึกม.4

 "ไหนๆ?"ซีถามด้วยความสงสัยอีก... อะไรมันจะซื้อบื้ออย่างนี้ - -

 "เลิกเล่นได้แล้วเฟ้ยยยย!!~" ปิ๊งมาขัดฉากระหว่างฟัลกับซี....

 "เอาล่ะ!!~ พี่ซี"ฟัลตะโกนเพราะคาดว่าน่าจะเข้าเรื่องได้แล้ว...

 "ต้องจัดการเด็กใหม่ให้ด้วยนะ!!"ปิ๊งสมทบอีกแล้วครับท่าน

 "ได้จ้า ไม่พูดพี่ก็จัดการให้อยู่แล้ว เพื่อโฟว์เอ้ยเพื่อฟัลนะเนี่ย- -"ทำฟัลเกือบปั๊ดหัวซีไปซะแล้วตอนที่บอกว่า โฟว์

 "ดีมาก!! จัดการให้หน่อยน้า รักพี่ซีที่สุดเลย^_^"ฟัลพูดเสียงหวาน พร้อมยิ้มอย่างร่าเริงให้คู่สนทนา

 "งั้นฟัลไปละน้า~ บ้ายบาย"ฟัลพูดเสียงใสก่อนที่ ฟัลกับปิ๊งจะวิ่งตามหาโฟว์ต่อไป...

 "นายนั่นตายแน่!"ซีพูดด้วยน้ำเสียงอันโมโห พลางเดินหาเคซึ่งเป็นเด็กใหม่ที่ฟัลว่า... ยังไงเขาก็จะช่วยอยู่แล้วเพราะโฟว์เป็นเพื่อนที่สำคัญของเขามาก....