อลวนชะมัด นายคู่แฝด!!~

ลำดับตอนที่ #1 : ความซวยของฉานนน

เช้าวันหนึ่งที่แสงแดดอ่อนๆสอดส่องเข้ามาทางหน้าต่าง
ณ ห้องนอนของหญิงสาวคนหนึ่ง... ที่นอนหลับตาพริ้มอยู่บนเตียง  ขนตางอนยาวยามหลับใหล ริมฝีปากเข้ารูปและใบหน้ารูปไข่อมชมพู ดูเนียนขาว ผมยาวสลวย จมูกโด่งเป็นสัน
 
         "ตึง ตึง!!" "โครม!~"ร่างของหญิงสาวตกลงบนพื้นเบื้องล่าง หัวกระแทกพื้น แขนขากางออก เท้าชี้ฟ้า ผมปรกหน้าเต็มไปหมด และใบหน้าที่บิดเบี้ยวเพราะความเจ็บปวด ทำให้เกิดเสียงตึงตังแสบแก้วหู (โฮ่ๆ)

  "ว๊ากกกกก>O<"หญิงสาว อุทานออกมาอย่างดัง ซึ่งเรียกง่ายๆว่าแหกปาก!!

  "ปัง!!"ประตูห้องของฉันถูกเปิดออกปรากฎหญิงสาวร่างเล็ก...ดวงตากลมโต ผิวสีขาวอมชมพู ผมซอยยาวประบ่าหน้าตาหน่อมแน้มน่าร๊าก… และจากนั้น!!

  "โตแล้วยังนอนดิ้นอีกเรอะ!!"เธออ้าปากตะโกนเข้ามาด้วยเสียงอันดังม๊ากกก ซึ่งคำที่เธอตะโกนออกมานั้นไม่เข้ากับหน้าเธอเอาเสียเลย  โอย... อะไรอีกฟะเนี่ยยย...เสียงอะไรฟ่ะโค-ตะ-ระ ดังเลยยังกะเสียงผีในแฮรี่พอตเตอร์อ่ะ

  "เกี่ยวอะไรกับเธออ่ะ ยัยบ้าฟัล!!"ฉันตะโกนกลับ ด้วยน้ำเสียงที่โมโหสุดๆ!! และด้วยท่าทางที่จะตายมิตายแหล่
     ยัยผีแฮรี่ที่เปิดประตูพรวดพราดเข้ามาคือ ฟัล น้องสาวของฉัน(น่ารักเหมือนพี่สาวเลย)
 
  "- -+ หึหึ..บังอาจนัก ข้าพเจ้าจะบอกท่านแม่ว่าท่านพี่ไม่ยอมตื่น นี่8โมงแล้วว้อย!!" … ………. ………..!!??เกิดอาการงงครับท่าน...
 
  " O_O !!"โอ้อะไรน้ะ!!?? พระพุทธเจ้าจอร์จ เต้นอเซเดเฮ??(เหวอ - -")
 
  "บ้า ว้อยๆๆ เถียงกันตั้งนาน บอกมาซะตั้งแต่แรกว่า8โมงสิจ้ะน้องรัก- -^^"น้ำเสียงที่ตอบกลับไปนั้นดูโมโห และจบลงด้วยอ่อนโยนและสุภาพ... โธ่..แล้วสุดท้ายฉ้านก็ต้องยอมมานจนได้T-T
 



         15 นาทีผ่านไป.. "ตึง ตึง ตึง!" เสียงลงบันไดอย่างหฤโหดดดดดด
 
 


   "แล้วพ่อกะแม่ล่ะท่านน้อง"ฉันถามน้องสาวตัวดีคนนี้
 
   "ออกไปแล้วค่ะ..."เธอตอบกลับมาด้วยหน้าตาเรียบเฉย(อ้าว ตะกี้ยังอาละวาดอยู่เลย เนี้ยบเจงๆ) วันนี้ดูคุณเธอจะพูดเพราะเป็นพิเศษแนะ

   "แล้วเธอไม่ไป ร.ร. รึไงคะ"

   "เดี๋ยวพี่ซีมารับ"


     
     อู้ว.. ตอบหน้าตาเฉย...หยึย ตาซีน่ะเหรอ  - - ตาซีเป็นแฟนของฟัล
     ฟัลอยู่ม.2 ฉันม.4 ตาซีก็ม.4 นับฉันว่าสนิทกับซีพอสมควร แต่ฉันชอบแกล้งซีซะมากกว่า มันดี^O^ ถึงไม่ค่อยถูกชะตากะมันซักเท่าไร่อะนะ


   "งั้นพี่ไปก่อนนะ!!"ถ้าไม่ใช่รถนายซีจะขอไปด้วยเลยนะเนี่ย

   "ค่า ไปดีๆนะพี่โฟว์"ยัยบ้านี่พูดพลางโบกมือเหมือนยังกับว่าฉันจะไม่กลับมาอย่างนั้นล่ะ

   "ดีอยู่แล้วถ้าไม่ดีคงตกรถไปแล้วล่ะค่ะ"ฉันก็เลยสวนไปซักติ๊ด อะโชะๆ



 
    ฉันพูดกวนๆก่อนออกมาจากบ้าน และฉันก็เดินไปเรื่อยๆโดยคิดถึงสำภาระต่างๆที่ต้องใช้ในวันนี้ (มาจัดตารางสอนตอนเช้าน่ะแหละค่ะ หลายๆคนคงเป็นแบบนี้เหมือนกาน หุ้หุ้^_^) ระหว่างที่ฉันเกือบจะตรัสรู้ได้อยู่แล้วเชียว...



   "เอี๊ยด!!!!~" เสียงรถเบรกกะทันหันทำให้เกิดแรงเสียดทานมหาศาล ทำให้เกิดเสียงดังเอี๊ยด แล้วก็อย่าขับแบบนี้บ่อยๆนะคะ เพราะยางรถมันอาจจะไปกระทบกับเศษฝุ่นกลางถนนและหินปูนจะทำให้ยางรถเกิดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ระเหยออกมาพร้อมกรดอนินทรีย์ที่มีฤทธิ์กัดกร่อนแรงที่มาจากธาตุหิน....(พอดีเมาวิทย์อ้ะ) เฮ้ย จะบ้าเร้อ!!

ต..ต.....ตตต....แต่ว่า!!  อ..ออออ..อ.อ....เอ๋!? เสียงรถไม่ใช่เร้อ!!!!!!~~~~
 
  "กรี๊ดดดดดด~" "ตุ๊บ!" "โครม!!!~~~"




          ทำไมฉันถึงเป๋อได้ถึงเพียงนี้นะ... ฉันกลิ้งไปกับพื้น 5 ตลบ หัวกระแทกกับพื้น 3ครั้ง กระโดดตบ 20 วิดพิ้น 10 ดกยูนิไอเฟิร์ม 1 ขวด เฮ้ย - -" ม่ายช่ายๆ ข้อศอกกับขาเคล็ดเฉยๆ... เมื่อเช็คร่างกายว่าครบ 32 ส่วนรึเปล่า อ..อ...เอ๋ทำไมมันมึนๆล่ะ
ฉันเห็นเงาใหญ่ของชายคนหนึ่ง..อ๋า~@_@มึนชะมัดเลยค่า... ฉันกำลัง... จะเป็นลมมมมม....ม.ม....ตอนนี้ไม่มีแรงเลยยยย...



   "อืม.."ฉันค่อยๆลืมตาดูโลก... นี่มันห้องพยาบาล... โอ๊ย!! มึนชะมัดเลย>_<
ฉันค่อยๆลุกขึ้นจากเตียงแล้วไปเปิดประตู...ปวดขาชะมัดดดดด



   "ครืด..."ฉันออกมาแล้ว..

   "อืม.. อืม.."เสียงครางๆของผู้หญิงค่อยๆแว่วมา... เสียงครายวะเนี้ย  ฉันจึงหันขวับไปทางเจ้าของเสียง

   "OoO!?~"โอ๊ะ!!นี่มัน!! สุดยอดเลยจอจจ์ เอ้ย!ไม่ใช่ แทบกรี๊ดตะหาก - -
มีหญิงชายคู่หนึ่งใบหน้าติดชิดสนิทแนบยิ่งกว่ากาวตราช้างมาก หน้าติดกันขนาดนั้น... ตา.. จมูก... ปาก.. เฮ้ย! ปากหรอ เวรกรรมงี้ก็จูบอ่ะเด่ะๆๆ*///*  โชคดีหรือโชคร้ายดีนะเนี่ย อ้ากก... จูบสดๆ เอ้า!ใครผ่านไปผ่านมาค่าดู50นะ เอ้ย!ไม่ช่าย
เฮ้อ - - ไปดีกว่าแหละ...


   "นี่เธอ.."กรรมแล้วไง ไม่แบเลยค่ะ กำละ5บาท... มีเสียงนุ่มๆปนขรึม... นั่น..ผู้ชายเรียกฉันดังมาจากที่เค้าจูบกานอ่ะแหละ

   "อะ..อ....อะไรคะ…."ตอนนี้หน้าฉันอาจจะโบกปูนสิบชั้นแล้วยกกำลัง 2 อยู่ก็ได้ เพราะฉันหันหน้าไปทางเจ้าของเสียงซะแย้ว แง้ๆ หันไปทำไมนะยัยบ้าT_T!! ตอนนี้ฉันต้องกำลังทำหน้าประหลาดๆอยู่แน่เลยอ้า


   "ฉันไม่ได้ตั้งใจแอบดูอ่ะน่ะคะ - -"แต่ดูอย่างแจ่มแจ้งตะหาก!!


   "ฉันช่วยเธอนะ.." อ่าว..เหรอ ก็คงไม่มีหมาที่ไหนนอกจากนายมาตู่หรอกน่า...เฮ้อ..
ได้แต่คิด ใครจะกล้าพูดเล่า เขากำลังก้าวเข้ามาและ!!
 
  "ค่ะ รู้ค่ะ ขอบพระคุณค่ะ ท่านเอ่อ... ท่านบุรุษไร้นาม" ฉันพูดพลางเดินหนีออกไป


  "เดี๋ยว.." เขากระชากมือฉัน...

“ตึง!!!!!!!!” ทำเอายัยคนโน้นที่จูบกับเขาอึ้งไปเลย...
ก็เพราะเขาทับฉันอยู่น่ะเซ่!! หนักชาม้าด ฉันแทบไม่มีแรงอยู่แล้วยังมาทับอีกเหรอ

   "อี๋ๆๆ ออกไปน้ะย้า>O<~" ฉันพยายามผลักเขาด้วยแรงฮึดสุดท้ายในที่สุดก็สำเร็จ...

   "เดี๋ยวดิ!!" เขาตะโกนมา แต่ฉันไม่สนใจหรอก... แต่ฉันค่อยๆเดินออกมาส่วนมากก็ต้องวิ่งใช่มั้ยล่ะ... ก็ยัยนางสาวที่เขาจูบมะกี้ลากเขาไว้น่ะสิ ท่าทางแรงเยอะชะมัด...โอย ไม่มีแรงก็แล้วยังต้องมาสู้กับไอ้แรง... นี่อีกเหร้อT-T

เออ... สมแล้ว 555+ รู้ไหมนายนี่ขี้เหร่มากๆ หน้าตาอัปลักษณ์ อุบาทว์ ทุเรศ หน้าดำยังกะ ขวานฟ้าหน้าดำ ปากเจ่อ สิวเต็มหน้า มีหนองด้วย ยี๋... หน้าตาไม่ต่างจากมนุษย์ต่างดาวกลายพันธุ์เลยอ้า>_< เฮ้ยๆๆ!! ล้อเล่น=_=’(แต่ก็อยากให้เป็นอย่างนั้นนะ แต่พระเอกอัปลักษณ์ ไคจะอ่าน วะฮ่าๆ) หน้าตาเขาน่ะสะออน ขาว เนียน แก้มใสมั่กๆเลยอ่ะ ยังก่ะผู้หญิงแหน่ะ หน้าสวยเข้ารูป จมูกโด่งเป็นสัน ปากออกชมพู ตาคม นายนี่หญิงรึชายฟะ!!! หน้าตาดีกว่าเราอีก!!...ขนาดฉันดาวม.4 เลยนะยะ>_<(พูดง่ายๆว่าสวยๆน่ารักๆอ่ะ โฮะๆ)แต่นิสัยแปลกชะมัด...(พูดง่ายๆคือแย่)



   "ฉันชื่อเค!! ม.4 ห้อง3" นายนั่นตะโกนมา...
เหอๆ จะชื่ออะไรก็เรื่องของนายดิ.. เอ...ชื่อนี้ไม่เคยได้ยินแฮะหน้าก็ไม่คุ้น.. หน้าเขายังกะดาวเด่น ม.4 นะ - -" แต่ที่รู้ๆนายเคอะไรนั่นต้องคิดไม่ดีกับฉันแน่ๆ



    ฉันมองดูนาฬิกาที่ตอนนี้เกือบเที่ยงแล้ว!!~ ตอนนี้ต้องรีบไปโรงอาหาร>O<
เพราะนัดกับเพื่อนไปทุกวันเลย...เอ่อ.. ถ้าไปเลยเที่ยงโดนฆาตกรรมแน่เลยตู- -"
เอาล่ะรีบไปดีกว่า!!~