คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : SF YongSeo : waiting for you - 1
ห้อสีาวที่ภายในไม่มีเฟอร์นิเอร์อะไรมา นอารูปภาพอรอบรัวและเปียโนหนึ่ัว หน้า่าสีาวเปิออ้วยหิสาวเ้าอห้อ ลมเย็นๆ สัมผัสใบหน้าเรียรอยยิ้มาเธอไ้มาทีเียว เธออบอาาศบริสุทธิ์ อบธรรมาิเอามาๆ เธอสูเอาอาาศบริสุทธิ์เ้าเ็มปอ
“อา สบายั” รอยยิ้มบริสุทธิ์ปราบนใบหน้าอีรั้
ุเรสลูไม้สีาวเน้นรูปร่าสัส่วนอเธอไ้ี วามสูอเธอรับับระโปรยาว โบว์ที่ผูเน้นให้เห็นเอวออเธอ และผมสีำยาวรที่ปลิวไปามแรลมทำให้เธอูสะอา บริสุทธิ์
เธอเินไปยัเปียโนสีาวัวโปรอเธอ เปียโนทีุ่แม่ื้อให้เป็นอวัวันเิปีที่เธออายุรบ 20 เธอ่อยๆนั่ลและบรรเลเพลที่เธออบที่สุ นิ้วเรียวยาวเลื่อนไหวไปามัวโน๊พร้อมับเปล่เสียใสๆ อเธอไปามทำนอ บวับรอยยิ้มอเธอทำให้เพลนี้ามึ้นหลายเท่า
แ่แล้วเสียรอสายโทรศัพท์อเธอ็ัึ้นมา เธอะัเล็น้อย่อนะลุึ้นหยิบโทรศัพท์สีมพูบนหลัเปียโน ื่อที่โทรเ้ามาทำให้เธอแปลใไม่น้อย เธอรับทันทีและ็ามมา้วยเสียที่เป็นเอลัษ์
“อูฮยอนนนนนนนนนน” เสียปลายสายเรียรอยยิ้มาเธอ
“ออนนี่ เมื่อไหร่ะลับมาเาหลีสัที่ะ” เธอเรียพี่สาวอเธอ้วยวามิถึ พี่สาวที่เินทาไปเที่ยวฝรั่เศสับแฟนหนุ่มสุหล่อ
“พี่อยู่หน้าบ้านเธอแล้ว ออมาสิ” พี่สาวที่อบเอร์ไพรู้ฮยอนลอเวลาำลัยืนอยู่หน้าบ้าน พร้อมโบไม้โบมือเมื่อมอเห็นเ้าอบ้านโผล่หน้ามามอที่หน้า่า
ึ ึ ึ !
เสียวิ่ลบันไทำให้ผู้เป็นแม่ล่าวเือนลูสาวอยู่เสมอว่า
“อูฮยอน ุลสรีอย่าวิ่ในบ้าน๊ะ” ว่าบผู้เป็นลูสาว็วิ่มาอทันที
“เป็นอะไร อยู่ๆ ็มาอ” อมยิ้มเล็น้อยให้ับพฤิรรมอลูสาว
“พี่ฮโยยอนลับมาแล้ว่ะแม่” เธอล่าวพร้อมรอยยิ้มที่มีวามสุสุๆ แม่อเธอไ้แ่ใำล่าวอลูสาว แล้วเธอ็ยิ้มออมาทันทีเมื่อไ้ยินื่ออ ‘ฮโยยอน’ ผู้ที่เสมือนเป็นลูสาวอีนอบ้าน
“ั้นรีบๆ ไปพาพี่เาเ้ามาเลย แม่ทำับ้าวเพียบเลย” ว่าไม่ทันะบ ลูสาววิ่แ้นไปยืนอับฮโยยอนเรียบร้อยแล้ว
“โอ๊ยๆ พี่หายใไม่ออแล้วอฮยอน” อฮยอน เป็นื่อที่ทุนเรียเธอ เมื่อไ้ยินำบ่นอพี่สาวเธอ็ทำหน้าอน
“็ันิถึพี่นี่่ะ” ฮโยยอนหัวเราะให้ับวามน่ารัอเ็ผู้หิรหน้า อยู่้วยันมาั้แ่เ็ แ่เธอเพิ่ะเห็นว่าอฮยอนเธอโเป็นสาวแล้ว พร้อมับลูบผมน้อสาวเบาๆ แล้วเินเ้าบ้านไป้วยัน
เมื่อเ้ามาในบ้านอฮยอน็ี้นิ้วไปในรัวเพื่อะบอว่าแม่อเธออยู่ในนั้น พร้อมับระิบอย่าอารม์ี
“แม่เาิถึพี่ใะาแล้ว่ะ” ทั้สอมอไปในรัว่อนะหันมามอหน้าันแล้วหัวเราะออมาเบาๆ
ฮโยยอนเินเ้าไปอุแม่เบาๆ า้านหลั ทำเอาผู้เป็นแม่สะุ้โหย
“นี่แหนะ” เธอีแนฮโยยอนเบาๆ ่อนะหันมาอ้วยวามิถึ
“หนูิถึุแม่ัเลย่ะ” ุแม่เมื่อไ้ยินำบอรั ็หอมแ้มฮโยยอนฟอให่ อฮยอนเห็นภาพนั้น็เินเ้าในรัวอย่าอนๆ และบ่นะที่อทั้สอน
“ฟอให่เียวนะะ” นเป็นแม่็ัฟอให่ให้ลูสาวี้อนะเลย และแถมอีฟอ้วย
เมื่ออันเลียวในรัวเรียบร้อยแล้ว หิสาวสอน อฮยอนและฮโยยอน็เินึ้นมาบนห้อห้อที่ัา้วยสีมพูะส่วนให่ เหมาะับเ้าอห้อที่ื่นอบสีมพูเหลือเิน
“ใรมาส่พี่่ะ” เริ่ม้น้วยำถามาน้อสาว นเป็นพี่สาวหัวเราะเบาๆ เพื่อัวามอายเล็น้อยแล้วส่สายาเย้ยหยันไปให้น้อสาว
“รู้อยู่แล้วยัะถาม” เธออบพร้อมับหยิบล้อิิอลที่เธอเอาิัวไปเที่ยว้วย แล้วส่ให้อฮยอนที่ยื่นมือมารับเรียบร้อยแล้ว
“แ่พี่็อบให้ถามนี่่ะ” อฮยอนแวน้าัว ่อนะหันไปสนใล้อที่ฮโยยอนเพิ่ยื่นให้ับเธอ
“ทำไมยะ พอเธอมีแฟนเี๋ยว็เ้าใ” เธอ็ไม่เ้าใเหมือนันว่าทำไมรู้สึมีวามสุเมื่อมีนถามแบบนี้ แ่ำว่า ‘แฟน’ ไม่ทำให้น้อสาวอเธอสนใเลยสันิเียว
อฮยอนสนใับรูปรหน้า นทำให้เิวามเียบึ้นภายในห้อ พี่สาวผู้ไม่รัวามเียบทนไม่ไหว เลยยื่นมือไปเอาล้ออเธอืน
“ทำไมริันานี้๊ะ มัน็มีแ่รูปพี่ับแฟน” เธอยัล้อลระเป๋า ไม่ทันสัเปิิริยาออฮยอนเลยสันิเียว
“อฮยอน นี่ๆ” เธอสะิแนอน้อสาวเมื่อเห็นอฮยอนเียบไป
“ย๊าส์! อูฮยอน”
“อะ ่ะๆ เี๋ยวันไปเอานมึ้นมาให้พี่ีว่า” ฮโยยอนว้ามืออเธอไม่ทัน เธอรู้สึเป็นห่วน้อสาวึ้นมาทันใ
“เป็นอะไรอเานะ” วามสสัยทำให้เธอหยิบล้อึ้นมาอีรั้ และมอหารูปเ้าปัหา เธอีหน้าผาัวเอเบาๆ เมื่อมอเห็นรูปที่มีนที่ทำให้อฮยอนไม่อยานึถึ
“ทำไมโ่แบบนี้นะเรา” เธอบ่นให้ัวเอเบาๆ
ในหัวอเธอาวโพลนไปหม นึอะไรไม่ออ เานนั้น นที่เธออยาะลืมแ่็ลืมไม่ล ใบหน้านั้นที่ทำให้หัวใเธอสั่นไหวอีรั้ เธอพยายามวบุมสิที่ำลัระเิระเิเพราะนในรูป เธอบหน้าเบาๆ
“ลืมะ อูฮยอน” ่อนะเินลไปเอานมามที่รับปาไว้ับฮโยยอน
ุ้ี้รสนมและโโ้ำลัถูัวาสวยามบนานลายอไม้ นมถูัวาไปอย่าเลื่อนลอยเพราะสมออเธอไม่ไ้นึถึนมรหน้าสันิ เธอยถาที่มีานนมและน้ำส้มั้นสอแ้ว ท่าทาารเินทีู่เลื่อนลอยทำให้นที่มอเห็นทั
“เี๋ยว็ไ้แทั้านทั้นหรอ” ผู้เป็นแม่บอไปแบบนั้น แ่นที่เป็นลูสาวลับไม่ไ้ยินเลยแม้แ่น้อย พอถึหน้าประูเธอหลับาลสัพัแล้วสูลมหายใลึๆ สอสามรั้ ่อนะเปิประูเ้าไปและส่ยิ้มให้นที่อยู่ในห้อ
“ิว่าไม่รู้รึไว่าเธอแล้ทำ บอแล้วไ่อหน้าพี่เธอไม่้อปิบั พี่เป็นห่วเธอนะ” อฮยอนเ้าใวามเป็นห่วอฮโยยอน แ่อนนี้เธอไม่รู้้วย้ำว่าเธอทำสีหน้าแบบไหนอยู่
“ิมาัพี่สาว ทานนมันีว่า่ะ” เธอหลบสายาพี่สาวอย่ารวเร็ว
“โอเ ถ้า้อารแบบนั้น” ฮโยยอนเ้าใน้อสาวเธอีว่าเธอไม่ยอมให้ใรมาเป็นห่ว และเ้าใ้วยว่าทำไมเธอถึเป็นแบบนั้น
พี่ฮโยยอนยืนั่นลาระหว่าเาับพี่ฮยอนแฟนอพี่สาวอเธอ รอยยิ้มที่ปราบนภาพถ่ายไม่ไ้ทำให้เธอีใเลยสันิ เธอมอแวบเียว็รู้ว่าเาไม่ไ้มีวามสุ แววาอเาไม่ไ้ยิ้มไปับรอยยิ้มนั้นเลย ทำไมเธอถึไ้เศร้านั นที่ทำให้เราเ็บนานั้นทำไม้อไปเศร้าให้้วย เมื่อนึถึหน้าเา ถึะแ่รูปถ่ายแ่็ทำให้เิำถามมามาย อยู่ๆ เธอ็ถามำถามออไปอย่าไม่รู้ัวเลยสันิ
“เาสบายีใ่ไหม่ะ” นถูถามใับำถาม แ่เมื่อมอเห็นใบหน้าเศร้าๆ อน้อสาว็ทำให้เธอำเป็น้ออบว่าเาที่เธอหมายถึสบายี
“อืม” แ่ไ้ยินว่าเาสบายี็ทำให้เธอสบายใไ้นานี้
เสียรอสายอฮโยยอนัึ้นถูเวลา เธอไม่อยาอยู่ในอารม์นี้เลยสันิเียว เธอรับสายทันทีโยไม่้อมอว่าใรโทรมา
“แล้วเอันนะ ที่รั” ไม่บอ็รู้ว่าใรโทรมา แฟนหนุ่มอเธอนั่นเอ หลัาวาสายาแฟนหนุ่มเธอ็ับมือน้อสาว
“อฮยอน ไป้านอัน” พูบฮโยยอนึแนน้อสาวอเธอที่นั่ทำหน้าึมเศร้าึ้นมา และลาไปหน้าบ้านเพื่อรอแฟนหนุ่มที่ำลัเินทามารับ
“นี่ะพาันไปไหน่ะ หนูยัไม่ไ้ออนุาแม่เลยนะ” ลาเธอออมาแบบไม่บอว่าไปไหน ทำให้เธอัวลว่าแม่ะเป็นห่ว
“ไม่้อเป็นห่ว เี๋ยวพี่ะโทรบอแม่เอ” ไ้ยินันั้นอฮยอน็เออออไปาม เพราะแม่อเธอไว้ใฮโยยอนมา
“นั่นไมาแล้ว ไปัน” เธอูมืออฮยอนไปึ้นรถทันที ยัไม่ทันที่อฮยอนะไ้ล่าวทัทายแฟนหนุ่มอพี่สาว เธอ็เ้ามานั่ในรถเรียบร้อยแล้ว
“ออรถเลย ที่รั” ฮโยยอนหันมาส่ยิ้มให้แฟนหนุ่ม ทำให้อฮยอนหลุยิ้มออมาทันที
“หัวเราะอะไรยะ” ฮโยยอนมอเห็นน้าหลัหัวเราะผ่านระโยไม่รู้ว่าเพราะเธอนั่นแหละที่เป็น้นเหุ
“พี่ไ่ะ นี่เรียที่รัันลอเลยเหรอ่ะ” ำถามที่ไม่ไ้เาะว่าถามใร ทำให้นับหัวเราะออมา ่อนะอบวนๆ แล้แฟนสาว
“วามิอพี่สาวเธอน่ะ” พูพร้อมทำหน้าแหย ประมาไม่อยาเรีย ‘ที่รั’ สันิ ทำให้แฟนสาวที่นั่้าๆ มีน้ำโหึ้นมา
“ถ้าไม่อยาเรีย็เลิัน็ไ้นะ” ำอบูลๆ อฮโยยอนทำให้นับยิ้มออมาเพราะท่าทาอนๆ แบบนี่แหละเสน่ห์อเธอ
“ะเลิันไ้ยัไ ็ผมรัพี่นี่นา” นถูบอรัมอออไปนอหน้า่าัวามอาย แ่สีแบนใบหน้าไม่่วยเธอเลย
“รู้น่าว่ารััน ว่าแ่ะพาันไปไหน่ะ” นโนถามทั้สอนมอหน้าันโนับพลัน ็เป็นฮยอนที่ไ้สิอบ่อน ่อนที่แฟนสาวะทำให้แผนพัหม
“ไปเที่ยวทะเล” ใบหน้าที่เ็มไป้วยรอยยิ้มอนที่นั่อยู่เบาะหลั่อนวามสุไม่ไ้เลยเมื่อไ้ยินำว่า ‘ทะเล’ เธออบทะเลมา แ่ว่าเธอไม่ไ้พเินมา้วยเลยนะ
“แ่ันไม่ไ้เอาเสื้อผ้า และ็เินมา้วยเลยนะะ”
“เี๋ยวสุหล่อพี่ัารเอ” ฮโยยอนใ้วามรวยอแฟนหนุ่มัวามัวลออฮยอน ส่วนนที่ำลัะไ้ไปเที่ยวทะเลนั่ฮัมเพล้วยวามสุ
ื้ ื้ ื้ !
โทรศัพท์ฮยอนสั่นอยู่ในระเป๋าาเ ฮโยยอนเห็นท่าทาอแฟนหนุ่มึอาสาหยิบแทนและเปิู้อวามที่เพิ่ส่มา เธอหันมามอหน้าแฟนหนุ่มและอมยิ้มันสอน
พี่เพิ่ลับมา อนนี้อยู่ที่รีสอร์ทนาย รีบๆ ลับมาล่ะน้อาย -ยฮวา-
***********************************
อนแรเป็นยัไบ้า >< ยัไ็เม้น + โหวให้้วยนะ
อน่อไปเี๋ยวะลให้พรุ่นี้่ะ รอหน่อยนะะ
หลัแ่ SF เรื่อนี้บ ะให้รีเอร์รีเวสู่ไ้นะะ
แล้วะบอรายละเอียารรีเวสให้อีทีนะะ ^^
เรื่อแรมา็ราม่าเลยใ่ไหม ฮ่าๆ
อนแ่เลี่ฟัเพลเศร้าอะะ ยัไ็อบุที่เ้ามาอ่านนะะ
อให้อ่านให้สนุนะะ :)
ความคิดเห็น