★Good Story For you

ลำดับตอนที่ #6 : ★เพื่อเธอที่รัก

เพื่อเธอที่รัก

มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งกำลังนั่งร้องไห้ ..
และเล่าเรื่องๆราวต่างๆให้เด็กผู้ชายคนหนึ่งฟัง
เธอเล่าเรื่องน่าเศร้าไปพร้อมกับน้ำตาของเธอ
เด็กผู้ชายที่นั่งอยู่ข้างๆเด็กผู้หญิง ..
รับฟังเรื่องราวต่างๆ แล้วเขาก็เงียบ ..
เด็กผู้หญิงคนนั้นก็ยิ่งร้องไห้มากขึ้นเรื่อยๆ .. เรื่อยๆ
จนเด็กผู้ชายพูดขึ้นมาว่า “เธอจะร้องอะไรกันนักหนา ยัยบ้า”
เรื่องแค่เล็กน้อยแค่นี้ เธอถึงกับต้องเสียน้ำตามากขนาดนี้เชียวเหรอ
เด็กผู้หญิงเลยพูดขึ้นว่า ..
“ก็เธอน่ะมันคนใจร้าย เธอจะไปเข้าใจอะไรล่ะ”
“เวลาที่ฉันมีปัญหา .. เวลาที่ฉันเสียใจ ..
พอฉันบอกให้เธอฟัง เล่าให้เธอฟัง เธอกลับหาว่าฉันบ้า”
“เธอไม่เคยเข้าใจฉันเลย”
“เธอมันเป็นผู้ชายที่ไม่มีความอ่อนโยน..”
“ทำไมน๊ะ เวลาที่ ฉันร้องไห้ .. ทำไม ..
ทำไมเธอไม่เคยคิดจะพูดปลอบใจฉันบ้าง .. ทำไมเธอชอบว่า ฉันนัก ..
หรือว่า แค่นี้ฉันยังเสียใจไม่พอ ..
ต้องให้เธอมาทำให้ฉัน ยิ่งทรุดหนักลงใช่มั้ย”
เด็กผู้ชายคนนั้นได้แต่ .. นิ่งเงียบ ..
ในใจของเด็กผู้ชายคนนั้นได้แต่คิดว่า .. “เธอมันยัยโง่”
ในใจของเด็กผู้ชายคนนั้นมีคำถามมากมาย ..
คำถามเป็นร้อยๆพันๆคำถาม ที่อยากจะเอ่ยถามเด็กผู้หญิงคนนั้น
แต่เด็กผู้ชายคนนั้นก็ไม่เคยจะเอ่ยถามแม้สักคำ ..
เธอไม่เคยรู้หรอกเหรอว่า เวลาเธอน่ะร้องไห้ “ฉันแทบจะเป็นบ้า” เธอไม่เคยรู้หรอกเหรอว่า .. เวลาเธอเศร้า “ฉันเศร้ายิ่งกว่า” แล้วเธอไม่รู้หรอกเหรอว่า .. คนที่มันทำเธอร้องไห้ “ฉันอยากจะกระทืบมันให้ตาย” นี่เธอไม่เคยรู้จริงๆเหรอว่า .. “ฉันรักเธอมากแค่ไหน”
เธอไม่รู้หรือไงน๊ะยัยโง่ ว่า .. “ฉันน่ะปลอบเธอไม่เป็น” ฉันรู้นะ .. ถ้า ฉันปลอบเธอ “เธอจะดีขึ้น” ...
แต่ ... ฉันก็ไม่ทำ ด้วยเหตุผลเพียงเพราะว่า ..
ฉันไม่อยากเห็นเธออ่อนแอ
ฉันอยากเห็นเธอเข้มแข็ง และลุกขึ้นมาสู้กับปัญหาด้วยตัวของเธอเอง ..
ถึงแม้ว่า .. เธอ จะมองว่าฉันเป็นคนใจร้าย .. ฉันก็ยอม
ฉันอาจจะไม่ใช่ผู้ชายที่อ่อนโยน แสนดี ..
ฉันอาจไม่ใช่คนที่เธอต้องการยามเศร้า ..
ฉันอาจไม่ใช่ .. ใครคนนั้น .. สำหรับเธอ ..
ถึงเธอจะโกรธ จะเกลียดฉัน ..
แต่อยากให้ไว้นะว่า “ผู้ชายที่ไม่อ่อนโยนคนนี้ก็รักเธอ
น่าเศร้าใจนัก ที่เด็กผู้หญิงคนนั้น ..
ไม่มีทางรู้เลยว่า ความไม่อ่อนโยนที่เด็กผู้ชายคนนึงมอบให้
.. กลับแฝงไปด้วยความอ่อนโยน ..
ถ้าเด็กผู้หญิงคนนั้นรู้สักนิดว่า ..
เด็กผู้ชายคนนั้นรักเค้าแค่ไหน
“เรื่องนี้มันคงไม่เป็นแบบนี้”
อย่ามองแค่การกระทำภายนอกของเขา
แต่ลองมองลึกถึงหัวใจ ..
แล้วคุณจะรู้ว่า ใครบางคนที่คุณ ..คิดว่า
ไม่อ่อนโยนเอาซะเลย .. เค้าคนนั้นอาจจะ ..
แฝงไปด้วยความอ่อนโยนที่เต็มเปี่ยม

จงอย่ามองด้วยตา แต่มองด้วยใจ .. เพราะสิ่งที่ดีๆบนโลกใบนี้ซ่อนอยู่ทุกหนทุกแห่ง
ขึ้นอยู่กับว่าคุณจะหามันเจอรึเปล่า ..
 
เมื่อความรักได้เข้ามาอยู่ในเกาะแห่งใหม่ก็พบว่าเกาะนี้ช่างอุดมสมบูรณ์เสียจริง
มีไม้ให้เธอสร้างบ้าน มีอาหารให้กินและมีทุกอย่างที่เธอต้องการ ไม่นานเธอก็หลงรักเกาะนี้
เธอคิดว่าเกาะคงรักเธอเช่นกัน ทุกวัน เธอจะเดินไปที่ริมหาดด้วยหัวใจเบิกบานแลัวหันกลับมา
ตะโกนบอกเกาะ ว่า"ฉันรักเธอ"
 
แต่เกาะไม่เคยเข้าใจในสิ่งที่เธอพูดหรอก...เกาะอยู่ใน ฐานะผู้ให้เท่านั้น
แล้ววันหนึ่งความรักก็พบว่าเกาะไม่ได้ทุกอย่างกับเธอคนเดียวเท่านั้น
ทั้งความรวย ความเห็นแก่ตัว ความเศร้า ความสุข ต่างก็ได้รับสิ่งต่างๆ จากเกาะเหมือนๆ กัน
"เกาะนี้ช่างสมบูรณ์เสียจริง" ความรวยรำพึง
"ฉันจะกอบโกยให้มากที่สุด"ความเห็นแก่ตัวคิด
ส่วนความสุขไม่คิดอะไรเลยเขามีความสุขกับสิ่งที่ได้รับไปวันๆ
..และแล้วความเศร้าก็โคจรมาพบความรัก
"เธอมันโง่...สิ่งที่เธอทำไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้นหรอก ดูอย่างฉันสิ ไม่เคยได้ รับความรักจากใครเลย" พูดแค่นี้แล้วความเศร้าก็เดินร้องไห้จากไป
 
ความรักรู้สึกสับสน น่าเสียดายที่เกาะนี้ไม่มีความเข้าใจอาศัยอยู่ด้วย
ไม่เช่นนั้นคงมีใครอธิบายสิ่งต่างๆ ให้ความรักเข้าใจว่าเธอไม่ใช่เจ้าของเกาะ และเกาะรักเธอไม่ได้
เธอร้องไห้ มีบางสิ่งเกิดขึ้นกับความรัก เธอได้ให้กำเนิดความริษยา และความโกรธ
สร้างความปั่นป่วนไปทั่วเกาะ สถานการณ์แย่ขึ้นจนถึงขีดสุด
มหันตภัยของชาวเกาะก็เกิดขึ้น
"ความเสื่อม"นั่นเอง....
 
 แล้ววันหนึ่งก็มีประกาศไปยังความรู้สึกทั้งหมดว่า เกาะกำลังจะจม
วัฎจักรทั้งหมดก็เวียนอีกครั้ง ไม่มีใครช่วยความรักขึ้นเรือ.....
เงาของใคร บางคนพายเรือมาแต่ไกล...เวลา นั่นเอง
"มานี่ความรักฉันจะรับคุณไปเอง"
"ไม่...ฉันไม่ไปแล้ว..ฉันจะตายที่นี่...ทำไมเหตุการณ์นี้ต้องเกิด กับฉันอีก..." ความรักพูดทั้งน้ำตา
เวลาถอนหายใจ แล้วตอบว่า
"มันเป็นเช่นนี้เอง ตั้งแต่ก่อนจักรวาลจะเกิดมีเพียงฉันและความว่างเปล่า เท่านั้น ฉันอยู่มานาน รู้เห็น ทุกอย่าง ฉันบอกเธอไม่ได้หรอกว่าทำไม แต่...ความรักเอํย เธอไม่เคยสังเกตบ้างหรือว่า ความทุกข์คือเงาของเธอ"
ความรักก้มมองเงาของตัวเองแต่เธอไม่สามารถเห็นอะไร
"ฉันไม่ใช่พระเอกของเรื่องหรอกนะ ฉันมีหน้าที่พาเธอไปส่งยังเกาะที่ใกล้ที่สุดเท่านั้น รีบขึ้นมาเถอะ ฉันต้องไปช่วยคนอื่นอีกเยอะ"
ความรักจำใจขึ้นเรือจนมาถึงเกาะ
"แล้วเจอกันเมื่อวันนั้นมาถึง" เวลากล่าว
"แต่ฉันไม่อยากเจอคุณอีก"
"พยายามค้นหาต่อไปเถิดเมื่อเธอกลายเป็นความรักที่แท้เมื่อไรเราจะไม่เจอกันอีก"
"ทำไมหละ"
 "เพราะรักแท้อยู่เหนือกาลเวลา"
ว่าแล้วเวลาก็พายเรือจากไป วัฎจักรดำเนินไปตามทางของมัน

nu eng