Remember ancient

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

‘โอ๊ย! ฮือๆ’ เด็กสาวคนหนึ่งหน้าตาจิ้มลิ้มที่กำลังวิ่งไปหาแม่ที่รออยู่ที่สวนสาธารณะหน้าหมู่บ้าน แต่ก็ดันล้มขึ้นมาซะก่อน

                          ‘นี่เธอ เป็นอะไรรึเปล่า’ เด็กหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาตั้งแต่เด็กๆ เดินเข้ามาถามเด็กสาว

                          ‘ฮือๆ หนูเจ็บ’ เด็กสาวร้องไห้ไม่หยุดพลางกุมเข่าของตัวเอง

                          ‘อย่าร้องไห้สิ แผลแค่นี้เอง ไม่ร้องนะครับคนเก่ง’ เด็กชายปลอบเด็กสาวอย่างอ่อนโยน

                          ‘หนูเจ็บ’ เด็กเงยหน้าขึ้นมาก่อนที่จะตอบ

                          ‘ครับ เดี๋ยวเทวดาคนนี้จะเป่าให้นะจะได้หายเจ็บ เพี้ยง’ เด็กชายเป่าแผลที่เข่าของเด็กสาวแล้วยิ้ม

                          ‘ฮึกๆ’ เด็กสาวสะอื้น แล้วจึงหยุดร้อง

                          ‘เก่งมากเลย อืมไปนั่งตรงนั้นก่อนสิเดี๋ยวพาไป ขึ้นมาสิ’ เด็กชายบอกพลางชี้ไปตรงที่ม้านั่งของหน้าหมู่บ้าน แล้วให้เด็กสาวขึ้นมาขี่หลัง เด็กสาวลังเลก่อนที่จะขึ้นหลังเด็กชาย

                          ‘หนูตัวหนักมั้ยคะ’ เด็กสาวถามขณะที่มาอยู่ที่ม้านั่งแล้ว  

                          ‘ไม่หรอก แต่เบากว่าช้างนิดนึง’ เด็กชายตอบแกมแกล้งเด็กสาว

                          ‘-_- ง่ะ’ เด็กสาวทำท่างอน

                          ‘ล้อเล่นน่า ตัวเธอเบาจะตาย แล้วนี่เธออายุเท่าไหร่ล่ะเนี่ย’

                          ‘9 ขวบค่ะ’

                          ‘งั้นหรอ งั้นเธอก็ต้องเรียกฉันว่าพี่น่ะสิ เพราะฉันอายู 10ขวบ’

                          ‘ค่ะ พี่ชาย’ เด็กสาวบอกพลางยิ้ม

                          ‘แล้วเธอจะรีบวิ่งไปไหน รีบจนล้มเนี่ย’

                          ‘หนูจะรีบไปหาแม่ค่ะ เพราะหนูกำลังจะย้ายออก’ เด็กสาวพูดพลางทำหน้าเศร้า

                          ‘อ้าวทำไมล่ะ ฉันเพิ่งย้ายเข้ามาใหม่เธอก็ย้ายออก’

                          ‘พอดีแม่หาบ้านใหม่ได้คะ’

                          ‘งั้นเราคงไม่ได้เจอกันแล้วสินะ’

                          ‘ก่อนที่หนูจะไป อ่ะนี่หนูให้พี่ค่ะ’ เด็กสาวพูดแล้วหยิบพวงกุญแจที่รูปปลาโลมาที่ติดกับกระเป๋าของเธอออกมายื่นให้

                          ‘ขอบคุณนะ แต่ว่าฉันไม่มีอะไรให้เธอเลย’

                          ‘ไม่เป็นไรหรอกค่ะ พี่คะหนูอยากให้พี่รักษาโลมาของหนูให้ดีๆนะ โลมาถือว่าเป็นตัวแทนของหนู’ เด็กชายสังเกตกระเป๋าของเธอที่เป็นรูปปลาโลมาสงสัยว่าเธอจะชอบโลมามากๆ

                          ‘อืม’

                          ‘ล่าก่อนคะ’

                          ‘ลาก่อน แล้วเธอชื่ออะไรล่ะ’ เด็กชายถามหลังจากที่สงสัยมานาน

                          ‘หนูชื่อ...’ ก่อนที่เด็กหญิงจะบอกก็มีเสียงแทรกขึ้นมาก่อน

                          ‘ลูกคุยอยู่กับใคร รีบไปเร็วเถอะรถจะออกแล้วพี่เค้ารอลูกอยู่น่ะ’

                          ‘คะแม่ ไปก่อนนะคะ’ เด็กสาวพูดกับแม่ก่อนที่จะหันมาพูดกับเด็กชายแล้ววิ่งขึ้นรถไป

                          ‘เดี๋ยว เธอยังไม่ได้บอกชื่อฉันเลย’ ไม่ทันแล้วเด็กสาวขึ้นรถไปแล้ว

                          ‘เก็บของๆหนูให้ดีนะ แล้วสักวันหนูจะกลับมาถามว่าพี่เก็บดีรึเปล่า’ เด็กสาวโผล่หัวออกมานอกรถแล้วพูดดังๆให้เด็กชายได้ยิน เด็กชายถอนหายใจแล้วได้แต่หวังว่าสักวันเขาก็คงจะได้เจอเด็กสาวนิรนามอีก