รักใสๆของหนุ่มตัวร้ายกะยายตัวดี

ลำดับตอนที่ #2 : นายแหละหาเรื่อง

.เอ๋  ทำไมไม่เปิดล่ะเนี่ย..

ก่อนที่ฉันกำลังจะเคาะอีกรอบก็มีเสียงดังออกมามันเป็นเสียงที่ทำให้ฉันถึงกับหยะแหยงขึ้นมาอย่างแรง

“โอ้ว เบาๆค่ะอากิระขา ซี้ด ซ้าด”เสียงมันดังออกมาจากห้อง

ฉันยืนอยู่หน้าห้องนั้นซักพักกะว่าจะให้มันเงียบไปเองแต่ไหงเป็นว่ามันยังดังต่อเรื่อยและดังขึ้นดังขึ้นงะ

..นี่ ฉันมีงานต้องทำเหมือนกันนะไม่ใช่มาฟังเสียงซี้ดซ้าดเนี่ยฟังแล้วขนแขนแตนอัพ..

ฉันเลยตัดสินใจว่าจะค่อยๆเปิดประตูเข้าไปแล้วจะรีบวางเอกสารบ้านี่แล้วรีบโกยเเนบ

ฉันเปิดเข้าไปด้วยความพยายามที่จะทำให้เงียบมากที่สุด

..ฮิฮิ ฉันเก่งเพราะ I can ค่ะ..

แล้วฉันก็ต้องค้างเป็นซีดีที่ไม่ได้เล่นโดยโอ้เว่นดีวีดี

สิ่งที่ทำให้ฉันถึงกับค้างนั่นคือมีผู้ชายกับผู้หญิงกำลัง จุ๊กกรู้ วิ้ววิ้ว ซี้ดซ้าด คือมีอะไรกันอยู่นั่นเอง และฉันก็เดาได้ทันทีว่านังผู้หญิงคนนี้เนี่ยนะมันต้องเป็นผู้หญิงขายตัวชัวร์ผู้หญิงดีๆที่ไหนกันเค้าจะทำแบบนี้ แล้วอีตาบ้านี่ก็อีกคนคาสโนว่าอีกตัวนึงเชื่อเถอะว่ามันได้แล้วมันก็ต้องทิ้งซิ ผู้ชายเค้ามักจะคิดว่าผู้หญิงที่ได้ง่ายเนี่ยก็สามารถทิ้งได้ง่ายเหมือนกันไม่ต้องเสียเวลามาก เลยทำให้ผู้หญิงดูไม่มีคุณค่าให้น่าทะนุทะนอมและปกป้องรักษาหรอกเชื่อเถอะคุ้ม

แล้วนังนั้นก็ดันเหลือบมาเห็นเห็นฉันซะงั้น นังคงคิดว่าฉันเป็นเด็กใหม่ของนายบ้ากามนี่ก็เลยผลักนายนั่นออก แล้วก็โวยเขาว่า

“อากิระคะคุณมีคนอื่นเหรอคะ จีจี้ไม่ยอมนะ”นังนั่นโวยเขาและเริ่มที่จะใช้มายาหญิงโดยการร้องไห้

แล้วอีตาบ้านี่ก็มามองหน้าฉันด้วยอาการงงอย่างสุดซึ้ง

ก่อนที่นายนั่นจะได้พูดนั้นยัยจีจี้ก็พูดแทรกขึ้นก่อนว่า

“คุณเอาคนอื่นฉันไม่ว่านะคะ แต่ทำไมต้องเอายัยหน้าหัก ยัยปลาไหลนี่ด้วยคะ”นังนั่นพูดพร้อมชี้หน้าด่าฉัน

ตอนนี้ฉันเริ่มข่มสติและเริ่มนับ1 2 3 หลับตานิ่งเพื่อป้องกันไม่ให้ขันติของฉันร้าว

..ขันตินะ ขันติ 1 2 3 4 ..

นายนั่นก็เริ่มพูดบ้าง

“โธ่ จีจี้ครับผมไม่เอายัยหน้าปลาไหลนี่มาเป็นสุดที่รักของผมหรอกครับ”นายนั่นเริ่มออดอ้อนนังนั่น

ฉันได้ยินยังงั้นถึงกับตาโตและใช้สมาธิขั้นสุดยอดที่ฝึกมาจากเซ้าหลินเพื่อยึดสติไว้

..โกรธคือโง่ โมโหคือบ้านะ..

ฉันพูดในใจอย่างนี้ตลอดเวลาที่อยู่ในนี้

“จริงนะคะอากิระคุณไม่ได้เอายัยหน้าปลาไหลนี่จริงๆนะคะ”นังนั่นมาทำให้ขันฉันแตกออกมาเป็นชิ้นเล็กเล็กเท่า แบคทีเรียเลยล่ะ

..หา นี่เธอกำลังด่ามิสเวิลอยู่นะยะ(โลกหน้า)โว้ยฉันยอมบ้าและก็โง่ด้วย ฉันมันก็สู้คนนะโว้ย..

ฉันไม่รอให้พวกนั้นด่ากลับอีกฉันสวนขึ้นทันทีว่า

“โห แม่คุณสุดเลิฟเธอด่าฉันโน้นนี่นั่นแล้วเธอล่ะดีตายล่ะ ยัยคางคกขึ้นยืดเอ้ยสวยจริงนะเธอน่ะ”ฉันด่ายัยนั่นอย่างได้ใจเลยล่ะเอ้าคนมันอินนี่

“นี่ฉันจะบอกนะผู้หญิงดีๆที่ไหนกันล่ะเค้าจะมาทำแบบนี้ฮะยัยคางคก  แฮ่ก แฮ่ก”ฉันด่าออกไปเป็นชุดเลย และก็เหนื่อยมากเลยด้วย สงสัยหายใจทางเหงือก

“ฮือ  ฮือ  เธอ  เธอ ซู้ด  ด่าฉัน ฮือ ๆๆๆๆ”ยัยนั่นชี้หน้าฉัน

“เออ ใช่ฉันด่าเธอทำไมด่าไม่ได้เหรอฮะ”ฉันพูดพร้อมปัดมือยัยนั่นลง

“กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”ยัยนั่นกรี๊ดและก็วิ่งหนีออกห้องไป

“จีจี้ เดี๋ยวครับ”นายนั่นร้องเรียกหาคู่ที่วิ่งหนีออกไปแต่ก็ตามไม่ทันเลยเริ่มหันกลับมาโวยฉันซะงั้น

“นี่คุณทำไมไม่เคาะประตูก่อนเข้ามาล่ะหัดมีมารยาทหน่อยซิคุณ นี่ผมเพิ่งรู้นะว่าพนักงานที่นี่ไม่ให้ความเป็นส่วนตัวกับลูกค้า”นายนั่นเริ่มหาว่าฉันเนี่ยไร้มารยาท

“อ๋อนี่คุณหาว่าฉันเนี่ยนะไร้มารยาทฉันว่าคุณนั่นแหละไร้มารยาท นี่ฉันเคาะจนมือฉันจะหักอยู่แล้วล่ะค่ะ”ฉันด่ากลับแบบแดกดันทันทีแบบออโต้ พร้อมยกมือที่มีรอยแดงจางๆจากการเคาะประตูห้องนายนี่

พอนายนั่นเห็นก็คงจะไม่รับว่าฉันน่ะเคาะจนมือแทบจะหักหรอก กลัวเสียฟอร์มล่ะซิ

“ไหน ไหน ไม่เห็นจะมีรอยแดงซะหน่อย”นายนั่นพูดด้วยน้ำเสียงท้าทายฉัน