รักใสๆของหนุ่มตัวร้ายกะยายตัวดี

ลำดับตอนที่ #1 : เมื่อแรกเริ่ม

กริ๊ง   กริ๊ง

เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น

ตุบ  ตุบ  ตุบ  กริ๊ก

เสียงเจ้าของห้องกำลังงมหานาฬิกา แล้วก็กดปิด

ปัง   ปัง  ปัง

“ไอ้พวกขี้เกียจตื่นได้แล้วโว้ย  ตะวันตามมาแยงก้นแล้ว”เสียงยัยฟ้าเรียกฉัน

โครม

“นี่สภาพแกแต่ละวันเนี่ยมันจะดีสักวันเพื่อเห็นแก่เพื่อนคนนี้ไม่ได้เลยเหรอวะเนี่ย

หือ ไอ้เปรี้ยว”ยัยฟ้าพูดพร้อมปลงอนิจจังกับฉันหลังจากที่ได้เห็นสภาพของฉันหลังจากการตื่น หัวของฉันจะฟูเหมือนรังนกกระจอก(เทศ)แล้วบนแก้มยังมีน้ำลายเป็นคราบขาวๆเป็นทางยาวประมาณเปรียบคงก็น่าจะเชียงรายถึงอำเภอเบตงของนราธิวาสเลยก็ว่าได้มั้ง แล้วไหนในตายังมีขี้ตาเป็นก้อนเท่าหินอุกาบาตอีก

“เนี่ยกี่โมงแล้วง่ะ”ว่าแล้วฉันก็เหลียวหลังดู

“แว้ก   7โมง15นี่ทำไมแกไม่ปลุกข้าวะไอ้ฟ้า”ฉันเริ่มโวยวายเพื่อนตัวแสบที่ไม่ยอมปลุกฉัน

ฉันเริ่มวุ่นวายกับตัวฉันเองแล้ว

“  นี่ไอ้เปรี้ยวข้าลงไปรอข้างล่างโว้ย”ไอ้เพื่อนสุดที่รักตะโกนบอกฉัน

“เอ่อ”ฉันตะโกนกลับไป

โครม   เพล้ง    ตุบ  ตุบ  โอ๊ย

“มันจะอะไรนักหนาวะเนี่ย”ไอ้พลอยบ่นอุบอิบ

“ฮัดเช้ย   นี่ไอ้พลอยแกด่าฉันเหรอวะ”ฉันชักสงสัยมัน

“ข้าเปล่านะแค่พูดลับหลังเอง”ไอ้พลอยตอบด้วยเสียงกวนโมโหอย่างยิ่ง

“อะไรวะ มันเก่งขนาดกระซิบมันยังได้ยินเหรอเนี่ย ”ไอ้พลอยเริ่มบ่นหงุงหงิงต่อ

โครม   เพล้ง

“กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”   ยัยพลอยแหกปาก

“ไอ้เพื่อนบ้า แกทำให้โถฉันแตกง่ะ  ฮือๆๆๆๆ”ยัยพลอยแทบคลั่งเมื่อฉันทำโถของมันแตก

“เอ่อ น่ารีบไปเหอะสายแล้ว 7โมง40 แล้วนะโว้ย ปะเหอะ ไปน่า เดี๋ยวกลับมาข้าช่วยต่อกลับคืนสู่สภาพเดิม”ฉันพยายามฉุดกระชากลากถูมันอยู่นานเพราะมันกำลังอาลัยรักกับโถที่มันบอกว่ามาจากจีนในราชวงศ์ถัง ราคาเป็นแสนเชียว

..มันใช่ซะที่ไหนล่ะเนี่ย ฉันไปเดินเปิดท้ายขายของมาเมื่อวานยังเห็นอีแบบเนี้ยอยู่เกลื่อน ราคาไม่ต้องพูดค่ะท่านขา 299 ค่ะ แบบเดียวกัน  สีเดียวกัน ทรงเดียวกัน

รางวงศ์ถัง เหอะถังแตกซิไม่ว่าอนาถมันจริงๆเลย..

กว่าเราจะออกมาได้ก็ปาเข้าไป 7โมง50 เราวิ่งมาที่โรงแรมที่เราทำงานกันโดยที่เราติดเกียร์สุนัขมาด้วยความเร็ว 180 กิโลเมตรต่อชั่วโมง  ที่จริงเราเข้าทำงานกันต่อ 8 โมงครึ่ง

แต่วันนี้มีแขกมาจากญี่ปุ่นก็เลยต้องมาก่อน 8 โมง 15

โรงแรมที่ฉันทำงานอยู่ชื่อ centuryเป็นโรงแรมที่มีสาขามากกว่า80สาขาทั่วโลกและที่ตั้งของโรงแรมมีตัวตึกสูงและตัวตึกก็ทาสีขาวเพื่อให้ดูแล้วสบายตา แต่ถ้าเป็นกลางคืนแล้วเราอยู่ที่ทะเลแล้วมองมาที่โรงแรมก็จะมีไฟสีเหลืองนวลส่องขึ้นมาที่ตัวตึกแล้วไหนยังไม่นับไฟดวงเล็กดวงน้อยอีกที่เปิดแล้วจะเพิ่มความโรแมนติกให้กับตัวอาคาร

เรามาถึงตอน 8 นาฬิกาตรงฉันกับพลอยทำงานด้านการตกแต่งภายในตัวอาคารและงานสำคัญต่างๆ ก็อย่างว่าแหละเรารีบเข้ามาดูการตกแต่งในห้องอาหารซึ่งห้องนี้ต้อนรับ VIP เท่านั้นฉันกับพลอยเป็นหัวหน้าในแผนกนี้ เราตกแต่งห้องนี้ในคอนเซ็ปที่ว่า   Tenderness  has  power  หรือความนุ่มนวลที่มีพลัง เป็นการตกแต่งที่เน้นใช้

สีครีมและส้มเข้มในการตกแต่งเพื่อเป็นการสื่อความหมายให้เห็นว่าในความอ่อนหวานและละเอียดละออนั้นก็ยังแฝงความแข็งกร้าวความดุดันอยู่เฉกเช่นกับผู้หญิง แม้ว่าภายนอกจะดูว่าอ่อนหวานแล้วแต่ลึกๆแล้วผู้หญิงทุกคนนั้นมีความดุดันและแข็งกร้าวกับบางสิ่งบางอย่าง

“นี่เปรี้ยว พี่วานเอาเอกสานเนี่ยไปให้คุณฮอนดะหน่อยนะเอ่อที่ห้อง 1532หน่อยนะพี่มีงานอื่นจ๊ะรีบมากเลยนะฝากหน่อยนะ”พี่ส้มวานฉัน

“คะ คะ….ค่ะ”ฉันต้องรีบรับมาเพราะพี่เค้าคงไม่ได้ตั้งวานหรอกใช้ฉันเลยแหละรู้ได้ไงเหรอง่ายจะตายไปพี่เค้าเล่นยัดมามาให้เลยนี่ เฮ้อ เอาวะไหนไหนละจะได้ไปดูหน้าหน่อย

ฉันขึ้นลิฟท์ไปที่ชั้น28ซึ่งเป็นชั้นที่วิวดีที่สุดแล้วมองเห็นทะเลได้อีกด้วย

เลยทำให้ลูกค้าและผู้ที่มาใช้บริการติดใจในการบริการและบรรยากาศของโรงแรมเรา

ฉันเดินมาถึงห้อง1532

ฉันเคาะประตูไป3ทีและเคาะต่อไปอีกหลายครั้ง