คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เกาะรักพักใจ Intro.
Intro
[Bang YongGuk]
ปัง ๆ !!
ผมพลิกตัวขึ้นนอนหงายเอามือก่ายหน้าผากพยายามระงับความรู้สึกรำคาญการเคาะประตูจากใครบางคน
“มีอะไรวะ!” ผมตวาดบุคคลปริศนาที่มารบกวนการพักผ่อนของผม
“ไอ้ฟาย! มัวแต่นอนไม่รู้ว่าหายนะจะมาเยือนตัวเองแล้วด้วยซ้ำ” ชายหนุ่มคุ้นตาใช้ฝ่ามือตบศีรษะของผมอย่างแรงคิม ฮิมชานเพื่อนของผมเองแต่ตอนนี้มันควรจะกำลังสนุกกับงานเลี้ยงบนเรือสำราญนี้สิ แล้วมันมายืนทำไมตรงนี้ มาปลุกผมทำไมกัน!
“เรือกำลังจะล่ม”จอง แดฮยอนเพื่อนของผมอีกคนเอ่ย เมื่อกี้หูผมไม่ฝาดใช่ไหมมันบอกว่าเรือกำลังจะล่ม! สิ่งที่ผมได้ยินทำให้ผมได้แต่ยืนตะลึงอึ้งกับเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้น “ฉันล้อเล่นวะ” แดฮยอนพูดพร้อมหัวเราะและชี้นิ้วมาที่หน้าผมก่อนจะตบมือชอบใจกับไอ้เพื่อนตัวดีอีกคน
“บัดซบ” ผมสบถออกมาก่อนจะยกฝ่ามือหวังจะเอาคืนไอ้ฮิมชานที่ตบหัวผมแทบหลุดเมื่อซักครู่นี้ แต่ใครว่าจะสำเร็จมันรู้ทันและยกขวดไวน์ขึ้นมากันไว้
“ออกไปชิมไวน์ ชมบรรยากาศข้างนอกกันไหมเพื่อน”มันพูดพร้อมกระตุกยิ้มมุมปาก
.
.
.
“ข้างในไม่สนุกหรอวะ” ผมตั้งคำถามพร้อมทอดสายตามองท้องฟ้าที่มืดสนิท
“น่าเบื่อวะ มันไม่มีอะไรให้ตื่นตาตื่นใจสักนิด” แดฮยอนตอบพร้อมยกแก้วไวน์ขึ้นดื่ม “ถึงแม้ว่าจะเป็นงานเลี้ยงอลังการบนเรือสำราญลำใหญ่มีสาวสวยมากมายหุ่นดีแถมมีฐานะ แต่ฉันก็ไม่เห็นจะมีความสุขสักนิด” มันระบายอีกครั้งพร้อมยักไหล่
“เออ มีเงินมากมายก็ซื้อความสุขไม่ได้” ผมพูดพร้อมเหลือบมองใบหน้าของเพื่อนทั้งสอง มันพยักหน้าขานรับอย่างเห็นด้วย ก่อนที่เสียงจากไอ้ฮิมชานจะโพลงขึ้นพูดนอกเรื่อง
“ถ้าสมมุติเรือแม่งเกิดล่มขึ้นมาจริงๆละวะ” สิ้นเสียงนั้น จู่ๆ ลมวูบหนึ่งก็พัดกระโชกเข้าปะทะตัวพวกผมทั้งสาม แสงจากฟ้าแลบทำให้พวกผมหลับตาสนิท ตามด้วยเสียงฟ้าผ่าดังกึกก้อง
เพล้ง!
ขวดไวน์แตกกระจายลงกับพื้น หยาดฝนลมหนาวพัดโหมกระหน่ำอย่างไม่รู้สาเหตุ
กึก! เหตุการณ์ไวกว่าความคิด เรือสำราญพุ่งเข้าชนโขดหินขนาดใหญ่ตามแรงลมพายุ แรงสั่นสะเทือนทำให้พวกผมทั้งสามที่อยู่ติดกับขอบเรือบนดาดฟ้าเสียหลักตกลงไปในทะเลพร้อมกัน
"ชิบหาย!!!"
ตูมมมมมมมมมม!
‘ ชีวิต...เมื่อยังไม่ถึงคราวก็ย่อมไม่ตาย ‘
ความคิดเห็น