คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 2 จุดเริ่มต้น
“สวัสดีค่ะ ดร.ยูเร มีอะไรให้ดิฉันรับใช้ค่ะ”
“อลิส ตอนที่ฉันออกไปที่นี้เธอทำการล็อคประตูนี้อย่างถาวร ตั้งรหัสฉุกเฉิน ปิดโปรแกรมตัดขาดบริเวณนี้จากองค์กร ชัดดาวน์ตัวเองลงจนกว่าจะมีการป้อนรหัสที่ถูกต้อง”
อลิสเป็นซอฟแวร์ที่มีวิวัฒน์การสูงจนสามารถโต้ตอบ และควบคุมกลไกภายในองค์กร ถูกพัฒนาขึ้นและทำงานมา 20 ปี บางครั้งเขายังคิดว่าเธอเหมือนเพื่อนคนหนึ่งด้วยซ้ำ ดร.ยูเร เดินไปที่บริเวณริมผนังชั้นวางริมสุด บริเวณนั้นประกอบไปด้วยกระเป๋าหนังสีดำนับร้อย เขาก้มลงยืนมือเข้าไปลวงในชั้นที่ 2แล้วดึงออกมา มันเป็นกระเป๋าสีดำ ขลิบทอง
ดร.ยูเร ยกขึ้นมาถือที่มือซ้ายก้าวขายาวๆไปตรงกลางห้อง
“อลิส”
“ค่ะ”
“คุณกับผมคงไม่มีโอกาสเจอกันแล้ว คำขอร้องของผม 2 ข้อสุดท้ายให้ผมได้หรือเปล่า”
เขามองไปรอบห้องอย่างช้าๆ เหมือนกับจะจดจำทุกรายละเอียดไว้
“ข้อแรก คำขอร้องของผมอยู่ไหนไฟล์ลับ ก่อนดับเครื่องอยากให้เธอเปิดอ่านดู”
“รับทราบค่ะ”
“ข้อสอง ผมอยากให้เธอเรียกผมว่า ยูเร พูดกันในฐานะเพื่อนเป็นครั้งสุดท้าย”
“.............”
เสียงของอลิสเงียบหายอึดใจต่อมาประตูกลไกกลางห้องก็เปิดออกใกล้ๆเท้าดร.ยูเร เขาเงี่ยหูฟังเสียงสุดท้ายและก็ยังรอให้เธอประมวลผลทางคำถามที่อาจจะไม่ได้อยู่ในระบบ ชั่วอึดใจเธอก็พูดขึ้น
“ ค่ะ ยูเร โชคดีแล้วก็ลาก่อน”
รอยยิ้มเล็กๆที่มุมปากของทำให้ใบหน้าที่อิดโรยเต็มไปด้วยความสุข ดวงตาท้อประกายด้วยความรักอย่างเปี่ยมล้น อลิสสำหรับเขาแล้วไม่ใช่ซอฟแวร์ หรือ เพื่อนเท่านั้น แต่เธอยังมีน้ำเสียง และความทรงจำของภรรยาที่ตายจากไปด้วย มันเป็นความผิดพลาดอย่างใหญ่หลวงที่เขานำเธอใส่ไปในซอฟแวร์ เทคโนโลยีตอนนี้ไม่สามารถสร้างเธอให้มีชีวิตได้ แต่อย่างน้อยช่วงเวลาที่ทำงานที่นี้แค่ได้ยินเสียงอลิสก็มีความสุขดี ช่องทางลับเป็นอุโมงค์มืดที่มีบันไดทอดยาวลงไป เสียงรองเท้ากระทบเป็นจังหวะ เสียงประตูปิด เสียงชัดดาวน์ เสียงมากมายดังระงมอยู่ในหัวเขา เขาไม่อาจหย่อนฝีเท้าลง หรือ นั่งพักยังมีอะไรอีกมากมายที่ต้องทำให้สำเร็จ
ชายหนุ่มร่างสูงโปร่งในชุดสูทสีดำทั้งชุด ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความกังวลยกนาฬิกาขึ้นเป็นครั้งที่เท่าไหร่เขาก็นับไม่ได้
ตึกๆๆๆๆ
เสียงฝีเท้าดังภายในอุโมงค์ ทำให้เขาแทบจะโห่ร้องออกมา อีกอึดใจร่างของเจ้านายก็ปรากฏ เขารีบเดินเข้าไปช่วยยกของทันที ดร.ยูเร มองไปรอบๆมันเป็นทะเลทรายใกล้สุดลูกหูลูกตา มีเฮลิคอปเตอร์จอดรออยู่ลำหนึ่ง กับ พ่อบ้านชาร์โคล ซึ่งเป็นพ่อบ้านประจำตระกูลของเขา
ดร.ยูโร รีบขึ้นไปนั่งบนเฮริคอปเตอร์ทันที ตามมาด้วยพ่อบ้านที่ไปนั่งประจำที่คนขับ เสียงใบพัดดังกระหึ่มพร้อมๆกับค่อยๆลอยขึ้น
“นายท่าน จะไปที่ไหนครับ”
“ไปที่หลุมศพของอลิส”
“ได้ครับ”
ความคิดเห็น