กระเตงไม่ได้หยุด สุดเวทย์มนต์

ลำดับตอนที่ #4 : เสื้อผ้า&หน้าผม2

 "ฮ่าๆๆ แกล้งพวกเด็กปีหนึ่งนี่สนุกจริงๆ ฮ่าๆๆ วันนี้ข้าหัวเราะเป็นครั้งที่เท่าไหร่ของวันแล้วเนี่ย ฮ๋าๆๆ" เสียงหนึ่งดังขึ้นมาจากทิศทางไหนก็ไม่อาจทราบได้!

   เสียงหัวเราะยังคงดังขึ้นอย่างไม่ขาดสาย เจ้าตัวไม่รู้อยู่ไหน พวกเขาอยากจะค้นหาซะเหลือเกิน แต่ติดที่พื้นไม่อำนวยนี่สิ

"พวกเจ้าไม่ต้องตามหาข้าให้เหนื่อยหรอก  เจ้ามาที่นี่เพื่อเอาชุดเท่านั้น นั่นคือสิ่งที่พวกเจ้าต้องการ เพราะฉะนั้นเอานี่ไปซะ ข้าจะไม่ไห้ความช่วยเหลือใดๆทั้งสิ้น  พวกเจ้าได้รับชุดพิเศษ เพราะเจ้าเป็นรุ่นพิเศษ เจ้าจึงต้องพิเศษด้วย"  

 จบคำกระดาษแผ่นหนึ่งลอยเฟี้ยวฟ้าวลงมาข้างล่าง  ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าคงเป็นคิงด์ผู้รอบรู้ที่รีบคว้าหมับเข้า  อ่านเสียงดังได้ใจความว่า

"เพชรเม็ดงาม เหลื่อมล้ำ จนย้ำค่า
ต้องสายตา อยากได้ ดังใจหมาย
เข้าไปหยิบ แตะต้อง ด้วยร่างกาย
เจ้าจะได้ หมายปอง เมื่อเจ้าเพียร
เพชรพิเศษ ที่ใจคน มิใช่น้ำเพชร
เลือกแล้วเสร็จ ก็จะรู้ คู่ความหมาย
เพชรเม็ดนี้ อยู่กับเจ้า จนวอดวาย
หามิได้ ง่ายเกิน เจริญพร"

 เงียบ...

ทำไมต้องมีคำว่าเจริญพรด้วยไม่ทราบ มันกวนอวัยวะเบื้องล่างมากมายเหลือเกิน =_=!

"เอาเป็นว่าฉันเข้าใจแล้วล่ะนะ เพชรในที่นี้หมายถึง ชุด ที่พวกเราจะได้ เพราะก็รู้ๆกันอยู่ว่ามันคือชุดพิเศษ เราอยากได้ชุดไหนก็เลือกเอา ห้ามใช้พลังเวทในการค้นหา แต่ต้องขยันหาหน่อยนะ เพราะว่ามันเยอะซะ...  แล้วชุดน่ะ จะดีเมื่อเราคิดว่าดี ไม่ได้ดีเพราะเนื้อผ้าหรออะไรที่ชุด ส่วนตั้งแต่ เลือกแล้ว... ถึง  เจริญพรน่ะ พี่แกตลกหน่อยๆแต่ฉันตีใจความไม่ได้หรอก เพราะฉะนั้น ตอนนี้ฉันหิวข้าวแล้ว รีบ หาแล้วรีบไปกันเถอะนะ เฟี้ยว....."

 พูดจบก็สยายปีกสีเหลืองอ่อนของตัวเองออกแล้วบินหายลับไปท่ามกลางเหล่าเสื้อผ้ามากมายก่ายกอง...

"ฉันว่าเราก็ไปบ้างเถอะนะ"มินบอก ก่อนที่ทุกคนจะกางปีกตามสีผมสีตาของตัวเองไปเฮ้อ มันจะมีสักกี่ชุดกัน!!!

เม้นต์กันบ้างนะ บ้าง ให้กำลังใจกันบ้างเน้อ
CRY.q