Harry James Potter พ่อมดที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในศตรรษ ปีนี้เขาอายุราว500 ปีมาเเล้ว ตั้งแต่ที่เขาได้กลายเป็นนายเเห่งยมฑูต ร่างกายของเขาก็ดูจะไม่แก่ลงอีกเลยในขณะที่ครอบครัวเพื่อนฝูนและคนรอบข้างทยอยสิ้นอายุขัย แฮรี่ออกเดินทางไปรอบโลกเพื่อศึกษาเวทมนต์ทุกแขนงบนโลกรวมถึงเวทมนต์โบราณเพื่อที่ จะหลุดพ้นจากการมีชีวิตชั้วนิรันของเขา ในระหว่างการเดินทางแฮรี ได้สร้างชื่อเสียงมากมาย เขาช่วยปราบเหล่ามารืและ อสูรร้าย รวมถึง ปีศาจ จากมิติมืด การเดินทางของ พอทเตอร์ ดูเหมือนใกล้จะจบลงเมื่อเขามาพบกับ กรีมัวโบราณ ที่มีสัญลักษณ์เครื่องรางยมทูต อยู่ที่หน้าปก มันถูกแอบซ่อนอยู่ในโบราณสถานใจกลางป่า อะเมซอน ทันทีที่แฮรรี่สัมผัสกับมันพลันมีเสียงภาษาพาเซลเขามาในหูของเขา [ฆ่า ฆ่า ฆ่า ฆ่า ] แฮรรี่ถอยมือกลับด้วยความตกใจ สัญลักษณ์เครื่องรางยมทูตบนฝ่ามือของเขาพลันร้อนขึ้นมา มันตอบสนองกับสัญลักษณ์บนปกหนังสือ แสงสว่างว้าว เหล่า ยมทูต และผู้คุมวิญญาณ ปรากฏตัวขึ้นมาท่ามกลางโบราณสถาน แฮรรี่พลันโบกไม้กายสิทธิเบาๆ สร้างคาถาผู้พิทักสีเงินสว่างไสว ทำให้พวกมันถอยออกไป จากนั้นเขาจึงใช้ไม้กายสิทธ เพื่อเปิดสมุดเล่มนั้น
ทันที่ที่เขาเปิดมันขึ้นมา ออร่า สีดำได้พวยพุ่งออกมาอย่างรุ่นแรก ประกอบกับเสียงภาษาพาเซลที่ลอยออกมา ( ข้า เป็น อิสระ )ตัวมันมีลักษณะ คล้ายกับสัตว์หลายชนิดผสมกัน มีหัวเป็นแพะ ลำตัวเป็นงู ผสมกับมังกร ดวงตาของมันแดงก่ำดุจโลหิด พร้อมกับเสียงขู่ฟ่อของมัน ที่ออกมาตามลม สร้างความหวาดกลัวอย่างมาก
"อึก" แฮรรี่ กลืนน้ำลาย ตลอด 500 ปีที่ผ่านมาเขาไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อน มันฟาดกรงเล็มของมันลงมาที่เเฮรี่ เขาหุ้มตัวเองด้วยออร่าสีเงินและพุ่งตัวหลบออกมา เเฮรี่รู้สึกร้อนที่มืออีกครั้งสัญลักษณ์เครื่องรางยมทูต ร้อนและแดงมากขึ้นมันตอบสนองกับสัญลักษณ์บนอกของอสูรตัวนั้น "วันนี้หนึ้งในผู้ถือครองสัญลักษณ์นายแห่งยมทูตจะต้องตาย" เสียงนี้ดังก้องขึ้นมาสีหน้าของแฮรี่กลับยิ้มขึ้น เเฮรี่ได้เค้นพลังโบราณออกมาไม้กายสิทธของเข้าเปล่งเเสงสีเงิน [โดยปกติเเล้วผู้มีตรานายแห่งยมทูตจะไม่สามารถตายได้ ยกเว้นเเต่ว่าจะมีผู้ถือครองตราสองคนเผชิญหน้ากัน ตราทั้งสองจะตอบสนองและหักล้างกัน ] แฮรี่พุ่งตัวเข้าไปเพื่อจัดการกับอสูร ( นี่เจ้าไม่กลัวว่าจะตายไปพร้อมข้ารึไง) อสูรตัวนั้นกล่าวออกมา แฮรี่ตอบกลับด้วยสีหน้าอันเรียบเฉย เขาเหนื่อยกับชีวิตนี้มานานมากเเล้ว แต่ทว่า เขาจะไม่ยอมปล่อยให้เจ้าอสูรโบราณนี้หลุดออกไปยังโลกภายนอกเเน่ พลังทั้งหมดของแฮรี่ โถมเข้าใส่อสูรตนนั้น (อ้ากกกก) มันร้องออกมาด้วยความทรมาน แสงสายฟ้าสีเงินฟ้าดผ่าลงมายังผู้ถือครองจราทั้งสอง ตราเเห่งนายยมทูกเริ่มจางหายไป ผนวกกับสายฟ้าที่รุดเเรงยิ่งขึ้น "อัลเทอร์นัส อนิลิอัส" (Alternus Anilius) แฮรี่ทำการหักไม้กายสิทพร้อมร่ายคาถาสุดท้ายที่เขาจะร่ายการร่ายคาถานี้จะทำให้ทั้งร่างกายและวิญญาณของผู้ร่ายแตกสลาย กลายเป็นพลังงานสำหรับคาถา
ผลของมันจะทำให้ทั้งร่างกายและวิญญาณของเป้าหมายถูกลบล้างไปตลอดกาล ไม่มีแม้แต่ร่องรอยให้สามารถฟื้นคืนได้ เมื่อแฮรี่ร่ายจยตัวเขาพลันเปลี่ยนเป็นแสงสีเงินสว่างไสวพร้อมประกายละอองสีทองที่เปี้ยมไปด้วยความศักสิทธิ์ (มะ ไม่ คาถานี้มัน อ้าาา) อสูรตนนั้นกรีดร้องออกมาเเววตาสีแดงของมันเต็มไปด้วยความกลัวถึงขีดสุด ร่างของมันสลายไป พร้อมกับ จิตของเเฮรี่ ที่ค่อยๆ เลื่อนหาย
ณ ภาคีนกฟินิกส์ หลังจากคำทำนายได้ปรากฏ
อัลบัส ดัมเบิลดอ เสนอให้สองสามีภรรยา พอทเตอร์ใช้คาถาฟิเดลิอัล เพื่อหลบซ่อนตัว โดยตัวเขาจะเป็นผู้รักษาความลับเอง " แต่ ศาสตราจาร ผมเชื่อในตัวของซีเรียส ผมมั่นใจว่าเพื่อนของผมต้อวรักษาความลับไว้ได้อย่างแน่นอน" เจมส์กล่าว " แต่ว่า ทุกคนก็รู้ว่าเราสองคนสนิทกัน ไม่แน่ว่าพวกนั้นเองก็อาจจะรู้ คงเสี่ยงอย่างมากที่พวกมันจะมาเอาข้อมูลจากเขา" ซีเรียสกล่าวกับเจมส์ ซีเรียสหันไปเห็นตัวปีเตอร์ เขาพลักจับร่างอันต้วมเตี้ยมขอปีเตอร์ขึ้นมา " ไอหมอนี้อาจจะเหมาะกว่า เจ้านี้น่าจะไม่เป็นที่สนใจของจอมมาร" ซีเรียสกล่าว เจมส์เห็นเช่นนั้นจึงตกลงกับซีเรียสโดยเลือกให้ ปีเตอร์ เป็นผู้เก็บความลับ
ในคืนของวันเดียวกันนั้นเอง
เด็กน้อยแฮรี ได้สติขึ้นมาด้วยความงุนงงเขามองไปที่ร่างเล็กอีกร่างที่ลิลลี่กำลังอุ่มเด็กน้อยมองไปรอบห้แอ แฮรี่รู้ตัวขึ้นมาทันที่ว่าวันนี่คือวันอะไร พลันเสียงกลอนประตูบ้านถูกปลด เจมส์ได้ยินเช่นนั้นจึงเดินออกไปไม่ทันระวัง พร้อมกับเสียงแหบกร้าน ร่ายคำสาปพิฆาต นี่เขาต้องมาเห็นภาพนี้อีกเเล้วอย่างนั้นหรือ แฮรี่กล่าวในใจ ชายลึกลับเขามาที่ตัวลิลลี่ พลันร่าย คำสาปพิฆาตอีกครั้ง ลิลลี่ได้เาตัวปกป้องลูกทั้งสอง คำสาปได้ตีกลับไปหาจอมมารทำให้ร่างกายสลายไป เเฮรี่เห็นเศษเสี้ยววิญญาณของจอมมารอย่างชั้นเจน แต่ทว่า ด้วยเวทมนต์โบรานของเขาทำให้เขานั้นไม่ได้กลายเป็น ฮอครัช ถึงเเม้จะมีเวทมนต์โบราณแต่ด้วยความเป็นเด็กเขาจึงทำอะไรไม่ได้ น้องสาวฝาเเฝนของเขาจึงรับเศษเสียวของจอมมารเข้าไปพลันปรากฎรอยแผลเป็นในที่สุด เอเวอร์ลีน ลินลี่ พอทเตอร์ เด็กสาวผู้รอด
ไม่นานหลังจากนั้นชายอีกคนก็ได้เขามาที่บ้านของเขา แฮรี่จำใบหน้านั้นได้ทันที *ศาสตราจาร เซเวอรัส * แฮรี่จ้องมองเซเวอรัสที่กำลังกอดแม่ของเขาและร้องไห้ แต่ผลของการใช้มนต์โบราณในการปกป้องตนเองจากการเป็นฮอครัชทำให้แฮรี่สลบไป เขาตื่นขึ้นมาอีกครั้งตอนที่ ดัมเบิลดอจะพาพวกเขาไปส่งให้กับพวก เดิสลีย์
เขาเหลือบไปเห็นซีเรียส เเบลค ที่กำลังเสนอตัวว่าจะรับเลี้ยง พวกเขาเองเนื่องจาก ตน คือ พ่อทูนหัวของเขาแต่ ดัมเบิลดอร์ก็ปฏิเสธ เนื่องด้วยเวทมนต์โบราณต้องให้พวกเขาต้องอยู่กับญาติที่ใกล้ชิดกับแม่ของเขาที่สุด แฮรี่ได้ยินเช่นนั้นก็คิดในใจว่า ตอนนี้ตัวเขาไม่ใช่ฮอครัชเเล้ว อีกทั้ง
หลังจากนี้ซีเรียสต้องไปตามล่า หางหนอนแน่ๆ และเขาก็จะติดคุกอัสคาบันโดยที่ไม่ได้ทำอะไรผิด เเฮรี่ยื่นมือเผื่อจะขอให้ซีเรียสอุ่ม ซีเรียส อุ่มพลางมองหน้า ตัวเขา "แฮรี ตาของเธอเหมือนเเม่" พร้อมกับหลั่งน้ำตาออกมา "ถ้า อีวี้ เป็นเด็กในคำทำนาย อย่างน้อยชั้นขอเลี้ยง แฮรี่ได้ไหม ให้เขาใช้นามสกุล แบลคแทนเพื่อปกปิดตัวตน" ซีเรียสกล่าวออกมาโดยที่ลืมเรื่องการตามล่าหางหนอนออกไป แฮรี่ได้ยินเช่นนั้นจึงตกใจอย่างมาก เขามองไปที่น้องสาวฝาแฝดของเขาด้วยความสงสารที่ต้องมารับชะตากรรมในชาติที่เเล้วของเขาไปแทน
แฮรี่ เจมส์ พอทเตอร์ ---> แฮรี่ เจมส์ เเบลค
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น