เขาชนไก่ Day V - เขาชนไก่ Day V นิยาย เขาชนไก่ Day V : Dek-D.com - Writer

    เขาชนไก่ Day V

    วันสุดท้ายๆ

    ผู้เข้าชมรวม

    1,310

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    1.31K

    ความคิดเห็น


    16

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักอื่น ๆ
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  4 ก.พ. 53 / 22:59 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    วันแห่งความสุขๆๆ
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      เขาชนไก่ Day V

                      วันนี้เป็นวันสุดท้ายแล้วที่จะได้อยู่ที่ค่ายแห่งนี้ วันสุดท้ายทหารมาปลุกพวกเราเวลา ตี 04.30 ทีแรกผมยัดแปรงสีฟันไว้ในกระเป๋า กว่าจะหาเจอก็เกือบ 5 นาทีแหนะ...ลืมบอกไปว่าเมื่อคืนผมก็ลืมแปรงฟันเพราะว่าหาแปรงสีฟันไม่เจอ >_< ดีนะครับที่ได้แปรงตอนเช้า ไม่งั้นปากก็น่าจะเน่าตั้งแต่ตอนเช้าแล้ว 555+  อากาศวันนี้หนาวที่สุดในรอบ 5 วันเลย ผมก็ไม่รู้ทำไมเพิ่งจะมาหนาววันนี้ วัดได้ก็ประมาณ 20 องศาเซลเซียส วันนี้ทานข้าวเฃ้าตั้งแต่พระอาทิตย์ยังไม่ขึ้นอีกแล้ว ต่อมา ก็เดินทางไปยังสถานีโดดหอ ที่นั่นทหารจะสอนวิธีการโดดหอที่ถูกต้อง โดยกำมือ 2 ข้างขึ้น ย่อเข่านิดหน่อย แล้วก็กระโดดตามจังหวะ 1 2 3 4 แล้วพอ 5 ก็ทำท่าโบกมือ 2 อันแล้วพูดคำว่า ตรวจร่มเพราะว่าการโดดหอมีลักษณะคล้ายๆกับการโดดร่ม ต่อมากองร้อยผมก็ไปที่ฐานสะพานเชือก พอถึงทหารก็สาธิตการเดินบนสะพานเชือก 1 เส้นเพราะว่า สะพานเชือก 2 และ 3 เส้นก็เคยเล่นสมัยอยู่ค่ายลูกเสือ  แล้วก็แบ่งกลุ่มเราเป็น 3 กลุ่ม แล้วไปที่เชือก 1 เส้น อีกกลุ่มนึงก็ไปที่เชือก 2 เส้น และ 3 เส้น โชคดีนะครับที่ผมไปอยู่ที่สะพานเชือก 3 เส้น เขาบอกว่าถ้าหากคนข้างหลังมาถึงตัวเรา จะให้เราโดดลงจากเชือก ซึ่งข้างล่างเชือกนั้นเป็นบ่อบัวขนาดใหญ่ น่ากลัวเว่อร์ๆ ไอ้เราก็กลัวจะลื่น ทหารบอกว่าต้องเดินทำขาแบะๆไว้ จะได้เดินโดยไม่ลื่น พอเดินถึงอีกฝั่งแล้ว ก็ไปนั่งดูพวกที่กำลังข้ามโดยใช้เชือกเส้นเดียว ทุกๆคนลุ้นตัวโก่งอย่างมาก 555+ เพราะว่าทุกๆคนแกว่งเกือบหลุดและเปียก!!!.......แหนะ การที่จะข้ามเส้นเชือกเส้นเดียวได้นั้นต้องกำลังแขนดีแล้วต้องทรงตัวดีด้วย  ในที่สุดก็มีคนตกน้ำจนได้!!! 555+ ประมาณ 3-4 คน

                      พอเล่นกันครบทุกคนก็รีบไปรวมกันที่สถานีโดดหอครับ  เจอครูฝึกคนนึงที่โหดกว่าจ่านรกอีก คือว่า ทุกคนต้องมองมาที่เขาคนเดียว ถ้าหันไปมองอย่างอื่นก็จะโดนทำโทษอย่างหนักหน่วง... เขาคุมสถานีโดดหอเขาเลยต้องเข้มงวดเป็นพิเศาไม่งั้นจะเป็นอันตรายต่อเด็ก คือ เขาจะถามก่อนว่าใครเป็นโรคอะไรไหม? หรือเคยผ่าตัดตั้งแต่หัวเข่าขึ้นไป หรือว่าต้นขาใหญ่เพราะว่าสายรัดอาจจะไปบาดตรงบริเวณขาหนีบได้!!! ทั้งนี้ก็เพื่อความปลอดภัยของเด็กเอง ระหว่างวิ่งมุ่งตรงไปที่หอและขณะที่กำลังวิ่งขึ้นหอ เขาให้ร้อง เอี้ยๆๆๆไปเรื่อยๆ ผมก็คิดกับตัวเองว่า จะร้องไปแล้วได้อะไรอ่ะครับ...ปลุกใจ??? 555+ หอที่โดดนั้นมี 5 ชั้น พอถึง ชั้นที่ 4 ข้างบนจะกระทืบเท้า 4 ครั้ง เราต้องกระทืบเท้าตอบ 3 ครั้ง พอถึงคิวผมก็เสียวมากๆ ใจเต้นตุบๆ พอจะโดดลงก็กลัวครูฝึกจะถีบลง ซึ่งจะน่ากลัวกว่าการทำใจแล้วก็กระโดดลงไปเอง ผมเลยต้องทำใจแล้วรีบโดไปเลย...ใจหายวาบ! เสียวที่สุดก็ตอนโดดลงจากหอ เหมือนใส้ในร่างกายทั้งหมดกำลังออกจากปากอ่ะ 555+ น่ากลัวใช่มะล่า 555+ ต่อมาพอทุกคนเสร็จแล้วก็ไปพักทานข้าวกัน นั่งรถไปที่อนุเสาวรีย์ ร.6 แล้วทำพิธีปิด ต่อมาขึ้นรถกลับไปทีสวนเข้าเชตุ แล้วก้ไปปฏิญาณตนต่อหน้ารูปปั้น ร.6 ในบริเวณสวนเจ้าเชตุ พอเสร็จแล้วทุกคนก็ร้องเฮดีใจกันลั่น พอถึงบ้านก็ประมาณสัก 17.00น แล้วครับเหนื่อยมากๆ พอเข้าห้องน้ำเพื่อไปอาบน้ำปุ๊บ เห็นตัวอะไรในกระจก ดำปิ๊ดปี๋เลย....เหอะๆ ไม่มีใครที่กลับจากเขาชนไก่แล้วไม่ดำครับๆ <<<จำไว้>>>

       

                                                                                       The End

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×