ลำดับตอนที่ #28
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #28 : (#บังทันวีคลี่) YOONMIN : DANDELION ♡
#บัทันวีลี่
โทย์ที่สอ : อไม้
DANDELION
แนิไลออน *Dandelion ือ วามรัเป็นสิ่ที่พระเ้าบันาลให้
แ่ถ้าอแนิไลออนสีาวสีผมอบ ือ เสน่ห์ วามบริสุทธิ์ มิรภาพ วามสบเียบ และโี ูเปราะบาน่าถะนุถนอม เหมือนับปาร์ีมิน เ็้าบ้านที่มีสวนแนิไลออนอยู่เ็มสวนเาือทุอย่าที่ผมอบเหมือนอแนิไลออนสีาวบริสุทธิ์
ผมับีมินเรารู้ัันอนที่ผมพึ่ย้ายมาาแูเพื่อมาเรียนมหาลัยที่โล เรารู้ัันรั้แรอนที่ผมำลันั่อยู่หน้าระเบียบ้านั้นสอมีลีบอแนิไลออนปลิวามลมมาปะทะับหน้าผม พอมอลไป็พบเ็ผู้ายหน้าาน่ารัผมสีำับแ้มยุ้ยๆ ำลันั่เป่าอแนิไลออนที่เ็มสวนหน้าบ้านอย่ามีวามสุ มันทำให้ผมมอเพลินนเผลอมอนานไปหน่อยเ็นั่น็เยหน้าึ้นมาสบาับผมแล้วยิ้มอย่าเป็นมิร
"พึ่ย้ายมาหรอฮะ ผมีมินนะอายุ 17" เ็นั่นละาอที่เป่าอยู่หันมอึ้นมา้านบนที่ผมนั่อยู่ลุึ้นแนะนำัวเอ
"ยุนิ เอ่อ...20"
"เห~ ไม่น่าเื่อูเ็ัเลยๆ" ีมินทำหน้าาใ่อนะเปลี่ยนเป็นหน้ายิ้มทะเล้นๆนผมอำไม่ไ้
"ฮ่ะๆ ยินีที่ไ้รู้ันะ"
"ฮะยุนิฮยอผมเรียไ้ใ่มั้ย?"
"อืม" ผมพยัหน้าสอสามที แล้วเท้าามอีมินที่นั่ลไปที่พื้นเหมือนเิม
"เป่ามั้ยฮะ?" ีมินย่ออแนิไลออนึ้นมาทาผม ผมเลยส่ายหน้าอบลับไป
"ไม่ละูนายเป่าีว่าเพลินี"
"ั้นหรอฮะ ั้นยุนิฮยอ็นัู่แล้วันเนอะ อแนิไลออนเวลามันแออะสวยมาเลยละ" พูเสร็ีมิน็ย่ออแนิไลออนมาำหนึ่่อยๆบรรเป่าทีละอให้ระายออมัน่าเป็นภาพที่สวยริๆนั้นแหละแถมนเป่า็น่ารั้วยสิ
นั่นแหละรับรั้แรทีุ่ยัน หลัานั้นพวเรา็สนิทันมาึ้น ีมินเป็นเ็ี น่ารั ใสื่อแ่็ไม่ไ้โ่นะเรียนเ่มา้วย อาะูเียบๆไปบ้า็เหมือนเ็ที่เรียบร้อยทั่วๆไป แ่็ูมีเสน่ห์ในสายาผมนะไม่รู้สิ มันูน่ามอเหมือนอแนิไลออนที่ผมอบหน่ะ
อบมา
ผมอบปาร์ีมินมา
อบมาว่าอแนิไลออนหรือมาว่าสิ่ใที่ผมเยเยมมาลอ แ่ผม็ไม่ล้าที่ะบอออไปไม่ใ่เพราะลัวแ่...
.
.
.
.
.
.
.
แ่อย่าว่าอแนิไลออนที่ผมอบ มี้อเสียอย่าเียว ือ เมื่อเอลมมัน็ะหายไปเหมือนับอนนี้ ลัวว่าถ้าทำพลาไปีมิน็หายาผมไป
าวันแรที่เอนลายเป็น 3 ปี 3ปีที่ผมเ็บมันไว้โยไม่บอใร
แ่เพราะอย่านี้ มันเลยเป็นวันสุท้ายที่ผมไ้เอับีมิน โยที่ผมไม่ไ้ทันบออะไรที่สำัออไป
"ยุนิฮยอฮะ"
"หืม"
"ือว่าถ้าสมมุิเราแอบอบใรนหนึ่ึ้นมาฮยอะทำไฮะ"
"อืม...ไม่รู้สินะเพราะฮยอไม่เยอบใรเลย"
"หรอฮะ"
"เรามีอะไรปรึษาฮยอไ้นิ"
"ไม่ีว่าฮะแ่ยุนิฮยอ"
"ว่าไรรับ"
"ผม...."
"...."
"ผมรัยุนิฮยอนะ"
"...."
"ฮยอ"
"ฮยอ....็..."
"็....."
"รัเรา...แบบพี่น้อ"
"ั้นหรอฮะ"
"ีมินือ..."
"ผมไป่อนีว่าไว้......เอันฮะ"
เพราะวามที่ผมลัวมันเลยเป็นรั้สุท้ายที่ไ้เอับีมิน ่อนที่วันรุ่ึ้นแม่ผมบอว่ารมินย้ายไปเรียน่อที่อเมริา หัวใผมแทบะสลายทั้ที่อยาะพูออไปแ่เพราะวามลัววามี้ลาอผมเอเลยบแบบนี้ และีมิน็ทิ้หมายไว้ให้ผมพร้อมับอแนิไลออนหนึ่อ
ถึ ยุนิฮยอ...
นี่ีมินเอนะฮะ ผมอโทษที่ไปไม่บอนะ เมื่อวานผมะะบอนะแ่ผมลัวว่าถ้าบอไปฮยอะโรธมั้ยนะที่พึ่มาบอ ฮ่ะๆ ไม่โรธันนะฮะ
ลอสามปีที่ผ่านมาผมออบุฮยอมาเลยนะฮะ ฮยอเป็นนีมาูแลผมีมาลอเลย นผมรู้สึแปลๆ ย่าห์!!! นี่ฮยอทำอะไรับผมรึเปล่าเนี่ยั้แ่วันแรที่เอันเลย ผมแอบมอนหัวเทาๆนหนึ่ที่นอเ้าบ้านอนนี้หัวสีน้ำาลแล้วนี่เนอะ ฮยอรู้ป่าวว่าวันนั้นนะผมใะไปหายุนิฮยอนะแ่ผมเินนะเลยแหล้เนียนๆไปเล่นที่สวน ฮยอลอิูนะนบ้าอะไรแม่ะไปเป่าอไม้เล่นเป็น่อๆ เนอะ 5555 ผมไม่ไ้อ่อยนะแ่อยาทำวามรู้ัเอ ผมีใมาเลยที่วันนั้นฮยอมอมาทานี้ เราไุ้ยันนสนิทันมาึ้นเรื่อยๆ นผมล้ำเส้นไปโยไม่รู้ัว พอรู้ัวอีที่ผม็อบฮยอเ้าแล้วหน่ะ ฮยออาะรัเียผม็ไ้นะผมไม่โรธหรอ วันนี้ไม่ใ่สิผมะให้พรุ่นี้นี่เนอะ็เมื่อวานนี้วันที่ผมบอรัฮยอนะผมบอไปแล้วนิเนอะ แ่ฮยอไม่ไ้อบผมหรอใ่มั้ยหล่ะ เพราะฮยอบอรัผมแบบพี่น้อเอนิ ไม่ั้นฮยอป็อมาเลยหล่ะถ้าเป็นอย่าั้นผมโรธมาที่หนีฮยอมาเรียน่อ แ่ผมหน่ะรัฮยอริๆนะแบบที่ีมินอบยุนิฮยอ แ่ถ้าฮยอะเลียผม็ไ้นะ เพราะเราไม่ไ้เอันแล้วแหละ ยัไ็อบุนะฮะอบุสำหรับวามรู้สึีๆที่มีให้ ถึฮยอะไม่ไ้รัผมแบบนรั แ่ผม็ีใที่ฮยอยัรัผมในานะน้อายนหนึ่
อ่อแล้วอแนิไลออนผมให้ฮยอนะทั้สวนเลยเพื่อะิถึน้อายนนี่บ้าเนอะ 5555 อนี้แทนวามรู้สึอผมนะฮะ เพราะว่า อแนิไลออน หมายถึ วามรัเป็นสิ่ที่พระเ้าบันาลให้ ฮยอือนที่พระเ้าส่มาให้ผมไ้มีวามรััรั้ในีวิ อย่าน้อฮยอะเป็นวามทรำและวามรัอผมลอไปฮะ
ผมรัฮยอมานะฮะ และ ลา่อน
า ปาร์ีมิน น้อายอฮยอ.......
พอผมอ่านบเ่าผมแทบทรุลับพื้นทันที ผมไม่อยาะเื่อและไม่เยรู้ว่าีมิน็รู้สึเหมือนันมีแ่ผมที่ปิั้นลอ ผมแม่โ่เนอะ าม็ไม่ทันหรอผมไม่ใ่พระเอสัหน่อย ที่ะามนาเอทัน
บอแล้วอแนิไลออนที่น่าถะนุถนอมที่แสนเปราะบาที่ผมอยาะูแลมันไ้หายาผมไปแล้ว เหมือนลีบอแนิไลออนที่ปลิวไปามลม
ผมอยาะพูสัรั้ อย่าน้อยอแนิไลออนอนี้็ือ ีมินรัแรอผม อย่าน้อย็
'ีมินฮยอรันายนะ'
5 ปีถัไป
ปูาน
นี่็ผ่านมานานแล้วผม็ยัเ็บอแนิไลออนไว้ถึแม้มันะไม่ไ้สวยเหมือนแ่่อนเพราะารอบแห้สาฟไว้ในอเล็ๆิัวผมลอเวลา เหมือนเป็นารอย้ำัวเอมาลอ อนนี้ผม็เรียนบมาเป็นหมอที่โรพยาบาลให่ในปูาน แ่วันนี้เป็นวันหยุผมเลยไ้มีโอาสมาเที่ยวบ้า ผม่อยๆับรถมาามถนนที่้าทาที่มีรูปวาอเ็และผู้ให่ามำแพมามาย ผมับรถมาเรื่อยๆนมาหยุที่แถวเนินที่มีทุ่อแนิไลออนอยู่ว้าวาผมเินไปเรื่อยๆพอหยุสัพัผม็หยิบแผ่นอไม้อัแห้ึ้นมาู แ่เพราะอะไรไม่รู้ลใทำให้ผมละสายาาแผ่นนั่นึ้นมามอลีบอแนิไลออนที่ปลิวามลมมาเรื่อยๆ มันเหมือนับวันนั้นวันแรวันนั้น แ่เพราะแรลมแผ่นที่ผมถือมันปลิวไปามแรลมไปทาที่ลีบอไม้ลอยมาแล้วมาสะุับผู้ายที่หน้าาล้ายับเมื่อ 5 ปี่อนเพียแ่ส่วนสูที่เพิ่มึ้นเล็น้อยับรอยยิ้มที่ผมิถึมาลอส่มาทาผม ่อนที่ผมะวิ่เ้าไปโผอแล้วพูำที่อยาะพูมาลอ
"ฮยอรันายนะีมิน อโทษที่้าไป"
"ไม่เลยฮะ ผม็รัฮยอเหมือนเินนะฮะ"
"ั้นไหนๆ็นานแล้ว เป็นแฟนันนะ"
"ฮ่าๆ นึว่าะไม่อะแล้ว อบุนะฮะที่รััน"
่อนที่ริมฝีปาอเราะ่อยๆเ้าใล้ันเรื่อยๆ พร้อมับลีบอแนิไลออนที่่อยๆลอยึ้นไปามระแสลมอ่อนๆ เหมือนเป็นารเริ่มอวามรัที่พระเ้าส่มาให้เราไ้รัันอี
ถึอแนิไลออนะลอยไปามลม แ่ใระรู้ว่ามันอาะลอยลับมาหาเรา็ไ้นี่เนอะ เหมือนลีบอไม้ที่ื่อปาร์ีมินที่ลอยลับมาหาผมแล้วนี่ไผมะเ็บไว้เหมือนอที่ผมเ็บไว้นี่แหละ แล้วมันะไม่มีทาที่หายไปอีแน่นอน
END
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
บแล้ว่า... อบุที่อ่านันนะ่ะ
อนแรเห็นนเล่นันเลยอยาเล่นแท็นี้บ้า
หวัว่าะอบันนะ่ะ เนื้อเรื่อให้พี่ยุนเล่ายาวเลย
โทย์นี้ยาเหมือนัน
อ่อใ่เรามีเพในทวิแล้วนะ่ะยัไ็ิามไ้นะถ้าว่าๆ @bt_fft นะ่ะ
ยัไ็่วยิามแล้วให้ำลัใ้วยนะ่ะ
หาอบหรือ อยาแนะนำเิอมเมน์เลยนะ่ะ
อบุที่ิาม อ่านเรื่อนี้น่ะ่ะ
แล้ว่วยรอิามเรื่อ่อไป้วยน่ะ่ะ
ป.ล อบุลีเอร์ที่เ้ามาอ่านันน่ะ่ะ ัมา....
♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น