SF HopeGa : Happy Every Day♤

ข้อมูลเบื้องต้น

อันยองฮาเซโยค่ะ ลีดเดอร์ที่เข้ามาอ่านทุกๆคน

เรื่องนี้เป็น SF เรื่องที่สามแล้วค่ะ

เรื่องนี้เป็นของคู่ HopeGa  ค่ะ
พี่ม้าสุดหล่อ กับแร็ปเปอร์หน้าสวย

เป็นเรื่องดราม่าเล็กน้อย มีความสนุก หวานๆค่ะ

เรื่องนี้เป็นจินตนาการล้วนๆค่ะ

 

แน่นอนค่ะ นิยายเรื่องนี้เป็นแนว ชาย×ชาย

ใครไม่ชอบการุณากด × ได้เลยค่ะไม่ว่ากัน

ใครชอบ หรือจิ้นคู่นี้ก็เชิญอ่านได้เลยค่ะ

 

อาจจะมีคำหยาบเล็กน้อย ขออภัยไว้ ณ ที่นี่ด้วยน่ะต่ะ

ใครชอบ หรือมีข้อติชมสามารถ คอมเมนต์กันมาได้น่ะค่ะ

 

ป.ล. มาฟินกันได้เลยค่ะทุกๆคน

 

คัมซาค่ะ♡

 

 

   

CR.SHL

เนื้อเรื่อง

"จูก้า~"

"มีไรหรอ โฮปปี้"

"ผมชอบ จูก้าน่ะ"

"อื้ม ซูก้าก็ชอบ โฮปปี้น่ะ"

คิกๆๆๆๆ

 

มันเป็นอดีตที่ดีมากเลยหล่ะ มันทำให้ผมมีความสุขในทุกๆวัน แต่มันก็เป็นแค่อดีต เพราะตอนนี้ ฮยองรักนายน่ะโฮซอก นายหล่ะยังชอบฮยองอยู่รึเปล่า...

 

"ยุนกิฮยอง ตื่นได้แล้วเดี๋ยวก็ไปสายหรอก"

"อื้อ~" ใครปลุกผมน่ะเสียงดังน่ารำคาญจัง

"ถ้าฮยอง ไม่ตื่นผมจูบน่ะ"

"เฮ้ย! ไอบ้าจูบไรของแกว่ะ โฮซอก" ผมรีบเด้งตัวก่อนที่ โฮซอกจะก้มลงมาเอ่อ...... น่ะแหละ นึกแล้วเขินแหะ

"ไปเตรียมตัวได้แลัวครับ เราต้องไปมหาลัยกันน่ะ"

"อื้ม ได้เดี๋ยวออกไป" ผมรีบดันไอคนตัวสูงนี่อกจากห้องนอน

"เป็นไรครับ หน้าแดงเชียว ไม่สบายหรอ" โฮซอกเอามือมาอังหน้าผม 

"เปล่า! นายออกไปเหอะ" ผมดันหลังโฮซอกให้ออกไปจากห้อง ก่อนจะไปเตรียมตัวอาบน้ำ

 

ผมแต่งตัวเสร็จแล้วก่อนจะเดินออกไปนั่งบนโต๊ะทานข้าว ที่มีขนมปังกับแยมอยู่บนโต๊ะ ปกติผมจะเป็นคนลุกขึ้นมาทำแล้วไปปลุกโฮซอก แต่เมื่อคืนทำการบ้านดึกไปหน่อย ผมเลยตื่นสาย

"ผมทำได้แค่นี้แหละน่า..." ผมๆได้แต่ส่ายหย้าเอือมๆ กับคนตรงหน้า ยังไม่ได้อะไรเลยน่ะ เพราะโฮซอกทำอาหารไม่เป็น ผมเลยต้องเป็นคนทำทุกมื้อเลยหล่ะ

"วันนี้นายเลิกเร็วไหม ฮยองจะชวนไปซื้อของน่ะ" 

"ผมมีนัดกับ ยูราไว้น่ะครับ" โฮซอกพูดเสร็จก็ก้มหน้ากินขนมปังต่อ ยูรา ยูราหรอแล้วใครอ่ะ แฟนงั้นหรอ แต่ไม่เห็นโฮซอกบอกผมเลยน่ะ สงสัยผมคงไม่สำคัญมั้ง

"อืม งั้นหรอ" ผมพยักหน้าเป็นการเข้าใจ

 

 

ณ มหาลัย 

 

"งั้นผมเดี๋ยวผมมาน่ะฮยอง" โฮซอกส่งผมลงที่หน้าตึกก่อนที่เค้าจะเอารถไปจอดแล้วจะมาทีหลัง ผมพยักหน้าตอบกลับไปแล้วเดินไปหาเพื่อนๆผม

 

"เฮลโล่ ยุนกิน" นัมจุน

"อุรณาสวัสดิ์ ยุนกิ" จิน

"สวัสดีครับยุนกิฮยอง" จองกุก จีมิน

"อื้ม" ผมนั่งลงบนเก้าอี้ก่อนจะฟุบหน้าลงบนโต๊ะ

"เป็นไรรึเปล่ายุนกิ" จินจับหัวผมแล้วขยับไปมา

"จินพอเหอะเดี๋ยว ยุนกิมันก็โง่กว่าเดิหรอก" นัมจุนจับมือจินให้ออกจากหัวผม แต่เมื่อกี้มันด่าว่าผมโง่หรอ แต่เอาเกอะวันนี้ไม่มีอารมณ์มาด่ามันหรอก

"สวัสดีคร้าบทุกคน อ่าวเป็นไรครับยุนกิฮยอง" แทฮยองที่พึ่งเดินมาแล้วมานั่งตรงข้างผม แล้วจับหัวโยกไปมา

"งื้อ... พอได้แล้ววันนี้ไม่มีอารมณ์นะเว้ย!" ผมตะโกนเสียงดังจนทุกคนแถวนั้นหันมามอง

"ยุนกิฮยองเป็นอะไรครับ" โฮซอกที่พึ่งเดินมากับใรไม่รู้ แต่ที่รู้คือเธอสวยมากครับ ขาสวย ผิวขาว หน้าได้รูป หุ่นนี้ไม่ต้องบอกอย่างกับนางแบบชัดๆ

"เอ่อ...." 

"ใครหรอโฮซอก" เสียงของจีมินดังแทรกขึ้น

"ยูราหน่ะ ยูรานี่พวกฮยองกับเพื่อนๆฉันหน่ะ" โฮซอกตอบจีมินก่อนจะแนะพวกผมให้รู้จัก อ่อคนนี้สิน่ะยูรา

"สวัสดีค่ะ" ยูราโค้งทักทายก่อนจะยิ้มอย่างสวย เค้าสองคนเหมาะกันจังน่ะ ผมคิดอะไรอยู่เนี่ย

"ฉันไปขึ้นห้องก่อนน่ะ ยินดีที่ได้รู้จักน่ะ" ผมลุกขึ้นแล้วรีบเดินขึ้นห้องทันที

"ค่ะรุ่นพี่ งั้นฉันไปก่อนน่ะโฮซอก" ยูรายิ้มน้อยๆ ก่อนจะเดินออกไป

เฮ้อ ผมแพ้แล้วมั้ง ผมจะไปสู้อะไรได้หล่ะ ได้ข่าวว่าเธอทั้งเก่ง ฉลาด สวย เป็นดาวคณะ นิสัยดี น่ารัก เหมาะกับโฮซอกที่ เก่งกีฬา หน้าตาดี นิสัยดี ร่าเริง เป็นเดือนคณะ

เหมาะกันจะตายใช่มั้ยครับ ไม่เหมือนผมหรอก 

"ฉันได้ข่าวว่าสองคนนั้นคบกันอยู่น่ะ" 

"จริงหรอ"

"อื้ม จริงน่ะเห็นเมื่อกี้ก็มาที่คณะเราด้วยน่ะ"

"วันนั้นมีคนเจอสแงคนนั้นที่ห้างด้วยหล่ะ"

"แต่เค้าสองคนเหมาะกันดีน่ะ"

"ก็จริงน่ะ แก"

"แต่จะใช่เหรอ"

"ลองถามยุนกิดูสิ เค้าอยู่ห้องเดียวกันนิ"

"จริงสิ ยุนกิอ่าวหลับหรอ"

ผมไม่ได้หลับหรอก ผมได้ยินหมดแหละ เค้าสองคนงั้นหรอ ผมควรหยุดคิดในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้สิน่ะ

"ยุนกิ" นัมจุนนั่งลงที่ข้างผม พร้อมกับจิน

"มีไรอ่ะ"

"เมื่อกี้เป็นไร"

"เปล่าหรอก แค่เพลียๆหน่ะ นอนที่นี่สบายกว่า"

"งั้นหรอ อาจารย์มาแล้วเรียนเหอะ"

 

ตกเย็น

ตอนนี้ผมอยู่ที่ห้างครับ ผมมาซื้อของอะไรเล็กน้อย แล้วก็มาเดินเล่นดูอะไรในห้างหน่ะครับ

"โอ๊ะ!" ผมเดินไปที่ร้านขายตุ๊กตาครับ เจอตุ๊กตาม้าครับ หน้าเมือนโฮซอกเลย ตอนเด็กๆผมชอบเรียกเค้าว่าม้า 

"สนใจตัวนี้หรอค่ะ" พนักงานเดินเค้ามาถามผมที่ยืนมองตุ๊กตาตัวนั้นอยู่

"อ่อครับ งั้นผมเอาตัวนี้แหละครับ ผมหยิบตุ๊กตาจ่ายเงิน แล้วเดินออกจากนอกร้านมาไม่เท่าไร ผมก็เหลือบไปเห็นโฮซอกกับยูรา อยู่ในร้านอาหารด้วยกันสองคน อ่อที่ว่านัดนี่คืออย่างนี้สิน่ะ ผมว่าไม่ใช่เพื่อนหรอก เพื่อนที่ไหนมีเช็ดปากให้ มีจับแก้มกันด้วยหรอ ผมรีบเดินออกจากห้างแล้วเรียกแท็กซี่กลับห้องทันที ทำไมน่ะผมรู้สึกเจ็บจัง

 

หลายวันต่อมา 

หลังจากวันนั้น โฮซอกก็ไม่ค่อยคุยกับผม ไม่คุยโทรศัพท์กับยูรา ก็ออกไปไหนไม่รู้

ผมเลยเลือกที่จะเงียบแล้วฟังเค้าที่พูดถึงแต่ยูรา

ผมรีบลุกขึ้นมาจากเตียงแล้วจัดการตัวเอง แล้วไปทำอาหารเช้าครับ 

"อ่าววันนี้ ตื่นเช้าจัง" โฮซอกที่เดินออกมาจากห้องนอน เดินตรงมาที่เค้าท์เตอร์ห้องครัว

"......... ไม่มีไรหรอกนายไปอาบน้ำได้แล้วไปได้ทานข้าว" ผมเงียบไปซักพักกอ่ที่จ่ะไล่เค้าไปอาบน้ำ

"เอ่อ.... ครับ" โฮซอกทำหน้างงๆ ก่อนจะเดินเข้าห้องแล้วไปที่ห้องน้ำ

 

ระหว่างทานข้าวผมไม่พูดไรเลยครับ ได้แต่นั่งเงียบ จะมีก็แต่โฮซอกที่พูดบ้างถามบ้าง

"วันนี้เรา ไปทานข้าวหลังเลิกเรียนกันมั้ยครับ" โฮซอกเอ่ยปากถามผม

"อะ...อื้ม"

ครืด~ ครืด~

"อ่าวยูรา มีไรหรอ"

"อ่อ... คือว่า....."

"อื้มก็ได้ งั้นไว้เจอกัน" ผมว่าผมลุกดีกว่า

"ฮยอง...คือว่าเรื่องตอนเย็น"

"ช่างเหอะ ไม่เป็นไร" ผมตัดบทแล้วเอาจานเค้าหยิบมาล้างจาน 

 

ในรถตอนนี้เงียบมากเลยครับผมเลือกที่ใส่หูฟังแล้วนั่งมองออกไปนอกหน้าต่าง

"ไปก่อนน่ะ" ผมรีบลงจากรถแล้วรีบเดินไปหาเพื่อนๆของผม

"ยุนกิ....." จิน

"เป็นอะไรครับยุนกิฮยอง" จองกุก

"นั่นสิฮยองมีเรื่องอะไรรึเปล่า" จีมิน

"เปล่าหรอกแค่เหนื่อยหน่ะ" ผมตอบส่งไป ตอนนี้ผมล้ามากเลยหล่ะ

"เหนื่อยนี่ เหนื่อย......." ยังไม่ทันที่แทฮยองจะพูออะไรออกมา ก๋เจอสายตาอาฆาตของนุมจุนก่อน ขอบใจมากเพื่อน

"วันนี้เลิกเต็วเราไปกินติมกันเหอะ" นัมจุนที่เงียบอยู่พูดขึ้นมา

"เอิ้มก็ดีน่ะ ยุนกิหล่ะ" จินหันมาถามผม ไหนๆก็ว่างแล้วหนิ

"งั้นพวกผมขึ้นห้องก่อนน่ะครับ" จองกุกพูดเสร็จลากจีมินกับแทฮยองขึ้นห้องไป

"เรื่องโฮซอกหรอยุนกิ"

"เอิ่ม....."

"แล้วทำไมไม่บอกมันว่ะ"

"ก็..... เฮ้อ โฮซอกมันไม่ชอบกูหรอก มันมียูราแล้วหนิ"

"รู้ได้ไง"

"ก็......." ผมทำการสาธยาเรื่องทั้งหมดให้ทั้งสองคนฟัง

"ตุบ! ไอเด็กบ้าฟันม้าหนิ แม่งกล้าทำเพื่อนกูอย่างงี้ได้ไง" นัมจุนทุบโต๊ะแล้วระบายออกมา

"เฮ้อ ขุนกิแล้วอย่างงี้ยังจะ..."

"อื้ม..... ไม่เป็นไรไรหรอกจิน ปะ!ขึ้นห้องกัน"

 

ณ ร้านไอติม

ตอนนี้พวกเราหกคนก็เค้ามาในร้านแล้วครับ

"นั่นมันโฮซอก กับยูราหนิ" จีมินชี้ไปที่โต๊ะริมสุดของร้านที่มีสองคนนั้นนั่งอยู่ด่วยกัน

"มาทำไรกันว่ะ ไม่เห็นบอก" แทฮยองบ่นก่อนจะไปนั่งที่โต๊ะ

"รับอะไรดีค่ะ" พนักงานเดินมารับออเดอร์

.

.

"งั้น ตามออเดอร์นี้น่ะค่ะ รอสักครู่ค่ะ" พนักงานพอจดออเดอร์เสร็จก็เดินออกไป

"นัมจุนทำอะไรอ่ะ" จินจิ้มหลังนัมจุนที่มิงไปทางสองคนนั้น

"ดูว่าสองคนนั้นทำไรกัน"

"ไหนผมดูบ้างสิ" แทฮยองดันหลังนัมจุนลงเล็กน้อย

ผมเลือที่จะไม่สนใจแต่ตาเจ้ากรรมดันไปเห็น

"เฮ้ย!" แทฮยอง นัมจุน

"อะไร เฮ้ย!" จองกุก

"นั่มมัน จะ...จูบ" จีมิน

"ยุนกิ..." จิน

"........" ผม

ใช่ครับจินเห็นผมน้ำตาคลอทันที่ที่เห็นสองคนนั้นจูบกัน

"ยุนกิ!" จินเรียกผมที่วิ่งออกมาจากนอกร้าน ตอนนี้ผมไม่ฟังใครทั้งนั้น ไม่อยากเจอใคร โดยเฉพาะโฮซอก

 

ภายในร้าน

"ยุนกิ!" จิน

"ไอ้โฮซอก!" นัมจุน

ตุบ! ตุบ!

"เฮ้ยฮองย มาต่อยผมทำไมว่ะ" ผมที่โดนนัมจุนฮยองต่อยล้มลงไปเงยหน้าถามนัมจุนฮยองที่ง้างหมัดอีกรอบ

"พอเหอะฮยอง" จีมินกับแทฮยองที่มาห้ามนัมจุนฮยองไม่ให้ต่อยผมอีกรอบ

"มึงรู้มั้ยว่าเพื่อนกูอ่ะ มันชอบมึงตั้งแต่ไหนแล้วหะมึงรู้มั้ย" ยุนกิฮยองชอบผมหรอ แล้วทำไม....

"โฮซอก ฮยองจะบอกอะไรให้น่ะ ฮยองไม่รู้หรอว่าการที่นายชอบยุนกิรึเปล่า แต่อย่ามาเล่นกับความรู้สึกของเพื่อนฉันได้มั้ย ยุนกิมันชอบนายมาก ถ้านายไม่ชอบก็ไปบอกมันซะ ก่อนที่นายจะเสียใจ" จินฮยองดึงแขนนัมจุนฮยองหยุดก่อนที่พวกเค้าแล้วพวกแทฮยองจะเดินตามออกไป

"โฮซอก นายชอบยุนกิโอปป้ามั้ย"

"คือ....ฉัน...." 

"นายลองทำตามหัวใจดูสิ แต่ที่จูบเมื่อกี้น่ะฉันไม่รู้สึกอะไรเลยหล่ะ ขอโทษน่ะ แต่นายเป็นคนดีน่ะ ยุนกิโอปป้าก็ด้วย น่าจะเข้ากันได้ดี" แต่ก็ขริงอย่างที่ยูราพูดน่ะที่จูบเมื่อกี้ผมไม่รู้สึกอะไรเลย

"แล้วเธอ..." 

"ฉันโอเคย่ะ ไปลอกยุนกิโอป้าให้ได้น่ะ"

"อื้ม ไว้เจอกันน่ะ"

"ย่ะ อย่าลิมมาบอกด้วยน่ะ ขอให้สมหวังแล้วกัน"

"ขอบใจน่ะยูรา ผมกอดยูราก่อนที่จะรีบวิ่งออกไปหายุนกิฮยอง

 

"เฮ้อ~....."

"ดีแล้วหล่ะสองคนนั้นหน่ะ"

"ชาย2ชายหรอ.........คิดแล้วก็ฟินน่ะเนี่ย"

"ขอให้สมหวังน่ะโฮซอก คิกๆ"

 

 

ตอนนี้ผมไม่รู้จะอธิบายยังไงดี ไม่รู้สิครับ งอน น้อยใจ เสียใจ โกรธ ไม่รู้สิ

ผมไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองร้องไห้ไปนานแค่ไหนแล้ว พอมองออกไปข้างนอกท้องฟ้าก็เริ่มมืดลง

"ยุนกิฮยอง!" นั่นเสียงโฮซอกนี่ ผมไม่ควรจะออกไปสิน่ะผมยังไม่พร้อม

"ยุนกิฮยองออกมาเถอะ ผมขอร้อง" 

"ไม่ ฮึกนายออกไปเถอะ ฮึก"

"ผมขอร้อง ฟังหน่อยได้มั้ย"

"นาย ฮึก....นายจะมาพูด ฮึก อะไรอีก ฮึก ฉันเห็นแค่นั้นก็พอแล้ว ฮึก"

"ฮยอง...."

"ทำไมกัน ฮึก ทำไมฉันต้องชอบนายด้วย ฮึก"

"....."

"นายเห็นฉันเป็นอะไร ฮึก โฮซอก ฮึก"

"ผม.....ผมชอบฮยอง"

"......"

"ยุนกิ ผมชอบยุนกิฮบองน่ะ"

"....."

"เปิดประตูออกมาคุยกันได้มั้ยครับ"

แอ๊ด~

"ฮยองเชื่อผมมั้ย"

"ม...ไม่รู้ อุ๊บ!" ผมยังไม่ทันจะพูดอะไรโฮซอกก็โน้มลงมาจูบผม

"อื้อ~"

"ฮยองรู้ยัง  ผมชอบฮยองจริงๆน่ะ"

"แล้ว ยูรา"

"เธอบอกตอนจูบกันไม่รู้สึกอะไรน่ะ แต่กับฮยองผมรู้สึกดีมากเลยน่ะ"

"....."

"มันอาจจะเป็นความเคยชินที่ผมอยู่กับฮยอง แต่พอจินฮยองพูดว่า ผมจะเสียฮยองไป ใจผมก็รู้สึกแปลกๆ ผมอยากจะอยู่กับฮยอง อยากจะดูแลปกป้อง อยากจะรักรักฮยอง"

"....."

"ใจคอจะไม่พูด อะไรหน่อยหรอครับ"

"ก...ก็ ไม่รู้อ่ะ ฉันพูดไปหมดแล้วนิ"

"ผมอยากได้ยินอีกง่ะ น้า......ซูก้าฮยอง~ (เพี๊ยะ!)โอ้ย! ผมเจ็บน่ะ" สมคิกๆ

"สมน้ำหน้า..... คิกๆ งื้อ~หอมทำไมเนี่ย" 

"เรียกผมเหมือนเมื่อก่อนสิ" อะไรอ่ะ ผมงงแท้

"ม้า อ่ะหรอ"

"ไม่ใช่ดิ ซูก้า~" อ่าวไม่ใช่หรอ

"ฮ...โฮปปี้ งื้อ~ หอมอีกแล้วไอบ้า" 

(เพี๊ยะ!) เขินน่ะเฮ้ย

"ตีอีกแล้ว ชอบซาดิสก็ไม่บอก พ...พอแล้วคร้าบบบ!" สมน้ำหน้า 5555555

"พอก็ได้"

"ต่อไปนี้เรียกกันเหมือนเมื่อก่อนน่ะ"

"อื้ม.."

"ผมรักซูก้าน่ะครับ"

"อื้ม รักโฮปปี้เหมือนกันน่ะ" เขินแหะ

"ฮยองรู้มั้ยผมมีความสุขทุกวันเลยน่ะที่ได้อยู่กับฮยองหน่ะ"

"อื้มเหมือนกันตั้งแต่วันนั้นที่นายบอกชอบฮยองเลยหล่ะ"

"จริงหยอ"

"อื้ม อ่อเกือบลืม อ่ะนี่" ผมยื่นถุงกระดาษที่ซื้อให้เค้า

"อะไรครับ ตุ๊กตาม้าหรอ"

"อื้ม เหมือนนายดีเลยซื้อมา"

"ผมไม่เหมือนซะหน่อย"

"คิกๆ งื้อ~ หอมอีกแล้ว แาวนี่ไปโดนไรมาอ่ะ"ผมเพิ่งสังเกตุแหะ

"ฮยองเพิ่งเห็นหรอ (เพี๊ยะ) โอ้ย!"

"อย่ากวน ไปโดนไรมา"

"ผมโดนนัมจุนฮยองต่อยเอา ที่ร้านไอติมอ่ะ"

"ขอโทษน่ะ" จริงดิ สงสัยหลังจากที่ผมวิ่งออกไปเหงๆ แต่หนักเมือนกันน่ะ

"ไม่หรอกครับ ผมผิดเองขอโทษน่ะ" ผมรู้สึกจัง

"อื้อ ไม่เป็นไรหรอก" ผมส่ายหน้าเชิงบอกว่าเค้าไม่ผิด

"มาไปทำแผลกันแล้วค่อยออกไปกินข้าว"

"ครับ"

 

ณ ร้านอาหาร

"อ่าว นัมจุน" ผมเดินมาที่ร้านกับโฮซอกก็มาเห็น พวกนัมจุนที่นั่งอยู่ในร้าน

"มานี่ด้วยเหรอ" เสียงนัมจุนครับ แล้วทำไมต้องมองกันขนาดนี้ด้วยหล่ะ

"คืนดีกันแล้วหรอ" จิน

"นั่นสิครับ" จองกุก

"ครับ เป็นแฟนกันแล้วด้วย"

"ห้ะ!" ทุกคน รวมทั้งผมด้วย

"เมื่อไรกันโฮซอก"

"เรียกว่าไรครับ"

"ฮ...โฮปปี้"

"ฮิ้ว~  มีชื่อเรียกกันด้วยอ่า" ไอแทฮยอง

"ตกลงเป็นแฟนกันนะครับซูก้าฮยอง"

"อ...อื้ม"

"เฮ้!!!! อย่างนี้ต้องฉลอง นัมจุนฮยองเลี้ยงครับ" จีมิน

"ใครบอกว่ะ แต่ก็ได้"

"พรุ่งนี้วันหยุด อยู่ยาวเลย~" แหมแทฮยองไม่ได้เลยน่ะ

"อาหารมาแล้วค่ะ" พนักงานมาเสริฟ์อาหารหลังจากที่เรานั่งคุยกันสักพัก

.

.

.

.

หลังจากเราทานข้าวเสร็จพวกเราก็แยกย้ายกันกลับ ผมกับโฮซอกเดินมาหยุดที่แม่น้ำฮันครับ

"ฮยองครับถึงผมจะบอกไปแล้ว แต่ทุกวันนี้ผมมีความสุขมากเลยน่ะครับ"

"อื้มเหมือนกันน่ะ รักน่ะโฮปปี้"

"ผมก็รัก ซูก้าน่ะครับ"

 

"Happy Every Day น่ะครับซูก้าฮยอง"

"Happy Every Day เช่นกันน่ะโฮปปี้"

 

 

แล้วก็ Haapy Every Day ขอให้มีความสุขในทุกๆ วันน่ะครับ

 

 

 

END.

 

 

 

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡

 

จบแล้วน่ะค่ะ ขอบคุณลีดเดอร์ทุกคนค่ะ

อาจมีข้อบกพร่องบ้าง ประการใด ขออภัยด้วยน่ะค่ะ

อาจมีเนื้อหาแปลกๆบ้างน่ะค่ะ

ยังไงก็ตาม ถ้าชอบอย่าลืมคอมเมนต์เหมือนเดิมน่ะค่ะ

หรือมีข้อติชม ก็สามารถคอมเมนต์ได้เลยค่ะ

เราจะเก็บมาเป็นประสบการณ์ในเรื่องต่อไปค่ะ

ขอบคุณที่ติดตาม ชมเรื่องนี้น่ะค่ะ

แล้วช่วยรอติดตามเรื่องต่อๆไปด้วยน่ะค่ะ

 

ป.ล ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกันน่ะค่ะ คัมซา....

 

♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡♡