คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ★ Step Into The New World* ,, '1st Step ♥
★ Step Into The
“วีนัส..วีนัส! เธอฟังพี่อยู่หรือเปล่า! >_<”
“..อ๊ะ! ค่ะ” หญิงสาวร่างเล็กท่าทางน่าทนุถนอมหันไปมองพี่สาวที่กำลังยืนจ้องโปสเตอร์ขนาดมหึมาที่หน้าตึกใหญ่ยักษ์ ของค่ายเพลง GMM ที่ทุกคนรู้จักเป็นอย่างดี ..ผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างๆวีนัสขณะนี้คงไม่ใช่ใครที่ไหน การแต่งตัวที่ล้ำสมัย นำแฟชั่นไปไกลกว่า 3 ปี แฟชั่นนิสต้าแบบนี้ .. มีเพียงคนเดียว ก็คือเจ้าแม่เลดี้! คนที่วีนัสสนิทด้วยมากที่สุด และพูดคุยด้วยแล้วรู้เรื่องมากที่สุด -_-
“วีนัสเห็นไหม~ นั่น ชเว มินโฮ ><”
“คะ.. ? -_O”
วีนัสดึงหูฟังออกจากใบหู แล้วหันมองไปตามนิ้วมือเรียวสวยของพี่สาว ก็พบว่า มีภาพของ ชเว มินโฮ ที่เธอแอบชอบอยู่เงียบๆ มาเนิ่นนานและไม่มีใครรู้ มีเพียงคนที่ยืนข้างๆเธอเนี่ยแหละรู้อยู่คนเดียว.. วีนัสเผลอมองริมฝีปากอวบอิ่มของผู้ชายที่ตัวสูงหุ่นนายแบบในภาพนั้น..
ฟู่~
“คิดอะไรอยู่จ๊ะ ! :P”
“-_-!!!”
เลดี้เดินเข้ามาเป่าหูวีนัสที่ยืนเหม่ออยู่ตรงนั้นเป็นเวลานานจนกระทั่งยามในตึก GMM เริ่มมอง =_= เลดี้ยิ้มที่น้องสาวสุดเลิฟเผลอตัวจ้องภาพบุคคลที่แอบปลื้มมาน๊านนานน น เพราะดูๆแล้ววีนัสก็ดูน่ารักน่าหยิกตรงนี้เนี่ยแหละ! ความเป็นเด็กที่ยังไม่หมดไปจากตัว
“ขอโทษค่ะ!”
“ฮิ ๆๆ ^^”
สาวมั่นอย่างเลดี้หัวเราะคิกคักชอบใจ แล้วก้าวเท้ายาวๆไปที่โปสเตอร์นั่นใกล้ๆ เพื่อพิจารณากติกาที่มีอยู่ในโปสต์เตอร์ขนาดยักษ์ งาน Cover งั้นเหรอ?
‘ คอนเสิร์ต
YAMAHA Present SM Town Live’
รายละเอียด โปรดติดตามได้จาก
www.smtowninbangkok.com
.
.
.
SM Festival in
สุดยอดงานประกวด Cover แห่งปี !
ขอเชิญวง Cover ที่สนใจเข้าร่วมประกวดเพื่อชิงตำแหน่งสุดยอด
The Best Of SM Festival ! , ((
The Best Of Cover ;; Dong Bang Shin Ki
The Best Of Cover ;; Super Junior
The Best Of Cover ;; SHINee
The Best Of Cover ;; Cheon Sang Ji Hee ,The Grace
The Best Of Cover ;; Girls’ Generation
คุณอยากจะพลาดเงินสด 80,000 บาท,
สิทธิ์ร่วม Meet & Greet และล่องเรือดินเนอร์มื้อพิเศษกับศิลปินจาก SM Town
และของรางวัลอีกมากมาย โดยยังไม่ทันได้ลองหรือ ??
ติดต่อขอรับรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ตึก GMM
หมายเหตุ ; Cover ศิลปินในค่าย SM Town เท่านั้น! ’
“O[]O!”
“พี่เลดี้ ? =_=;;”
“วีนัสจ๋า! เธออยากเจอมินโฮไหม!”
“-_-..อ..อยากค่ะ?”
“งั้นงานนี้ เราก็ลุยกันเต๊อะ! (^_^ ) ( ^O^) เราจะโคฟเวอร์วงอะไรดีนะ ๆ”
“-_-”
ดูท่าทางพี่สาวของเราจะร่าเริงอย่างมากมายพอเห็นโปสเตอร์บอกรายละเอียดเพียงแค่นั้น มันก็น่าสนใจอยู่เหมือนกันนะ .. โอกาสที่จะได้เจอกับ ชเว มินโฮ วีนัสยืนครุ่นคิดอะไรบางอย่าง แต่ทว่า ร่างของวีนัสกลับถูกพี่เลดี้ลากเดินไปทั่ว และเข้าไปในตึก GMM
“..ขอรับรายละเอียดเพิ่มเติมงาน Cover ค่ะ!!”
เลดี้ยืนอยู่หน้าเคาน์เตอร์ของ GMM เพื่อขอรับรายละเอียดของงานที่เธอสนใจเป็นเอามาก ส่วนวีนัสก็ได้แต่ยืนมองไปรอบๆตัวอย่างเหลือเชื่อ ขนาดว่าบ้านเธอแอร์เย็นแล้วนะ ทำไมที่นี่เย็นยิ่งกว่าอีกละ! แต่จะมามัวคิดอะไรไร้สาระก็ใช่ที่.. เลดี้รับโบรชัวร์งาน Cover มาไว้ในมือแล้วก็เดินหลั่นล้าออกไปนอกตึก GMM จนเผลอปล่อยให้น้องสาวยืนเอ๋ออยู่ในตึกนั้นคนเดียว..
“วีนั.. แว๊กกก =[]= น้องฉันหายไปไหน!?”
เลดี้หมุนซ้ายหมุนขวา แล้วก็หมุนไปรอบๆตัว ทำท่าจะวิ่งเข้าไปในตึก GMM อีกรอบ แต่ว่า..
“=__=”
เมื่อหันไปหันมา ก็พบว่าน้องสาวก็กลับมายืนข้างหลังตัวเองอย่างรวดเร็วจนน่าตกใจ –O- เลดี้ยิ้มแห้งๆให้กับวีนัสที่ยืนทำหน้างงเพราะพี่สาวปล่อยให้ยืนอยู่ในตึกอยู่ได้คนเดียว-_- นึกว่าโดนเอามาปล่อยแล้วไงละ !?
“อย่านอยด์นะจ๊ะ ^^;; แฮะ ๆๆ พี่.. พี่ลืมง่ะ ฮ่า ๆๆ”
“-_-???”
“เอ่อ -_- ลืมไปเธอไม่ถนัดสแลงเท่าไร =[]=;;”
“-_-...”
“อย่าน้อยใจน๊า.. พี่ลืมเธอไว้ในตึกง่ะ TT__TT”
“TT^TT”
วีนัสทำท่าจะร้องไห้ตามท่าทางของพี่เลดี้ ที่เดินเข้ามากอดวีนัสไว้แน่น พลางลูบหัวปลอบใจ ๆ วีนัสยืนนิ่งในอ้อมกอดอบอุ่นของพี่สาว แต่พอพี่สาวผละตัวออก คนโดนกอดเมื่อครู่ก็ทำหน้าแปลกใจ
“แต่ไม่เป็นไร! วีนัสจ๋า!! เดี๋ยวเราจะได้เจอกับศิลปินคนโปรดเราแล้วละ ไม่นานเกินรอ คิคิ!”
“ทำไมเหรอคะ ?!”
เลดี้วางมือไว้ที่บ่าของวีนัสแล้วก็จับไว้แน่น พร้อมกับจับตัวน้องสาวหมุนไปหมุนมาจนรอบอย่างร่าเริงมากเกินไป ... =A=!? วีนัสที่ถูกจับหมุนไปรอบๆราว 10 กว่ารอบ ก็เริ่มเซจะล้ม แต่ยัยพี่สาวตัวดีเนี่ยสิ ยังไม่ยอมปล่อยหรือหยุดหมุนสักที ..
เวียนหัวจะตายแล้วนะ ...
“พี่..พี่เลดี้”
“ว่าไงวีนัสส ส >O< วู้ววว ว !!~~”
“ม..ไม่ไหว..ล..แล้ว”
วีนัสเผลอสะบัดแขนของเลดี้ออกไปอย่างแรงแล้วเดินเซแท่ดๆไปล้มพับนั่งอยู่กับฟุตบาท ทำให้คนที่เดินผ่านไปมาต้องเหลียวมอง..เรียวขาขาวๆของวีนัส =.,=
“มองอะไรน้องสาวฉันวะ!”
เลดี้ผู้หวงน้องเป็นที่สุดในปฐพีตะโกนก้องไปทั่วบริเวณ สายตานับร้อยคู่ที่จดจ้องอยู่ก็เลยต้องละสายตาทันควัน เพราะดูแล้วไฟแห่งความหวงน้องมันลุกโชนจนพวกหัวงูยังต้องกลัวความร้อนแรงของมัน! เลดี้เดินเข้าไปพยุงตัวน้องที่ทำท่าจะอ้วกให้ลุกขึ้นแล้วลูบหลังเบาๆ
“เอ่อ..พี่ขอโทษนะวีนัส แหะๆๆ มันดีใจเกินไปหน่อย ^^;;”
“ค..ค่ะๆ”
ไอ้ท่าเต้นที่มันหมุนเยอะๆหลายๆรอบมันยังไม่มึนเท่าโดนพี่เลดี้จับหมุนติ้วขนาดนี้เลยนะเนี่ย! วีนัสคิดพลางจับแขนพี่สาวเพื่อดันตัวลุกขึ้น
“ก่อนอื่น! พรุ่งนี้เราต้องไปติดป้ายประกาศในโรงเรียนและบริเวณใกล้เคียง! เพื่อหาสมาชิกวงให้ครบ!”
“พี่เลดี้ตัดสินใจแล้วเหรอ ว่าจะเต้นวงไหน?”
“...งืมมม! SHINee ไหวไหม”
“ฉันน่ะ วงไหนก็ไหวอยู่แล้ว ว่าแต่พี่เถอะ ..ป๊อบปิ้นเต้นได้แล้วเหรอ”
“ม..มันก็...แหะๆๆ ^___^;; แล้ว.. TVXQ! ละ?”
“..ท่าผู้ชายมันจะแข็งแรงเกินความสามารถหรือเปล่า”
“..ง่าT^T งั้น CSJH ละ?”
“ยั่วยวน..”
“นั่นละพี่ถนัด!”
“...เอวพี่มันแข็งหมดแล้ว!”
วีนัสเดินเข้ามาจับเอวของเลดี้แล้วก็จับบิดซ้ายบิดขวา เล่นเอากระดูกคนแก่ลั่นกร๊อบๆเลยทีเดียว! คนโดนบิดถึงกับร้องจ้า
“เง้อออ!.. T[]T”
เลดี้ทรุดนั่งยองๆ แล้วเอามือกุมขมับครุ่นคิดอย่างหนัก วีนัสยืนเหม่อมองไปที่รูปของชเวมินโฮ ..เนิ่นนานจนกระทั่งเวลาผ่านไปเกือบ 30 นาที! เลดี้ก็ลุกขึ้นพรวดอย่างรวดเร็ว วีนัสที่ยืนเหม่ออยู่ก็ถึงกับตกใจเซถอยหลังไป 3 ก้าว
“ใช่แล้ว! Girls’ Generation ไง!”
“เอ่อ..ที่มีเพลง Into the new world .. Baby Baby .. Gee แล้วก็เยอะแยะมากมายเหรอคะ”
“ช่ายยย! ความจริงพี่ปลื้ม Girls’ Generation แล้วก็ Wonder Girls นะ! แต่กติกาเขาบอกว่าให้เต้นเฉพาะวงในค่าย SM เท่านั้นอ่ะ T^To … I want Nobody Nobody But You~~~ !!”
ร้องไปก็เต้นไป ..วีนัสมองภาพนั้นยิ้มๆ เพราะพี่สาวคนนี้บทจะดุก็ดุ๊ดุ แต่พอจะฮาก็ฮ๊าฮา ..บทจะต๊องก็หลุดโลกไปเลย! –O- วีนัสแอบหัวเราะขบขันเบาๆ แล้วพี่สาวก็หันมองด้วยแววตาแอบเขินเล็กน้อย
“ขำอะไรคะคุณน้อง! -/////-”
“เปล่าค่ะ คิก..”
“ถ้างั้น.. พรุ่งนี้เดี๋ยวพี่จะเอาใบประกาศไปแปะให้ทั่วทุกที่เลยนะ!”
“เดี๋ยวฉันช่วยนะคะ!”
“โอเคเลยจ้าน้องรัก!”
เลดี้กระโดดขึ้นลงอย่างดีใจด้วยความลืมตัวว่าวุฒิภาวะตัวเองมันเปลี่ยนแปลงไปแล้ว วีนัสที่ไม่ค่อยจะชอบสายตาคนอื่นที่มองมาที่ตนเองเลยต้องดึงตัวพี่สาวที่กำลังดีใจสุดขีดให้ยืนนิ่งๆ เหตุเพราะวีนัส..เขินสายตา!
“พ..พี่เลดี้”
“อ่า ฮ่าๆๆ ! ลืมไปว่าคุณน้องขี้อาย ฮิๆๆ~! เออใช่!”
เลดี้ดึงวีนัสเข้ามาลูบหัวเบาๆแล้วก็จูงมือเดินหลั่นล๊าไปแถวๆสยามต่อ ..ที่นั่นมีวงCoverมืออาชีพมากมายกำลังแสดงโชว์อยู่บนสเตจ เลดี้แอบมองสายตาน้องสาวของตัวเอง ที่กำลังมองกลุ่มคนบนเวทีนั่นด้วยความชื่นชมและแอบแฝงประกายอยากเป็นให้ได้ดังนั้น.. เลดี้ดึงแขนของวีนัสแล้วก็ฉุดกระชากให้ไปอยู่หน้าเวที วีนัสมองใบหน้าของพี่สาวด้วยสายตาขอบคุณ
“อ่า ไม่เป็นไร~ พี่เองก็อยากเห็นชัดๆ .. เพราะพี่มันเตี้ยนี่ U.U”
“^^//=_,=”
เลดี้กับวีนัสยิ้มให้กันอยู่เนิ่นนานจนกระทั่งผู้ชายคนหนึ่งใกล้ๆบริเวณนั้นเหลือบตามองเธอทั้งคู่ ..และมองเนิ่นนานจนกระทั่งทั้งคู่ที่ถูกจ้องมองอยู่หันมามองสายตาต้นเหตุ ก่อนที่สายตาคู่นั้นจะหายไปกับฝูงชนที่มีล้นหลามจนลานพารากอนแทบจะแตกกระจุยเพราะเสียงกรี๊ด
“พี่เลดี้..เมื่อกี้”
“อื้ม .. เมื่อกี้เหมือนมีใครมองเลย” เลดี้ตอบเสียงเรียบและไม่สบตากับวีนัสที่มีสีหน้าเลิกลั่กขึ้นมา
เลดี้ยืนจ้องบริเวณที่สายตาปริศนาจ้องมองจนวีนัสเริ่มรู้สึกแปลกๆ เลดี้ที่มีอายุมากกว่าย่อมมีลางสังหรณ์ที่ดีกว่าคนอายุน้อยกว่าค่อนข้างมาก แต่ก็ปริปากพูดอะไรมากไม่ได้เพราะวีนัสยังอายุน้อยเกินไปที่จะเข้าใจถึงความรู้สึกที่มีล้นเหลือในสมองที่มีรอยหยักเยอะของเลดี้
ถ้าเดาไม่ผิด.. สายตาที่จ้องเหมือนจะกินเลือดเนื้อแบบนั้น..
การเต้น Cover ดำเนินต่อไปจนกระทั่งถึงวงสุดท้าย เป็นการแสดงโชว์ที่น่าประทับใจมากๆสำหรับวีนัสที่เพิ่งจะเคยมาดูเป็นครั้งแรก ส่วนเลดี้ก็มองอย่างชื่นชม ในตอนที่ยังอยู่ม.ต้นเธอเองก็เคยมีประสบการณ์เต้นเลียนแบบศิลปินมาก่อน แต่ก็ไม่เคยเต้นแบบขึ้นงานใหญ่ๆแบบนี้ ..ท้องฟ้าที่เคยมีแสงสว่างจากดวงอาทิตย์เริ่มหม่นหมอง เมฆสีขาวที่เคยโดดเด่นก็ถูกท้องฟ้าสีน้ำเงินอ่อนๆซ้อนทับเข้ามา บอกให้รู้ว่าตอนนี้ถึงเวลาที่จะต้องกลับบ้านกันแล้ว เลดี้หันไปยิ้มแห้งให้กับวีนัสที่ยังยืนยิ้มกับการแสดงเมื่อครู่อยู่
“กลับบ้านเถอะ”
“พี่เลดี้..”
วีนัสขมวดคิ้วไม่พอใจ ถ้าขืนกลับไปก็ต้องไปอยู่บ้านหลังโตๆคนเดียวอีก อยู่คนเดียว เป็นคุณหนู ที่อยู่ท่ามกลางคนคอยบริการตลอด 24 ชม. การที่จะต้องอยู่คนเดียวแบบสบายๆขนาดนั้น วีนัสไม่ได้ต้องการมันมากมาย เธออยากใช้ชีวิตแบบเด็กสาวธรรมดาที่ได้ออกไปไหนมาไหนแบบสะดวกสบาย .. ไม่ต้องมีอะไรเพียบพร้อมและอยากผจญภัยโลกกว้างด้วยตนเอง! พ่อกับแม่ก็อยู่ที่ประเทศญี่ปุ่น แถมเป็นห่วงวีนัสยิ่งกว่าไข่ในหินเสียอีก
ถ้ามัวแต่เป็นคุณหนูอยู่แบบนั้นมัน.. น่าเบื่อเกินไป..
“จะให้พี่ไปอยู่ด้วยสัก 5 วันก็ได้~ พี่รู้ว่าวีนัสคิดอะไร^^”
เสียงเจื้อยแจ้วของพี่สาวคนสนิททำให้วีนัสยิ้มออก .. แล้วเด็กสาวลูกครึ่งญี่ปุ่นก็จูงมือพี่เลดี้เดินไปที่รถเมล์สายที่ผ่านใกล้ๆทางเข้าหมู่บ้านของเธอด้วยความรวดเร็ว จนไม่ได้สังเกตว่าสายตาที่จ้องมาตั้งแต่ตอนที่ดูวง Cover กำลังติดตามเธอทั้งสองด้วยความสนใจ
“วีนัส พี่รู้สึกไม่ดีเลย..”
“ทำไมเหรอคะ”
“มัน .. อ่า ช่างเถอะ แล้วตอนนี้ในตู้เย็นยังมีช็อคโกแลตอยู่อีกหรือเปล่าเนี่ย ถ้ามีพี่ไม่ยอมนะ -3- พี่ไม่อยากให้น้องสุดที่รักอ้วน~”
เลดี้โบกมือเปลี่ยนเรื่องทันที วีนัสที่ไม่ค่อยจะทันการพูดคุยของเลดี้สักเท่าไรเลยไม่รู้สึกอะไรและคุยสนุกสนานกับเลดี้ไปเรื่อยๆ .. ตอนที่ลงจากรถเมล์ก็มีคนจากที่บ้านมารอรับอยู่ที่หน้าทางเข้าหมู่บ้าน เธอเดาได้เลยว่าพ่อกับแม่ต้องสั่งมาแน่ๆ แต่ก็ดี .. พี่เลดี้จะได้ปลอดภัย ^^ วีนัสคิดและยิ้มตลอดทางเข้าบ้านหลังใหญ่ของเธอ
“ว้าวว.. วันนี้มีงานเลี้ยงอะไรหรือเปล่าเนี่ย O.O”
วีนัสรู้สึกถึงความผิดปกติภายในบ้าน ปกติแล้วจะมีเพียงแสงไฟหน้าบ้าน ในสวน และภายในตัวบ้านแค่ไม่กี่ดวง แต่วันนี้ทั้งฝั่งสระว่ายน้ำ ตลอดทางเข้าบ้านเปิดสว่างหมดเลย .. นี่แสดงว่า พ่อกับแม่ของวีนัสคงจะกลับมาที่บ้าน แล้วละสิ ?
“วีนัส! หม่าม้าคิดถึงลูกจังเลย!”
เมื่อก้าวลงจากรถสปอร์ตสีดำเงาสุดหรู ก็มีหญิงวัยกลางคนคนหนึ่งที่หน้าตาดูเหมือนกับวีนัสวิ่งเข้ามากอดคุณลูกสุดที่รักด้วยความคิดถึง .. แม่น่ะ ไม่น่ากลัวเท่าไรหรอก โชคยังดีที่พี่เลดี้เป็นคนอัธยาศัยดี ถ้าไม่งั้นแม่ก็คงไม่ยอมให้มาที่บ้านง่ายๆหรอก
“ไปไหนมา? กลับมืดค่ำขนาดนี้..”
เสียงเย็นเยือกจากบุคคลที่เป็นพ่อของวีนัสดังขึ้นเป็นภาษาญี่ปุ่น เลดี้ฟังไม่รู้เรื่องแต่ก็พอจะรู้ว่าผู้ชายตรงหน้าพูดอะไรกับวีนัสบ้าง วีนัสกอดรับแม่ของตนเองแล้วก็ค่อยๆคลายกอดออกและเดินผ่านผู้เป็นพ่อไปโดยไม่ทักทายอะไรสักคำเดียว
“..อย่ามาทำนิสัยแบบนี้กับพ่อ!”
ควับ!
พ่อของวีนัสดึงแขนลูกกลับมา .. ไม่สิ ต้องเรียกว่ากระชากกลับมามากกว่า วีนัสสะบัดแขนพ่อออกไปและพยายามวิ่งออกไปให้ไกล แต่ก็ทำไม่ได้ สายตาที่ข่มขู่มันทำให้วีนัสต้องหันมองพ่อและพูดอะไรไม่ออก น้ำตารื้นขึ้นที่ขอบตา ..วีนัสพยายามข่มน้ำตาให้ไม่ไหลออกมา เพราะมันจะทำให้พ่อรู้ว่าเธออ่อนแอแค่ไหนกับคนในบ้าน สีหน้าของวีนัสทำให้พ่อปล่อยมือออกและหันหลังเดินจากไป
“ทำไมคุณลุงทำแบบนี้อะ”
“วีนัส พ่อเขาเป็นห่วงลูกนะ”
แม่หันมองตามแผ่นหลังของพ่อไปจนลับตา พ่อเดินเข้าไปภายในบ้านด้วยความรวดเร็วโดยที่ไม่มีใครรู้ว่าพ่อกำลังคิดอะไรอยู่ แต่วีนัสทำสีหน้าเรียบเฉยและฉีกยิ้มให้แม่
“หนูรู้ค่ะแม่ ..^^”
รอยยิ้มที่กล้ำกลืนฝืนทน ที่ดูก็รู้ว่าพยายามจะยิ้มออกมาด้วยความเจ็บปวด ทำให้แม่ของวีนัสอยากร้องไห้ออกมาที่พ่อกับลูกไม่ถูกกันสักที .. บางครั้งแม่เข้าข้างลูกก็ถูกพ่อต่อว่า แต่หากอยู่ฝ่ายพ่อ ลูกก็ต้องเสียใจ แม่พยายามที่จะไม่ออกมาตอนที่พ่อลูกปะทะกัน แต่ก็อดไม่ได้ที่จะปกป้องลูกของตนเอง นั่นแหละคือนิสัยของแม่ที่วีนัสรู้เป็นอย่างดี และเลดี้ก็ดูออก
“พี่เลดี้ ไปกันเถอะค่ะ”
“อ๋า พี่เห็นว่าตรงนั้นมีร้องเพลงอะไรด้วยน่ะ พี่ไปได้ม้า~? *O*” เลดี้ชี้โบ๊ชี้เบ๊ไปทางริมสระน้ำ จริงอย่างที่เธอว่า ตรงนั้นมีการร้องเพลงคาราโอเกะอยู่ .. วีนัสคงไม่ห้ามอะไรเพราะรู้ดีว่าถ้าไม่เต้นก็ร้องเพลงแน่นอน พี่สาวที่สนิทของเธอชอบร้องเพลงขนาดนั้นนี่
“และ! ครั้งนี้วีนัสก็ต้องร้องกับพี่ เหมือนเดิม~!”
“วันนี้ฉันก็ร้องไปแล้วนา .. ตั้ง 2 เพลงแน่ะ เจ็บคอแล้ว T^T”
“โหยย .. แค่นี้ก็ไม่ได้ งอนแล้ว ชิ ชิ!”
“ง่า~”
สายตาที่เจ็บปวดของผู้เป็นพ่อมองลูกสาวของตนเองที่ยืนหยอกล้ออยู่กับผู้หญิงที่ท่าทางจะอายุมากกว่าไม่กี่ปี..ด้วยความทรมานใจ พ่อไม่ได้ต้องการจะทำแบบนี้กับลูก แต่ว่าวีนัสเป็นลูกสาวคนเดียวของเขา และเขาไม่สามารถจะให้แม่ของวีนัสมีลูกได้อีก .. เพราะร่างกายของแม่วีนัสไม่แข็งแรงพอ เขาไม่อยากจะทำให้ภรรยาของเขาต้องเจ็บปวด เขาเลยต้องการให้วีนัสเป็นไปตามที่เขาต้องการและมุ่งหวัง แต่เขาก็รู้อยู่แก่ใจว่าหากทำการบีบบังคับลูกสาว .. มันก็ทรมานจิตใจหลายๆฝ่ายเช่นกัน ..
น้ำตาผู้เป็นพ่อไหลอาบแก้ม ..
แซ่ก .. แซ่กก !
เสียงพุ่มไม้ไหวอยู่รอบกายวีนัสกับเลดี้ .. มันไม่ใช่เพราะการกระทำของสายลม แต่เป็นเสียงที่เกิดจากการกระทำของคนอย่างแน่นอน! วีนัสหันสบตากับคนรับใช้ส่วนตัวและรปภ.คนหนึ่งก็เดินออกมาจากพุ่มไม้หลังจากนั้นเพียงไม่กี่วินาที
“โอยย”
พร้อมกับร่างของชายหนุ่มคนหนึ่งที่เป็นเจ้าของสายตาปริศนาที่จดจ้องเธอทั้งสองมาตั้งแต่อยู่ที่งาน Cover เลดี้เดินดุ่มๆเข้าไปเชิดหน้าผู้ชายคนนั้นด้วยความหมันไส้ ก่อนจะทำตาโตอ้าปากค้างนานอีก 30 วิ วีนัสรู้สึกว่าเลดี้แปลกไปเลยเดินเข้ามาใกล้ๆ
แต่วีนัสไม่ได้คุ้นเคยกับวงการบันเทิงไทยสักเท่าไร..
เลยไม่รู้ว่า ..นี่แหละ! แมวมองชวนเด็กวัยรุ่นเข้าวงการตัวจริง!?
“ว..วีนัส”
“แกเป็นใคร ตามฉันกับพี่เลดี้ทำไม” วีนัสถามเสียงเรียบ ขณะที่พี่เลดี้ยังอึ้งไม่หาย พอได้สติก็รีบทำสายตาอ้อนวอนให้รปภ.ปล่อยอีตาผู้ชายแปลกหน้านี่ทันที เพราะคนโดนลากตัวออกมาทำหน้ามุ่ยไม่พอใจเสียแล้ว .. ก่อนที่โอกาสมันจะเสียไป TT;
“พี่ รปภ. ปล่อยเขาเถอะค่ะ”
“พี่เลดี้!”
“ปล่อย”
ตุ้บ!
พอปล่อยก็ปล่อยแบบไม่เต็มใจแถมเหมือนจะขว้างให้ลงไปที่พื้นอีกต่างหาก เลดี้หน้าถอดสีทันทีและรีบวิ่งเข้าไปพยุงคนมาเยือนที่ถูกกระทำรุนแรง ส่งผลให้วีนัสยืนงงในการกระทำของพี่สาวคนสนิทอย่างแรง นี่พี่เลดี้ทำอะไรอยู่เนี่ย ?
“เฮ้ วีนัส มาช่วยพี่หน่อยสิ! =O= เขาตัวหนักนะ”
“แล้วพี่ช่วยมันทำไม มันจะทำร้ายเรา?”
วีนัสขมวดคิ้วสงสัย
“เขาเป็นแมวมองดาร๊า! พี่เห็นบ่อยแล้ว TT; เร็วสิ พี่อยากเข้าวงการนะ!”
เลดี้อ้าปากพะงาบๆบอกวีนัสที่ไม่ค่อยรู้เรื่อง ดังนั้น .. ที่วีนัสจับใจความได้ก็คือ
..เขาเป็นแมวกินปลา พี่เห็นบ่อยแล้ว เร็วสิ! พี่อยากพาเขาเข้าคุกนะ!..
วีนัสก็เลยวิ่งเข้าไปต่อยและเตะผู้ชายคนนั้นออกจากเลดี้และเตะซ้ำจนอ่วม =..= ท่ามกลางความอึ้งทึ่งของเลดี้ที่นั่งอ้าปากเหวอไปนาน จนแทบจะมียุงตัวน้อยบินเข้าไปกินเลือดในปากของเธอได้หลายสิบตัวเลยทีเดียว ผู้ชายที่เป็นแมวมองที่มีนามแฝงว่า ‘SOS’ ผู้ชักชวนเด็กสาวหน้าตาดีเข้าวงการได้แต่อ้าปากด่าวีนัสที่ไม่สนใจอะไรและลงมือเตะต่อไป ..
งานเข้าแหล่วว =O=’
เลดี้คิดเพียงแค่นั้นแล้วก็ล้มตึงลงไป .. วีนัสที่กำลังโมโหสุดๆเพราะว่าคนคนนี้เป็นขโมยตามความเข้าใจของเธอ หันไปมองพี่สาวที่เป็นลมไปแล้ปล่อยมือจากSOSและวิ่งไปหาพี่สาวด้วยความเป็นห่วง
“อ่อคค.. =[]=”
“พี่เลดี้! พี่เลดี้ถูกมันทำอะไรเหรอ! ทำไมพี่เป็นลมไปละ! ตื่นขึ้นมาสิ!”
“ยัยหนู .. อย่าหนีนะ ..!”
SOS พยายามลุกขึ้นแต่วีนัสใช้ปลายเท้าเตะซ้ำไปอีกทีและเรียกคนรับใช้ที่อยู่ใกล้ๆมาอุ้มพี่เลดี้ขึ้นไปปฐมพยาบาลที่ห้องโดยด่วน และไม่สนใจใยดีอีตา SOS ที่นอนแอ้งแม้งคาที่อยู่สวนหน้าบ้าน
15 นาทีต่อมา
“วีนัส! OoO!?”
“ว่าไงคะพี่เลดี้ -_-”
“แล้ว..แล้วผู้ชายคนนั้นละ”
เลดี้เหงื่อตก วีนัสยิ้มแฉ่ง
“สระน้ำ .. โดนการ์ดโยนลงไปน่ะค่ะ”
“ห๊า! ตายแล้ว! >O< วีนัส ทำอะไรลงไปเนี่ยยย!~”
วีนัสเอียงคอมองด้วยสายตาไม่เข้าใจ เลดี้ลุกพรวดแล้ววิ่งตึงตังลงไปชั้นล่าง พร้อมกับรีบกันการ์ดออกไปไกลๆ .. พยายามดึงเอา SOS ขึ้นมาจากสระน้ำให้ได้ แต่ว่า SOS เมื่อขึ้นมา ก็ได้แต่สบถและด่าเลดี้เต็มๆ
“แค่ก ..พวกเธอนี่มันบ้าจริงๆ! อุตส่าห์ตามมาตั้งแต่ตึก GMM นึกว่าจะเป็นคุณหนูนิสัยดีหน้าตาน่ารักฐานะเพียบพร้อม! ที่แท้ก็ดีแต่รวย นิสัยไม่เอาไหน ใช้แต่กำลัง ไม่ฟังคำพูดของคนอื่น แบบนี้ไม่น่าตามมาเลย โอ๊ย! เสียดายเวลา! แบบนี้ไปเดินตามสยามยังได้เด็กใหม่ๆอีกเพียบเลย ไม่น่าเล๊ย ตาฉันไม่น่าพาตัวเองซวยขนาดนี้! พาฉันออกไปจากที่บ้าๆแบบนี้เดี๋ยวนี้เลยยัยหนู แล้วเดี๋ยวฉันจะไปบอกแมวมองคนอื่นว่าอย่ามาสนใจพวกเธอ โอย”
“ก็แล้วทำไมไม่มาพูดคุยตั้งแต่อยู่หน้าตึกนั่นละคะ? ตอนนั้นฉันยังว่างและสบายใจ หัวสมองปลอดโปร่งอยู่ คุณเล่นมองแบบแปลกๆอยู่ตั้งนาน เด็กคนที่เป็นน้องสาวฉันเขาเป็นครึ่งญี่ปุ่นพูดกับคนไทยไม่ค่อยจะรู้เรื่องหรอก แถมสายตาแบบนั้นมันทำให้น้องฉันรู้สึกไม่ดี อ๋อ! ที่แท้แมวมองเขาเป็นกันแบบนี้เองเหรอคะ มองด้วยสายตาโรคจิต ถามจริงเถอะ SOS นิสัยแบบนี้กันทุกคนเลยใช่ไหมคะ”
เลดี้แกล้งกระแทกเสียงคะขาตลอดประโยค ทำให้ SOS เหงื่อตกและปรอทแตก
“ยัยหนูผี! ตัวก็ขาวกว่าปอบ แหม ไอ้เราก็นึกว่าจะพาไปหาพวกโลชั่นทาผิวดีๆให้ได้โฆษณา นิสัยประชดประชันผู้ใหญ่แบบนี้มันเด็กไม่รู้จักโตชัดๆ เถียงคำไม่ตกฟากจริงๆเด็กสมัยนี้ ! อย่ามาทำหน้าแบบนั้นกับฉันนะ!”
เลดี้มองด้วยสายตาเย็นชา ตามกันมาติดๆคือวีนัสที่ยืนมองหน้า SOS อย่างหาเรื่องอยู่ข้างหลัง .. และสุดท้าย พ่อกับแม่ของวีนัส ..
“แล้วคุณแอบลักลอบเข้าบ้านฉันได้ยังไง”
“ก..ก็ฉันจะมาดูว่าเด็กนี่ฐานะดีแค่ไหน ถ้าเข้าวงการจะได้โก่งค่าตัว เพราะเงินคงไม่ร่วงหมดหรอก ถ้ารวยอยู่แล้ว”
“นั่นสิหนูเลดี้ แม่ไม่คิดเลยว่าพวกแมวมองดาราจะเป็นแบบนี้”
แม่ของวีนัสหันยิ้มให้กับเลดี้ วีนัสก็ยังจ้อง SOS ตาไม่กะพริบ ทำให้ SOS เริ่มจะตัวสั่นด้วยความกลัว เพราะสายตาเย็นชาแบบนั้นไม่เพียงแค่วีนัสกับเลดี้ แต่พ่อของวีนัสก็เป็นไปด้วย
“ม..ไม่เอาแล้ว! เด็กแบบนี้น่ากลัวชะมัด!”
“คุณบุกรุกบ้านของเรา”
“ม..ไม่!”
“ไม่อะไร .. ไม่อยากออกจากคุกใช่ไหมละ บุกรุกบ้านคนอื่นเขา ไปจ่ายค่าปรับในคุกเอาก็แล้วกันนะ!”
แล้วการ์ดทั้งหมดก็ลากตัวผู้ชายคนนั้นออกไปจากบ้าน เสียงโหวกเหวกโวยวายดังขึ้นต่อเนื่องขณะถูกลากออกไป แต่ยังมิวายปาก้อนหินมาใส่กลุ่มเลดี้อีก พ่อของวีนัสเลยโทรบอกการ์ดคนหนึ่ง
“เพิ่มข้อหา ทำร้ายร่างกายด้วย”
“โอ๊ย! ไอ้พวกสารเลวเอ๊ย! ปล่อย!”
ตึง!
ประตูรั้วใหญ่ปิดลง เลดี้หันยิ้มให้กับครอบครัวของวีนัสด้วยความดีใจ และสบสายตาคุณลุงพร้อมกับดึงเอาตัววีนัสไปร้องเพลงด้วยกันที่มุมสระอีกครั้ง
“คุณคะ..”
“...”
“คุณรักลูก และหวงลูกยิ่งกว่าสิ่งอื่นใดจริงๆนะคะเนี่ย คิก..”
“!!.... //////”
พ่อของวีนัสรีบก้าวเท้ายาวๆเดินขึ้นบ้านไปและก้มหน้าหลบสายตาหวานหยดของภรรยาที่ชมว่าเขารักลูก หวงลูกยิ่งกว่าอื่นใด .. มันใช่ความรู้สึกเขาจริงเหรอ?
“คุณลุงนี่ดูดุ๊ดุเนอะ”
เลดี้พูดพลางหยิบไมค์ให้กับวีนัสที่นั่งจุมปุ๊กอยู่
“ชินแล้วแหละ”
วี๊~ วี๊~
“ว้าย! ไมค์หอน .. พี่แยมคะ ช่วยปรับให้ด้วยค่ะ”
“จ้า~”
หญิงสาวในชุดเดรสสีขาวมีผ้ากันเปื้อนสีดำเดินเข้าไปปรับบริเวณลำโพงเครื่องเสียงและปุ่มเล็กน้อยเพียงครู่เดียว เสียงวี๊ดๆเข้าหูที่เกิดจากไมค์ลอยก็เบาลงไปและหายไปในที่สุดอย่างน่าอัศจรรย์ วีนัสยิ้มพึงพอใจในคนรับใช้ส่วนตัวที่รู้ เก่งทุกๆเรื่อง และรู้ใจวีนัสทุกอย่าง รวมไปถึงพูดกับพี่เลดี้ของวีนัสจนเข้ากันได้ภายใน 30 วินาทีที่พูดกัน ..
“อาวววละ! .. เริ่มกันที่เพลงอะไรดีน๊า?”
พี่เลดี้ฮัมเพลงเบาๆและเลือกเอาแผ่นคาราโอเกะอยู่ครู่ใหญ่ วีนัสมองตามพี่สาวที่แสนน่าปลื้มเพลินจนไม่ได้สังเกตว่าพี่สาวลากเอาแผ่นซีดีออกมาจนกองเป็นกองใหญ่แล้ว O_O อัลบั้มเพลงของ BoA Zhang Li Yin Girls’ Generation อีกทั้งยัง CJSH อีก ! ปกติพี่เลดี้จะเลือกเพลงของค่ายอื่นๆด้วยนี่นา! .. ทำไมคราวนี้เลือกแต่ค่าย SM Town ทั้งนั้นเลยละ
“เอาน่ะ พี่เตรียมไว้ เผื่อเค้าเลือกไปออดิชั่น คิคิ^^”
เลดี้ยิ้มกว้าง .. เห็นแบบนั้นแล้ววีนัสก็อดยิ้มตามไม่ได้ แต่พอจะกระตุกยิ้มมุมปากทีไรมันยากทุกทีเลยสิน่า -_- ยิ้มสิ ยิ้ม! TT__TT พี่เลดี้เดินเข้ามาแล้วดึงมุมปากของวีนัสขึ้นแล้วก็หัวเราะออกมา
“ฮ่า ๆๆๆ ๆ! วีนัสยิ้มแล้ว ดูสิพี่แยม ฮ่า ๆๆๆ!”
“TT____,TT; อันเอ็บอ๊ะอี้เออี้”
{ TT____,TT; มันเจ็บนะพี่เลดี้ }
แต่เห็นพี่เลดี้ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ขนาดนี้ก็ดีใจแล้ว ..
“เอาละ .. มาเริ่มร้องเพลงกันเรยยย! ^___^”
พี่แยมหยิบแผ่นหนึ่งแล้วใส่ลงไปในเครื่องเล่น .. วีนัสเดาไม่ถูกว่าเพลงของวงไหนเพราะว่าพี่แยมใช้มือบังๆเอาไว้ .. แถมพี่เลดี้เอาที่คาดตาเวลานอนมาสวมทับอีก พร้อมกับบอกว่า
“ให้เดาว่าเพลงอะไร พอดนตรีขึ้น รู้จังหวะปุ๊บก็ร้องเลยเนอะ!”
“เอ่อ.. แล้วฉันจะร้องถูกไหมเนี่ย”
“เออน่า รับรองร้องถูก ถ้าฟังบ่อยพอ ^_^”
เสียงพี่เลดี้ฟังดูสนุกสนานมากมายจนน่าแปลกใจ
เสียงดนตรีที่ฟังดูแสนจะหม่นหมอง .. แต่ก็ไม่ใช่ มีเสียงแหบพร่าของผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้น .. วีนัสมั่นใจอย่างแน่นอนว่าเพลงที่กำลังเปิดอยู่ในตอนนี้คือเอ็มวีเพลง Only Love อย่างแน่นอน .. วีนัสหายใจเข้าเอาออกซิเจนเข้าไปในปอดและร้องเพลงออกมาพร้อมๆกันกับพี่เลดี้ด้วยเสียงโทนเดียวกันกับต้นฉบับ
사랑 하나죠(Only Love) - SMTOWN (2007 Winter)
This song is dedicated to our neighbors
This song is dedicated to our neighbors
다시 귀기울여 들어요 저 그늘진 곳에서 들려오는 한숨 소리
ทา-ชี ควี-กี-อุล-ยอ ดือ-รอ-โย จอ คือ-นึล-จิน โค-เซ-ซอ ดึล-รยอ-โอ-นึน ฮัน-ซุม โซ-รี
อยากให้เธอได้ฟังอีกครั้ง ในที่นั้นที่มีแต่ความมืดมิดปกคลุมมีเพียงเสียงถอนใจของใครบางคน
고된 하루하루가 힘겨워 내일이 오는것도 두렵기만 한 거겠죠
โค-เดวน ฮา-รู-ฮา-รู-กา ฮิม-กยอ-วอ แน-อี-ลี โอ-นึน-กอท-โด ทู-รยอบ-กี-มัน ฮัน คอ-เกท-จโย
ทุก ๆ วันเป็นวันแห่งความยากลำบาก มันกลับมาในวันพรุ่งนี้ ฉันคาดคิดไว้ว่า มันคือความกลัว
“โอ จิก ซา รัง ฮา นา จโย..”
พี่แยมแอบร้องคลอไปด้วยกันกับเลดี้และวีนัส ที่ทำเอาทุกคนที่ได้ฟังเสียงร้องเพลงของทั้งคู่นั้นถึงกับคล้อยตามเนื้อเพลงไปอย่างง่ายดาย ทั้งที่เลดี้กับวีนัสใส่ผ้าคาดปิดตานอน แต่ทั้งสองกลับร้องเพลงได้ตรงเนื้อเพลงเป๊ะอย่างน่าอัศจรรย์ .. จนกระทั่งถึงท่อนแรพ เลดี้ถอดผ้าปิดตาออกและมองดูวีนัสที่เริ่มหายใจเข้าเฮือกใหญ่ และร้องแรพออกมา
거칠어져 버렸네 이 세상이 모두 막막해
숨을 쉬고 싶어해 나의 그대 이제 혼자라 느끼지 않게 해줄게
So I pray. God! Every single moment 채워지지 않는 emptiness!
약한 영혼들이 우릴 향해 손을 뻗어! Please, hold your hand
and everybody will be happy
..สำเนียงภาษาเกาหลียอดเยี่ยมเลย.. สมแล้วที่ปลื้มชเวมินโฮ ^^
เลดี้คิดพลางตบมือในใจ ..
따뜻한 Hoo ~ 세상이 될거에요
พร้อมนะ .. Hoo~ เหตุการณ์ข้างหน้าจะเป็นอย่างไร..ก็ใม่มีใครสามารถล่วงรู้ได้
เลดี้ร้องคลอเพียงแค่ท่อน Hoo และคอรัสเท่านั้นหลังจากนั้น เพราะว่าเลดี้อยากจะฟังเสียงของน้องที่นานครั้งจะได้ฟังสักเพียงหนเดียว ..
.. เสียงดนตรีท่อนจบค่อยๆเบาลงเรื่อยๆ วีนัสถอดผ้าปิดตาออกแล้วก็มองพี่สาวด้วยสายตาเหนื่อย .. แน่ละ ก็วีนัสนานครั้งได้ร้องเพลงเต็มที่ขนาดนี้นี่นา วีนัสไม่รู้ตัวเลยว่าแม่แอบฟังอยู่ เมื่อจบเพลงเลยมีเสียงตบมือเปาะแปะเบาๆอยู่มุมเสาทางเข้าบ้าน ส่วนข้างบนห้องทำงานของพ่อ .. ก็มีเสียงปรบมือชื่นชมอยู่เบา ๆ .. โดยไม่มีใครรู้เลย นอกจากตัวของพ่อเอง
หลังจากนั้น เธอทั้งสองก็ร้องเพลงอีกหลายเพลง จนกระทั่งเริ่มจะดึกดื่น ทั้งคู่จึงขอตัวขึ้นไปอาบน้ำและนอนหลับด้วยความเหน็ดเหนื่อย .. ที่สำคัญ วันนี้เลดี้ค้างที่บ้านของวีนัส วันนี้วีนัสเลยดูร่าเริงเอามากๆเลย
“พี่เลดี้ .. อาบก่อนเลยค่ะ เดี๋ยวฉันขอจัดห้องให้พี่ก่อน”
“โหย! เดี๋ยวพี่นอนเตียงเดียวกับวีนัสก็ได้! ไม่ต้องยุ่งยากหรอก”
“เอ่อ..”
“น่า! ^^ งั้นพี่อาบน้ำก่อนนะ ถ้ากลับมาแล้วจัดห้องซะเรียบร้อยเลยละก็น่าดู!”
เลดี้ผลุบหายเข้าไปในห้องน้ำ ไม่กี่วินาทีถัดมาก็มีเสียงฮัมเพลงเบาๆพร้อมกับเสียงสายน้ำที่กระทบกับพื้นตามมาติดๆ วีนัสนั่งจุมปุ๊กอยู่ข้างเตียงแล้วมองไปทางประตูห้องน้ำด้วยสายตาเขินนิดหน่อย ที่จะได้นอนเตียงเดียวกับพี่เลดี้ .. ก็ปกติแล้วพี่เลดี้จะขอนอนที่โซฟาข้างเตียงนี่นา .. ตอนนี้จู่ๆก็จะนอนข้างๆกันซะอย่างนั้น พี่เลดี้จะทำอะไรฉันหรือเปล่าเนี่ย ><
“ฮั่นแน่! คิดอะไรอยู่เนี่ย!”
“ว้าย!”
วีนัสสะดุ้งโหยงเมื่อพี่เลดี้หิ้วปีกให้ขึ้นไปนั่งบนเตียง .. พอหันไปวีนัสก็หน้าแดงแจ๋เพราะพี่เลดี้ยังใส่ผ้าขนหนูอยู่เลย >////< พี่เลดี้แกล้งยื่นหน้าเข้ามาใกล้น้องสาวที่นั่งเขิน เจ้าคนขี้อายกับพี่เลดี้คนเดียวก็เลยหลับตาปี๋ด้วยความตกใจ ก่อนพี่สาวจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมาลั่นห้อง
“ฮ่า ๆๆ ๆ โอ๊วว ว น้องฉันนี่แกล้งง่ายจริงจริ๊ง! ไปอาบน้ำได้แล้วไป ๆ! พี่จะแย่งที่นอนแล้วนะ!”
“พี่เลดี้ไม่ใส่เสื้อก่อนเหรอคะ”
“ม่าย”
“ห๊า O.O”
“ม่ายปฏิเสธที่จะใส่ ><”
“ฟู่วว ว..”
วีนัสถอนหายใจเฮือก .. เลดี้แอบยิ้มขบขัน
“อะไร ๆ .. กลัวอดใจไม่ไหวหรือไง ถ้าพี่ไม่ใส่เสื้อน่ะ หืม?”
“ไม่ใช่นะคะ! >O<”
วีนัสรีบถอดเสื้อผ้าเตรียมจะไปอาบน้ำทันที .. แต่พี่สาวกลับยื่นใบหน้าเข้ามาใกล้เหมือนกับจะจูจุ๊บน้องสาวที่แสนไร้เดียงสา ทำให้วีนัสถอยหลังกรูดไปไกลจนแทบจะตกเตียง แต่พี่เลดี้ไวกว่า รีบคว้าเอาตัวน้องสาวเข้ามาไว้ในอ้อมกอดก่อนจะตกเตียงไป แต่อย่าลืมสิ..ว่าพี่เลดี้ยังไม่ได้ใส่เสื้อเลย!
เนื้อเนียน ๆ ของพี่เลดี้กำลังแนบอยู่กับวีนัสที่ใส่เพียงชุดชั้นในกับผ้าขนหนูที่ถือปิดตัวไว้เพียงเล็กน้อย .. ไออุ่นจากร่างที่ดึงเธอเข้าไปกอดกำลังแผ่เข้ามาภายในร่างกายของวีนัส ส่งผลให้อุณหภูมิร่างกายของวีนัสพุ่งปรี๊ดจนปรอทแทบแตก
...+O+ อ๋าย ย ย...
วีนัสหงายท้องเมื่อคิดเพียงแค่นั้น .. เลดี้งงทำอะไรไม่ถูกแล้วก็รีบเรียกพี่แยมเข้ามาดูอาการ แต่เมื่อพี่แยมเดินเข้ามาปุ๊บ เห็นพี่เลดี้ปั๊บ ก็รู้อาการทันทีว่า .. วีนัสกำลังเขินพี่เลดี้อย่างแรง เพราะว่าวีนัสไม่เคยมีใครที่สนิทด้วยขนาดขั้นใส่ผ้าขนหนูมานั่งข้างๆขนาดนี้
“วีนัส..”
“...”
“ถ้าไม่ตื่นพี่จะเอาวีนัสเข้าไปอาบน้ำให้นะ”
“อ๊ะ O[]O!?”
พรวด!
วีนัสลุกพรวดเมื่อพี่สาวคนสวยพูดขู่แบบนั้น แถมยังรีบวิ่งปรู๊ดเข้าห้องน้ำไปเลยทันทีอีกต่างหาก เลดี้มองตามภาพที่วีนัสมีท่าทีลุกลนขนาดนั้นแล้วก็หลุดขำออกมาในท่าทางเอ๋อๆของวีนัสที่ไม่มีใครจะได้เห็นนอกจากตัวเธอ .. เธอมั่นใจแบบนั้น
เสียงน้ำจากฝักบัวไหลลงสู่พื้นกระเบื้อง .. ร่างเล็กที่ยืนอาบน้ำอยู่เหม่อลอยนานจนหยดน้ำอุ่นกระทบกับใบหน้า เลยทำให้สติกลับคืนมา เวลาผ่านไปราว 10 นาทีกว่าที่วีนัสยืนอาบน้ำอยู่ในนั้น ส่วนเลดี้ที่กะจะนั่งรอน้องออกมาจากห้องน้ำและแกล้งอะไรบางอย่างก็ผล็อยหลับในท่านั่งหน้าห้องน้ำไปเสียแล้ว วีนัสเช็ดตัวและเดินออกมาจากห้องน้ำ
ตุบ!
“อ๊ะ พี่เลดี้”
“ฟี้ ...”
พี่เลดี้หลับไปแล้ว .. แถมใส่ชุดนอนเราอีกต่างหาก! วีนัสนั่งยองๆลงข้างพี่เลดี้และจ้องใบหน้าขาวนวลนั่นอยู่นาน แล้วก็ลุกขึ้นไปแต่งตัวจนเสร็จ หลังจากนั้นก็ปลุกพี่เลดี้ให้ไปนอนที่เตียงดีๆ .. ถ้าไม่ตื่น เดี๋ยวก็จะลากพี่เลดี้ไปนอนบนเตียง ส่วนเธอจะได้นอนบนโซฟา ไม่เช่นนั้นคงจะเขินตลอดทั้งคืนแน่เลย .. วีนัสคิด
ควับ!
“อืมม.. น้องหมี~ ตัวนุ่มจัง”
พี่เลดี้คว้าเอาตัวน้องวีนัสไปกอดแน่น คงจะฝันว่าได้กอดตุ๊กตาหมีละมั้ง? ก็เลยกอดซะขนาดนี้ วีนัสก็เข้าอีหรอบเดิม เขินตามเคย แล้วก็พยายามลุกขึ้น แต่ก็ลุกไม่ขึ้น เพราะคนแก่ตัวหนัก =_=
“พี่เลดี้~ ลุกซี่ ฉันหนักนะ”
วีนัสลุกขึ้นได้สำเร็จแต่ดันสะดุดขาเรียวสวยของพี่เลดี้ เลยทำให้ล้มหน้าคะมำ และริมฝีปากก็ไปจูจุ๊บที่บริเวณแก้มของพี่เลดี้ที่หลับไม่รู้เรื่องราวอะไร วีนัสลุกพรวดและถอยหลังกรูด .. ก่อนจะโดดขึ้นเตียงนอนคลุมโปงหลับไปด้วยความเขินเต็มสตรีม
พี่แยมเดินเข้ามาในห้องก็เห็นว่า ..
มีก้อนกลมๆอยู่บนเตียง คาดว่าคงเป็นวีนัสแน่ๆ ส่วนคนที่นอนอยู่หน้าประตูห้องน้ำนั่นมันเลดี้ คนที่เป็นเพื่อนรุ่นพี่ของวีนัสนี่นา? ทำไมไม่เอาขึ้นไปนอนด้วยละ? หรือทำอะไร เลยเขินหนีขึ้นไปนอนก่อนละนั่น? ฮุ ๆ =.,=
ว่าแล้วพี่แยมก็ลากร่างที่นอนหลับปุ๋ยอยู่ตรงประตูห้องน้ำไปนอนบนเตียงเคียงข้างกันกับวีนัส โดยไม่รู้เลยว่าเช้าวันต่อมาจะทำให้วีนัสเป็นยังไงต่อไป =O=
จิ๊บ จิ๊บบ บ!
เสียงนกน้อยร้องเพลงยามเช้าปลุกให้ร่างที่นอนสลบไสลอยู่ลืมตาขึ้นมาปะทะกับแสงแดดจ้าที่สาดส่องผ่านผ้าม่านสีนวลเข้ามาภายในห้อง พอจะขยับร่าง ก็ขยับไม่ได้ ความอบอุ่นที่คุ้นเคยทำให้เธอต้องหันกลับไปมองคนที่มานอนข้างๆ
พี่เลดี้!
แล้วเมื่อวีนัสมองตามมือเรียวของพี่เลดี้และตัวของเธอก็พบว่า .. พี่เลดี้กำลังนอนกอดเธอ ส่วนตัวเธอก็กำลังนอนซุกอยู่ในอ้อมกอด และใบหน้าก็ตรงอยู่กับหน้าอกของพี่เลดี้เป๊ะ! จะขยับก็ไม่ได้ เพราะตอนนี้ ช่วงเวลาที่กำลังหลับอยู่น้ำหนักจะทิ้งตัวให้กดสิ่งที่อยู่ภายใต้ให้ขยับไม่ได้เลยแม้แต่น้อย TT; แล้วจะทำยังไงดีเนี่ย พี่แยมมม ม~
“อืมม”
เลดี้เริ่มขยับมือออก วีนัสกำลังจะลุกขึ้นและวิ่งออกไปเขินนอกระเบียง แต่ทว่าเลดี้กลับคว้าเข้ามากอดให้แน่นยิ่งขึ้นไปอีก T[]TT’ แง้ !
“เอ๊ะ .. อะไรอุ่นๆที่นม -_-*”
“อื้ออ! TT.,TT”
“วั้ย! วีนัส! O[]O”
โครม!
เลดี้ลุกขึ้นพรวดแถมตกกะใจตกเตียงไปเลย = = เช่นเดียวกันกับวีนัสที่ดิ้นออกจากอ้อมกอดได้ก็ล้มตึงไปในทันที .. มื้อเช้าก็แทบจะไปทานตอนสาย อีกทั้งยังต้องไปติดป้ายประกาศรับสมาชิกวงโคฟเวอร์ Girls’ Generation อีก งานก็ยังไม่ทันได้ปรินท์เลยย!
ทั้งเลดี้ทั้งวีนัสต่างฝ่ายต่างเขินกันและกัน ไม่กล้ามองหน้ากันเลยแทบจะทั้งวัน
เพราะเลดี้ .. เขินที่เอาน้องตัวเองมาซุกอยู่ที่หน้าอก .. ที่หวงแหนซะเหลือเกิน แต่จะโกรธวีนัสก็ไม่ได้ เพราะเธอนั่นแหละเป็นคนเอาหน้าน้องมายัดไว้เอง TT;
ส่วนวีนัส .. เป็นเพราะว่าเขินที่พี่เอาตัวเองไปกอดและเอาใบหน้าไปซุกไว้ที่หน้าอกสบึมนั่น .. แม้ในใจเขินแทบตาย แต่ใบหน้าก็ยังต้องนิ่งอยู่ตามเคย .. เลยทำให้เลดี้คิดว่าวีนัสไม่คิดอะไรเลยกับเหตุการณ์ยามเช้านั่น
“น..นี่ วีนัสไม่เขินเลยเหรอ =////=”
“หืม -_-..?”
วีนัสหันมามองใบหน้าพี่สาวที่แดงแปร๊ดตั้งแต่ใบหน้ายันใบหู แล้วก็หันไปพิมพ์ก๊อกแก๊กๆหน้าจออยู่อย่างนั้น พร้อมกับปรินท์ออกมาเกือบร้อยใบ .. มันเป็นปึกใหญ่มากจนเลดี้หวั่นว่าจะเอามันไปแปะไหวไหมเนี่ย =A=
“เฮ้ย .. ทำไมมันเยอะจัง”
“พี่เลดี้เอาไป 30 ฉันเอาไป 70 ก็ได้”
“ไม่เอา เธอตัวเล็ก เดี๋ยวไม่ไหว ต้อง 50 50 สิหนู =O+”
เลดี้ส่ายหัวดิกและคว้าเอาไปราวๆ 50 แผ่นก่อนจะเดินโงนเงนไปนั่งที่ปลายเตียงวีนัส วีนัสมองแล้วแอบยิ้มขบขัน และปิดจอคอม พร้อมกับหยิบที่เหลือเดินไปข้างหน้าโดยไม่มีเซหรืออาการบ่งบอกว่าหนักเลยสักนิดเดียว แถมยังหันมาคว้าของเลดี้ไปอีกราว 20 แผ่นอีกด้วย!
“เอาคืนมานะ!”
“ไม่เอา .. พี่เลดี้ตัวเล็ก ฉันตัวใหญ่กว่า ฉันไหวน่า”
สยามสแควร์
“รับสมัครสมาชิกวง Cover Girls’ Generation เพื่อขึ้นงาน SM Festival ปีนี้ค่า!”
เลดี้ตะโกนลั่นพร้อมกับแปะแผ่นป้ายตามที่ต่างๆ ส่วนวีนัสก็ทั้งแปะแผ่นป้ายและยื่นส่งให้กับคนที่เดินผ่านและตกหลุมรักเธอทั้งคู่ตั้งแต่แรกเห็น =.,= ทั้งที่เป็นแผ่นป้ายธรรมดาๆ แต่คนกลับให้ความสนใจค่อนข้างมาก แต่ไม่ทราบว่าเอาไปนี่จะไปสนใจหรือเอาไปห่ออะไรสักอย่างหรือเปล่าก็ไม่รู้ ><
“แฮ่ก.. คอแห้งแล้วง่า TT’ แถวนี้มีแจกโค้กมั้ย”
“อะไรนะคะ?” วีนัสเอียงหัวมาฟังเสียง อาจเป็นเพราะบริเวณนี้เสียงค่อนข้างดังก็เป็นได้
“แจกโค้กก ~~”
“เมื่อกี้ได้ยินว่าแจกครก =_=; กำลังจะตกใจเลย”
“อุ๊บ –x- ฮะ ๆๆ ๆ! ^w^”
พญาไท
“รับสมัครสมาชิกวง Cover Girls’ Generation เพื่อขึ้นงาน SM Festival ปีนี้ค่า!”
เป็นเลดี้อีกครั้งที่ตะโกนลั่นไปทั่วบริเวณ ทุกคนต่างหันมามองให้ความสนใจ เมื่อกี้ที่แจกที่สยามก็แจกไปได้ราว ๆ 30 แผ่น ตอนนี้เหลือเพียง 20 แผ่นในมือของเลดี้ แต่สำหรับวีนัสแล้ว .. เหลือเพียง 5 แผ่นเท่านั้น =O=!?
“ทำไมของวีนัสหมดเร็วจัง แฮ่ก..”
“ไม่รู้ ~ เดินๆถืออยู่เขาก็คว้าไปเลย”
วีนัสหยิบเอาของเลดี้มาอีก 8 แผ่น ดังนั้น เลยเหลืออยู่ในมือของเลดี้ 12 แผ่น ในมือวีนัส 13 แผ่น.. คราวนี้ที่กะว่าจะไปต่อที่อนุสาวรีย์ชัยฯก็ไม่ได้ไปต่อแล้ว เพราะแค่ยืนคุยกันแป๊บเดียว .. คนก็เดินมาคว้าไปเสียหมดเลย ขนาดผู้หญิงก็ยังปลื้มในความน่ารักของทั้งคู่ แล้วมีหรือผู้ชายจะไม่ปลาบปลื้มเธอเลยแม้แต่น้อยเดียว ?
หลายวันต่อมา ..
เลดี้กับวีนัสกลับไปนั่งรออยู่ใกล้ๆกับสนามกีฬาศุภชลาศัยเพื่อที่จะได้มองดูวง Cover อื่นๆที่มาซ้อมกันไปพลางๆและรอคนสนใจมาติดต่อไปพลางๆ เพราะวันนี้เป็นวันตกลงว่าใครจะมาหรือไม่ แต่ทุกครั้งไปที่จะมีโทรศัพท์โทรเข้ามาแต่เพื่อจีบเธอทั้งสอง ไม่ได้เพื่อความสนใจในการตั้งวง Cover Girls’ Generation เลยแม้แต่น้อย -_-
“ท้อเนอะ” พี่เลดี้หยิบเศษก้อนหินจากการก่อสร้างเมื่อหลายปีก่อนที่หลงเหลืออยู่ปาไปข้างหน้า แถมมันยังกระเด้งไปตกอยู่ที่ใต้ต้นไม้ ซึ่งมีกลุ่มวง Cover อีกกลุ่มหนึ่งกำลังซ้อมเต้นอยู่ ทำให้เลดี้ต้องตีสีหน้าเรียบเฉยไม่สนใจอะไร กลุ่มนั้นเลยไม่ได้หันมาหาเรื่องอะไรใดๆและยังคงซ้อมต่อไป
ส่วนวีนัสเหม่อลอย .. หูฟังเพลง Girls’ Generation มาจวนจะครบทุกเพลงที่มีอยู่ทุกอัลบั้มแล้ว ก็ยังไม่มีใครมาติดต่อเรื่องวงเลยสักนิด วีนัสถอนหายใจเฮือกแล้วเหลือบมองพี่สาวที่แทบจะเอาใบประกาศรับสมัครสมาชิกมาพับเป็นจรวดร่อนไปตามสายลมให้มันเย็นกายเสียแล้ว
“พี่เลดี้”
วีนัสสะกิดร่างข้างๆรัว เมื่อสายตาเหลือบไปเห็นกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งกำลังเพ่งเล็งมาที่เลดี้กับวีนัส และซุบซิบกัน .. วีนัสเหลือบมองด้วยสายตาเย็นเยือก กลุ่มนั้นก็ถึงกับสะดุ้งโหยง ดูท่าจะกล้าๆกลัวๆว่าจะเดินเข้ามาดีไหม หรือจะเดินไปช้าๆดี?
“เฮ้ออ = =มีอะไรเหรอ”
“นั่น ..”
สิ้นเสียงและการชี้นิ้วไป .. กลุ่มคนทั้งฝูงนั่นก็วิ่งตึงตังเข้ามาหาเธอทั้งสอง ..
“ขอโทษนะคะ! ใช่พี่เลดี้กับพี่วีนัส..ที่ประกาศรับสมัครสมาชิกวงCover Girls’ Generation หรือเปล่าคะ!?”
…ใช่จ้ะหนู =_= หน้าเด็กจังเลย...
“สวัสดีค่ะ! จะมาออดิชั่นเป็นสมาชิกวงค่ะ!”
…อุ๊ยตาย! จริงง่ะ O.o…
“พี่เลดี้~ พี่วีนัส จำฉันได้ไหมเนี่ย!? >O<”
…ใคร -_-…
“ฉันอยากเป็นยูนอาค่ะ!”
…หา? ยังไม่ได้ดูเธอเต้นเลยนะ...
“ไม่เอา! ยูนอาต้องเป็นตำแหน่งของฉันสิพีช! อย่ามาแย่งกันซี่!”
…ดู มีการแย่งตำแหน่งกันอีก =O=...
“มีแฟนหรือยังครับ!”
...กลับบ้านไปหม้อตุ๊กแกไป๊! หน้าตายังกับอึ่ง.. อุ๊ย -.,-…
‘ดูเหมือนว่า .. จะมีคนสนใจมาออดิชั่นมากมายอย่างล้นหลามราวกับว่านี่เป็นงานออดิชั่นโคฟเวอร์ เฟสติวัลเลยยังไงงั้น .. แต่ก็ดีใจนะ ที่มันประสบผลสำเร็จ แต่ยังไงก็ต้องคัดเลือกหน้าตากับความสามารถในการเต้นก่อนละ ^^
G. Day
Silent Night
Venus’
ความคิดเห็น