คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ขบวนการเปลี่ยนร่าง
<ซีสพากย์>
ผมกับออโต้ต้องตื่นแต่เช้า..เพราะว่าพวกเราจะต้องเดินทางไปที่สนามบินให้ทันเช็คอินและเตรียมขึ้นเครื่องกัน
เนื่องจากผมมีนัดกับหมอจะไปอัพหน้าใหม่..ซึ่งน้าชิชานีได้จองโรงพยาบาลเอาไว้ให้กับผม..ก่อนที่พ่อและแม่ของผมพวกท่านจะอนุมัติกันซะอีก
แต่อันที่แท้จริงแล้วแม่ของผมท่านแอบโทรคุยกับน้าชิชานีมาโดยตลอด..พวกท่านรู้กันในทุกเรื่อง..ทั้งเรื่องที่ผมอกหักจากไอ้พี่คอยล์..และเรื่องศัลยกรรมใบหน้าของผมให้มันดูดีขึ้นมาใหม่
น้าชิชานีได้แอบพูดกับแม่และก็พ่อของผมมาก่อนหน้านั้นแล้ว..พอผมเดินทางกลับเข้ามาภายในบ้านเพื่อขออนุญาตบินไปทำศัลยกรรม..แม่ก็แกล้งทำเป็นลังเล..แต่แท้ที่จริงแล้ว..แม่และพ่อได้ร่วมมือกันกับน้าชิชานี..ทำการจองโรงพยาบาลผ่าตัดที่เกาหลีเอาไว้ให้ผมอย่างเรียบร้อยแล้ว……
ผมกับไอ้ออโต้นั่งลั่นลากันที่บนรถเข็นกระเป๋าเดินทางใบใหญ่สองใบ..โดยมีคนขับรถของน้าชิชานีช่วยเข็นพวกผมมาส่งที่เคาน์เตอร์เช็คอินครับ
ผมใส่กางเกงยีนธรรมดากับเสื้อยืดคอวีสีดำเข้ากันกับออโต้..เราดูเหมือนเป็นคู่หูดูโอ่ที่เข้าขากันมากๆ..แต่แตกต่างกันที่ตรงไซส์ก็เท่านั้นเอง..ก็ไอ้ออโต้มันเตี้ยกว่าผมมาก
หลังจากที่ได้ทำการเช็คอิน..พวกเราก็ลากกระเป๋าเข้ามาที่จุดของด้านในและทำการเช็คตั๋ว..ผมกับออโต้ได้ขึ้นเครื่องมาพร้อมกับน้าชิชานี..
ฟึ่บ!..ฟิ้ววว…ตอนนี้เรากำลังจะขึ้นบินลัดฟ้า ไปทำศัลยกรรมใบหน้ากันที่เกาหลีแล้วนะฮะ…
“ตื่นเต้นมั้ยซีส?”
น้าชิชานีหันมาถามผม..ใบหน้าอมยิ้ม..หลังจากที่ผมและเธอ..และไอ้ออโต้ได้ทำการรัดเข็มขัดนิรภัยกันอย่างเรียบร้อยแล้ว
“ก็ตื่นเต้นนิดหน่อยฮะ!”
ผมบอกกับน้าชิชานีไป..น้าเธอก็ยิ้มกว้างอย่างระทึกใจแทนผมไม่แพ้กันเลยล่ะครับ
“ไม่ต้องกลัวนะครับซีส..น้ากับออโต้จะอยู่เคียงข้างซีสตลอดเวลาไม่ให้ห่างเลย”
น้าชิชานีบอก..พร้อมกับเอี้ยวตัวมาจับมือผมกับออโต้ไว้กันคนละข้าง..เพราะผมนั่งติดหน้าต่าง..โดยมีออโต้นั่งข้างกันกับผม..และน้าชิชานีก็นั่งอยู่ตรงฝั่งของริมทางเดิน
ผมมองจ้องไปทางนอกหน้าต่าง..ซึ่งตอนแรกก็ยังเห็นบ้านคนอยู่..แต่พอเครื่องบินเริ่มปรับการบินไปในระดับที่สูงขึ้นมา..ผมก็เห็นแต่ก้อนเมฆที่รายล้อมลอยวนอยู่รอบๆข้างของเครื่องบินลำที่พวกเรากำลังนั่งอยู่ด้านใน…
ทำให้ผมรู้สึกตื่นเต้น..และหวนคิดไปถึงว่าตลอดระยะเวลาที่มันล่วงเลยผ่านมา..ผมมัวแต่ใช้ช่วงเวลาเกือบตั้งสิบปี เพื่อวิ่งไปไล่ตามผู้ชายคนหนึ่ง..ซึ่งมันไม่แม้แต่ที่จะสนใจใยดีผมเลยสักนิด..ผมนี้ช่างโง่เหลือเกิน...ไม่อีกแล้วละครับ!..ผมจะต้องกลับมาหล่อเริ่ด..เชิด..หยิ่งใส่มัน..ผมตั้งปณิธานเอาไว้ภายในใจ..และผมก็จะต้องทำมันให้ได้ครับ
เมื่อเครื่องบินมาถึงเกาหลี..พวกเราก็ออกไปนอกสนามบิน..มันมีรถของทางโรงแรม..ที่น้าชิชานีทำการจองเอาไว้มารอรับพวกเรา..ผมกับไอ้ออโต้มองนอกสองฝั่งข้างทาง..อย่างรู้สึกตื่นเต้นกับบรรยากาศของตึกร้านรวงต่างๆมากมาย..เพราะว่านี่นับเป็นครั้งแรก...ที่พวกเราได้ออกมาทัวร์ที่ต่างประเทศกัน
ผมมีความสุขมากๆ..ที่ได้มาเที่ยวกับออโต้เพื่อนรักคนนี้ของผมกับน้าชิชานีที่จะเป็นคนมาช่วยเปลี่ยนชีวิตผมให้แตกต่างออกไปจากเดิม
เพียงไม่นาน..เราก็เดินทางมาถึงโรงแรมและเอาของเข้าไปเก็บเอาไว้ข้างในห้องพักเสร็จ..พวกเราก็ได้เข้าพบหมอในเวลาต่อมา..ผมนั่งอยู่บนเก้าอี้..และก็มีหมอมา
ช่วยวิเคราะห์โครงหน้าและดวงตา..เขาจับดูรูปจมูกผม..ก่อนจะใช้สีเมจิกขีดวงรีรอบเอาไว้อย่างวาดโครง..ว่าควรที่จะปรับปรุงตรงไหนบ้าง
ในตอนก่อนหน้าที่จะได้เข้ามาพบกับหมอในห้องนี้…ผมได้ทำการเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดเตรียมพร้อมเข้าห้องผ่าตัดเรียบร้อยแล้ว
หมอได้อธิบายกับผมให้พวกเราฟัง..ว่าพวกเขาจะปรับเปลี่ยนโครงหน้าของผมจากที่ตรงไหนบ้าง..มีล่ามผู้หญิงคนหนึ่ง..ที่คอยทำหน้าที่มายืนแปลภาษาอยู่ขั้นกลางผมกับหมอ..เธอคอยอธิบายให้เราฟังอยู่โดยตลอดของระหว่างการสนทนานี้…และสุดท้ายการชี้แจงรายละเอียดที่ยืดยาว..ผ่านพ้นไปในที่สุด..ผมก็ได้เข้ามาอยู่ภายในห้องผ่าตัด..หมอบอกให้ผมนอนลงบนเตียง..พวกเขาใช้ผ้าปิดตาของผมไว้..ก่อนจะทำการวางยางสลบ..ทำให้ผมไม่รับรู้เลยว่าตนเองได้เผลอนอนหลับไปกันตอนไหน…
<คอยล์พากย์>
ผมตื่นแต่เช้าและรีบลงไปยังชั้นล่าง..พร้อมกับบอกให้คนนำกาแฟร้อนๆมาเสิร์ฟให้ผมที่ตรงริมสระว่ายน้ำ..ผมนั่งลงบนเก้าอี้หันหน้าไปที่บ้านข้างๆ..ผมเห็นพ่อกับแม่ของซีส..ต่างพากันขับรถออกไปทำงานกันหมดแล้ว…ทีนี้ก็เหลือแต่ลูกชายคนเดียวของบ้าน….
“เอ่อ..คุณคอยล์ต้องการรับอะไรเป็นอาหารเช้าดีคะ!?”
แม่บ้านเดินเข้ามาถาม…เพราะเห็นว่าผมนั่งส่องไอ้บ้านข้างๆอยู่นานแล้ว..ผมก็บอกส่งๆไปว่าอะไรก็ได้..และไม่นาน อาหารเช้าแบบอเมริกันก็ถูกเสิร์ฟลงที่โต๊ะตรงหน้า..นี่มันจะสิบโมงเช้าแล้วนะ..ผมมานั่งรอตรงนี้ตั้งแต่เจ็ดโมงกว่า..ซึ่งกูเชื่อว่าไอ้เด็กซีสนั่น..มันไม่มีทางที่จะตื่นก่อนผมอย่างแน่นอนครับ…
“เอ่อ..รู้มั้ย..ว่าบ้านของน้าอรพิม..ตอนนี้มีใครอยู่ข้างในบ้านบ้าง!?..คือฉันมีธุระกับบ้านนั้นนิดหน่อยน่ะ”
ผมแกล้งบอกกลบเกลื่อน..เพื่อลดความสงสัย..และก็ท่าทีที่ดูสอดรู้สอดเห็นของแม่บ้านที่จ้องมองมาทางผม
“คือ..เอี้ยงได้ยินพี่แวว..คนรับใช้ที่บ้านนั้นบอกว่า..คุณหนูซีสน่ะค่ะ..เธอออกไปตั้งแต่ตีสี่แล้วล่ะค่ะ..ส่วนคุณอรพิมกับคุณองอาจ..ก็เพิ่งออกไปตอนเมื่อแปดโมงกว่าๆนั้นเองค่ะ…คุณคอยล์มีธุระจะคุยกับใครหรือคะ?”
คำรายงานมาพร้อมกันกับคำถาม..เชื่อผมมั้ย..ว่าแม่บ้านบ้านโน่น..กับแม่บ้านบ้านนี้..เขารู้กันทุกเรื่อง..ยกเว้นเรื่องของตัวเอง
“ผมอยากรู้ว่าคุณหนูของบ้านนั้นไปไหน!?”ผมถาม
“เอ่อ..เห็นได้ยินพี่แววบอกว่าคุณหนูซีส..เธอจะไปเที่ยวพักร้อนในช่วงปิดเทอมที่ต่างประเทศค่ะ…คุณคอยล์ถามทำไมหรอคะ!?”
นั่นไงล่ะครับ!..วกกลับมาถามผมกันอีกแล้วสิครับ
ผมยิ่งไม่อยากจะให้ใครๆเขารู้อยู่ด้วย..ว่าผมเริ่มที่จะสนใจไอ้เด็กข้างบ้านของผมขึ้นมาบ้างแล้วล่ะสิ
“เปล่า..ไม่มีอะไร..จะไปไหนก็ไปเถอะ”
ผมตัดบทสนทนาแล้วก้มหน้ากินมื้อเช้าของตัวเองไปอย่างเงียบๆ
<ซีสพากย์>
ผมลืมตาตื่นขึ้นมา..หลังจากที่นอนหลับไปหลายชั่วโมง..ตาสองข้างของผมแทบจะลืมไม่ขึ้น..สิ่งที่ผมเจอเป็นอันดับแรก..ก็คือใบหน้าที่จ่ออยู่ตรงหน้าผม..สองคนคู่ซี้แม่ลูกทำตาโตกันเท่ากับไข่ห่าน
“เฮ่ย!..ตื่นแล้วหรอวะมึง..เป็นไงบ้าง?..ความรู้สึกตอนที่มึงโดนวางยา!?”
ไอ้เชรี้ยออโต้..แม่ง..เสนอหน้าเข้ามาถามผม..ว่าผมรู้สึกอย่างไรบ้างตอนที่โดนวางยาสลบ
“ไอ้เชรี้ย!..แม่ง!..กวนตีนกูนะมึง..ตอนที่กูสลบ..แล้วมึงยังจะคิดว่ากูยังจะรู้สึกอะไรได้อีกล่ะ!”
ผมยกตีนขึ้น..กะว่าจะเตะมันซะหน่อย..เพราะพวกผมได้เรียนโยคะมากับน้าชิชานีในช่วงตลอดสามเดือน..เลยพอแหกขาในท่า180องศายกขึ้นได้บ้าง…
หากว่าเป็นเมื่อก่อน..คงทำเหงื่อของอดีตร่างอ้วนท้วมของผมนั้นแทบกระซิบ
แต่เมื่อมาในตอนนี้..แทบเรียกได้ว่ากูรู้สึกชิวกันมากเลยล่ะครับ..กับการที่ได้ยกขาขึ้นจะเตะไอ้โต้มันไปตอนเมื่อครู่…
ต้องยกความดีความชอบให้กับตัวแม่อย่างน้าชิชานี..ที่เธอจับพวกผมทั้งสองคนมาแหกแข้งแหกขา..ซึ่งเรียกได้ว่า..กูกับไอ้ออโต้นี้..แม่ง..แทบที่จะจำแลงกายได้เกือบจะเทียบเท่าท่าของฤษีทั้งร้อยแปด..เพราะไอ้ท่าอันพิสดารในการฝึกเล่นโยคะของแม่ไอ้ออโต้มันนะครับ…แต่ว่าการฝึกฝนทำอะไรอย่างหนัก..มันก็คือกำไรของชีวิต..ซึ่งในตอนนี้มันเลยทำให้ผมได้ทักษะในการเคลื่อนไหวตัวได้อย่างชิว..และคล่องตัวมามากกว่าเดิม…
แต่ว่า..สิ่งที่ผมคิด..และพูดนั้น..มันไม่ได้เป็นไปดั่งที่กูคิดกันนักหรอกนะครับ….คำพูดเมื่อครู่ที่ผมตั้งใจที่จะพ่นออกมา..เพื่อใช้ด่าไอ้เชรี้ยโต้..มันกลับถูกกูกลืนกินลงไปที่ข้างในลำคอ…
หัวและคอของผมเหมือนถูกดามเอาไว้ด้วยเฝือก..
ไอ้เหี้ยแม่ง!..ปากกูนี่แค่จะอ้าขึ้นมันยังยากกันเลยเหอะครับ…ไอ้ออโต้แลบลิ้น..แบร่!..ใส่หน้าผมอย่างนึกสนุก..ก่อนที่มันจะหยิบกระจกบานใหญ่กว่าหัวของผมนิดหนึ่ง..ยื่นส่งมาที่ตรงหน้าผมครับ…
ในทันทีที่กู..แม่ง!..เห็นสภาพหนังหน้าของตัวเองกันเท่านั้นแหละครับ…
โอ้!..มายก๊อตตตต..สภาพกูแม่ง!..ตอนนี้เยินแบบสุดๆ..กูบอกได้คำเดียวครับ..ว่าริมฝีปากบนล่างผมถูกเย็บ..และอ้าปากก็ไม่ได้..คำพูดที่กูจะพ่นออกมา..เพื่อใช้ด่าไอ้เชรี้ยออโต้มันก่อนหน้านั้น..คือถูกกูกลืนกลับลงคอจ้า..ตาก็เป็นตึงๆ..หัวก็เป็นตึงๆ..เพราะว่าหมอเสริมหน้าผากให้ผมด้วย..หน้าก็บวม..และรู้สึกตึงจนไปหมด
ไอ้ฉิบหาย!!..เหมือนกับว่ากูได้อวตารมาในร่างใหม่
“ซีส..หนูโอเคมั้ยครับลูก!?”
หน้าชิชานีโผล่หน้าเข้ามาถามผม..ไอ้ผมก็ไม่รู้ว่ากูจะตอบน้าเธอไปอย่างไรดี..ผมเลยยกนิ้วขึ้นบอกเป็นทำนองว่าผมยังโอเคครับ
“ซีสไม่ต้องห่วงนะครับ..น้ากับออโต้จะอยู่กับซีสตลอดเวลา..และถ้าหากว่าซีสต้องการอะไรให้กดปุ่มข้างเตียงนะลูก..เดี๋ยวน้ากับออโต้จะหยิบเอาเข้ามาให้”
น้าชิชานีเธอโผล่หน้าเข้ามาใกล้และก็กุมมือของผมไว้ทั้งสองข้าง..ก่อนที่จะบีบมือของผมเอาไว้อย่างเบาๆ..เพื่อเป็นกำลังใจส่งมาให้กับผมครับ..ผมนี้รู้สึกแบบอุ่นซ่านไปทั่วช่องท้องน้อยเลยล่ะครับ..ที่ได้ทั้งไอ้ออโต้และก็น้าชิชานีมาอยู่ข้างๆกายของผม..โดยที่ทั้งสองคนแม่ลูกนี้ไม่เคยห่างจากผมไปไหนเลย
<คอยล์พากย์>
ตอนนี้ผมกำลังตามสืบเรื่องที่ไอ้เปี๊ยกข้างบ้านผมมันไปพักร้อนกันที่ต่างประเทศในช่วงปิดเทอมครับ
ผมแค่อยากจะรู้ว่ามันไปเที่ยวกันที่ประเทศไหน!?..แต่ไม่อยากถามเหล่าคนใช้ที่บ้านให้มันมองดูผิดสังเกต..ผมเลยลองต่อสายหารุ่นน้องที่คณะ..เพื่อให้มันช่วยตามหากันอีกแรง
แต่ประเด็นมันก็คือ..ผมไม่ได้ต้องการที่อยากจะให้ใครรู้ไง..ว่าผมกำลังตามหาตัวของซีสอยู่..ผมจึงตัดสินใจขับรถไปซุ่มดูอยู่แถวๆข้างหน้าคลินิกของแม่ไอ้ออโต้..ที่เป็นเพื่อนสนิทของไอ้เด็กซีสมันครับ
แต่สิ่งที่กูเจอนั้น..พวกคุณรู้กันมั้ยครับ..ว่าผมเจอเข้ากับใคร!?
ผมเจอเข้ากับไอ้เกริกครับ…ไอ้เกริกเพื่อนของผมกับพ่อของมัน..ที่มาดักซุ่มดูอยู่กันคนละมุม..คือบางทีกูก็แอบขำไง..คือมึงกับพ่อมึงไม่ได้นัดกันมาหรอกหรอวะครับ..ไอ้เชรี้ยเกริก!?..แม่ง!..จะได้ไม่ต้องมากันเสียเที่ยวไง…
แต่สิ่งที่ผมนั้นรู้สึกเซอร์ไพรส์ไปยิ่งกว่านั้น..มันก็คือดูเหมือนว่าคนเป็นพ่อจะไม่รู้ว่าไอ้ลูกชายทูนหัวของเขา..ก็มาแอบซุ่มกันอยู่แถวๆนี้..ส่วนไอ้คนลูกก็ไม่ได้รู้ว่าคนเป็นพ่อของมันนั้นก็มาแอบซุ่มดูอยู่ตรงนี้ด้วยครับ…สรุปดูเหมือนกับว่าคนพ่อก็ไม่อยากให้ลูกตัวเองรู้ว่าเขาแอบมาซุ่มอยู่ที่ข้างหน้าคลินิกนี้..และก็ดูเหมือนว่าไอ้เกริกมันก็ไม่อยากให้พ่อมันรู้เหมือนกัน..ว่ามันอยู่แถวนี้
และที่สำคัญมากไปกว่านั้นก็คือ..ดูเหมือนว่าทั้งคู่นั้น..ต่างก็ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายได้แอบมาซุ่มดูอยู่ที่นี่..สองพ่อลูกนี้แอบมาซุ่มดูอะไรกันอยู่แถวๆนี้กันวะครับ!?..ผมได้แต่ตั้งคำถามขึ้นมาอยู่ภายในใจของตัวเองครับ
“มึงอยู่ไหนหรอ!?”ผมเลยแกล้งทำเป็นโทรหาไอ้เกริกมันไปครับ
“กูอยู่ที่คอนโด..มึงโทรมามีเรื่องอะไร!?”มันถามผมกลับในทันที
“มึงอย่ามาฟอร์ม..กูเห็นรถมึงมาซุ่มจอดดูอะไรอยู่ที่หน้าคลินิกxs?”
ผมถามมันไปตามตรง..มันเงียบไม่ตอบคำถามอะไรของผมเลยครับ
“เปล่า!?..มึงโทรมามีอะไร?”มันเลือกที่จะเลี่ยงตอบไม่ตรงคำถาม
“มึงมาทำอะไรที่คลินิกxs?”
ผมถามมันกลับไปทุ้มเสียงเข้มอย่างจริงจังกว่าเดิมในครั้งนี้
“กูมาตามหาคน”ไอ้คนปากแข็งฟอร์มจัด..มันตอบออกมาในที่สุด
“คาดว่าคนที่มึงตามหานั้น..มันคงไม่อยู่ในนั้นแล้วล่ะ..กูได้ข่าวว่ามันพากันไปพักร้อนที่ต่างประเทศในช่วงปิดเทอม”ผมบอกมัน..ได้ยินเหมือนเสียงกัดฟันกรอดของมันกลับมาตามสายครับ
“มึงรู้ได้ยังไง!?”ไอ้เกริกมันถามผมกลับแทบจะในทันทีเลยด้วยซ้ำ
“ก็ไอ้คนที่กูกำลังตามตัวอยู่นี้..มันก็ไปด้วยกัน!”ผมบอกพลางเดินลงไปจากรถซุปเปอร์คาร์ของตัวเอง..กดวางสายโทรศัพท์..และก็เดินตรงไปที่รถBMWคันสีดำ..ก่อนที่จะใช้มือเคาะประตูกระจกรถฝั่งที่นั่งข้างๆคนขับ..บานประตูรถเปิดออก..ผมจึงเดินเข้าไปนั่งข้างในรถของไอ้เกริก..พร้อมกับปิดประตูรถลง..ผมหันมามองสีหน้าที่เข้มและก็เคร่งเครียดจวนจะแดกหัวผมอยู่ลอมล่อของสายตามัน..ที่จ้องผมอยู่ในเวลานี้..
ความคิดเห็น