คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ep.ไอ้พี่ข้างบ้าน
Ep.1 ไอ้พี่ข้างบ้าน
บ้านจัดสรรหลังใหญ่พอประมาณ…อยู่ติดกันกับบ้านหลังลักษณะและหน้าตาเกือบจะเหมือนๆและก็คล้ายคลึงกันซะทุกอย่าง…มันคงแตกต่างกันก็ตรงที่สภาพแวดล้อมตรงหน้าบ้านและบริเวณในบ้านที่ตอนนี้เต็มไปด้วยชายหนุ่มหน้าหล่อที่นั่งชุมนุมกันอยู่ที่ข้างสระน้ำ..ดื่มเหล้า..และพวกเขาก็พูดคุยแล้วก็หัวเราะกันอย่างสนุกสนานตามประสาของคนหนุ่มสาว….
แต่ในขณะเดียวกันที่รั้วบ้านหลังข้างๆที่อยู่ติดกันกับบ้านหลังนั้น..ยังมีเด็กหนุ่มคนหนึ่ง..ซึ่งรูปร่างของเขานั้นอวบอั๋น..แก้มกลมๆแอบมองกลุ่มวัยรุ่นกลุ่มนั้นสังสรรค์กันอยู่อย่างเงียบๆ
เป้าสายตาของเด็กชายอายุวัย..14..ปี..จดจ้องมองไปยังชายหนุ่มร่างสูงชะลูดล่ำสัน..ใบหน้าหล่อเหลาที่เผลอยิ้มออกมาในทุกครั้งตอนช่วงเวลาที่เขาพูดคุยกันกับเหล่าพวกเพื่อนๆของตนเอง…
“คริ.. คริ!!”
ภาพเหตุการณ์ตรงนั้นเผลอทำให้เด็กชายตัวอ้วนกลมที่แอบซุ่มและก็มองดูอยู่ยิ้มออกมาได้..พลางก็เผลอส่งเสียงหัวเราะคิกคักออกมาอย่างรู้สึกว่าถูกใจ..ที่เห็นรอยยิ้มของผู้ชายคนที่ตัวเองนั้นแอบรัก
ซึ่งคอยล์ยังยืนอยู่ตรงนั้น…
เพี้ยะ!!!!!
ซีสสะดุ้งโหยง..ทำหน้าเหยเก..ที่โดนฝ่ามือเล็กบางฟาดลงมาใส่ที่ตรงกลางหัวทุยๆนั้นของตน…….
“โอ้ย!!! ไอ้เชรี้ย โต้!!!”
เสียงร้องห้วนอุทานซะดังลั่น
หากแต่ทว่าเมื่อเขานั้นรู้ตัวก็รีบกัดริมฝีปากเฉียบบางของตนเอง..พร้อมกับยกสองมือขึ้นอุดปากของตนเองไว้แทบจะในทันที…
“นี้มึงมาแอบมองไอ้พี่คอยล์อีกแล้วหรอวะ!?”
‘ออโต้’เด็กชายร่างสูงโปร่งใบหน้าสวยหวานแว๊ดใส่เพื่อนสนิทของตนที่ชอบทำอะไรแผลงๆอยู่เป็นประจำ
“เอ่อ! ก็กูชอบของกู กูรักของกูนิ๊!”
ซีสต่อว่าออโต้..พร้อมกับลูบมือลงที่หัวของตนเอง..พร้อมกับทำปากซูดซี๊ดและใบหน้าบิดเบี้ยว..มองจ้องดุมาที่ไอ้เจ้าเพื่อนตัวเล็กกว่าของเขาด้วยความเจ็บที่หัว
“สาบานได้..ว่านั่นมันคือมือ..ไม่ใช่ส้นตีน!!!..ที่มึง..แม่ง!..ใช้เพื่อนำมาตบหัวกูน่ะห๊ะ..ไอ้เชรี้ยออโต้!?..ทำไม..แม่ง!..มือมึงหนักจังเลยวะ!...กูนี่ตกอกตกใจหมด”
เสียงของคนอ้วนยังคงบ่น
“มึงมาแบบเงียบๆไม่เป็นรึไงวะหะไอ้เชรี้ยออโต้!..เดี๋ยว..แม่ง!..ไอ้พวกพี่คอยล์มันก็รู้ตัวกันหมดหรอก..ว่ากูมาแอบดูพวกมันเล่นน้ำกันน่ะ!”
มือขาวอวบยังคงลูบหัวปรอยๆ…พร้อมกับบ่นอุบอิบให้กับคนร่างบางของเจ้าเพื่อนตัวเล็กของเขาไปอย่างอารมณ์เสีย…….
“ไม่ทันแล้วล่ะมั้งมึง!..มึงหันไปดูตรงนั้นสิ!”
ออโต้..หนุ่มน้อยหน้าหวานรูปร่างตัวเล็กขาวบาง..แนะให้เพื่อนดูเดอะแก๊งของพวกพี่ชายข้างบ้านที่พากันนั่ง..แต่บ้างก็ยืนรวมกลุ่มดื่มเหล้ากันที่ข้างริมสระว่ายน้ำ…….
!!!!!!..
ซีสหันไปแล้วต้องหน้าเสีย..พร้อมกับหน้าเจื่อนถอดสีเร็วพลัน!
เมื่อเจอเข้ากับสายตาทุกคู่ที่ยืนอยู่ข้างสระว่ายน้ำนั้น..ที่..ณ..ตอนนี้..ได้มองข้ามรั้วมายังร่างอวบดุกดิกของเขาด้วยสายตาที่เรียบนิ่ง..ใบหน้ากลมหวานแดงซ่านไปด้วยความเขิน..เมื่อถูกจับได้ว่าเขานั้นเป็นคนแอบดูพรรคพวกของคอยล์นั้นเล่นน้ำกัน
ร่างกลมขาวจั๊วของซีสวิ่งหนีดุกดิกออกไปจากที่ตรงนั้นด้วยความเขินอาย..เด็กชายออโต้..เจ้าของร่างโปร่งบางเพื่อนสนิทของเขาจึงรีบวิ่งตามไปอย่างทำอะไรไม่ถูก…เมื่อสายตาทุกคู่จ้องเขม็งเล็งมองมายังที่เขาด้วยสายตาแทบจะเรียกว่าสามารถกลืนกินเขาลงไปได้ในทั้งตัว……
“ไอ้ฉิบหาย!..ไอ้เพื่อนเวรซีส!!..เกือบพากูมาซวยแล้วมั้ยล่ะ!”
ออโต้สบถจนขนลุกซู่..เมื่อเห็นสายตาพวกนั้นของเหล่ากลุ่มพวกผู้ชายร่างสูงกำยำที่ยืนอยู่ตรงสระน้ำข้างบ้านหลังติดกันกับบ้านของเพื่อนจ้องมองมายังร่างขาวของเขาด้วยสายตาที่แทะโลมนั้น
<คอยล์พากย์>
“นี่ไอ้คอยล์..กูถามมึงจริงๆเถอะว่ะ!..ว่าทำไมมึงถึงไม่เล่นไอ้เด็กข้างบ้านมึงไป..แม่งสักทีวะ!?..กูเห็นสายตามันที่มองมึงนี้แทบจะกลืนกินมึงลงไปได้ทั้งตัว”
ทิมถามคอยล์อย่างแปลกใจ
เพราะรู้ว่าเพื่อนเป็นเสือผู้หญิง..ที่ได้ทั้งชายและหญิง..และเปลี่ยนคู่ควงอย่างไม่ซ้ำหน้า
แถมยังหล่อและเนื้อหอมอีกซะด้วย..มีคนมาเสนอขึ้นเตียงกับคอยล์แทบจะทุกวัน..และไอ้เด็กนั่นมันก็เป็นหนึ่งในนั้น…แต่ทำไมคอยล์ถึงไม่จัดการกับเด็กนั่นให้มันจบๆไป..เด็กนั่นจะได้เลิกหายร่านกันสักที…
“กูกลัวจัดแล้วมันจะไม่จบน่ะสิ”
เสียงทุ้มของร่างสูงสง่าบอกพร้อมกับมือคีบบุหรี่ขึ้นมาดูดแล้วอัดนิโคตินลงเข้าปอด..ก่อนจะพ่นควันโขมงนั้นออกมา
“ทำไม!!?..กูเห็นมึงไม่เคยพลาดและสนองไปทุกราย”
ทิมพูดพร้อมกับออกอาการขำ..ที่เพื่อนไอ้หล่อตรงหน้านั้น..ดูเหมือนว่ามันจะเป็นกังวลอยู่ไม่น้อย..เมื่อพูดถึงเรื่องเจ้าเด็กนั่น…
“ก็แม่ไอ้คอยล์..แม่ง!..ดันไปเป็นเพื่อนสนิทของแม่ไอ้เด็กซีสนั่นน่ะสิวะ”
เอ็นทรานซ์พูดออกมาอย่างรู้ลึกรู้จริง..ในเรื่องความสัมพันธ์ของครอบครัวเพื่อนรักกับครอบครัวของเด็กข้างบ้าน..ที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก
“ทีนี้พวกมึงพอจะเข้าใจบ้างแล้วรึยัง!?..ว่าทำไมไอ้คอยล์มันถึงไม่ยุ่งกับไอ้เด็กนั่น!”
เอ็นทรานซ์พูดกับเพื่อนหนุ่มที่เหลือในอีกสองคนของเขา
“อ๊ากกกกก…ฮ่ะ..ฮ่า!!!!...มึงกลัวว่าถ้าได้ไอ้เด็กนั่นแล้วจะสลัดมันออกไปไม่พ้นตัวว่างั้นเถอะ!?”
ทิม..หนุ่มร่างสูงหนา..ใบหน้าหล่อพูดออกมาพร้อมกับขำจนท้องเกร็ง…ที่เพื่อนหน้าเข้มซึ่งไม่เคยกลัวกับอะไร..กลับมากลัวกับไอ้แค่เด็กตัวกลมๆแก้มกลมตุบป่องที่อยู่ข้างบ้านนั่น…..
“ ใช่..มึงก็รู้ว่าไอ้คอยล์มันแค่รักสนุก..แต่ไม่คิดผูกพัน ”
‘เกริกพล’..ร่างสูงหนาเต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อแน่นๆ..และใบหน้าที่เข้มคมหล่อเหลาแต่ดูดุดัน..เหมือนคนที่หล่อมาดเข้ม..และก็นิ่งเงียบ..เขาเปรยออกมาอย่างรู้..และเข้าใจในความคิดของคอยล์เพื่อนรักคนนี้ของเขาเป็นอย่างดี
“เฮ่ย!!..ไอ้คอยล์..นี่ถ้ามึงไม่เอาเด็กนั่น…งั้นกูขอจัด!!...เด็กนั่นถ้ามองดีๆก็น่ารักไม่เบา..ถึงแม้นว่ามันจะอ้วนกลมไปหน่อยก็ตามเถอะ…แต่โดยรวมแล้วกูก็ชอบน่ะเว้ย..พอที่จะใช้แก้ขัดไปได้ในชั่วคราว..เด็กมันกำลังโตคงจะอร่อยกันน่าดู”
ทิมพูดทีเล่นทีจริงพร้อมกับเลิกคิ้วมองเพื่อนคนร่างสูงที่ชอบทำใบหน้านิ่งเฉยชา…แต่กระนั้นคอยล์ก็ไม่เคยขาดสาวและเด็กหนุ่มที่คอยวนเวียนเพื่อที่จะเข้าหาคนร่างสูงอยู่ไม่ซ้ำหน้า..เรียกได้ว่าสับรางกันแทบจะไม่ทันกันเลยทีเดียว….
“แล้วแต่มึงเลย”
คอยล์พูดอย่างไม่ใส่ใจพร้อมกระดกแก้วเหล้าในมือขึ้นดื่ม
โดยที่ไม่รู้เลยว่ามีร่างอวบตัวกลมๆขาวๆ..ซึ่งเปลี่ยนที่แอบดูมายืนอยู่ในอีกฝั่งหนึ่งที่มีพุ่มไม้หุ้มบังร่างของเขาอยู่
หยดน้ำตาใสๆหล่นเผาะลงมาที่แก้มนวลผ่องอย่างรู้สึกเสียใจ..ที่พี่ชายคนที่ตัวเองแอบหลงรักมาตั้งแต่เด็กๆ…ไม่มีใจให้เขาเลยแม้แต่เพียงน้อยนิด
ออโต้ลูบหลังร่างเพื่อนตัวอวบที่สั่นเทิ้ม..แต่ก็เอามือปิดปากของตัวเองเอาไว้เสียแน่นด้วยความสะท้านกลั้นเสียงสะอื้นไม่ให้คนที่อยู่ในอีกฝากฝั่งหนึ่งของเขตรั้วบ้านนั้นได้ยินเสียงของเขา…
คนร่างเล็กออโต้พยุงตัวซีสเพื่อนของตนออกมาจากที่ตรงข้างพุ่มไม้..และประคองเพื่อนของตนเอง..เข้าบ้านไปอย่างเงียบๆ….
“ห๊ากกกกกก..ฮึ่ก!..ฮื่อออ!!!!..ไอ้พี่คอยล์มันไม่สนใจกูเลยอ่ะ..ออโต้!!...มึงดูมันพูดสิ!..มันไม่เป็นห่วงกูเลย..ทั้งๆที่กูกับมันก็โตมาด้วยกันแท้ๆอ่ะ!”
ซีสปล่อยโห่และร้องไห้อย่างฟูมฟายด้วยความเสียใจ..ที่ได้ยินพี่คนที่ตนเองแอบรักมานานตั้งแต่เด็ก..พูดออกมาแบบนั้นอย่างไม่มีเยื้อใยอะไรให้กับซีสแม้แต่น้อยนิด..แถมยังจะเขี่ยซีสออกไปให้กับเพื่อนของเขาเสียด้วยซ้ำอีก….
ซีสครุ่นคิดว่าตนเองก็มีหัวใจนะ..มีเลือดมีเนื้อ..และก็มีความรู้สึกนะ..นอกจากคอยล์จะไม่รักซีสแล้ว..คอยล์ก็ยังจะใจร้ายผลักไสให้ซีสไปเป็นของเพื่อนคอยล์..อีกรึยังไง!?...ไอ้พี่คอยล์มันจะใจร้ายกับเขามากเกินไปแล้วนะ!.....
ซีสครุ่นคิดและก็พรั่งพรูอยู่ภายในใจตนเองเพียงเงียบๆ….
“กูว่านะ..ไอ้ที่มึงทำอยู่นี้..เขาเรียกว่าคนโง่..ทำไมมึงถึงต้องไปวิ่งไล่ตามไอ้คนที่มันไม่รักมึงให้หันมาสนใจมึงด้วยวะ..สู้เอาเวลาอันมีค่าไปทำตัวเองให้ดูดี..จะมีประโยชน์ต่อมึงมากกว่าป่ะวะ!?”
ออโต้ว่าอย่างเบื่อหน่าย..แต่ก็ยังปลอบและก็ให้กำลังใจกับเพื่อนซี้ที่มีอาการเข้าขั้นว่าหนัก…
‘กูว่ามึงเข้าขั้นอาการโคม่าละ..ไอ้เชรี้ยซีส’
ออโต้ครุ่นคิดวิพากษ์วิจารณ์เพื่อนตัวกลมของตนอยู่ภายในใจ…
“ฮ๊ากกกกก…ฮึ่ก!..ฮื่อออ….มึงไม่เข้าใจหรอก..ออโต้..ก็มึงมันไม่เคยมีความรักนิ๊!!...มึงก็พูดได้สิ!!”
คนร่างอวบหันมาแว๊ดแขวะเพื่อนตัวบางหน้าสวยตากลมน่ารักอย่างหัวเสีย
ออโต้มองเพื่อนรักของตนแล้ว..เจ้าตัวบางก็ถึงกับทำสีหน้าเซ็ง….
“งั้นก็เอาที่มึงสบายใจ..กูไปล่ะ!..ไอ้ห่า..แม่กูโทรตามให้ไปทำสปาหน้าเป็นเพื่อน”
ออโต้ส่ายหน้า..มองเพื่อนด้วยสายตาที่ห่วงใย..แต่ไม่ว่าเขาจะพูดอะไรไปในตอนนี้..ซีสก็คงจะไม่เข้าใจ..และไม่รับฟังเขาหรอก..ก็มันรักมันหลงจนโงหัวแทบไม่ขึ้น
หลังจากที่ออโต้ได้จากไปแล้ว…ซีสก็เดินขึ้นไปที่ห้องนอนของเขาด้วยอาการที่เหม่อลอย
เด็กหนุ่มหวนคิดเข้าไปในห้วงแห่งเวลาหนึ่ง…ที่เขาเคยได้มีความสุขมากๆ..เมื่อได้อยู่กับพี่ชายที่แสนดีที่แสนจะอบอุ่นของเขา..
<ย้อนอดีต>
“พี่คอยล์คราบบ..น้องซีสอยากได้กุ้งตัวโตๆอันนั้นครับบบบบบ”
เด็กชายตัวอ้วนกลม..แก้มป่องพองลม..หน้าตาน่ารัก..อ้อนพี่ชายข้างบ้านที่นั่งอยู่ติดกัน….
วันนี้เป็นวันเกิดของน้องซีส..ซึ่งเขาได้อายุเต็มครบ..5..ขวบกันแล้วนะครับ…..
“ได้สิครับ…น้องซีสอยากได้อะไร..วันนี้พี่ชายจะตามใจหมดเลยนะครับ”
เด็กชายแก้มป่องยิ้มแก้มแทบปริ..และมองพี่ชายที่ตัวโตกว่าด้วยแววตากลมโตของลูกแมวน้อยที่แสนจะปราบปลื้ม….
เพราะพี่คอยล์ของเขานั้น..น่ารักมากที่สุดดดดด…
น้องซีสครุ่นคิด……
“แหม…วันนี้ได้ทีเลยอ้อนพี่คอยล์ใหญ่เลยนะเรา”
คุณอรพิมแซวลูกชายตัวอ้วนกลมน่ารักอย่างรู้สึกเอ็นดู
“ตอนนี้ลูกกลายเป็นพี่ชายคนโตของน้องตัวเล็กแล้วนะคอยล์..ต่อไปต้องเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับน้องชาย..รู้มั้ยครับ!?..ลูกต้องเป็นเด็กดีให้มากๆนะครับ”
คุณทาพิยาบอกกับคอยล์..พร้อมกับลูบหัวลูกของตนเองอย่างรู้สึกรักและก็ห่วงใย…
เพราะคอยล์นั้นเป็นลูกชายคนเดียวของครอบครัว..คุณทาพิยาเธอเป็นคนที่มีลูกยาก….และก็คาดหวังว่าคอยล์จะโตขึ้นมาเป็นลูกชายที่สามารถทำให้เธอกับผู้เป็นสามีนั้นภูมิใจในตัวของลูกชายคนนี้ได้….
“ไม่ใช่นะคราบบบ…ต่อไปนี้..พี่คอยล์จะต้องเป็นสามีของน้องซีส..และน้องซีสก็จะต้องได้เป็นภรรยาของพี่คอยล์”
0-0!!!!!!!!
คนทั้งคณะที่นั่งหน้ายิ้มแป้นเมื่อสักครู่…ต่างนิ่งเงียบ..ไม่รู้ว่าควรที่จะพูดอย่างไรดี
แต่ก็รู้ว่านั่นก็เป็นเพียงแค่คำพูดของเด็กที่ยังไร้เดียงสาอยู่..ซึ่งเขาก็ยังคงไม่รู้เรื่องราวอะไรหรอก
“พี่คอยล์เป็นผู้ชาย..ก็ต้องได้แต่งงานกับเด็กผู้หญิง..จะมาแต่งงานกับน้องซีสที่เป็นผู้ชายเหมือนกันได้อย่างไรล่ะค่ะ?”
คุณอรพิมบอกลูกชายแก้มย้วยอย่างเอ็นดูในความน่ารักของเด็กชายตัวน้อย..ที่ช่างพูดช่างเจรจาและชอบจินตนาการ
“นั่นน่ะสิ!..เราเป็นผู้ชายด้วยกันทั้งคู่…จะมาเป็นสามีภรรยากันได้ยังไง!..เลอะเทอะใหญ่แล้วนะเรา..เจ้าตัวกลม”
คอยล์ลูบหัวทุยๆของน้องซีสด้วยความรักและเอ็นดูในความช่างพูดของน้องชายตัวน้อยที่อยู่บ้านหลังติดกันกับเขา
‘ได้สิ!..ก็เค้าจะเป็นภรรยาของพี่คอยล์นี่น่า’
เด็กน้อยตัวกลมได้แต่คิดในใจ
ซีสมองภาพถ่ายเก่าๆในวัยเด็ก..ที่วางอยู่บนโต๊ะข้างหัวเตียงในตอนปาร์ตี้งานวันเกิดเขา..ที่เขาอายุพึ่งจะ5ขวบ..พร้อมกับปาดน้ำตาที่ไหลออกจากแก้ม..และฟุบหน้าร้องไห้อยู่กับความทรงจำเก่าๆนั้นในวัยเด็ก..ที่เขายังมีพี่คอยล์อยู่ข้างๆเสมอ..ด้วยความคิดถึงและอาลัยอาวรณ์ถึงห้วงเวลาอันเดิม..ซึ่งผ่านมานานหลายปีแล้ว…
ความคิดเห็น