คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : มารยายั่วรัก : บทนำ
มารยายั่วรั เยออับสนพ.มาแล้วนะะ อนนี้ลให้อ่านในบับปรับปรุแ้ไสำนวนที่ยับพร่อ่ะ สำหรับพล็อและารำเนินเรื่อไม่ไ้ปรับแ้ไแ่อย่าใ อามีารเปลี่ยนเนื้อหาในบาส่วนให้สมเหุสมผลมายิ่ึ้น่ะ สำหรับเรื่อนี้อาะไม่ีเท่าานปัุบันนะะ แ่พยายามแ้ออมาให้ีที่สุ่ะอบพระุมา่ะ
บทนำ
แสไฟสลัว ๆ ภายในห้อสี่เหลี่ยมนาลาูเียบสบไร้เสียพูุยมีเพียเสียลมหายใเ้าออและเสียำไลที่ัึ้นเป็นระยะาารสลับเรียไพ่ ใบหน้าเหี่ยวย่นอหิสาววัยลานถูแ้มแ่้วยเรื่อสำอาับ้อมอแม่หมอรหน้าที่้มหน้าพลิไพ่ยิปีแ่ละใบอย่าใใ่อ พลาระแวลัวผลที่ะออมาไม่ี
สายาเริ่มแสถึวามัวล นิ้วเรียวที่มีรอยเหี่ยวย่นิบนระเป๋าหนัราาแพ เมื่อเห็นแม่หมอส่ายหน้า้วยวามเรียพร้อม้มมอไพ่สิบใบที่ถูพลิออมาถูัเรียามำราอย่าเรียบร้อย
“เป็นอย่าไรบ้าะ”
เพ็รีถาม้วยน้ำเสียร้อนใ เมื่อเห็นสีหน้าออีฝ่าย
“ผลทำนายอลูายุ”
“ลูายอิัน....”
เพ็รีถาม พลามอหน้าแม่หมออย่ารอำอบ เธออยารู้ว่าะาอลูายว่าเป็นอย่าไร เพราะำลัอยู่ใน่ววัยเบเพสพอี
“ลูายอุอาะมีารเปลี่ยนแปลรั้ให่เิึ้นับเา ทั้ีและไม่ี”
“เรื่ออะไระ” หล่อนถามอย่าสสัยพลา้อมอรอำอบ้วยวามหวาลัว ทว่าแม่หมอลับส่ายหน้าเป็นำอบ
“เาะพบับารสูเสียรั้ให่ ทีุ่ไม่อาแ้ไไ้ เรื่ออื่นนอานี้ันไม่อาบอไ้”
เมื่อไ้ยินเพ็รีมีสีหน้าัวลิห่วลูาย “แม่หมอบอหน่อยไม่ไ้หรอ ันะไ้ป้อันไม่ให้เิึ้น ”
เพ็รีถอนหายใออมาเมื่อไ้รับำอบเป็นารส่ายหน้าแทนำพู “แม่หมอะ”
“ทุอย่าล้วนถูำหนไว้แล้ว...”
ฝนฟ้าร้ออย่าหนัในยามเย็น แสอาทิย์่อย ๆ ลับอบฟ้าไปามเวลา รถยน์แล่นอยู่บนท้อถนนนอัวเมือ้วยวามเร็วสู เสียโทรศัพท์ัึ้นิ่อันหลายรั้ หิสาวเ้าอใบหน้าหวานำเลือมอ เอื้อมมือไปหยิบึ้นมา นิ้วเรียวรับโทรศัพท์ที่หน้าอ่อนเสียบบลูทูธที่หูึ้นพร้อมยิ้มว้าอย่ามีวามสุเมื่อรู้ว่านปลายสายือใร
[มน์อยู่ไหนรับ ภัทรเป็นห่ว]
น้ำเสียทุ้มาปลายสายเอ่ยถาม้วยวามเป็นห่ว
“ใล้เ้าเมือแล้ว่ะ ภัทรไม่้อห่วมน์นะ มน์มาบ่อย่ะ” สายาับ้อมอไปที่ท้อถนน พลายิ้มอย่ามีวามสุ นึถึเมื่อไ้ลับไปพบนรั
[ะให้ภัทรไปรับไหมรับ]
“ไม่้อหรอ อีแ่สอสามั่วโมมน์็ถึแล้ว่ะ”
[มน์ แ่ภัทรว่า ...]
“ภัทรไม่้อห่วมน์นะ”
[รับ ั้นับรถี ๆ นะ ภัทรรอมน์อยู่นะ]
“่ะ แล้วพบันนะะ”
[รับ]
ทันทีที่วาสาย มือ้ายแะบลูทูธออวาไว้ที่เิมวาลมเบิว้ามอไปยัถนนว้า้วยวามใ รถบรรทุนาสิบล้อับมา้วยวามเร็วสู ัวรถเไปเมาทำให้เบี่ยหลบไม่ทัน หิสาวำพวมาลัยรถแน่น้วยวามหวาลัว ไม่ละพยายามบิหัันรถหลบรถบรรทุนาให่ที่ำลัพุ่เ้ามาหาทว่าลับไม่ทันเสียแล้ว
“รี๊ !”
โรม !!
ความคิดเห็น