ฟาเรนจิก้า สถาบันมือปราบ (ปิดเรื่อง รีไรท์)

ลำดับตอนที่ #8 : ปะทะคู่ต่อสู้

      
         ตูมมม เปรี้ยงง อ๊ากกกกก !!!!!!


              เสียงของการต่อสู้ระงมไปทุกก้าวย่างที่เอริสผ่าน เสียงกรีดร้องอย่างเจ็บปวดของผู้โดนทำร้ายครวญครางไปทุกหนแห่ง เขาวิ่งตามแมรี่และคนอื่นๆไปติดๆเพื่อหาบัตรผ่านใบที่สอง


           " ให้ตายดิ จะรีบไปไหนหน่ะเจ๊ "

            ลูซกล่าวไล่หลังแมรี่มาด้วยเสียงหอบระรัวเพราะแมรี่ตอนนี้วิ่งด้วยความเร็วแบบสุดๆจนเขาตามแทบจะไม่ทันแล้ว


            " ขืนเราเอาแต่อยู่เฉยๆ ก็ตกเป็นเป้านิ่งน่ะสิตาบ้า ภูมิประเทศเป็นป่าแบบนี้การซุ่มโจมตีน่ะง่ายมากๆเลยนะจะบอกให้ " เธอตะโกนกลับมาด้วยน้ำเสียงสบายๆแต่แฝงด้วยความกังวล

             " พักหน่อยเถอะแมรี่ เจนน่ะจะไม่ไหวแล้วนะ "  สาวกูรันต์แสดงความเห็นบ้างขณะวิ่งประคองเพื่อนสาวของเธอเอาซึ่งตอนนี้หอบกินไปแล้ว อย่างอดห่วงไม่ได้

              " จริงด้วยแมรี่ที่แบบนี้ใครมันจะมา.... "

               เอริสกล่าวไล่หลังหลังแต่ต้องสะดุดเพราะมีลูกบอลพลังงานขนาดพอๆกับลูกบาสเฉี่ยวหน้าเขาไปเส้นยาแดงผ่าแปด!!!



        ตูมม!!!!!!   


                ลูกบอลนั้นพุ่งลงไประเบิดที่พื้นดินข้างหน้าเอริสอย่างรุนแรงทำคนให้เขาทุกคนปลิวไปคนละทิศละทาง

               " โธ่เว้ยพลาดอีกแล้วนะนายเนี่ย " เสียงดังขึ้นมาจากพุ่มไม้ที่ห่างไปไม่กี่เมตร

               " คาถาอัดเวทย์มนต์เป็นลูกๆแล้วยิงมันยากนะเฟ้ย "

               " ก็ได้ๆงั้นแกยิงหนุนไว้นะ ชั้นจะลุยแล้ว "
 
               " ไวเท่าความคิด ชาวเลฟคนหนึ่งพุ่งออกมาพร้อมมีดสั้นขนาดเล็กสองมือ พร้อมคนอีกสองสามคนที่ใช้ดาบ และกิ่งไม้แถวๆนั้น

               " หลบสิตาบ้าเอ้ย " แมรี่ตะโกนออกมาเตือนสติเอริสไว้ เขาลุกขึ้นกระโจนหลบไปอีกทางอย่างรวดเร็ว


                " หนีไม่พ้นหรอก " ชาวเลฟคนนั้นพุ่งเปลี่ยนทิศด้วยความเร็วสูงก่อนแทงเข้าที่ด้านหลัง  เคร้งง!  เสียงโลหะกระทบกันดังกังวาล เอริสคว้าดาบของเค้ามารับไว้ได้ทัน


               " ใช้ได้นี่นาย " คนใช้มีดกล่าวเสียงเย็นเยียบ

               " ชั้นไม่ใช่พวกกระจอกนะเฟ้ย " เอริสประกาศกร้าวก่อนที่จะดันคนตรงข้ามออกไปและเปิดฉากการต่อสู้  เขาใช้แรงดันมีดที่ยาวราวๆ20ซ.ม.ออกจากตัวก่อนที่จะถีบคนตรงหน้าถอยหลังออกไปสองสาวก้าว แล้วก็พุ่งหมายจะแทง

                " ช้าเป็นต๋อย "  คนเมื่อครู่เปรยยิ้มๆ ก่อนเอี้ยวหลบดาบที่แทงอย่างรวดเร็วแล้วก้มลงเอาศอกกระทุ้งท้องน้อยเอริสแบบจังๆ


         พลั่ก!!!

                เอริสโดนกระทุ้งเต็มๆและตามด้วยการโดนถีบกระเด็นไปกลิ้งกับพื้น


                " อ๊ากกก " เอริสครางออกมาดังลั่นอย่างเจ็บปวด และสังเกตุว่าตัวเองโดนฟันที่ไหล่ซ้าย มันฟันเราตอนไหนวะ? เอริสคิดอย่างตกใจ ไอ้บ้านั่นมันฟันเร็วขนาดนั้นเชียว

                " บ่นอะไรฮะไอ้หน้าหล่อ " เสียงของหนุ่มชาวเลฟกล่าวอยู่ข้างเอริสก่อนจะเตะเขากลิ้งไปกับพื้นหญ้าอย่างแรง


                ทำได้แค่นี้เหรอวะเนี่ย เอริสรำพันในใจก่อนคนถือมีดจะพุ่งมาหมายจะแทงเขาที่ท้อง



          เปรี้ยงงง!!!!   อ๊ากกกกก!!!!   


                หนุ่มชาวเลฟคนนั้นโดนใครบางคนกระโดดเตะกระเด็นไปหลายเมตร พร้อมด้วยเสียงร้องดังลั่นด้วยความเจ็บปวด ใครมาช่วยเขาไว้หนอ

                " นายนี่ไม่ค่อยได้เรื่องเลยแฮะ" เป็นแอนนานั่นเอง เธอเดินมาทางเขาพร้อมบีบนิ้วดังกรอบแกรบ และก้มหน้ามาจ้องเขาใกล้ๆ

                " นายพักตรงนี้แหละ เดี๋ยวหมอนั่นฉันจัดการเอง "  แมรี่พูดกับเขาด้วยหน้ายิ้มแย้ม ขณะนี้ใจของเขาเต้นไม่เป็นจังหวะเลยทีเดียวเมื่อจ้องกับหน้าสวยๆแบบนั้นใกล้ๆ แต่ไม่นานนักเธอก็กลับหลังไปบู๊คนใช้มีดอีกครั้ง


                " ไม่เป็นไรนะคะ "  เจนเดินมาประคองเขาไว้อย่างเป็นห่วง มือนิ่มๆนั่นช่วยพยุงเขาขึ้นมา

                " ไม่เท่าไหร่หรอก แล้วคนอื่นๆล่ะ "  เอริสเบี่ยงตัวออกมาก่อนจะถามเจน

               " คุณลูซกับแมรี่สู้กับอีกฝ่ายอยู่ทางด้านนู้นน่ะค่ะ แต่ช่างเหอะค่ะเดี๋ยวเจนทำแผลให้ " เจนกล่าวด้วยหน้าที่ตอนนี้แดงแจ๊ดไปแล้ว ดูเธอจะอายที่มาคุยกับผู้ชายสองคนแบบนี้


               " เธอตอนอายนี่น่ารักดีนะ "  เอริสแกล้งชมเธอไปเล่นๆก่อนที่จะเอียงไหล่ให้รักษาแต่ผลมันเกินคาด เจนอายม้วนไปสิบตลบแล้วตอนนี้

               " เป็นอะไรมั้ยเนี่ย บิดอยู่ได้ " เขากล่าวก่อนเดินเข้าไปประชิดเธอซึ่งเรียกสติเธอได้อีกครั้ง ก่อนเจนจะเริ่มทำแผลให้เขาโดยก้มหน้าหลบเขาด้วยความอาย....



                 ตัดมาทางแอน ตอนนี้เธอเอาตัวเข้าสู้กับหนุ่มชาวเลฟอย่างไม่กลัวเกรง และที่สำคัญเธอเป็นฝ่ายทำให้เขาล่าถอยไปเรื่อยๆจนชิดต้นไม้ และเตะก้านคอเขาอย่างแรงจนกระเด็นไปกระแทกต้นไม้ต้นหนึ่งเต็มๆ


               " เรื่องแรงนี่สู้กูรันต์ไม่ได้เลยแฮะ "  ตอนนี้คนเพิ่งโดนผู้หญิงเตะเปรยขึ้นช้าๆ เขานั่งลงตรงโคนต้นไม้ก่อนยกมือขึ้นยอมแพ้

               " อะไรกันเนี่ย ผู้ชายภาษาอะไรแรงน้อยเป็นบ้า " แอนกล่าวอย่างเซ็งๆก่อนจะเดินกลับไปหาเพื่อนร่วมกลุ่ม เมื่อเช็กดูแล้วว่าในตัวเขาไม่มีบัตรผ่าน

               '' เธอแรงเยอะไปตะหากเล่ายัยบ้าเอ้ย อ่อก!! ''

               คนใช้มีดสบถขึ้นก่อนจะกระอักเลือดแล้วนอนสลบไปตรงโคนต้นไม้นั้น...


                " แหมสวีทกันใหญ่เลยน๊ะจ๊ะ '' 

                ตอนนี้แอนวิ่งเขย่งอย่างร่าเริงมาแซวทางเอริสซึ่งตอนนี้เจนพยาบาลแก่เขาเป็นที่เรียบร้อย ทางเจนนั้นไม่ตอบอะไรเอาแต่ก้มหน้าหลบลูกเดียว

                " เธอนี่เก่งชะมัดเลยแฮะ "
               เอริสกล่าวชมเจน เขาอึ้งในความสามารถของเธอมาก

               " แหมๆ ชมกันเกินไปแล้วนาย  " แอนตอบกลับอย่างยิ้มแย้มก่อนจะเดินไปหาเจน และพากันเดินออกไปทางป่าที่มีเสียงดังโครมคราม พร้อมกล่าวย้อนกลับอย่างเบาๆว่า 

               " ชั้นน่ะไม่เก่งเท่าไหร่หรอก หมอนั่นตะหากมันกระจอกเอง "

                 เล่นเราซะเกือยตายยังบอกว่าหมอนั่นกระจอกอีก แล้วตูแพ้มันไปรอบนึงจะเรียกว่าอะไรวะเนี่ย  เอริสคิดก่อนจะกลืนน้ำลายดังเอื๊อก พวกผู้หญิงสมัยนี้เก่งเป็นบ้าเลยแฮะ ก่อนเเอนจะตะโกนให้เขาตามาว่า ยืนเก๊กหล่ออยู่นั่นแหละ ตามไปชวกพวกแมรี่เร็วๆเข้า

                 " คร้าบ ยัยแรงช้าง "  เอริสพึมพำเบาก่อนรีบวิ่งตามสองสาวไป....