ฟาเรนจิก้า สถาบันมือปราบ (ปิดเรื่อง รีไรท์)

ลำดับตอนที่ #4 : การทดสอบที่1

" ว้อยยย!!! ทำไมแถวมันยาวอย่างนี้เนี่ย "

" หุบปากเถอะน่าเอริส หูชั้นจะพังอยู่แล้วเนี่ย "

" ก็คนมันเซ็งนี่หว่าแมรี่ ต่อคิวมาเกือบชั่วโมงแล้วเนี่ย "

 
                                                             เสียงโต้เถียงของสองหนุ่มสาวดังขึ้นมาในลักษณะนี้เป็นระยะๆ หลังจากที่รัมเบิร์ดสุดซิ่งนำพวกเขามายังหน้าทางเข้าขนาดใหญ่ซึ่งเป็นซุ้มประตูหินขนาดยักษ์ สลักอักษรสีทองว่า ฟาเรนจิก้า ซึ่งตอนนี้คลาคล่ำด้วยผู้คนมากน่าหลายตาจากทุกๆชนเผ่า ร้านรวงริมทางโผล่ขึ้นมามากมายเป็นดอกเห็ด แต่สิ่งที่เหมือนจะมีเยอะที่สุดคือเด็กรุ่นราวคราวเดียวกับเอริส และแมรี่ ที่เดาได้เลยว่า มาด้วยจุดประสงค์เดียวกับพวกเขาแน่


" ทั้งสองคนเข้าไปสมัครเลยนะ ข้ามีธุระนิดหน่อยน่ะ แล้วจะตามไป " อดัมกล่าวห้วนๆแล้วบังคับรัมเบิร์ดวิ่งฝ่าฝูงชนเข้าไปในฟาเรนจิก้า ทิ้งเด็กสองคนเอาไว้ให้ไปสมัครด้วยตนเอง


                                    ต่อจากนั้นทั้งสองก็สอบถามผู้คนรอบๆ จนได้คำตอบไปที่แถวคิวยาวเหยียดข้างๆพวกเขา .เอริสกับเเมรี่จะต้องต่อคิวเหล่านี้เพื่อไปรับสมัครสอบ!!! จนเวลาล่วงเลยถึงขณะนี้ โดยปลายแถวมุ่งตรงผ่านทางเดินปูพื้นหินกว้างใหญ่ไปยังอาคารรูปทรงคล้ายๆปราสาทขนาดย่อมๆ

                                               

" ถึงซะที่วุ้ย " เอริสกล่าวเมื่อผ่านเข้ามาถึงจุดรับสมัครจนได้พร้อมแมรี่ที่ตามมาติดๆ

" โชคดีนะตาบ้า "

" เออโชคดี "


ทั้งสองกล่าวอำลากันก่อนจะแยกเข้าไปในห้องทดสอบที่มีโต๊ะทรงกลมอยู่ด้านในพร้อมเจ้าหน้าที่มือปราบคนชายคนหนึ่ง  เมื่อเอริสเข้าไปชายคนนั้นก็เรียกให้เค้าไปนั่งทันที และเริ่มการสนทนา



" สวัสดีนะพ่อหนุ่ม ชั้นชื่อว่า เลวี่ ส่วนนามสกุลไม่จำเป็นต้องบอกหรอก ชั้นจะขออธิบายเรื่องการทดสอบของที่นี่ก่อน ฟังดีๆล่ะ " มือปราบเลวี่ กล่าวด้วยน้ำเสียงเป็นมิตร

เอริสรับคำ ตอนนี้ใจเขาเต้นไม่เป็นจังหวะแล้วด้วยความตื่นเต้น


" เจ้าชื่ออะไร " ก่อนที่จะอธิบายมือปราบเปรยถามขึ้นมาอย่างกะทันหัน

" เอริส บลูสกาย ครับ "

" หาจริงเรอะเนี่ย เธอเป็นอะไรกับคนที่ชื่ออดัมรึเปล่า " มือปราบถามเขาต่ออย่างรวดเร็ว น้ำเสียงแสดงซึ่งความอยากรู้


" อ่า....คือเค้าเป็นพ่อผมน่ะ "

" จริงเหรอเนี่ยให้ตายเถอะ 55555 โอเคๆ " มือปราบหัวเราะออกมาก่อนจดข้อมูลที่ได้


พ่อตูมันเกี่ยวอะไรกับที่นี่รึเปล่าเนี่ย เอริสนั่งพิงเก้าอี้ไม้แข็งๆแล้วครุ่นคิด แต่แล้วเขาก็หยุดนึกถึงมันไปอย่างรวดเร็ว



" ขอใบสำเนากับค่าสมัครด้วย เอริสคุง " มือปราบเอ่ยขึ้น เอริสหยิบกระเป๋าสัมภาระมาค้น เจ้าพ่อตัวดีเอาไปไว้ที่ไหนเนี่ย อ๊ะเจอแล้ว  เขายื่นมันให้มือปราบ มันเป็นของที่พ่อของเค้าเตรียมเอาไว้ให้เป็นอย่างดีแล้ว


" โอเคๆ ครบแล้ว ชั้นจะอธิบายล่ะนะ " เลวี่กล่าวอย่างรวดเร็วแล้วเริ่มอธิบาย

เราจะเริ่มการทดสอบแรกกันเลย อันดับแรกคือ " ความเหมาะสม "


มันอะไรวะเนี่ย! เอริสอุทานในใจ ก่อนจะตั้งหน้าตั้งตาฟังต่อ

" ข้าจะถามคำถามเธอไปเรื่อยๆถ้าข้าพอใจก็ผ่าน เอาล่ะพร้อมยัง "

" เริ่มเลยครับ "


" ข้อแรก สมมุติถ้าเจ้าไปต้องไปตามนัดของคนสำคัญ แล้วบังเอิญตื่นขึ้นมา อ้าวเวรแล้วอีก10นาทีเองนี่หว่า ตัวเจ้าจะทำเช่นไร "

เอริสนั่งคิดอยู่พักใหญ่ก่อนตอบอย่างรวดเร็วว่า " ผมจะรีบลากสังขารไปตามนัด ให้ได้เพราะถ้าผิดสัญญาคนที่เรานัดคงเสียความรู้สึกแย่เลยแน่ๆ "


" งั้นเรอะแล้วถ้าเจ้าไปพบเค้าจนได้แต่สายมาครึ่งชั่วโมงเจ้าจะทำยังไงล่ะ " เลวี่นั่งกอดอกพร้อมถามต่ออีกระลอก


" ก็คงต้องดูสถานการก่อนล่ะครับ ถ้าโมเมได้คงต้องทำบ้างแต่เค้าโมโหหนักๆคงต้องขอโทษไปล่ะนะ "  เอริสตอบไปยิ้มไปพร้อมเกาหัวแกรกๆ


'' โอเคๆ  แล้วถ้าระหว่างทางขณะจะไปหาคนสำคัญ ณ ถนนอันไร้ซึ่งผู้คน มีเพียงตัวเจ้า เกิดมีคนเจ็บโชกเลือดคนหนึ่งนอนอยู่ตรงนั้น เขาขอร้องให้เจ้าช่วยพาเขาไปส่งที่โรงพยาบาล มีเพียงเจ้าเท่านั้นที่จะช่วยเขาได้ แต่ถ้าเกิดแบกเขาไปส่ง เจ้าจะพลาดนัดที่ได้ตกลงกันไว้และเจ้าอาจล้มเหลวในเรื่องต่างๆกับคนๆนั้นไปตลอดกาล เจ้าจะทำยังไงดีล่ะ ฮะ พ่อหนุ่มตระกูล บลูสกาย "


มันก็ต้องคนเจ็บก่อนอยู่แล้วล่ะเฟ้ย!!!! ชีวิตคนๆนึงเชียวนะ ความสัมพันธ์ข้างหน้าน่ะอาจกลับมาเหมือนเก่าได้ขอแค่เราเปิดใจให้กัน แต่ชีวิตน่ะหมดไปแล้วคืนมาไม่ได้หรอก

เอริสตอบสวนกลับมาอย่างฉับพลัน มันทำให้เลวี่สะดุ้งไปเลยที่เดียว


'' เจ้าแน่ใจนะ ''

'' ยิ่งกว่าแน่อีก "

" จริงดิ "

" จริงแท้แน่นอนเลยพี่ "


                                  ............ 10 วิผ่านไป .............


" 5555555 สมแล้วที่เป็นบลูสกายเชื้อไม่ทิ้งแถวเลยจริงๆ เจ้าผ่านแล้วพ่อหนุ่ม '' เลวี่หัวเราะร่าด้วยความสุขก่อนที่จะมอบใบสมัครบททดสอบต่อไปให้เอริส ซึ่งเอริสคว้ามาอย่างเงอะๆงะๆและงงๆงวยๆ

" หาผ่านแล้วเหรอครับ? " เขาถามแบบไม่เชื่อตนเองพร้อมพลิกดูไปมาว่ามันเป็นใบเสร็จจากร้านขายของรึเปล่า


" ใช่แล้วพ่อหนุ่ม มือปราบมีหลักช่วยคนก่อนตัวเองที่หลัง เรื่องส่วนตัวแค่ไหนก็จิ๊บจ้อย เมื่อเทียบกับเรื่องส่วนรวม การที่เจ้าเลือกช่วยคนแสดงให้ข้าเห็นถึงจิตใจของเจ้าแล้ว เจ้าเหมาะสมจะเป็นมือปราบ ส่วนนั่นน่ะของจริงไม่ต้องห่วงหรอก  "

" ไชโย ผ่านแล้วโว๊ย " เอริสกล่าวด้วยน้ำเสียงดีใจพร้อมลุกขึ้นมาโลดเต้นอย่างยินดีหลังได้ฟังคำยืนยันจากเลวี่จนแน่ใจ


" 555 พ่อหนุ่มเอาบัตรผ่านนี่ไปแล้วเดินออกประตูทางขวานะ โชคดีล่ะ " เลวี่กล่าวอำลาก่อนที่จะยกเครื่องดื่มสีฟ้าเข้มมีฟองอากาศปุดๆมาซดแล้วตะโกน เรียกคนถัดไปเข้ามา


" บายครับ " อำลาก่อนจะเดินทางเข้าสู่ประตูด้านขวาเพื่อการทดสอบถัดไปซึ่งทำให้เขาต้องตกตะลึงเลยทีเดียว......