ห้องเก็บของกระบี่เย้ยภพ

ลำดับตอนที่ #22 : sz

"ครั้งหนึ่ง ผมเคยมีความฝัน"

ชื่อ : รูบิค  ลี (Rubik  Lee)

มัธยม : 6 (ซ้ำชั้นมาถึงสี่ปีแล้ว)

ลักษณะหน้าตา : ผู้ชายรูปร่างไม่สูง ปานกลาง สัก 170 นิดๆ แลดูบึกบึนตามมาตรฐานคนออกกำลังกาย  คิ้วและรอบหนวดที่เพิ่งโกนเข้มหนา  ไว้ผมยาวเกือบถึงไหล่รวบไปทางด้านหลังแบบขอไปที ผิวเหลืองแต่จมูกโด่งตาเป็นเบ้าลึก เหมือนเอเชียเชื้อฝรั่ง 

ประเทศ : สิงคโปร์

ฐานะ/ประวัติ : ลูกชายคนเดียวของคนขับรถแท๊กซี่ในประเทศสิงคโปร์ ส่วนแม่ก็เปิดร้านตัดผมที่บ้าน ฐานะปานกลางค่อนไปทางต่ำ เนื่องด้วยอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ค่อนข้างแออัด จึงไม่ได้เป็นคนโลกสวย มองโลกตามความเป็นจริง / เป็นนักเรียนที่ขึ้นชื่อว่าซ้ำชั้นด้วยความตั้งใจนานที่สุดคนหนึ่งของโรงเรียน ทั้งที่ผลการเรียนดีและเป็นประธานนนักเรียน เนื่องจากต้องการอยู่เพื่อแก้ไขปัญหาที่สั่งสมมานานของโรงเรียนให้ได้ก่อนจะจบออกไป

กลุ่ม : Guardian

ตำแหน่ง : ประธานนักเรียน หรือ อดีตประธานนักเรียน

ลักษณะนิสัย : ภายนอกเหมือนเอ้อระเหยลอยชายไปวันๆ แต่ความจริง เป็นคนมุ่งมั่นและเถรตรง เถรตรงเกินไปจนน่ากลัว ถ้าเห็นว่าสิ่งถูกคือถูก สิ่งใดผิดคือผิด ไม่สนว่าวิธีการจะเป็นอย่างไร ถ้าเป็นสิ่งถูกต้องทำอย่างไรก็เป็นเรื่องที่ถูกเสมอ นอกจากนั้นยังเป็นคนที่มีความเสียสละและเห็นแก่ประโยชน์ของส่วนรวมเป็นอย่างสูง เพื่อความสุขของส่วนรวม จะทำสิ่งที่ถูกต้องอย่างตรงไปตรงมาแม้ตนเองจะต้องเจ็บปวด หรือแบกรักความเจ็บปวดไว้คนเดียว เกือบถึงขั้นทำคุณบูชาโทษ  / มีความใจเย็นและอดทนเหนือกว่าคนทั่วไป ต่อให้อีกฝ่ายพยายามกวนประสาทหรือหาเรื่องก็จะพยายามหาเหตุผลมาข่มเอาไว้ / มองโลกค่อนไปทางแง่ร้ายมากกว่าดี คิดถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นด้วยผลลัพธ์ที่เลวร้ายที่สุดก่อน   

ชมรม : สภานักเรียน

ชอบ : ชอบแมวมาก เห็นแล้วจะพยายามเดินไปลูบหัวไม่ก็ร้องเหมียวๆเรียกแม้ตัวเองจะแพ้ขนแมวก็ตาม , ชอบช็อกโกแลตยิ่งกว่าข้าว เวลาหิวจะชอบไปซื้อช็อกโกแลตแท่งมากินจนอิ่มเสมอจนบางทีอดข้าวไปทั้งวันก็มี,   ชอบดนตรีที่นักร้องเป็นผู้หญิงเสียงน่ารักๆก็พอ ไม่สนแนวเพลง , ชอบผู้หญิงใส่แว่น

เกลียด : ความเย่อหยิ่ง , ควันบุหรี่ ,  ภาษาวิบัติ  

กลัว : สุนัข    

แพ้ : แพ้ขนแมว

สไตล์การพูด : เวลาปกติจะพูดไปเรื่อยเปื่อยเหมือนคนไม่มีแก่นสาร แต่เวลาตัดสินว่าจะพูดเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ต้องการแล้ว น้ำเสียงจะจริงจัง พูดจาตรงไปตรงมาและโต้ตอบคู่สนทนาได้อย่างฉับไว ไม่นิยมพูดต่อท้ายด้วยหางเสียงยกเว้นกับอาจารย์เท่านั้น  “ก็เพราะว่านายทำ***มาไม่ใช่เหรอ”  “ เธอน่ะก็แค่****เท่านั้นแหละ”  เขาจะพูดจาตรงเข้าประเด็นเป็นขวานผ่าซากเสมอไม่เว้นแม้แต่เรื่องของตัวเอง / ตอนที่พูดต่อหน้าคนหมู่มากจริงๆเช่นพูดกับนักเรียนทั้งหอ จะกวาดสายตามองทุกคนด้วยสายตาวาวโรจน์ และใช้คำว่า “ข้าพเจ้า” แทนตัวเอง

งานอดิเรก : เดินเล่นไปรอบๆโรงเรียน พร้อมฟังเพลงด้วยเฮดโฟน

เพิ่มเติม : ชอบผู้หญิงที่เรียบร้อยน่ารัก ไม่ถือตัว ยิ่งใส่แว่นแล้วขี้อายด้วยยิ่งชอบ /  เป็นคนที่มีผลการเรียนจัดว่าอยู่ในระดับดีมากคนหนึ่ง ถ้าจะเรียนจบก็คงจบไปนานแล้ว แต่ที่ยังคงซ้ำชั้นก็เพราะต้องการอยู่เพื่อเปลี่ยนแปลงโรงเรียนแห่งนี้ให้ดีขึ้น โดยเฉพาะการยุติความบาดหมางระหว่างกลุ่ม Guardian และ Ruffian ในตอนที่กล่าวสุนทรพจน์ครั้งเมื่อขึ้นรับตำแหน่งประธานนักเรียน  เคยกล่าวไว้ว่า “ครั้งหนึ่ง ผมเคยมีความฝัน...ฝันว่าวันหนึ่งนักเรียนทุกคนในโรงเรียนแห่งนี้จะเลิกเกลียดชังกัน ไม่มีกลุ่ม Guardian หรือ Ruffian อีกต่อไป

__________คำถามสำหรับผู้ปกครอง__________

สวัสดีค่าาา...

ถ้าลูกคุณติดตัวเอกอยากให้เรื่องราวความรักของเขาเป็นแบบไหนคะ? แล้วถ้าไม่ตรงกับที่อยากได้ล่ะเป็นไรป่าว?

:: แบบหยินกับหยางครับ ต่างกันสุดเข้าแต่คู่กันได้อย่างกลมกลืน ไม่ตรงก็ช่าง

อยากให้ลูกของคุณคู่กับชายหรือหญิงแบบไหนเหรอคะ?

:: แบบที่ตรงข้ามกับเสป็คมันครับ

ถ้าเกิดไม่ติดตัวหลัก สนใจรับบทตัวร้ายหรือตัวประกอบแทนไหมคะ?

:: สนใจตัวร้าย กลายเป็นคนที่อยู่เบื้องหลังความขัดแย้งซะเอง ทั้งที่ภายนอกพูดว่าอยากเห็นทุกคนรวมกัน

ทำไมถึงเลือกมาสมัครเรื่องนี้เหรอคะ

:: สมัครเล่นไม่มีอะไร

รับทราบเรื่องคำเตือนก่อนการสมัครต่างๆแล้วใช่ไหมคะ ถ้าติดก็โปรดติดตามและเม้นท์ให้กันหน่อยน้า ช้าเร็วยาวสั้นได้หมดแต่เม้นท์ให้กันตอนต่อตอนด้วยนะคะ ถึงลูกคุณจะยังไม่ออกก็เถอะ ไม่งั้นลูกคุณก็จะต้องหายไป TT

:: อัพตอนมาให้ผมเมนท์ละกัน

ชื่อกลุ่มที่ 1 ยังคิดไม่ออกเลยอ่า ช่วยเสนอมาสักนิดได้ไหมค๊า อยากได้เก๋ๆ

:: ลูกเทวดา(ประชด) ผมว่า Apex (แปลว่าขั้นสุดยอด-จุดสูงสุด)

สุดท้ายมีไรจะบอกไรท์มั้ยเอ่ยยย

:: คิดดีแล้วนะแต่งนิยายเน้นบทพูดเนี่ย มันต้องแต่งขนาดพูดกันลื่นไหลได้เป็นหน้าๆเชียวนะครับ คนอ่านถึงจะสนุก