ฟาเรนจิก้า สถาบันมือปราบ (ปิดเรื่อง รีไรท์)

ลำดับตอนที่ #10 : ลูซ-แมรี่ กับศึก4รุม2 ช่วง2

            
        ทางซ้ายเจ๊ เห้ยทางขวาๆ  แว๊กกก!!!!! 


               ลูซแหกปากร้องลั่นขณะวิ่งหนีดงกระสุน mana canon ที่พุ่งมาเป็นปืนกลพร้อมๆกับกลุ่มผู้สมัครกลุ่มที่เพิ่งปะทะกันเมื่อครู่นี้

              '' หยุดแหกปากซะทีได้มั้ยตาบ้า " 


               แมรี่กล่าวอย่างรำคาญดูท่าการหลบคาถากระสุนเวทย์จะไม่เป็น ปัญหาเท่าไหร่แต่ว่าคนหัวหงอกข้างๆนี่คนละเรื่องเลย  ขณะหนีมาลูซโดนเฉี่ยวไป7ครั้งและ วิ่งเฉเข้าไปหากระสุนเองถึง5ครั้งทีเดียว ที่สำคัญเมื่อเขาโดนเฉี่ยวทุกครั้งเขามักจะแหกปากร้องลั่น จนแมรี่เกือบจะเสียสมาธิ


               " ของแบบนี้่ชักไม่ได้ผลแล้วแฮะ " เนสที่วิ่งไล่ยิงคาถามาติดๆบ่นเบาๆ ก่อนจะเริ่มร่ายคาถาบทใหม่ซึ่งดูเหมือน จะกินนานขึ้นเวลาพอสมควร

                " เออใช้ซักทีนะเนส "  ชายหนุ่มถือดาบที่เพิ่งโดนอัดไปชุดใหญ่พูดกับเพื่อนอย่างดีใจ ตัวเขานั้นถือดาบวิ่งตามมาด้วยทั้งที่ยังจุกๆอยู่พร้อมประคองเพื่อนสาวที่ใช้กระบองมาด้วย


                " ตอนนี้แหละจัดการเลย พิ๊งค์    "  เนสตะโกนเรียกเพื่อนก่อนร่ายคาถาขึ้น และมันก็เป็นหายนะของจริงสำหรับแมรี่และลูซ

                 
         Mana Chain!!!(พันธนาการ มนตรา)



                " จัดให้จ๊ะ " เสียงแหลมของพิ๊งค์ตอบรับก่อนจะวิ่งแซงกลุ่มไปอย่างรวดเร็ว


                 ทันใดนั้น ก็เกิดวงแหวนเรืองแสงสีฟ้าขึ้นรอบตัวลูซและแมรี่ แล้วมันก็รวบขาพวกเขาทั้งสองให้ล้มลงไปกับพื้นในพริบตา  และพิงค์ก็เข้ามาร่ายคาถาลงบริเวณที่ทั้งสองล้มแบบพอดิบพอดี

                " ลาก่อนนะ "  พิงค์กล่าวเบาๆแล้วก็เกิดเสาน้ำพุ่งขึ้นมากระแทกลูซกับแมรี่ปลิวขึ้นไปบนอากาศ พอดีกับที่ชายนักดาบโผล่ขึ้นไปดักเอาไว้และตีด้วยสันดาบให้ทั้งสองลงมาที่พื้นอีกรอบ!

                " Mana canon " เนสกล่าวปิดท้ายพร้อมยิงคาถาถนัดระเบิดใส่ลูซและแมรี่เต็มๆกลางอากาศโดยที่ไม่ทันจะถึงพื้นเลย

        ตูมมมมม !!!!!  


               เสียงระเบิดดังขึ้นสนั่นหวั่นไหว พร้อมร่างของลูซและแมรี่ที่กระเด็นมาอยู่กลางวงล้อมเข้าให้แล้ว

              " ฮ่าๆๆๆ โดนไปเต็มๆเลยว่ะเพื่อนพวกนั้นคงไม่.. หาอะไรกัน "  หนุ่มถือดาบร้องลั่นอย่างตกใจเมื่อพบว่าร่างที่พวกเขาอัดไปนั้นได้ได้สลายกลายเป็นควันสีดำไป

              " โดนต้มซะเปื่อยเลยแฮะ 555 " เนสกลับหัวเราะออกมาอย่างอารมณ์ดีก่อนกล่าวต่อว่า  นี่คงเป็น Shadow iIlusion สินะ...



                 " ฟู่ววว เซฟ " ลูซถอนหายใจอย่างโล่งอกจากพุ่มไม้ข้างๆเมื่อคาถาของเขาได้ผล  Shadow iIlusion เป็นคาถาความมืดที่เขาถนัดนัก มันช่วยให้สร้างร่างแยกของตัวเราได้ถ้าฝึกมากๆจะแยก ได้หลายร่างขึ้น เมื่อครู่เขาใช้คาถานี้หลอกตาคู่ต่อสู้ไว้ ก่อนที่จะมาหลบที่พุ่่มไม้ข้างทางกับแมรี่


                " ว่าแต่นี่เธอจะคิดแผนไปถึงไหนกันเนี่ย " ลูซหันมาแขวะแมรี่ต่อซึ่งตอนนี้เธอหลบอยู่ที่พุ่มไม้ข้างๆเขานี่เอง

                " แปปนึงน่า..อ๊ะคิดออกแล้ว "แมรี่เผลอพูดออกมาอย่างดีใจก่อนที่จะกระซิบข้างหูเขา

               
               " เห้ยมันหลบอยู่ทางนั้น " ชายนักดาบตะโกนลั่นมาทางพุ่มไม้ที่ทั้งสองหลบอยู่ พอดีกับที่เขาเผลอปล่อยเพื่อนสาวถือกระบองลงไปกองกับพื้น

               " โอ๊ยตาบ้า คนยิ่งเจ็บๆอยู่มาปล่อยทิ้งเฉยเลย " แม่สาวคนนี้บ่นแบบอ้อนๆ

                " เอ่อ...โทษทีมากิ อารมณ์กำลังเดือดน่ะแหะๆ "


               " ไหนว่ายังไงก็ไม่ทิ้งเค้าไงดูดิทิ้งพื้นงี้ง่ายๆเลย งอนแล่ว " มากิบ่นพึมพำก่อนจะนั่งทำแก้มป่องไปกับพื้น ไม่แยแสหนุ่มถือดาบที่เข้ามาง้อเลยแม้แต่น้อย

                " จีบกันอยู่นั่นแหละ รีบไปจัดการเร็วๆเหอะฉันชักขี้เกียจแล้วนะ " เนสเปรยขัดพร้อมอ้าปากหาวแบบกว้างจนแมลงวันจะบินเข้าปากอยู่แล้ว

               " อ๋าเริ่มออกอาการแล้วเหรอไอ้เนส "  คนใช้ดาบแขวะเนสทันที

               " โอ๊ยนี่เราอยู่ในการทดสอบนะหยุดเถียงกันซะที " พิ๊งค์เข้ามาเตือนเพื่อนๆ แต่ว่าดูเหมือนจะไร้ผลซะแล้ว


                " พวกนั้นแตกคอกันแล้ว เอาล่ะทำตามแผนเลยลูซ " แมรี่สั่งลูซทันทีเมื่อเห็นโอกาศ

                " จัดไป " ลูซตอบรับก่อนกระโจนออกมาพร้อมกับสร้าง Shadow Ilusion 5ร่างออกมาพร้อมกันและเข้าไปโจมตีทันที

                 " เห้ยโผล่มาแล้วเหรอ ดี ไม่ต้องไปหาให้เสียเวลา " หนุ่มนักดาบตะโกนขึ้นแล้ว พุ่งเข้าโรมรันกับเหล่าลูซทั้ง5ในทันที

                  " เข้ามาเลยไอ้งั่งเอ๊ย! "

                  ลูซขานรับก่อนที่จะชักกงเล็บมาปะทะกับดาบเรียวๆดังเคร้ง  ร่างแยกของเขาไม่รอช้า พุ่งเข้ามาโจมตีกลุ่มที่เหลือในเวลาเดียวกันจนได้กลายเป็นการตะลุมบอนขนาดย่อมๆ ซึ่งร่างแยกของเขาถูกจัดการไปอย่างรวดเร็วจนเหลือแค่สองร่างโดยชายนักดาบ และคณะ ก่อนที่เขาจะวิ่งหนีไปบริเวณพุ่มไม้ที่แมรี่ซ่อนอยู่

               แน่จริงก็ตามมาสิฟร้าาา 55555

               " ล็อกมันไว้ดิ๊เนส "
               เขาตะโกนลั่นขณะไล่ตามร่างลูซอีก2ร่างที่เหลือพร้อมกับคนอื่นๆ

               " โทษทีว่ะตอนนี้คนกำลังขี้เกียจ หาวว " เนสหาวออกมาทั้งๆที่วิ่งอยู่อย่างงั้นสร้างความโมโหให้กับคนถามเป็นอย่างมาก

               " มากิ เธอใช้คาถาจัดการเจ้านั้นเร็วเข้า " ด้านพิ๊งค์ก็สั่งให้เพื่อนสาวใช้คาถาแต่ว่า กลับได้แก้มป่องๆจากมากิกลับมาแทน เธอยังงอนไม่หายเลย!!!


                เจริญจริงๆเพื่อนเรา พิ๊งค์คิดอย่างเซ็งสุดๆกับนิสัยเพื่อนตัวเองจนลืมคิดไปว่าไปว่าพวกเขาอาจกำลังไล่ตามร่างปลอมอยู่  และได้เข้าไปหากับดักแล้ว


                " ทางนี้โว๊ย 5555 " ตัวปลอมของลูซแลบลิ้นปลิ้นตาอยู่ที่บริเวณโล่งๆตรงหนึ่งและมันได้ผลกลุ่มข้าศึกวิ่งมาโดยไม่สงสัยอะไรแม้แต่นิดเดียว !!!

                " แกต๊ายยยย " ชายถือดาบที่ตอนนี้อารมณ์พลุ่งพล่านถึงขีดสุด แหกปากพร้อมพุ่งไปฟันร่างปลอมแบบเต็มๆ จนมันสลายไปเป็นควันดำในพริบตา

                 " อ๊าวเฮ้ยแล้วตัวจริง... "  คนใช้ดาบเหมืือนจะเรียกสติกลับมาได้ทันแต่ก็สายไปซะแล้ว


                 " เสร็จฉัน " แมรี่ยิ้มอย่างชั่วร้ายออกมาก่อนร่ายคาถาออกไปทันที



        Cyclone !


                   แมรี่ร่ายคาถาทันทีก่อนที่จะเกิดเสาพายุขนาดใหญ่ใต้พื้นบริเวณที่กลุ่มของเนสยืนอยู่มันปั่นพวกเขาลอยขึ้นกลางอากาศในทันที แมรี่สั่งให้ลูซล่อศัตรูมายังพื้นที่ว่างเพื่อใช้คาถานี้   เพราะถ้าใช้ในที่โล่งๆจะได้ผลเต็มที่เนื่องจากไม่มีอะไรมาต้านแรงลมจาคาถานี้เอาไว้ และอีกอย่างเนื่องคาถานี้ร่ายค่อนข้างยากทำให้ต้องใช้ลูซไปถ่วงเวลาสักหน่อยนึงเพื่อใช้



        กรี๊ดดดดด  เฮ้ยยยย   zzzz.z...z...z 


                กลุ่มคู่ต่อสู้ทั้งหมดถูกดูดขึ้นไปพร้อมแหกปากลั่นยกเว้นเนสหนุ่มจอมเวทย์ซึ่งตอนนี้เขาหลับไปแล้ว ทั้งๆที่โดนปั่นอยู่กลางพายุหมุน!

               ตุบๆๆๆๆๆ  เสียงของคนร่วงหล่นเป็นระยะๆหลังพายุใหญ่สลายไป พวกเขานอนหมดสภาพกันไปแล้วทุกคน


                " หลอกง่ายกว่าที่คิดโขเลยแหะเจ้าพวกนี้ " ลูซโผล่ออกมาพร้อมแมรี่ที่ตอนนี้ยิ้มกริ่มเดินออกมาพร้อมหยิบบัตรผ่านไปจากร่างของเนสที่เหมือนยังมึนๆอยู่ว่าเกิดอะไรขึ้นเพราะพึ่งตื่น แล้วก็หลับต่อซะอย่างงั้น

                " หมอนี่อาการหนักแฮะ อะไรมันจะขี้เซาขนาดนั้น "
ลูซกล่าวอย่างอดตะลึงไม่ได้ในตัวของหนุ่มนักเวทย์ไม่ได้

               " ช่างเถอะน่าเราไปกันเถอะตาหงอก ไม่รู้คนอื่นๆอยู่ไหนแล้วตอนนี้ " แมรี่เมื่อได้บัตรผ่านสมอารมณ์หมายแล้วก็เดินเรียกลูซให้ไปต่อด้วยเสียงแป๋นๆ

               " เดี๋ยวๆๆ ชั้นบอกแล้วไม่ใช่เหรอไงเรื่องชื่อน่ะ เรียกดีๆหน่อยสิฟะ "

               " ได้เลย....ลูซี่จ๋าเราไปกันเถอะจ๊ะ "

                " ลูซเว๊ยลูซ ไม่ใช่ลูซี่ ถ้าไม่ใช่ผู้หญิงนะพ่อคงซัด......เหวอ "

               ไม่ทันขาดคำหินเจ้ากรรมที่ไหนไม่รู้มาขัดขาจนลูซสะดุดเอาปากไปประกบกับแมรี่แล้วลงไปที่พื้นในทันที  เป็นสภาพที่ชายหนุ่มคร่อมอยู่ข้างบนในมุมที่ใคนเห็นก็อดคิดมิได้ แต่ไม่รู้เคราะห์กรรมอันใด เอริส,เจนและแอนนา  กลับเดินมาพบทั้งสองในจังหวะนั้นพอดิบพอดี
     

               " อ๊ะนั่นแมรี่กับลูซนี่นา... หืม.... เฮ้ยยย !!!  " (*0*)   
                    
               "  เ่อ่อนี่พวกเธอ... "  (- .. -)

               "  นี่เรามาขวางอะไรเค้ารึเปล่าคะเนี่่ย "  (>///<)



               " เห้ย ไม่ใช่อย่างที่คิดนะเฟ้ยชั้นอธิบายได้ %$@%^$&%*&  "

                ลูซรีบลุกออกมาจากฉากมิดีมิร้ายอย่างรวดเร็ว และพูดแบบฟังไม่ได้ศัพท์ พร้อมหันไปขอความช่วยเหลือจากแมรี่ แต่ว่าเจ้าหล่อนตอนนี้ เอาแต่นอนเหม่อหน้าแดงอยู่ซะอย่างงั้น

                 " เอ่อโทษทีที่ขัดจังหวะว่ะเพื่อน ขอตัวล่ะ " ว่าแล้วเอริสก็รีบลากแอนกับเจนหายเข้าต้นไม้ข้างทางอย่างรวดเร็วพร้อมซุบซิบอะไรบางอย่างไปด้วย


                 " เห้ยขอชั้นอธิบายก่อนเด้้ "  ลูซพูดแบบสติหลุดลอยไปแล้ว ก่อนจะหันมาพบว่าคนที่เขาเพิ่งขโมยจูบไปสดๆร้อน ถึงจะไม่ตั้งใจก็เหอะ

                 " บ้า! " แมรี่กล่าวห้วนๆพร้อมตบหน้าลูซฉาดใหญ่ ก่อนจะวิ่งตามพวกเอริสไปอย่างรวดเร็วปล่อยให้ลูซยืนค้างอยู่อย่างนั้น


                   มันเรื่องบ้าอะไรกันวะเนี่ย ลูซรำพันเสียงเศร้าก่อนจะค่อยๆคลานตามไปแบบหมดอาลัยตายหยากในชีวิต............