คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เธอมาหาเวลาเหงา.
No x Ritz
Drama? รึเปล่า อ่านเอาเอง –O-
บางทีคนเราก็โดนความเหงาเล่นงาน
มันทรมานจนมันต้านทานไม่ไหว
ก็รู้ว่าทางนั้นตัน มันจะไปได้ไกลแค่ไหน
รักยังไง ก็รู้เธอมีเขา b~
“ อื้ออ ” ร่างบางลืมตาตื่นขึ้นด้วยความงัวเงีย ยันตัวขึ้นบิดขี้เกียจไปมา ก่อนจะเหลือบมองข้างตัวเห็นร่างสูงกำลังหลับตาพริ้มด้วยความสุข จึงยิ้มน้อยๆ ร่างบางตกอยู่ในภวังค์ความคิด มือไม้เผลอลูบไล้ใบหน้าที่หล่อเหลาของบุคคลที่เขาหลงรัก โดยไม่ทันสังเกตว่าร่างสูงลืมตาตื่นแล้ว
ร่างสูงพลิกคนตัวเล็กไปด้านล่าง ก้มลงหอมแก้มซ้ายขวาก่อนจะเอ่ยทักทายยามเช้า
“เอ่อ อรุณสวัสดิ์ฮะ พี่ นะ .. อื้ออ ” ทันใดแก้มแดงๆก็เริ่มขึ้นสีระเรื่อด้วยความเขินอายเมื่อถูกร่างสูงขโมยจูบต้อนรับยามเช้า
“ พี่โน่ ชอบลวนลามอ่า ” ว่าพลางตีไหล่ร่างสูงเบาๆ
“ หืมม ? แค่จูบนี่เรียกลวนลามหรอครับ ? เอ .. แล้วเมื่อคืนที่เรามีอะไรกัน เขาเรียกว่าอะไรน้า ขืนใจ หรือ สมยอม ? ฮ่าๆๆ ” ร่างสูงล้อเลียนถึงเรื่องเมื่อคืนเรียกความเขินจากคนใต้ร่างได้ดี
“ บะ บ้าน่า ริทไม่ได้สมยอมซักหน่อย ” คำตอบของร่างเล็กทำให้ร่างสูงยิ้มกว้างอย่างเจ้าเล่ห์ ก่อนจะแกล้งใช้มือจับแกนกลางร่างบางผ่านกางเกงบ็อกเซอร์ เรียกเสียงครางได้ทันที “ อ๊ะ อ๊า อย่าแกล้งสิ ”
“ อย่างนี้มันต้องต่อกันอีกสักรอบ หึหึ ” …
~ มันถูกกำหนดไว้แล้วให้เราได้พบกัน ให้เธอกับฉันได้รักกันอย่างนี้ ~
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นขัดจังหวะคนทั้งสอง ร่างสูงขัดใจไม่น้อย เอื้อมมือไปคว้าโทรศัพท์ที่อยู่บนหัวเตียง แต่เมื่อเห็นชื่อปลายสายที่โทรเข้ามา ก็จำต้องเลี่ยงไปคุยที่ระเบียง
“ ฮัลโหล .. ครับ อยู่หอเพื่อนน่ะ”
“ คิดถึงเอมมากๆเลย กำลังจะรีบไป ”
“ ครับ .. รักเอมนะครับ ”
ร่างบางที่เดินตามออกมาที่ระเบียงถึงกับชะงัก คำพูดๆหวานที่ร่างสูงใช้กับอีกคนก็ไม่ได้ต่างกับตอนที่ใช้กับเขาสักเท่าไหร่ เพียงแต่คำว่า “รัก” เป็นคำที่ร่างสูงไม่เคยเอ่ยกับเขาสักครั้งตั้งแต่ที่คบกัน มีเพียงเขาเท่านั้นที่บอกรักร่างสูง ความน้อยใจเริ่มพรั่งพรูเข้ามา หยดน้ำใสๆไหลจากตาจนกลายเป็นสะอื้นหนัก
ร่างสูงเดินเข้ามาในห้องและรับรู้ได้ทันทีว่าร่างเล็กได้ยินที่เขาคุยโทรศัพท์กับชะเอมและร้องไห้ จึงกอดปลอบพลางเช็ดน้ำตาให้อย่างอ่อนโยน
“ พี่ขอโทษ อย่าร้องนะครับ .. คนดี ” เขาไม่ชอบน้ำตาของคนตัวเล็กเลยสักนิด ให้ตายสิ .. รู้สึกเหมือนจะขาดใจตายยังไงไม่รู้เวลาเห็นน้ำตาของริท แต่ประโยคถัดมาของร่างบางก็ทำเอาเขาต้องอึ้ง
“ พี่บอกรักชะเอมได้ .. ทำไม ฮึก พี่ บอก ระ..รักริทไม่ได้หรอ ”
“ พี่ไม่รู้ .. ” ร่างสูงเอ่ยด้วยความสับสน เขาก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมเขาถึงไม่บอกรักริท อาจจะเป็นเพราะเขารักชะเอมมากกว่าริทก็ได้
“ บอกรักริทมั่งได้ไหมฮะ ..” น้ำเสียงอ้อนวอนกับคำพูดที่เรียกร้องของร่างบางทำให้เขารู้สึกปวดใจ แต่เขาไม่สามารถบอกรักได้จริงๆ
“ พี่ขอโทษ .. พี่ไปก่อนนะครับ พี่นัดเอมไว้ ” ร่างสูงตัดบทเดินออกจากห้องไปทิ้งไว้แต่ร่างบางที่เสียใจอย่างหนัก
เขาเป็นแฟนกับร่างสูงมา1ปีแล้ว .. แต่ร่างสูงกลับไม่ได้มีเขาคนเดียวยังมีชะเอมอีกคนนึง และเขาก็รู้ดีว่าชะเอมไม่ได้รักพี่โตโน่ แต่พี่โตโน่กลับรักชะเอมหัวปรักหัวปรำ เหมือนเขาที่รักร่างสูงมาก ยอมเป็นให้ได้ทุกอย่าง แต่ก็ไม่เคยได้คำว่ารักกลับมาเลยสักครั้ง ..
“ฮึก .. แค่บอกว่ารักริท มันยากนักหรอ ? หรือพี่ไม่เคยรักริทเลย ฮืออ ”
มันผิดตั้งแต่ที่เรามาใกล้ชิดกัน
ที่เธอเลือกฉันเป็นเพื่อนระบายเรื่องเขา
ทุกครั้งที่ทะเลาะกัน เธอมาหาเวลาที่เหงา
รู้หรือเปล่า มันเหมือนให้ความหวัง b~
ก๊อก ก๊อก ก๊อก !
เสียงเคาะประตูดังขึ้น ร่างบางรู้สึกแปลกใจมากที่มีคนมาเคาะประตูห้องดึกดื่น และก็ตกใจเมื่อพบกับร่างสูงที่อยู่ในสภาพเมามาย
“ พี่โน่ ทำไมเมามาขนาดนี้เนี่ย ” ว่าพลางประคองร่างสูงไปที่เตียงด้วยความยากลำบาก ก่อนจะเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวคนร่างสูงที่แทบไม่ได้สติ
“ เอม .. ทำไมทำกับพี่แบบนี้ พี่รักเอมนะ ” ร่างสูงเพ้อออกมาอย่างไม่รู้สึกตัวแต่กลับทำให้คนร่างบางชะงักได้ในทันที คำบอกรักอีกแล้ว ทำไม พี่ถึงรักเอมขนาดนี้นะ ? แล้วเขาล่ะ เขาเป็นตัวอะไร หรือแค่ของเล่นชั่วคราวเท่านั้น อารมณ์เศร้าเริ่มกลับมาครอบงำอีกครั้ง
ร่างบางจัดการเปลี่ยนเสื้อผ้าและห่มผ้าให้ร่างสูงเสร็จสรรพก่อนจะจูบเบาๆที่หน้าผากร่างสูง จ้องมองใบหน้าอีกคนด้วยความเศร้าหมอง เขาคงต้องตัดสินใจแล้วล่ะ ..
“ ผมคงต้องเลิกรักพี่ เพราะยังไงใจพี่ก็ไม่ใช่ของผม ฮึก ” น้ำตาก็ยังคงทำหน้าที่มันได้ดีเยี่ยมแสดงถึงความอ่อนแอข้างในใจของร่างบาง ใจเขารู้ดีว่าไม่มีทางเลิกรักร่างสูงได้เลย ..
เกลียดตัวเองที่อ่อนไหว มันเผลอมันไผลรักเธอ
รักเธอเหลือเกิน จนลบไม่ออกจากหัวใจ
มาไกลได้เพียงแค่นี้ เมื่อเธอยังเป็นของใคร
ต้องค้างคามันต่อไป ไม่รู้เมื่อไหร่จะหลุดพ้นเสียที b~
“ โอ๊ยย ! ” ร่างสูงตื่นขึ้นมาพร้อมอาการเวียนศรีษะ มองไปรอบๆห้องถึงได้รู้สึกตัวว่าเป็นห้องของริท สงสัยเมื่อคืนคงดื่มหนักไปมากไปหน่อยล่ะมั้ง เพราะเขาจำอะไรแทบไม่ได้เลย จำได้แค่ว่าทะเลาะกับชะเอมมาเท่านั้นเอง เหลียวมองไปรอบๆเห็นร่างบางกำลังเก็บข้าวของอยู่
“ ริท .. เก็บของทำไมอะ ? จะไปไหนหรอ ? ” ร่างสูงเอ่ยถามด้วยความแปลกใจ
“ ริทจะไปอยู่ที่อื่นอะ ” ..
“ ไปไหน ? ไปทำไม! ” เริ่มตะคอก อะไรกัน .. ทำไมต้องย้ายห้องด้วย
“ ที่ไหนก็เรื่องของริท ! พี่โน่เลิกยุ่งกับริทสักทีเถอะ ! ” ร่างบางตะโกนเสียงดังเอ่ยถ้อยคำตัดสัมพันธ์ ร่างสูงเจ็บแปลบในใจ
“ เกิดอะไรขึ้น ริท ? เพราะอะไร .. ” เขาไม่เข้าใจเลยว่าเกิดอะไรขึ้นกับคนร่างบาง ทำไมอยู่ๆจะทิ้งเขาไปอย่างนี้
“ ฮึก .. ถ้าไม่รักกันก็ปล่อยริทไปเถอะนะ ริทเจ็บ ” ร่างบางร้องไห้หนักจนเขาต้องเข้าไปกอด โยกตัวไปมาเหมือนปลอบเด็ก ถ้าขาดริทไปเขาจะเป็นยังไง ..
“ พี่ขอโทษ .. แต่พี่ไม่อยากให้ริทไป ”
..
..
..
“ พี่มันคนเห็นแก่ตัว พี่โน่ .. ฮึก พี่ทำร้ายจิตใจริท ริทยอมให้พีมีคนอื่นได้ รักคนอื่นได้ แต่ทำไมแค่รักริท บอกรักริทมันยากนัก ? ริทเหนื่อยเต็มทีแล้ว เราเลิกกันเถอะฮะ ” ประโยคบอกเลิกที่เขาไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้ยินจากปากริท กลับถูกเอ่ยออกมา ประโยคที่ทำให้เขาล้มทั้งยืน
“ ขอให้โชคดีนะฮะ พี่โน่ ลาก่อน ” ภาพร่างบางที่หันหลังเดินจากไป ภาพร่างบางที่ห่างเขาไปช้าๆค่อยๆพร่ามัวด้วยน้ำตา เขาร้องไห้ ? ผู้ชายที่ไม่เคยร้องไห้ให้ใครกลับร้องให้คนตัวเล็กที่เพิ่งเดินจากไป คนที่เขาไม่เคยคิดว่าจะรัก ..
“ โน่คะ โน่ โน่! ” ชะเอม แฟนสาวที่เพิ่งมาถึงเรียกชายหนุ่มอยู่หลายครั้งกว่าเขาจะรู้สึกตัว
“ อะ .. อ้าว มาแล้วหรอ มีอะไรรึเปล่าถึงเรียกมาหา ? ”
“ พี่โน่คะ .. เอมว่า เราไปกันไม่ได้หรอก เราเลิกกันเถอะค่ะ ” คำบอกเลิกจากปากแฟนสาวที่เขาคิดว่ารักมาก มากกว่าใครบางคนที่หายไป .. กลับทำให้เขารู้สึกเฉยๆ ไม่เหมือนตอนที่ริทบอกเลิกเขารู้สึกราวกับว่าโลกหยุดหมุน
ถึงเวลารู้หัวใจตัวเองสักทีนะ (:
เขารู้แล้วว่าหัวใจอยู่ที่ริท แต่ตอนนี้เขาจะไปตามหาริทได้ที่ไหน ..
เขามันโง่ .. มีรักดีๆแต่กลับไม่ยอมรักษา ปล่อยให้มันอันตรธานหายไป ริทจะให้อภัยเขารึเปล่า ? จะมีคนใหม่ที่ดีเขามารึเปล่า ? จะยังรักคนโง่คนนี้อยู่รึเปล่า ? ..
.
.
.
.
.
โทรทัศน์ที่ถูกเปิดฉายภาพไปตามหน้าที่ของมัน หากแต่ร่างบางกลับไม่ได้สนใจเลยแม้แต่น้อย ใจลอยไปหาร่างสูง ป่านนี้จะเป็นยังไงบ้าง ..
“ ฮึก .. ริทคิดถึงพี่นะ ” พูดกับกรอบรูปได้เพียงเท่านั้น เพราะในชีวิตจริงเราคงไม่ได้คุยกันอีกแล้ว
ก๊อก ก๊อก !
เสียงเคาะประตูทำเอาร่างบางขมวดคิ้ว ใครมาเคาะอะไรตอนนี้อีกเนี่ย? ร่างบางเปิดประตูต้อนรับผู้มาเยือน แต่เมื่อเห็นหน้าร่างสูงคนที่กำลังคิดถึงอยู่นั้น ..
ปัง !
ร่างบางปิดประตูใส่หน้าร่างสูงทันที ถึงเขาจะอยากเจออีกครั้งแต่ก็ไม่พร้อมจะเจอในตอนนี้ ตอนที่แผลใจยังไม่หายดี เขาสู้หน้าร่างสูงไม่ได้จริงๆ ..
“ ริท เปิดประตูให้พี่หน่อยนะ นะครับ นะ ” ร่างสูงอ้อนวอน ถ้าเป็นเมื่อก่อนเขาคงจะรีบไปเปิดทันที เพียงแต่ในตอนนี้ เราไม่ได้เป็นอะไรกัน .. และเขายังทำใจไม่ได้
“ กลับไปเถอะครับ .. เราอย่าเจอกันอีกเลย ”
“ ริท .. ไม่ต้องเปิดก็ได้ แต่ขอให้ฟังแล้วเข้าใจพี่หน่อยได้ไหม ? นะครับ .. ” จะมาไม้ไหนอีกนะ ? แค่นี้เขายังเจ็บไม่พอหรือยังไงกัน
“ พี่เลิกกับชะเอมแล้ว .. ”
“ อ๋อ นี่สินะ ถึงมาหาริท ริทคงมีค่าแค่เป็นที่ระบายให้พี่ตอนที่เหงา ตอนที่ทะเลาะกับเขางั้นสิ หึ! ” ร่างบางตะคอกผ่านประตู ความรู้สึกน้อยใจเริ่มพุ่งเข้ามา
“ ตอนที่เอมบอกเลิกพี่ พี่คิดว่าพี่คงจะเสียใจ แต่เปล่าเลย .. พี่กลับไม่รู้สึกอะไร เทียบกับตอนที่เสียริทไปไม่ได้ซักนิด .. ”
“…….”
“ ตอนที่ริทบอกเลิกพี่ พี่กลับรู้สึกเจ็บปวดเหมือนว่าโลกนี้หยุดหมุน พี่มองไม่เห็นทางไปต่อ ไม่มีริทพี่ก็ไม่อยากทำอะไรเลยสักอย่าง แม้กระทั่งหายใจ .. พี่เอาแต่ร้องไห้ ”
“…….”
“ พี่เพิ่งรู้สึกตัวตอนเอมมาบอกเลิกพี่ พี่มันโง่ที่มีคนดีๆแบบริทมารัก แต่กลับไม่รักษาไม่ไขว่คว้าไว้ เอาแต่คิดว่าตัวเองรักใครก็ไม่รู้ แต่ตอนนี้พี่รู้แล้ว พี่อยากพูดคำนั้น ถึงแม้ริทอาจจะไม่อยากได้ยินแล้วก็ตาม”
“…….”
“ พี่รักริทนะครับ ” สิ้นสุดคำพูด มีเพียงความเงียบเข้าแทรก ก่อนที่คนตัวเล็กจะเปิดประตูไปกอดร่างสูงเต็มแรง
“ ริทนึกว่าจะไม่ได้ยินคำนี้ซะแล้ว ฮึก ริกรักพี่โน่นะครับ ” ร่างสูงกอดตอบร่างเล็กด้วยความรัก รู้สึกตื้นตันกว่าครั้งไหนๆที่ได้ยินคำว่ารักจากปากคนตัวเล็ก
“ กลับมาคบกับพี่นะ .. พี่รักริท และสัญญาว่าจะมีริทคนเดียว ” ร่างสูงเอ่ยคำมั่นด้วยความจริงใจ เขารู้แล้วว่าคนตัวเล็กนี่แหละ คือคนที่เขาอยากจะรักอยากดูแลอยากครอบครองไปตลอดชีวิต ร่างบางเขย่งตัวขึ้นไปประทับริมฝีปากกับอีกคนเบาๆ แทนคำตอบ ..
ร่างสูงช้อนตัวอุ้มร่างบางขึ้นมา ก่อนจะวางอย่างนุ่มนวลบนเตียง ขึ้นคร่อมอีกฝ่าย ใช้ริมฝีปากจรดหน้าผาก แก้มทั้งสองข้าง จมูก ก่อนจะหยุดที่ปากอิ่มสีชมพู เนิ่นนานที่ประทับริมฝีปากอยู่อย่างนั้น
“ ขอบคุณนะครับที่รักพี่ ”
“ ขอบคุณเช่นกันฮะ ที่รักริท ”
………………………………………………………………………………………………………………………………
Fin (:
ฟังเพลง | ธุรกิจออนไลน์ | งานออนไลน์ | รายได้เสริม
ความคิดเห็น