คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : ++Diary : Hades++ : ความทรงจำเมื่อ 17 ปีก่อน [Part 01]
......"ความทรงจำเมื่อ 17 ปีก่อน"....
[Part 01]
Charecter ที่ปรากฏในตอน
**Diary By: Hades**
“ฮาเดสอยู่ที่ไหน?...”
“ท่านฮาเดส....!! “
เสียงของคนภายในปราสาทโลกันต์ดังสนั่นไปทั่ว มากกว่า 10 คนได้...
หลังฝั่งกำแพงเมืองทางตอนซ้ายของนรก ในเงาไม้ต้นหนึ่งเมื่อแสงสาดส่อง ปรากฏร่างชายผมสีฟ้า ดวงตาเหมือนพวกนักเลงหัวไม้ เขาใส่เสื้อคลุมปกปิดมิดชิดยกเว้นสีผมของเขาที่ทอประกายยามต้องแสงจันทร์ ดังเพชรสีน้ำเงินสว่าง
“เจ้าแน่ใจแล้วหรอ?...ที่จะไม่รับตำแหน่งเจ้านรกน่ะ” เสียงของชายผมสีดำมีหน้ากากครึ่งเดียวสีขาว อีกคนในพุ่มไม้ดังขึ้น
“อะไร~ เจ้าถามซ้ำแบบนี้เป็นสิบรอบแล้วนะ...ข้ามั่นใจน่าเจ้าได้ยินไหม? หรือจะให้ข้าตอบอีกสักสิบรอบ เจ้าดูปากข้านะ ข้ามั่นใจๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ม๊ากกกกกก~ ด้วย....พอใจรึยัง - -” เจ้าของผมสีฟ้ากล่าว
“ก็ไม่มีอะไรหรอก....ข้าแค่ไม่คิดว่าน้องปัญญาอ่อนของเจ้าจะบริหารนรกได้” ชายผมดำกอดอกพูดอย่างเหนื่อยใจ ซึ่งอีกฝ่ายเองก็ดูท่าทางจะเหนื่อยใจพอๆกัน แต่หลังจากนั้นเขาก็กลับยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจอีกครั้ง
“ข้าขี้เกียจรับตำแหน่งนั้น...วันนี้เป็นพิธีมอบตำแหน่ง....ข้าได้เตี๊ยมกับน้องข้าไว้แล้ว”
“เดี๋ยวๆ....เจ้าเตรียมแผนการนี้มากี่วันเนี่ย = =?”
“มากกว่าที่เจ้าคิดแล้วกัน.....คุณภรรเมีย ^[++]^ ” เจ้าของเรือนผมสีฟ้ากล่าวอย่างอารมณ์ดี แต่ในทางตรงกันข้าม อีกฝ่ายที่ถูกล้อว่าเป็น ภรรเมีย กลับมีอารมณ์หงุดหงิดขึ้นมาทันตาเห็น
“แล้วเจ้าจะไปไหน?”
“ไปโลกมนุษย์”
“ขอโทษเถอะ.....อย่างว่าแหละ อย่าหาว่าข้าแส่ หาเรื่อง หรือ สอดเลยนะ แต่เจ้าจะไปโลกมนุษย์ทำพระมารดาอะไรมิทราบ ? ฮาเดส?” ชายผมดำพูดชื่อของชายผมฟ้าขึ้นมา ซึ่งเจ้าของชื่อเองก็ยักคิ้วเป็นเชิงกวน(ตรีน) ให้
“ไปหาของเล่น.... ^ ^ “
“ของเล่น?” ชายผมดำเลิกคิ้วขึ้นอย่างสงสัย “อะไรคือของเล่น......อ๋อ...นี่เจ้าอย่าบอกนะ...ว่าไอ้ของเล่นที่ว่านี่คือพวกมนุษย์กับเพศสัมพันธ์อะไรของเจ้าเนี่ย?”
“แม่นแล้ว.....อะไร? นี่เจ้าหึงข้าตามภาษาภรรยารึไง ชิยง “ ฝ่ายเรือนผมสีฟ้าก็พูดชื่ออีกฝ่ายเช่นกัน ซึ่งด้วยเหตุนี้เอง ที่ทำให้ฮาเดสถูกส้งติงเจิมเข้าที่หน้า (เป็นศิริมงคลดีแท้ฮาเดสเอ๋ย)
“ตลกน่ะ!....ถ้าไม่ใช่ผลประโยชน์ระหว่าง มิติ เกเฮนน่า กับ นรก ข้าก็ไม่มีวันแต่งกับเจ้าหรอก!”
“หรอๆ.....แหม~ แต่คนที่เจ้าเปิดใจยอมพูดมากด้วยใส่ก็มีแต่ข้านี่นา~ “ ฝ่ายฮาเดสยังคงแซวชิยง และ แน่นอนว่า เขาก็ไม่ลืมที่จะยิ้มกวนตรีนให้อย่างอ่อนโยน (เอ๊ะ? ยังไง?)
“เลิกพูดได้รึยัง? จะไปไหมไอ้โลกมนุษย์เนี่ย?? และที่สำคัญ....ข้าไม่ได้พูดมาก!! - -*”
“โอเคๆ...เจ้าไม่ได้พูดมาก” ฮาเดสยกมือขึ้นสองข้างเป็นเชิงยอมแพ้
เที่ยงคืน ณ โลกมนุษย์
“คุณฮาเดส...สำหรับคุณแล้ว....ฉันเป็นอะไรหรอคะ?” เสียงของหญิงสาวผู้อยู่ในอ้อมแขนของฮาเดสดังขึ้น ตอนนี้ทั้งคู่ไม่ได้สวมเสื้อผ้า มีเพียงผ้าห่มผืนหนาคลุมร่างกายทั้งคู่ไว้เท่านั้น....ใช่แล้ว...ตอนนี้ทั้งคู่กำลังนอนอยู่บนเตียง
“เจ้าหรอ......ของเล่นไง ^ ^”
“เอ๊ะ....ทำไมคุณพูดแบบนี้ละคะ...ฉันงอนแล้วนะ” หญิงสาวนรินามทำท่างอนและสะบัดตัวเล็กน้อยพอเป็นพิธี ก่อนจะเมินหน้าหนีอีกฝ่ายเพื่อให้รู้ว่าหล่อนไม่พอใจสิ่งที่เขาพูด
“ฮะๆ....เอาน่าๆ.....อ้อ! งั้นข้าให้ไอ้นี่เจ้าก็แล้วกันนะ” ฮาเดสถอดสร้อยคอออกจากตัว แล้วชูมันให้หญิงสาวดู “สวยไหม?”
“อุ๊ย....แพงไหมคะเนี่ย??” หญิงสาวตาเป็นประกายแล้วรีบคว้ามันมาไว้ในมือทันที หล่อนดูมันอย่างพิจารณาและสวมมันเข้าที่คอของตัวเองทันที ฮาเดสมองหล่อนซักพัก...
“ข้าให้ไอ้นี่เจ้า....แล้วเจ้ามาเป็นของเล่นให้ข้า...ข้าสัญญาว่าจะถนุถนอมเจ้าอย่างดีให้เหมือนกับของเล่นชิ้นอื่นๆเลย ตกลงไหม?” เขาถามเจ้าหล่อนที่มองสร้อยคออย่างไม่เคยเห็น....
“เอ๊ะ?....นี่คุณมีคนอื่นนอกจากชั้นด้วยหรือคะ?” หญิงสาวหันขวับมามองที่ฮาเดส แต่เจ้าหล่อนยังคงกำสร้อยคอเส้นนั้นไว้อย่างกับกลัวมันจะหลุดมือหายไป
“แน่นอน เพราะข้าเคยบอกแล้วว่าเจ้าคือ ‘ของเล่น’ ของข้า แต่ถ้าเจ้าไม่ตกลง....ข้าก็จะไม่ให้สร้อยนี่นะ”
“ว๊ายๆ....ตกลงค๊า~~ ต่อให้มีอีกเป็นสิบคน ฉันก็รับได้” หญิงสาวรีบชักสร้อยกลับมาไว้ในอกทันที ฝ่ายฮาเดสก็ถอนหายใจเบาๆก่อนจะมองเจ้าหล่อนด้วยสายตาที่เฉยชา ราวกับกำลังมองสัตว์เดรัจฉานตัวนึง
....ไม่ว่ามนุษย์หน้าไหนก็เหมือนกันหมด......
ความคิดเห็น