ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บ ท น ำ [ฮุ น ฮ า น]
nu
eng
'การเปลี่ยนแปลงที่ยากจะกลับมา....'
"ฮาน..."
"........."
"ลู่ฮาน"
"........."
"พี่ลู่ฮานนนนนนนน เจ้าหญิง(?)น้อยของผมมมมมม~"
"....อื้มมมมมมมม เซฮุนอา"
'ลู่ฮาน' เปล่งเสียงแหบพร่าพร้อมค่อยๆหรี่ตามองร่างสูงที่ลุกขึ้นมาปลุกเอาซะดึกดื่น ร่างสูงที่นั่งอยู่บนเตียงกดยิ้มออก สองมือยกขึ้นมาลูบไล้บนใบหน้าลู่ฮานอย่างช้าๆ
"ลู่ฮานนน มากินตับกันเหอะ >///<♥♥♥"
" ห๊ะ......มันอยู่ในตู้เย็นน่ะ ไปอุ่นกินสิ" <<<< พูดเสร็จก็ฟุบหลับไปอีกที
"ม..ไม่ใช่ กินตับแบบนั้นสักหน่อย หมายถึง ตับๆๆๆๆ >3<♥♥♥♥♥♥"
'เซฮุน' ได้แต่นั่งสกิดคนที่หลับใหลอยู่ด้วยความเหนื่อยล้า สำหรับเซฮุนคืนนี้มันเป็นคืนที่สนุกและฮึกเหิมที่สุดคืนหนึ่ง อาจเป็นเพราะของเหลวสีเหลืองที่แฝงไปด้วยแอลกอฮอล์กำลังทำปฎิกริยากับร่างกายแสนจะอ่อนโยน
"หืมมมม กลิ่นเหล้า?? กินเหล้ามาใช่มั๊ย "
"ป่าวน้ะฮ่ะ ลู่ฮาน อืออออออ ลู่ฮ...ฮานนน" ร่างสูงเอนกายเข้าหาร่างบางก่อนพรมจูบลงบนใบหน้าหวานๆของร่างที่นอนอยูบนเตียง
"หืม อย่านะเซฮุน วันนี้พี่เหนื่อยมากๆ"
"ฮาน จายยยยร้าย!!"
"วันนี้พี่เหนื่อยจริงๆนะ เลิกงี่เง่าเลิกทำนิสัยแบบนี้ได้มั๊ย"
" ใช่สิ เมื่อวานฮุนอยากไปดูหนังพี่ก็ไม่ไป! สองวันก่อนฮุนอยากไปกินข้าวพี่ก็ไม่ไป! สามวันก่อนฮุนอยากไปทะเลเหมือนคนรักเค้าทำกันแต่พี่ก็ไม่ไป!! นี่พี่เบื่อฮุนแล้วใช่มั๊ย พี่ลำคาญฮุน อยากจะหนีออกจากชีวิตฮุนแล้วใช่มั๊ย?!! "
"....เซฮุน เมาใหญ่แล้วนะ"
"อย่ามายุ่งกับฮุน! ฮุนรู้ว่าพี่อยากจะไสหัวฮุนไปไกลๆแล้วใช่มั๊ยล่ะ ฮึก" ร่างสูงลุกขึ้นจากเตียงพรางทำหน้ายับยู้ยี่ไม่ต่างอะไรกับเด็กน้อยที่ไร้เดียงสากำลังโกรธคนที่ไม่ได้ใส่ใจอะไรกับตัวเขาเลย
"........."
"ลู่ฮาน"
"........."
"พี่ลู่ฮานนนนนนนน เจ้าหญิง(?)น้อยของผมมมมมม~"
"....อื้มมมมมมมม เซฮุนอา"
'ลู่ฮาน' เปล่งเสียงแหบพร่าพร้อมค่อยๆหรี่ตามองร่างสูงที่ลุกขึ้นมาปลุกเอาซะดึกดื่น ร่างสูงที่นั่งอยู่บนเตียงกดยิ้มออก สองมือยกขึ้นมาลูบไล้บนใบหน้าลู่ฮานอย่างช้าๆ
"ลู่ฮานนน มากินตับกันเหอะ >///<♥♥♥"
" ห๊ะ......มันอยู่ในตู้เย็นน่ะ ไปอุ่นกินสิ" <<<< พูดเสร็จก็ฟุบหลับไปอีกที
"ม..ไม่ใช่ กินตับแบบนั้นสักหน่อย หมายถึง ตับๆๆๆๆ >3<♥♥♥♥♥♥"
'เซฮุน' ได้แต่นั่งสกิดคนที่หลับใหลอยู่ด้วยความเหนื่อยล้า สำหรับเซฮุนคืนนี้มันเป็นคืนที่สนุกและฮึกเหิมที่สุดคืนหนึ่ง อาจเป็นเพราะของเหลวสีเหลืองที่แฝงไปด้วยแอลกอฮอล์กำลังทำปฎิกริยากับร่างกายแสนจะอ่อนโยน
"หืมมมม กลิ่นเหล้า?? กินเหล้ามาใช่มั๊ย "
"ป่าวน้ะฮ่ะ ลู่ฮาน อืออออออ ลู่ฮ...ฮานนน" ร่างสูงเอนกายเข้าหาร่างบางก่อนพรมจูบลงบนใบหน้าหวานๆของร่างที่นอนอยูบนเตียง
"หืม อย่านะเซฮุน วันนี้พี่เหนื่อยมากๆ"
"ฮาน จายยยยร้าย!!"
"วันนี้พี่เหนื่อยจริงๆนะ เลิกงี่เง่าเลิกทำนิสัยแบบนี้ได้มั๊ย"
" ใช่สิ เมื่อวานฮุนอยากไปดูหนังพี่ก็ไม่ไป! สองวันก่อนฮุนอยากไปกินข้าวพี่ก็ไม่ไป! สามวันก่อนฮุนอยากไปทะเลเหมือนคนรักเค้าทำกันแต่พี่ก็ไม่ไป!! นี่พี่เบื่อฮุนแล้วใช่มั๊ย พี่ลำคาญฮุน อยากจะหนีออกจากชีวิตฮุนแล้วใช่มั๊ย?!! "
"....เซฮุน เมาใหญ่แล้วนะ"
"อย่ามายุ่งกับฮุน! ฮุนรู้ว่าพี่อยากจะไสหัวฮุนไปไกลๆแล้วใช่มั๊ยล่ะ ฮึก" ร่างสูงลุกขึ้นจากเตียงพรางทำหน้ายับยู้ยี่ไม่ต่างอะไรกับเด็กน้อยที่ไร้เดียงสากำลังโกรธคนที่ไม่ได้ใส่ใจอะไรกับตัวเขาเลย
"ไม่ใช่อย่างนั้นนะเซฮุน...."
"ฮุนจะไปจากพี่ ฮุนจะเที่ยวฮุนจะเมาฮุนจะติดผู้หญิง ฮุนเสียใจ!...แต่ไม่แคร์!!! เรา-เลิก-กัน"
"เซฮุน เซฮุน!"
ร่างสูงวิ่งออกจากห้องพร้อมปาดน้ำตาของตัวเองโดยทิ้งให้คนในห้องต้องนั่งอึ้งกับการกระทำของเซฮุนเมื่อไม่กี่นาทีนี้..ไม่เลย เขาไม่เคยคิดว่าจะได้ยินคำๆนี้ออกมาจากปากของคนที่เขารักที่สุด....ไม่เคยคิดว่าการละเลยสิ่งเล็กๆน้อยๆจะทำให้ใครอีกคนต้องวิ่งหนีออกจากชีวิตเขาไป.....
'จุดเปลี่ยนแปลงจะเกิดขึ้นอีกไม่ช้า'
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น