ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : >>
<<<<<สามปีก่อน>>>>>>
ภายในห้องนอนขนาดใหญ่
“จะมีไหม.......สักวัน.....ที่คุณจะยอมเปิดใจรับฉันเข้าไปในฐานะคนรัก........ที่ฉันจะได้หัวใจของคุณมาครอบครอง....ที่ฉันจะเป็นคนสุดท้าย.......แม้สิ่งนี้....จะสุข.........หรือจะเศร้า...............แม้จะต้องตัดใจจากคุณก็ขอให้เวลาสามวันนี้เป็นเวลาที่มีค่าเป็นสิ่งที่สวยงามที่ฉันพอจะเก็บไว้ในส่วนลึกของใจดวงนี้โดยที่นึกถึงแล้วทำให้ฉันมีรอยยิ้มที่เป็นตัวของฉัน..........ฉันจะไม่ลืมว่าเคยได้รักคุณค่ะเวล”สองพึมพำกับตัวเองสองทิ้งตัวนอนลงบนเตียงนอนของเธอใบหน้าเรียวขาวนวลมีสีหน้าที่เศร้า
# # # จะเป็นไรไหม........ ถ้าฉันจะนั่งตรงนี้... ใกล้ใกล้เธอ... ให้ฉันช่วยเธอ..... เผื่อมีอะไร…..ก่อนคนนั้น... ของเธอจะมา # # # # # #
“ฮัลโหล..............”
“เวลค่ะ....วันนี้คุณว่างมาเจอสองไหมค่ะ”
“อืม....กี่โมงหละ”
“5โมงเย็นที่ผับway my love”
“แล้วคุณสะดวกไหมค่ะ”
“ก็ได้แล้วเราค่อยคุยกัน”
สองตัดสินใจแล้วว่าเธอจะขอมีวันเวลาดีๆๆที่อยู่กับเวลเพียง2คนแม้จะเป็นเวลาเพียงสั้นๆๆก็ตามเธอยอมเธอจะเก็บมันเป็นความทรงจำที่ดีๆๆระหว่างเธอแล้วเวลตลอดไปเพราะอีก3วันเธอจะต้องไปอยู่แคนาดากับพ่อและครอบครัวเธอซึ่งเธอเปลียนมันไม่ได้แล้วเธอจิงอยากมีเวลาที่ลำค่าที่สุดกับเวลถ้าเธอไปแล้วเธอรู้ว่าเธออาจจะไม่ได้กลับมาหาเวลอีกเลยก็ได้สองยังไม่บอกเวลเพราะเธอจะอยู่กับเค้าได้อีก2วันเท่านั้นเธออยากให้เค้ารู้หลังจากวันที่เธอบินไปแล้วดีกว่าเพราะถ้าเธอเห็นเขาที่สนามบินเธอคงตัดใจจากเขาไปจากประเทศไทยไม่ได้แน่นอนเธอจึงไม่บอกเค้า
*******************
ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่เดินเข้ามาในผับway my love ชายหนุ่มกวาดสายตาไปรอบๆๆจนไปหยุดอยู่ที่หญิงสาวร่างเล็กที่นัดเขาไว้ชายหนุ่มเดินตรงเข้าไปที่โต๊ะประจำที่มานั้งบ่อยๆๆ..........เวลยิ้มที่มุมปากนิดนึงก่อนที่จะปรับสีหน้ากลับมาเข้มเหมื่อนเดิม
“สองคุณมีอะไรจะคุยก็ว่ามา”
“เวลค่.......ะสองชอบคุณค่ะ”
“คุณคบกับสองได้ไหมค่ะ”
“สองคุณก็รู้หนิว่าผมไม่เคยคิดจะจิงจังกับผู้หญิงคนไหนผู้หญิงทุกคนมีค่าแค่4วันเท่านั้นสำหรับแล้วคุณยังจะขอคบผมอีกหลอ”
“ฉันรู้ค่ะ.........ฉันยอมเป็นแบบผู้หญิงพวกนั้นของคุณก็ได้เวลฉันขอคุณแค่2วันเท่านั้นแล้วฉันจะไม่มายุ่งเกี่ยวกับคุณอีกเลยแม้แต่หน้าก้จะไม่ให้คุณเห็นถ้าเราเจอกันฉันจะไม่ทักคุณจะไม่.......”
“สองคุณแน่ใจนะผมไม่ใช่ผู้ชายที่จะมีคุณเพียงคนเดียวได้หลอกสอง”
“ค่ะสองรู้ค่ะเวล*.*”
“งันก็ได้ผมจะคบกับคุณ-*-”
“เวลค่ะพรุ้งนี้วันหยุดเราไปเที่ยวกันนะ??”
“เดียวผมไปรับนะครับสอง”
“เรากลับกันดีกว่านะ”
“สองคุณเอารถมาหรือป่าวครับ”
“เอามาค่ะ……ไว้เจอกันค่ะ”
“บายค่ะเวล.......”
“เวลค่ะอยาโกรธฉันนะค่ะที่ฉันไม่บอกคุณ”
“เวลค่ะคุณคงไม่รู้ใช่ไหมว่าวันนี้เป็นวันที่ฉันมีความสุขที่สุดเลยแม้คุณจะให้ฉันได้แค่คู่นอนของคุณก็ยังดีก่อนที่เวลาจะของฉันจะหมดลงแล้วถ้าถึงวันนั้นคุณอาจจะไม่ได้เจอฉันอีกเลยก็ได้ขอให้แนได้ใช่เวลาที่เหลื่ออย่างคุมค่าที่สุดนะค่ะแล้วฉันจะไม่ลืมคุณเลยค่ะเวล”
สองเดินออกมาขึ้นรถของเธอด้วยสีหน้ายิ้มแย้มมีความสุขสองรู้ว่าเธอมีเวลาเหลื่อแค่ไหนเพียงแต่เธอยังไม่อยากนึกถึงมันเธอยังอยากมีความสุขกับการที่ได้รักคนที่เธอรักก็พอแม้เธอจะต้องจากเค้าไปก็ตามเธอจะไม่เสียใจเลยที่ได้ทำแบบนี้
***********************
เวลเดินออกมาขึ้นรถด้วยอารมณ์ดีเค้ายิ้มได้หลังจากที่ได้คุยกับสองแล้วพรุ่งนี้เค้ายังจะได้ไปเที่ยวกับเธอด้วย
เค้าก็ไม่รู้เหมื่อนกันแค่สองบอกรักเค้าทำไหมใจเค้าถึงเต้นแรงแบบนี้น๊าหร์อเค้าจะชอบสองไม่ใช่หลอกเค้าไม่ได้ชอบเธอผู้ชายอย่างเค้าไม่เคยรักใครสักหน่อย
ภายในห้องนอนขนาดใหญ่
“จะมีไหม.......สักวัน.....ที่คุณจะยอมเปิดใจรับฉันเข้าไปในฐานะคนรัก........ที่ฉันจะได้หัวใจของคุณมาครอบครอง....ที่ฉันจะเป็นคนสุดท้าย.......แม้สิ่งนี้....จะสุข.........หรือจะเศร้า...............แม้จะต้องตัดใจจากคุณก็ขอให้เวลาสามวันนี้เป็นเวลาที่มีค่าเป็นสิ่งที่สวยงามที่ฉันพอจะเก็บไว้ในส่วนลึกของใจดวงนี้โดยที่นึกถึงแล้วทำให้ฉันมีรอยยิ้มที่เป็นตัวของฉัน..........ฉันจะไม่ลืมว่าเคยได้รักคุณค่ะเวล”สองพึมพำกับตัวเองสองทิ้งตัวนอนลงบนเตียงนอนของเธอใบหน้าเรียวขาวนวลมีสีหน้าที่เศร้า
# # # จะเป็นไรไหม........ ถ้าฉันจะนั่งตรงนี้... ใกล้ใกล้เธอ... ให้ฉันช่วยเธอ..... เผื่อมีอะไร…..ก่อนคนนั้น... ของเธอจะมา # # # # # #
“ฮัลโหล..............”
“เวลค่ะ....วันนี้คุณว่างมาเจอสองไหมค่ะ”
“อืม....กี่โมงหละ”
“5โมงเย็นที่ผับway my love”
“แล้วคุณสะดวกไหมค่ะ”
“ก็ได้แล้วเราค่อยคุยกัน”
สองตัดสินใจแล้วว่าเธอจะขอมีวันเวลาดีๆๆที่อยู่กับเวลเพียง2คนแม้จะเป็นเวลาเพียงสั้นๆๆก็ตามเธอยอมเธอจะเก็บมันเป็นความทรงจำที่ดีๆๆระหว่างเธอแล้วเวลตลอดไปเพราะอีก3วันเธอจะต้องไปอยู่แคนาดากับพ่อและครอบครัวเธอซึ่งเธอเปลียนมันไม่ได้แล้วเธอจิงอยากมีเวลาที่ลำค่าที่สุดกับเวลถ้าเธอไปแล้วเธอรู้ว่าเธออาจจะไม่ได้กลับมาหาเวลอีกเลยก็ได้สองยังไม่บอกเวลเพราะเธอจะอยู่กับเค้าได้อีก2วันเท่านั้นเธออยากให้เค้ารู้หลังจากวันที่เธอบินไปแล้วดีกว่าเพราะถ้าเธอเห็นเขาที่สนามบินเธอคงตัดใจจากเขาไปจากประเทศไทยไม่ได้แน่นอนเธอจึงไม่บอกเค้า
*******************
ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่เดินเข้ามาในผับway my love ชายหนุ่มกวาดสายตาไปรอบๆๆจนไปหยุดอยู่ที่หญิงสาวร่างเล็กที่นัดเขาไว้ชายหนุ่มเดินตรงเข้าไปที่โต๊ะประจำที่มานั้งบ่อยๆๆ..........เวลยิ้มที่มุมปากนิดนึงก่อนที่จะปรับสีหน้ากลับมาเข้มเหมื่อนเดิม
“สองคุณมีอะไรจะคุยก็ว่ามา”
“เวลค่.......ะสองชอบคุณค่ะ”
“คุณคบกับสองได้ไหมค่ะ”
“สองคุณก็รู้หนิว่าผมไม่เคยคิดจะจิงจังกับผู้หญิงคนไหนผู้หญิงทุกคนมีค่าแค่4วันเท่านั้นสำหรับแล้วคุณยังจะขอคบผมอีกหลอ”
“ฉันรู้ค่ะ.........ฉันยอมเป็นแบบผู้หญิงพวกนั้นของคุณก็ได้เวลฉันขอคุณแค่2วันเท่านั้นแล้วฉันจะไม่มายุ่งเกี่ยวกับคุณอีกเลยแม้แต่หน้าก้จะไม่ให้คุณเห็นถ้าเราเจอกันฉันจะไม่ทักคุณจะไม่.......”
“สองคุณแน่ใจนะผมไม่ใช่ผู้ชายที่จะมีคุณเพียงคนเดียวได้หลอกสอง”
“ค่ะสองรู้ค่ะเวล*.*”
“งันก็ได้ผมจะคบกับคุณ-*-”
“เวลค่ะพรุ้งนี้วันหยุดเราไปเที่ยวกันนะ??”
“เดียวผมไปรับนะครับสอง”
“เรากลับกันดีกว่านะ”
“สองคุณเอารถมาหรือป่าวครับ”
“เอามาค่ะ……ไว้เจอกันค่ะ”
“บายค่ะเวล.......”
“เวลค่ะอยาโกรธฉันนะค่ะที่ฉันไม่บอกคุณ”
“เวลค่ะคุณคงไม่รู้ใช่ไหมว่าวันนี้เป็นวันที่ฉันมีความสุขที่สุดเลยแม้คุณจะให้ฉันได้แค่คู่นอนของคุณก็ยังดีก่อนที่เวลาจะของฉันจะหมดลงแล้วถ้าถึงวันนั้นคุณอาจจะไม่ได้เจอฉันอีกเลยก็ได้ขอให้แนได้ใช่เวลาที่เหลื่ออย่างคุมค่าที่สุดนะค่ะแล้วฉันจะไม่ลืมคุณเลยค่ะเวล”
สองเดินออกมาขึ้นรถของเธอด้วยสีหน้ายิ้มแย้มมีความสุขสองรู้ว่าเธอมีเวลาเหลื่อแค่ไหนเพียงแต่เธอยังไม่อยากนึกถึงมันเธอยังอยากมีความสุขกับการที่ได้รักคนที่เธอรักก็พอแม้เธอจะต้องจากเค้าไปก็ตามเธอจะไม่เสียใจเลยที่ได้ทำแบบนี้
***********************
เวลเดินออกมาขึ้นรถด้วยอารมณ์ดีเค้ายิ้มได้หลังจากที่ได้คุยกับสองแล้วพรุ่งนี้เค้ายังจะได้ไปเที่ยวกับเธอด้วย
เค้าก็ไม่รู้เหมื่อนกันแค่สองบอกรักเค้าทำไหมใจเค้าถึงเต้นแรงแบบนี้น๊าหร์อเค้าจะชอบสองไม่ใช่หลอกเค้าไม่ได้ชอบเธอผู้ชายอย่างเค้าไม่เคยรักใครสักหน่อย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น