คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Beloved Mate :: ChanBaek :: Chapter 5 (100%)
วันนี้หลัาแบฮยอนทำานเสร็ เา็ไ้รับโทรศัพท์าานยอลว่าารถ่ายทำโษาับาร่านั้นผ่านไปไ้้วยี และมี่าวี็ือานยอลไ้เป็นพรีเนเอร์โษายาสีฟันอย่าที่เาใฝ่ฝันแล้ว มีบริษัทยาสีฟันยี่ห้อนึมาิ่อให้เาไปเป็นพรีเนเอร์ ฟัาเสียานยอลแล้วูเหมือนเาะีใมาริๆ ืนนี้เลยะไปลอสัหน่อย เาบอให้แบฮยอนไปรอเา่อนที่ผับแล้วเาะามไปับเพื่อนๆทีหลั
“มานเียวเหรอรับ" เสียทุ้มให่าร่าสูทัทายแบฮยอนที่ำลันั่รอานยอลอยู่
“อ่า~ ำลัรอเพื่อนๆอยู่น่ะรับ นีุ่..”
“าวูรับ เราเยเอันอนถ่ายแบบสอสามรั้ไรับ วันนี้็เพิ่เอ" นร่าบึแนะนำัว
“อ่า~ ผมำไ้แล้ว ฮ่าๆ ^_^;” แบฮยอนหัวเราะแห้ๆอย่าเร็ๆ เาไม่่อยอยาอยู่ับนที่ื่อาวูนี่เลย ไม่รู้สินะ แ่แบฮยอนรู้สึแปลๆทุรั้ับสายาที่าวูมอเา
“ให้ผมนั่รอเป็นเพื่อนนะรับ"
“มะ..” ยัไม่ทันที่แบฮยอนะไ้ปิเสธ อวู็นั่ล้าเานโฟายุบ แถมยัเรียพนัานเสิร์ฟเพื่อสั่เรื่อื่ม แบฮยอนภาวนาในใอยาให้านยอลมาถึเร็วๆ เาะไ้ไม่้ออยู่อย่าอึอัแบบนี้ับอวูสอน
“ื่มับผมัหน่อยนะรับ" อวูเลื่อนเรื่อื่มสีอำพันในแ้วไปรหน้าแบฮยอน แบฮยอนอยาปิเสธแ่อวู็ยแ้วมานานั้น็มอแบฮยอนไม่ละสายา ทำให้แบฮยอน้อ่อยๆไปยมาิบ =_=;
“แบฮยอนไู้นิยสาร Guys บับล่าสุรึยัรับ" อวูพยายามวนุย แู่เหมือนนัวเล็ไม่เ็มใที่ะุย้วยัเท่าไหร่ นิยสาร Guys ที่ว่าือนิยสารที่ถ่ายแบบผู้ายเ็ี่โนเน้นโว์หุ่นและิ์แพ็ประมานั้น อวูเอ็ถ่ายบับล่าสุ้วยสินะถึพูึ้น
“ยัเลยรับ ผมไม่่อยไู้น่ะ"
“เสียายัเลยนะรับที่แบฮยอนไม่ไู้ผลานอผม ฮ่าๆๆ"
“ไว้มีโอาสะลอไปูนะรับ"
“อ่า~ ั้น่วยเป็นเียนิื่มลอให้ับผลานใหม่อผม้วยนะรับ หมแ้ว ^_^”
“เอ่อ..(-0-)” แบฮยอนลำบาใที่ะื่มให้หมแ้ว เพราะมันไม่ใ่น้อยๆเลยนะ เา็ไม่ไ้อแ็ะ้วย นี่ถ้าเมา่อนานยอลมามันูไม่ีใ่มั้ยล่ะ
วับบบ~
แ่ในที่สุน้ำสีอำพันที่อยู่ในแ้ว็ถูื่มนหมไป แ่ไม่ใ่แบฮยอนที่ื่มมัน ู่ๆมือให่็มาว้าแ้วไปามือแบฮยอนานั้น็ระมันนหมแ้วแล้ววาแ้ว ไม่สิ..ระแทแ้วใสเปล่าลบนโ๊ะ
“นี่ใร" านยอลถามเสียุ เามอไปทาาวู้วยแววาที่แฝไป้วยรัสีอำมหิ (+.+)
“เอ่อ..”
“าวูรับ ผมเพิ่เยเอุานยอลัวริ ูีว่าในนิยสารอีนะรับ ^_^” าวูพยายามแนะนำัวอย่าเป็นมิร แ่านยอลลับมอหน้าเาเยๆโยไม่ไ้ยิ้มอบ
“ันไม่เห็นรู้ันายเลย" านยอลอบลับไป้วยน้ำเสียเรียบ แบฮยอนที่อยู่้าๆึายเสื้อานยอลเบาๆเพื่อเป็นารเือน เพราะพูแบบนี้มันเหมือนเาเผาสะพานแห่มิรภาพที่าวูำลัทอมา่อหน้าเาเลยนะ
“เอ่อ..ผมเอ็เป็นนายแบบนะรับ"
“แล้ว?” ำสั้นๆที่ออาปาานยอลแสเ้าลาหน้าาวู ทำเอาเาทำหน้าไม่ถู
เมื่อาวูเห็นว่าานยอลทำัวไม่่อยเป็นมิรเท่าไหร่็ลุึ้น
“ผมอัว่อนนะรับ" าวูพูพร้อม้มหัวให้เล็น้อยเป็นารบอลา "ไว้เอันใหม่นะรับแบฮยอน ^_^” านั้น็หันไปบอลาและยิ้มให้ับแบฮยอน
“อ่า..รับๆ ^_^;” แบฮยอน้มหัวให้เานิๆพร้อมับยิ้มแห้ๆ
เมื่อาวูเินาโ๊ะไป แบฮยอนถอนหายใเบาๆ่อนะหันไปมอานยอลและ็พบว่านัวสู้อัวเออยู่่อนหน้านี้แล้ว้วยหน้าาที่ไม่่อยพอในั แบฮยอนมวิ้วานั้น็ใ้นิ้วิ้มไปที่แ้มอานยอล
“ทำไมทำหน้าแบบนี้ล่ะ วันนี้เป็นวันีไม่ใ่เหรอ ( ' ')/”
“็ีมาทั้วัน นระทั่เมื่อี้นี้แหละ -*-”
"นายอารม์เสียอะไรมาล่ะ มาถึ็ทำหน้าบูหน้าบึ้นนอื่นหนีเลย"
“นี่รู้ัมันรึไ -*-”
“็ไม่เิ...”
“ันเห็นสายาที่มันมอนายันเลยอารม์เสีย แถมนายยัื่มับมัน่อนันมาอี"
“แล้วเพื่อนนายล่ะ" แบฮยอนเปลี่ยนเรื่อุย เพราะไม่อยาให้านยอลอารม์เสียไปมาว่านี้ ทั้ๆที่วันนี้เป็นวันีอเาแท้ๆ
“ำลัมาแล้ว เี๋ยวถึแล้วล่ะ"
“อ่า เราวรสั่อะไรรอพวเาีมั้ยนะ"
“แบฮยอนอ่า~”
“หืม ( ' ')” แบฮยอนหันไปมอหน้าานยอลามเสียเรีย
“ันอยาับนายัไว้..”
“อ่าว ทำไมั้นอ่ะ -0- ันไม่ใ่สัว์เลี้ยนะ"
“็ันไม่อยาให้นอื่นยุ่ับนายนิ (._.)”
“เอ่อ...(-0-) เราสั่อะไรหน่อยีว่านะ" ว่าแล้วแบฮยอน็เรียพนัานมาเพื่อทำลายบรรยาาศแปลๆระหว่าเาับานยอล หลัานั้นไม่นานริสับเลย์็มาถึ
แบฮยอน่อน้ารู้สึประหม่าทุรั้เวลาที่้ออยู่ับพวเารวมัน ็พวเาแ่ละนหน้าาธรรมาะเมื่อไหร่ ออร่าแผ่ระายระแทนที่อยู่ใล้แทบทุน มันเหมือนมีนแอบ้อเาลอเวลา เวลาะทำอะไรึ้อระวั อย่าะแอบมอานยอลบ่อยๆ็ไม่ไ้ เพราะเี๋ยวนอื่นะเอะใและสสัยเอา (่อยลับไป้อไปมอที่บ้านนะลูนะ5555)
“นี่ะว่าไปแบฮยอน็น่ารันะ"
“เห้ยยยย อะไรเนี่ย ู่ๆมาพูี้ิอะไรอ่ะริสฮยอ (-^-)” านยอลรีบออัวเมื่อไ้ยินริสเอ่ยปามแบฮยอน ทำเอานโนมถึับว่าู่ๆมาเอ่ยถึเาไ้ไทั้ๆที่พวเาำลัพูเรื่อานันหยๆ
“เป็นบ้าอะไรอแไอ้านยอล พอีเพื่อนันมันหาพรีเนเอร์เรื่อสำอา Nature Republic อยู่ มันอยาไ้นูแล้วแบบใสใสอ่ะ นี่พอันมาูีๆแบฮยอนือสิ่ที่มันามหาเลยว่ะ"
“นี่เฮียอย่า้อแบฮยอนิ ( -*-)” านยอลพูพร้อมเอามือไปบัาริส แ่สุท้าย็โนริสปัอออย่าไม่ไยี
“หวอะไรวะ -_-”
“็อผม ( ' ')”
“('///////')” แบฮยอนหน้าแอีแล้ว ไม่รู้เพราะฤทธิ์แอลอฮอล์หรือเพราะำพูอานยอลเมื่อี้นี้ันแน่นะ
“ว่าไแบฮยอน นายอยาลอูป่ะ" ริสหันมาถามแบฮยอน
“ลอู็ีนะ เป็นประสบาร์ีๆ" เลย์่วยพูเสริมอีเสีย
“อ่า~ ผม็อยานะรับ แ่ผมไม่ใ่นายแบบให้ไปอยู่หน้าล้อแบบนี้ลัวะทำออมาไ้ไม่ีน่ะรับ"
“ลืมบอไปว่ามีไออลหินนึ้วยนะ แทยอนเอ็ไม่ใ่นาแบบมืออาีพ็..
“แทยอนเหรอ! O_O” แบฮยอนพูัริสอย่าใับื่อไออลสาวที่เาไ้ยิน
“อื้อ แทยอน ทำไมเหรอ" ริสพูย้ำและถาม้วยวามสสัย
“ั้นผมะลอูรับ (>_<)”
“อะไรันแบฮยอน ทำไมล่ายๆแบบนี้เพราะแทยอนน่ะเหรอ ( -*-)” านยอลหันมาถาม้วยน้ำเสียไม่พอในัพลามวิ้ว
“็แล้วทำไมล่ะ (*^*)”
“เป็นอันว่าลนะ เี๋ยวันบอเพื่อนละันว่าเาหานายแบบไ้ละ ะไ้ไม่้อวิ่ไปมา เห็นแล้วปวหัวแทน" ริสพูพลาหยิบโทรศัพท์ึ้นมาส่้อวามบอเพื่อนเา
“ะพยายามเ็มที่รับ v(>_
“ให้มันน้อยๆหน่อย ( -_-)” นี่เป็นรั้แรที่านยอลไม่อบท่าทาน่ารัและยิ้มแบบนั้นอแบฮยอน ็เพราะว่าเายิ้มเพราะนอื่นน่ะสิ
“นี่ันไม่ไ้ิไปเอใ่มั้ยว่าานยอลทำัวหวแบฮยอน" เลย์ถามึ้นและนั่นทำให้แบฮยอน้อรีบว้าแ้วมาื่ม ส่วนานยอล็เาหัวพร้อมยิ้มน้อยยิ้มให่
“เพราะเราเป็นเพื่อนร่วมบ้านันไรับ แฮะๆ ^_^;” แบฮยอนรีบพูพลายิ้มแห้ๆหลัาเห็นว่าานยอลไม่ยอมทำอะไรนอายิ้มอย่าเียว นี่เาอยาะให้นอื่นเ้าใแบบนั้นใ่มั้ยนะ แ่ถึานยอละเอาแ่ยิ้ม...ในใแบฮยอนเอ็รู้สึีับท่าทาแบบนี้ และอนนี้เอ ในใแบฮยอน็ำลัยิ้มอยู่..
ในระหว่าที่านยอลับรถลับนใล้ถึบ้าน นบนรถทั้สอ่ามอเห็นผู้หิหุ่นีผมสั้นนหนึ่นั่อยู่หน้าบ้านอพวเาพร้อมับระเป๋าใบโ
“ผู้หินนั้นเป็นใร ทำไมถึนั่อยู่หน้าบ้านนายล่ะ" แบฮยอนถามึ้นะที่ะเ้อไปูผู้หินนั้นผ่านระหน้ารถ
“บอแล้วไว่าบ้านอเรา แ่ว่า..นั่นใรันนะ" านยอลเอ็สสัยอยู่ไม่น้อย
“นายไม่ไ้ไปทำผู้หิที่ไหนท้อนเา้อหอบ้าวอมาแบบนี้ใ่มั้ย" แบฮยอนแอบัเมื่อนึถึเหุาร์ที่าร่ามาหาานยอลที่บ้าน ถึานยอละยืนยันว่าพวเาไม่ไ้เป็นอะไรัน แ่พอนึถึทีไร็ห้ามใไม่ให้โมโหไม่ไ้ทุที
“อ๊า!! O[]O ายแล้ว!!” านยอลอุทานหลัารถับเลื่อนเ้ามาถึหน้าบ้าน เาลารถและรีบวิ่ไปหาผู้หินนั้นอย่ารวเร็ว ทำให้นัวเล็ที่ยันั่อยู่บนรถอสสัยไม่ไ้
านยอลอผู้หินนั้นแน่นนนโนอ้อีแนานยอลแรๆเพื่อให้เาปล่อย แบฮยอนเห็นหน้าผู้หินนั้น็รู้สึุ้นาเหมือนเยเห็นที่ไหนมา่อน แ่ไม่ว่าะเป็นใร...เาือนที่านยอลอ้วยท่าทาีใมาเลย (._.)
แบฮยอนลารถเพื่อไปเปิประูให้านยอลับรถเ้าไปอในบ้าน ผู้หิัวสูที่แบฮยอนุ้นหน้าลาระเป๋าใบให่เ้าบ้าน แบฮยอนเลยรีบถลาเ้าไปยระเป๋าที่เหลือ
“อบในะ้ะ ^_^ ันไม่ยัรู้ว่าแมีเพื่อนอยู่้วยนะานยอล"
“เา็เพิ่มาอยู่ไม่นานเอนูน่า แ่ผมอ่ะิถึนูน่าที่สุเลยอ่ะ มาอใหม่ๆ" านยอลรีบวิ่เ้าไปอแนใหม่อย่าแน่นพร้อมยัวึ้นพร้อมหมุนไปมา ูท่าทาแล้วานยอลเาะมีวามสุมา
ในนาทีนั้น แบฮยอนรู้สึใเาราวและำลัะแเป็นเสี่ยๆที่เห็นานยอลยิ้มอย่ามีวามสุเมื่อไ้เอผู้หินนนี้ แบฮยอนอยาะเินออไปารนั้นริๆ เาไม่อยาเห็นภาพแบบนี้เลย
“ปล่อยเลยๆๆ โทรไป็ไม่ิ้อให้มานั่รอหลายั่วโมแบบี ันล่ะอยาะเอามีมาปาอแริๆเลย" ผู้หิผมสั้นหน้าหวานพูเสียุและเหลือาู่
“็โทรศัพท์ผมแบหมนี่นา นูน่า็ไม่เห็นบอล่วหน้าเลยว่าะมา"
“มันระทันหันย่ะ"
“มานัุ่ยัน่อนฮะ" านยอลพูพลานำทาไปยัห้อรับแ แ่พอนัวสูับผู้หิผมสั้นนั่ลบนโฟา แบยอน็ยัยืนอยู่ที่เิม านยอลึ้อวัมือเรีย
“มาเร็วแบฮยอน ันอยาแนะนำให้นายรู้ั" นัวเล็แอบทำหน้าบึ้ แ่็้อยอมเินไปนั่แ่โยีเพราะไม่อย่านั้นะเป็นารเสียมารยาท่อแมา
“สวัสีอย่าเป็นทาารนะ้ะ อบใมานะที่เมื่อี้่วยยระเป๋า ^_^”
“ไม่เป็นไรรับ"
“ผู้หินนี่ื่อปาร์ยูรานะ นี่พยอนแบฮยอนฮะ" านยอลแนะนำให้ทั้สอฝ่ายรู้ััน แบฮยอน้มหัวให้ยูราเป็นารโ้ำนับทัทาย เห็นานยอลเรียว่านูน่าแสว่ายูรา้ออายุมาว่าสินะ
“ำื่อันีๆล่ะ เี๋ยวอีหน่อยะโผล่ใน่าวบ่อยๆ ฮิฮิ >_<”
“ทำไมอ่ะนูน่า ไป่ออาารรมมาเหรอ ( ' ')”
“ันะ่อเี๋ยวนี้แหละือาร่าหั่นศพแ ันะมาเป็นผู้ประาศ่าวย่ะ" ยูราพูบ็สะบับ๊อบอย่าภูมิใับอาีพใหม่อัวเอ
“ริอ่ะ!! O_O พูริิ" านยอลทำาโใราวับไม่เื่อในสิ่ที่เพิ่ไ้ยิน
“ไม่ริแล้วันะถ่อมาถึโลเหรอ านี้ไป็ฝาัว้วยแล้วันนะ ันื่นเ้นับานใหม่อันมาริๆ บาทีเราวระัปาร์ี้ลอ แ่ไว้วันอื่นนะ ัน้อทำานเ้าทุวันเลย่วนี้ T_T”
“ฝาฝาัวอะไรอ่ะ นี่อย่าบอนะว่า..”
“แิว่าันหอบระเป๋ามาเพราะเพิ่ลับมาาาร้อปปิ้แถวแมุนรึไ -_-”
“แ่บ้านผมมันเ็มแล้วนะ (._.) มีแ่สอห้อนอน ห้อนึอผมอีห้ออแบฮยอน" านยอลพูเสียเบา แบฮยอนรู้สึแย่เ้าไปอีเมื่อรู้ว่าวามสัมพันธ์อพวเาทั้สอนถึนาอยู่บ้านหลัเียวันไ้เลยั้นเหรอ..
“็ให้แบฮยอนับแนอน้วยัน ัน็นอนอีห้อไ"
“ห๊ะ!! O[]O”
“โอเเลยนูน่า" านยอลับแบฮยอนพูออมาพร้อมัน แู่เหมือนแบฮยอนะแ่อุทานมาว่า ทั้ยัทำหน้าใับำพูอยูรา
“โอเแล้วมัวทำอะไรอยู่ล่ะ ไป่วยแบฮยอนนอไปที่ห้อนายสิ เสร็แล้ว็มานอัน่อ" ยูราี้นิ้วสั่านยอลอย่าสนุสนาน
“นี่ลผมเป็นน้อายหรือี้้า =_=;”
“มีพี่สาวสวยนานี้ยัะบ่นอีเหรอ"
“ไม่เห็นะเี่ยวอะไรเลยอ่ะ =_=;”
“พี่สาวเหรอ O_O” แบฮยอนถามึ้นเมื่อไ้ยินแวบๆว่าานยอลือน้อายส่วนยูราเป็นพี่สาว
“แบฮยอนิว่าันเป็นน้อสาวล่ะสิ แหมๆ ็่วยไม่ไ้นะที่พี่หน้าเ็ ฮ่าๆๆ ^O^” ูานิสัยส่วนนี้็เป็นเรื่อยืนยันอีิ้นว่าพวเานั้นเป็นพี่น้อันริๆ ถึว่าล่ะทำไมแบฮยอนถึรู้สึุ้นหน้า ็เพราะว่ายูราับานยอลนั้นหน้าเหมือนันมาน่ะสิ
“ผมว่าอนพี่ลอ พยาบาล้อหยิบัวเ็มาผิให้แม่แน่เลย นิสัยพี่ไม่เห็นเหมือนใรในบ้านเลย =_=” านยอลพูอย่าเอือมๆ
“แ่ันว่าไม่ผิหรอ เพราะนายับยูรานูนาหน้าเหมือนันเลยอ่ะ" แบฮยอนพูพลามอหน้ายูราับานยอลสลับไปมา
“ใรๆ็พูี้ัน แ่ันไม่เอ๋อเหมือนน้อายันหรอนะแบฮยอน ฮ่าๆๆๆ"
“ผม็ไม่ไ้หลัวเอแบบนูนา :P”
“ไปนอไ้แล้ว นี่ันะไ้นอนี่โมเนี่ย พรุ่นี้้อไปสถานีแ่เ้า้วยนะ นาย้อื่นไปส่ัน้วยนะานยอล"
“แล้วรถพี่อ่ะ"
“อยู่ปูาน ้อให้พี่ลับไปเอาแล้ว่อยับไปมั้ยฮะ =_= ไปๆๆ นอ" ยูราพูบ็ปัมือไล่านยอลให้ยระเป๋าึ้นั้นบน
แบฮยอนัารเ็บอใส่ระเป๋าอย่ารวเร็ว เพราะ้าวอเานั้นไม่ไ้มามายนั านั้นานยอล็มา่วยยระเป๋าเ้าไปห้อเา ยูราบอรารีสวัสิ์ทันทีที่านยอลยระเป๋าใบสุท้ายเ้าไปถึห้อเิมอแบฮยอนึ่อนนี้ลายเป็นห้ออพี่สาวเาไปแล้ว
“นายว่าพี่สาวนายะมาอยู่นานมั้ย" แบฮยอนถามึ้นะที่เาำลัเอาเสื้อผ้าและ้าวอออาระเป๋า
“พี่ันเปลี่ยนานแบบนี้ ็ยาวแหละันว่านะ"
“แบบนี้...”
“แบบนี้นาย็้อนอนับันทุวัน ^_^” านยอลพู่อาำพูอแบฮยอน้วยน้ำเสียร่าเริ
“นะ...นายะอาบน้ำ่อนมั้ย (-////-)”
“นายอาบ่อนแล้วัน" านยอลพูบ็วิพื้น เามัะวิพื้น่อนอาบน้ำวันละหลาบสิบทีเพื่อให้หุ่นเานั้นูีอยู่เสมอ
“นายอาบ่อน็ไ้นะ" แบฮยอนถามเพราะเาเอ็ยัมีออีนิหน่อยที่้อั
“อาบพร้อมันเป็นไ"
“ันไปอาบน้ำ่อนนะ" แบฮยอนอบทันทีและรีบว้าผ้าเ็ัวและุนอนเ้าไปในห้ออาบน้ำ
ทำให้านยอลถึับ้อหยุวิพื้นแล้วหัวเราะเบาๆให้ับท่าทาแบบนั้นอแบฮยอน ส่วนแบฮยอนที่อยู่ในห้อน้ำ็ยัยืนรวบรวมสิ่อนอาบน้ำ นัวเล็ิหนัว่าะผ่านพ้นแ่ละืนไปไ้อย่าไร เาะแ่นอนันไ้โยไม่ิอะไรไ้ริๆน่ะเหรอ...
หลัาแบฮยอนอาบน้ำเสร็านยอล็อาบ่อ และเมื่อานยอลออาห้อน้ำพร้อมับผ้าเ็ัวที่ปิแ่ท่อนล่า นั่นทำให้แบฮยอนรู้สึใวาบๆเล็น้อยเมื่อเห็นหน้าท้อที่มีล้ามเล็น้อยบวับไหล่ว้าที่มีหยน้ำไหลย้อยมาาเส้นผม แบฮยอนอิไม่ไ้เลยว่าถ้าแฟนลับานยอลเห็นานยอลในสภาพแบบนี้้อสลบันัี่ทีัน เพราะอนนี้เาเอ็วนะสลบายาเียละ
“นายรีบใส่เสื้อผ้าะสิ เี๋ยว็เป็นหวัหรอ" แบฮยอนบอานยอล เมื่อไม่สามารถเห็นานยอลเินอวหุ่นเปลือยท่อนบนไปมาไ้อี่อไป T^T
“ั้นหันไป่อน ันอใส่เสื้อผ้าแปบนึ" านยอลพูบแบฮยอน็ยอมหันไปอีทาแ่โยี
“อื้อ ( ' ')”
“เสร็แล้ว" านยอลพูึ้นหลัาที่เาเพิ่บอให้หันไปไม่ถึสิบวินาที แบฮยอนไ้ยินันั้นเลยหันลับไปทิศทาเิม
ฟู้ววววว~(เสียหน้าไหม้อแบฮยอน)
แบฮยอนหน้าร้อนึ้นมาทันทีเมื่อหันลับมาเห็นภาพรหน้า รอยาลาเปาน้อยอานยอลที่โผล่ให้เห็นเพียรูปร่าแ่ถูผืนผ้าาเในปิเนื้อเอาไว้ ไหนานยอลบอว่าเสร็แล้วไ ทำไมพอหันไปถึเาใส่แ่าเใแถมหัน้นมาให้แบบนี้ >_< (หรือะให้หัน้านหน้าแทนะแบ =.,=)
“ไหนบอว่าเสร็แล้วไ ทำไม้อให้ันเห็นนายในสภาพนี้้วย T/////T” านยอลหันมอแบฮยอนที่ำลัโวยวายเพราะเห็น้นอนัวสู านยอลึหยิบาเใส่และใส่เสื้อาม
“็ันใส่าเในเสร็แล้วไ" านยอลพู้วยน้ำเสียปิราวับว่ามันเป็นเรื่อธรรมามา
“แ่มันึ่โป๊เลยนะแบบนั้น นายไม่อายบ้ารึไ"
“ทำไม้ออายับนาย้วยอ่ะ ันยัเยเห็นนายโป๊เลย (' ' )”
ฟู้วววววว~ หน้าแบฮยอนร้อนนไหม้อีรั้เพราะวามอาย (T///////T)
“นายอย่าพูถึเรื่อนั้นไ้มั้ย"
“แ่ะว่าไปมันไม่ยุิธรรมเลยนะ นาย้อเห็นันโป๊สิเราถึะเ๊าัน" านยอลพูพลาทำท่าะแะระุมพร้อมับยิ้มอย่าเ้าเล่ห์ที่มุมปา
“หยุวามิประหลาๆอนายเี๋ยวนี้"
“็ันอยาพิสูน์ให้เห็นวามยุิธรรมนี่นา"
“วามยุิธรรมไม่มีอยู่ริบนโลใบนี้ นายไม่้อพิสูน์หรอ มานอนไ้แล้ว" พูบแบฮยอน็ึผ้าห่มมาา านยอลรีบวิ่ระโึ้นเียานั้น็ุัวในผ้าห่มผืนเียวับแบฮยอน
“อุ่นั" นัวสูพูะเยิบัวเ้าใล้านยอล
“นายะเบียันเียอยู่แล้วนะานยอล! เอาหมอน้าที่อยู่หลันายมาให้หน่อย"
“อันนี้เหรอ" านยอลพูะับหมอน้าที่ว่าูึ้นเล็น้อย
“อื้อใ่ เอามาให้ัน"
“นายะเอาไปทำไม นายอยาอมันเหรอ ( ' ')”
“ใ่แล้ว เอามาให้ันสิ -_-;”
“นายอยาอมันมาว่าหรืออยาอันมาว่า"
“ะ..วามริแล้วันะเอามันมาั้นแบ่เระหว่าฝั่อนายและฝั่อัน" แบฮยอนเปลี่ยนประเ็นหลัาานยอลทำให้เรื่ออหมอน้าลายเป็นเรื่อที่เาเินไ้
“ทำไม้อทำั้นอ่ะ"
“็ันลัวนายมาเบียันน่ะสิ"
“นายิว่าแ่หมอน้าอันเียวะห้ามอะไรันไ้ั้นเหรอ ิเป็นเ็ๆไปไ้ นายูละรมาเินไปแล้วนะ ฮ่าๆๆ" แบฮยอนเผลอโอาสที่านยอลหัวเราะแย่หมอน้าามือเามา านั้น็วาั่นระหว่าเาับานยอล
“ห้ามเบียเ้ามานะ ไม่ั้นนายเบียันเียแน่ๆ"
“นายลัวเียเหรอ"
“็ลัว...” แ่ลัวนายมาว่านะานยอล แบฮยอนแอบิเบาๆในใ
ในะที่แบฮยอนำลัะล้มัวลนอน เา็้อลับมานั่ท่าเิมอีรั้เมื่อานยอลหยิบหมอน้าไป แ่ไม่ไ้หยิบไปเปล่า านยอลโยนมันไปไลนมันลิ้ไปเือบะถึหน้าประู
“านยอล!!”
หมับบบ~
สิ้นเสียเรียอแบฮยอน านยอล็ระาแนแบฮยอนให้เาล้มลนอน้าๆ านั้นนัวสู็ใ้แนและารััวแบฮยอนไว้ราวับำลัอหมอน้าอยู่
“หมอน้าอันนี้นุ่มั" านยอลพูึ้นหลัอหมอน้าแบฮยอนไ้สำเร็
“ันอึอันะานยอล ปล่อยไ้แล้ว ันไม่มีแระมาสู้ับนายแล้วนะ ันเหนื่อยแล้ว" แบฮยอนหยุิ้นเพราะหมแร ถึแม้เาะื่มไปไม่มาแ่็ทำให้มึนๆนิหน่อยอยู่เหมือนัน ะให้มา่อสรามับใรอนนี้็ไม่ไหวหรอนะ
านยอลเมื่อเห็นแบฮยอนหยุิ้นแล้วเา็ลายอให้หลวมๆเพื่อให้นัวเล็นอนไ้สบายๆโยมีเาออยู่
“แบบนี้นาย็ไม่้อลัวเียไ"
“แ่..”
“อุ่น้วย นายี้หนาวนิ"
“าน..”
“ฝันีนะแบฮยอน" พูบานยอล็หลับาลพร้อมับรอยยิ้มโยที่เายัอแบฮยอนราวับเป็นหมอนอ
นที่ลายเป็นหมอนออย่าแบฮยอนถอนหายใเบาๆอย่ายอมแพ้ รอยยิ้มเล็ๆปราบนใบหน้าอแบฮยอนในะที่เามอหน้าานยอลที่ำลัหลับในระยะใล้ิใล้มาๆนมูแทบะแะันผ่านแสสีส้มอ่อนๆาโมไฟ
“ฝันีานยอล..” แบฮยอนพูเสียเบาานั้น็หลับาลาม
ทั้สอหลุเ้าไปในห้วภวั์นิทราโยที่ลมหายใร้อนๆอสอน่ารรินใบหน้าอันและันสลับันไปมาอย่าแผ่วเบา
เอาาุ๊ิ๊น่ารัๆมาส่เ้านอนันนะะ
หวัว่าทุนะฝันหวานนนนแบบานแบนะ >___<
xoxoxoxoxoxoxoxoxoxoxoxoxoxoxoxoxoxoxo
พรุ่นี้ะมาอัพอน่อไปให้อีนะะ หวัว่าะิามัน่อ้วยน้าาา
อบุที่เ้ามาอ่านันนะะ มีอะไริมเม้นบอไ้นะะ เม้นให้ำลัใเ้า้วยน้า เยิฟๆ ^3^
มีนเาถู้วยอ่ะว่าเป็นพี่สาวานยอลนั่นเอ
นเียนไม่มีแนวทาทำมาหาินอี่อไปนอ่านเ่แบบนี้ T0T 55555
พรุ่นี้มาอัพ่อาน่ารัๆบนเียอานแบน้าา >___< แอร๊ยยยยย
ใรยัอ่านอยู่เม้นให้ำลัใเ้า้วยนะ
อบุที่เ้ามาอ่านันนะะ รันอ่านนนนน าราแฮ >3<
xoxoxoxoxoxoxoxoxoxoxoxo
รู้สึนอ่านะหหาย T^T ใรยัอ่านอยู่อย่าลืมเม้นบอเ้า้วยน้า~
อยารู้ว่าทุนรู้สึยัไับเรื่อนี้ ยัไ็่วยโหว/รีวิว็ไ้นะะ
แ่ไม่ว่ายัไอยาอบุทุนที่เ้ามาอ่านมาๆเลยอ่ะ >3< ารัเฮ~
พอมีนอื่นมายุ่ับหนูแบนิหน่อย
านยอลไม่ยอมอยู่เยเลย แหมมม~ หวะนานี้ >////<
ับัแล้วปล้ำลายเป็นเรื่อทาสรัทรนเลยมั้ยะหยอย
ไม่รู้ว่าทุนเปิเทอมันรึยั นเียนใล้เปิแล้ว T^T
ยัไว่าๆ็แวะเ้ามาอ่านมาิามัน้วยนะะ
อย่าลืมเม้นให้ำลัในเียน้วยนะะ >3< รันอ่านทุนนน~ (b^3^)b
ความคิดเห็น