คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Beloved Mate :: ChanBaek :: Chapter 3 (100%)
“็สอนนั้นนอนเียันไปแล้วนี่นา นายะให้ันไปนอนที่ไหนล่ะ โฟา้าล่าั้นเหรอ T^T”
“ะ...ันยัไม่ไ้ว่าอะไรัหน่อย" แบฮยอนบอเมื่อเห็นานยอลทำหน้าเหมือนเ็ำลัะร้อไห้
“็เห็นในใ ทำาโเลยอ่ะ แบบนี้ O[]O” ว่าแล้วานยอล็แล้ทำาโเท่าไ่ห่าน นั่นยิ่ทำให้เาูเหมือนเ็มาริๆ
“ันไม่ไ้ทำแบบนั้นเหอะอร้อ แ่นาย้อไปอาบน้ำนะ"
“ไหนว่าไม่ใ่เรื่ออนายแ่เป็นเรื่ออันไ" านยอลยอย้อน
“็ันไม่รู้นิว่านายะมานอนับัน"
“ั้นอาบน้ำ้วยันไ้มั้ยอ่ะ ึแล้วันลัวผี T0T”
“นี่นายอายุห้าวบรึไ" แบฮยอนพูพลาผลัไหล่านยอล านั้นเา็เินลับไปยัห้ออเาโยมีานยอลเินาม
“นายอาบ่อนเลย" านยอลบอแบฮยอนเมื่อมาถึที่ห้อ
“อาบ่อนอะไรล่ะ นาย็ไปอาบน้ำที่ห้อนายสิ ทำไม้อมารอัน้วยล่ะ -0-”
“อ่า~ ริ้วยสิ ฮ่าๆๆๆ ^O^”
“เห้อ นายนี่นะ" แบฮยอนถอนหายใับท่าทีอานยอลที่เอาแ่หัวเราะเหมือนเ็ๆ
“ัน็แ่รู้สึไม่อยาออไปาห้อนี้ แ่นาย็เอาแ่ไล่ัน -^-”
“ันแ่บอให้นายไปอาบน้ำที่ห้อนาย ยัไะเี๋ยวนาย็ไ้มาห้อนี้อยู่ี นี่บ้านนายนิะมาเมื่อไหร่็ไ้"
“ริอ่ะ O[]O!! มาเมื่อไหร่็ไ้เลยเหรอ" านยอลาโเป็นประาย และนั่น็ทำให้แบฮยอนรู้สึว่าัวเอพูอะไรที่เลือบแลออไปนานยอลอาเ้าใผิ
“ะ..็ถ้านายอบห้อนี้ทำไมนายไม่อยู่ห้อนี้่อนที่ันะมาล่ะ"
“็่อนนายมาห้อนี้มันไม่ไ้น่าอยู่นี่นา..” านยอลพูบ็ยัไหล่ที ราวับว่าสิ่ที่เาพูออมาเป็นเรื่อธรรมามา โยที่ไม่รู้เลยว่าำลัทำให้หัวใใรบานนั้นสั่นลอนอยู่
“ปะ..ไปอาบน้ำไ้แล้ว อีไม่ี่ั่วโม็เ้าแล้วนะ" แบฮยอนพูพลาปัมือไล่านยอลเหมือนแม่้าายหมูไล่แมลวันที่ลา
“ันะรีบอาบนะ ^_^” นัวสูพูบ็หายแวบออไปาห้อทันที
แบฮยอนเ้าไปอาบน้ำหลัาที่านยอลเอ็แยไปอาบน้ำที่ห้ออเา ในระหว่าอาบน้ำแบฮยอนเอาแ่รุ่นิเี่ยวับานยอลว่าืนนี้เาะยอมหลับ่ายๆมั้ย หรือะแล้เาไปถึสว่าันนะ ในใ็รู้สึีอย่าบอไม่ถู แ่อีในึ็รู้สึลัวและัวลว่าที่านยอลทำแบบนี้..เาิยัไันแน่นะ หรือแ่เพราะอบแล้เยๆ แบฮยอนสะบัหัวเพื่อให้วามิเหล่านี้ออาหัว แ่ไม่ว่ายัไเรื่ออานยอล็ยัวนเวียนอยู่ในหัวเาเสมอ
เมื่อแบฮยอนเปิประูออาห้อน้ำ เา็เอานยอลที่สวมเสื้อยืาเายาวนั่เ็ผมอยู่บนเียเา านยอลเมื่อไ้ยินเสียประูห้อน้ำเปิออ็หันไปทานัวเล็ที่ำลัเินออมาพร้อมับผ้าที่พาอยู่บนหัว
“นายทำไมอาบ้า" นัวสูลุึ้นเินเ้าหาแบฮยอนที่ำลัหยิบผ้ามาเ็ผม
“นายทำไมไม่ถามัวเอว่านายอาบเร็วเินไปรึเปล่า สะอารึเปล่า็ไม่รู้" แบฮยอนพูแว านยอลไ้ยินึ้มมัวเอฝุๆ
“อ่า~ หอมนะ นายมูสิ" านยอลพูพร้อมับยื่นัวเาเ้าหาแบฮยอนเพื่อให้แบฮยอนมัวเาเป็นารพิสูน์ว่าเาอาบน้ำสะอาริๆ
“อะ..อืม หอม" แบฮยอนอบหลัายืนหน้าเ้าไปมาระยะไลๆราวับลัวว่าานยอละะรุบเาิน
เมื่อไ้ยินนัวเล็อบานยอล็ยื่นมูเ้าไปมัวแบฮยอนบ้า แ่เาไม่ไ้มในระยะไลแบบที่แบฮยอนทำ านยอลมาออแบฮยอนโยที่มูเาห่าาอแบฮยอนไม่ถึสอเน
“อ่า~ นายหอมว่าอีนะันว่า ^_^” านยอลพูพลาเ็ผมเบาๆ
“(-//////-)” ส่วนแบฮยอน็ไ้แ่ะัอยู่ในอิริยาบถเิมโยไม่ยับเลย เพราะอนที่านยอลยื่นหน้าเ้ามาใล้เานั้น วินาทีนั้นเารู้สึัวเอแ็เป็นหิน โยเพาะลมหายใอุ่นๆอานยอลที่ร้นอเา ทำให้เาใเ้นนแทบระเบิออมา
“นายร้อนเหรอ หน้าแเียว แ่ันว่าห้อนายหนาวมานะ ็ยัไม่ไ้ไปื้อฮีเอร์เลยนี่นา พรุ่นี้ไปื้อ้วยันนะ"
“อะ..อื้ม (-//////-)”
“ันว่านาย้อไม่สบายแน่เลย..” านยอลพูพร้อมับหยิบผ้าที่พาอยู่บนหัวแบฮยอนมาเ็ผมให้เาเบาๆ แบฮยอนยื่นมือเพื่อแย่ผ้าืนแ่านยอล็ไม่ยอมปล่อย และเา็ยัเ็ผมให้แบฮยอนอย่าเบามือ
“ันทำเอ็ไ้"
“ันอยาทำให้.. แ่ันิว่าเ็แบบนี้ว่าะแห้็อีนานเลย" พูบานยอล็เินออาห้อ ไม่นานเา็ลับมาพร้อมับไร์เป่าผมที่อยู่ในมือ านยอลนำไร์เป่าผมไปเสียบปลั๊านั้น็วัมือเรียแบฮยอนให้ไปหาเา แบฮยอน็เินไปรหน้าระอย่า่ายาย
ระหว่าที่านยอลไร์ผมให้แบฮยอน แบฮยอนพยายาม้มหน้าหนีระเพราะไม่อยาให้ระสะท้อนเาอเาให้านยอลเห็นว่าเาไม่สามารถหุบยิ้มน้อยๆที่ปราอยู่บนหน้าเาไ้เลย
“อ่ะ นายไร์ให้ันมั่สิ" หลัาานยอลไร์ผมให้แบฮยอนเสร็ เา็ยื่นไร์เป่าผมไปให้แบฮยอนให้ไร์ให้เาบ้า
“นายัวสูอ่ะ ันไร์ให้ไม่ถนัเลย" พอเริ่มไร์แบฮยอน็้อเย่เท้าเพื่อให้ไร์ผมานยอลไ้ทั้วถึ แ่เพราะานยอลนั้นสูว่าเา มันเลยเป็นเรื่อยาและลำบาแถมยัเมื่อยแนอี่าหา
“ั้นันย่อให้็ไ้" ว่าแล้วนัวสู็ย่อเ่าล
“นายไม่ิว่าไร์เอมันะสะวว่าเหรอ"
“็ันอยาให้นายทำให้นี่นา ทีันยัทำให้นายเลยนะ"
“แ่นั่นันไม่ไ้อัหน่อย"
“ั้นันอร้อ (*_*)” แบฮยอนรู้สึอยาอยาับานยอลมายี้ริๆ เาพนันไ้เลยว่าถ้านอื่นไ้มาเห็นสายาแบบนี้อานยอลรับรอว่า้อใอ่อนทุราย แ่อีในึ็ไม่อยาให้ใรนอื่นไ้เห็นสายาอ้อนแบบนี้อานยอล เาอยาเป็นนเียวที่านยอลทำแบบนี้ให้...เห้อ นี่เา้อบ้าไปแล้วแน่ๆเลย รู้สึอาาระหนัึ้นทุวัน
“ั้น็ย่อแบบนี้อย่าเพิ่ลุนะ ะริวินาันไม่รู้้วย" พูบแบฮยอน็ไร์ผมให้านยอลนแห้สนิท
หลัาผมทั้สอนแห้สนิทแล้ว แบฮยอน็แบ่ผ้าห่มให้านยอลหนึ่ผืน ปิเาะห่มสอผืนเลยเพราะห้อนี่หนาว แ่พอห่มผ้าห่มแ่ผืนเียว แบฮยอน็รู้สึว่าเานอนไม่ไ้เพราะว่าปิแล้วแบฮยอนะเป็นนี้หนาว เาเลยไ้แ่ัวอนานยอลที่นอนอยู่้าๆสัเเห็นว่านัวเล็ำลันอนัวสั่น ึึเอาผ้าห่มอัวเอและแบฮยอนประบัน านั้น็ห่มให้แบฮยอนและ็เอาัวเอเยิบเ้าไปในผ้าห่ม
“แบบนี้อุ่นว่านะ ันเห็นนายัวสั่นเลย" านยอลนอนหันหน้าไปทาแบฮยอน แ่แบฮยอนนอนหันหลัให้เาอยู่ เพราะเารู้ใัวเอีว่าถ้านอนหันหน้าเ้าหาานยอล เาอาะนอนไม่หลับเลยทั้ืน
“ันี้หนาวน่ะ" แบฮยอนอบในะที่ัวเอยัหันหลัอยู่ านยอลึไ้แ่้อมอแผ่นหลับาๆอนที่ำลัหัวอยู่ในผ้าห่ม านยอลเยิบเ้าไปใล้นหน้าอแทบิับแผ่นหลัแบฮยอน นที่นอนหันหลัอยู่รู้สึไ้ถึไออุ่นที่ใล้เ้ามา แ่็ยัไม่มีปิริยาใๆนระทั่นัวสูเอาหน้ามาหลั
“แบบนี้อุ่นว่าเนอะ" านยอลพูพร้อมเอาหน้าัวเอุแผ่นหลัแบฮยอนเหมือนลูแมว
“ันนอนแล้วนะ" แบฮยอนพูึ้นเพราะเารู้ประหม่าับสถานาร์นี้เหลือเิน เลยเลือที่ะทำเป็นหลับไปะ านยอละไ้ไม่พูหรือทำอะไรให้เาใสั่นไ้แบบนี้อี
“อ่า~ นายนอนหลับเหรอ" านยอลถาม
“...”
“ทำไมันถึรู้สึนอนไม่หลับเลยนะ" านยอลพูพลาเอามือวาบนหลัแบฮยอนเบาๆ และนั่น็ทำให้แบฮยอน้อเปลี่ยนท่านอนหันหน้าเ้าหาเาแทน เพราะานยอลทำแบบนั้นแบฮยอนรู้สึนลุอย่าบอไม่ถู และถ้ายัปล่อยให้เป็นแบบนั้น่อไป านยอล้อวนหลัเาทั้ืนแน่เลย
“นอนันเถอะนะ" แบฮยอนพูเสีย่อยหลัาหันหน้าเ้าานยอล นัวสูปรับำแหน่หมอนให้รับหน้าแบฮยอนพอี านั้นานยอล็นอน้อาแบฮยอนและรอยยิ้ม็่อยๆปราึ้น แบฮยอนเห็นอย่านั้นเลยรีบหลับาลทันที
“ฝันีนะแบฮยอน"
“อื้อ..ฝันีนะ"
“ันว่าันฝันีอยู่แล้วล่ะืนนี้..” พูบานยอล็หลับาลาม แ่ำพูอเา็ทำให้แบฮยอนนอนไม่หลับระวนระวายใ แบฮยอนนึอยาีานยอลแรๆที่อบพูแล้เาแบบนี้บ่อยๆ นี่เาไม่รู้ัวเลยรึไนะว่าัวเอมีอิทธิพล่อวามรู้สึแบฮยอนมานาไหน ิว่านัวเล็็น้อยใ แ่ในืนนี้สิ่ที่แบฮยอน้อทำือพยายาม่มาลนอนให้หลับให้ไ้ ถึแม้ว่าสิเาะระเิระเิเพราะำพูและารระทำอานยอล็เถอะ
แสแอ่อนๆลอส่อผ่านทาหน้า่าเป็นสัาอารเริ่ม้นเ้าวันใหม่ านยอล่อยระพรือาเพื่อ่อยๆปรับสายาให้เ้าับแส เาหันไปมอนัวเล็้าๆที่ยัหลับปุ๋ยและัวุานยอลเหมือนลูหมาหาไออุ่น านยอลยิ้มให้ับภาพนั้น แบฮยอนูราวับเ็น้อย นั่นยิ่ทำให้านยอลนึอยาหยิแ้มาวๆอเาให้ื่นึ้นมาทำหน้าบุ้ยใส่ น่าแปลที่านยอลไ้แ่นอนูแบฮยอนหลับโยไม่อยาลุไปไหนเลย แม้ระทั่แบฮยอนเริ่มยับัวมายี้า านยอล็ยัมอแบฮยอนอยู่อย่านั้น
“อะ..อรุสวัสิ์" แบฮยอนเอ่ยทัทาย เาแปลใเมื่อเาลืมามาแล้วพบว่าัวเอำลันอนุอยู่ในออานยอล แ่ที่ทำให้เาแปลใมาึ้นไปอี็ือสายาอานยอลที่้อมาทาเา นี่แสว่าานยอลื่น่อนแ่ไม่ลุไปไหน..ลับเอาแ่้อเานอนั้นเหรอ..
“นายะนอน่ออีหน่อย็ไ้นะ วันนี้วันเสาร์ไม่้อไปทำานหรอใ่มั้ย"
“นายื่นแล้วทำไมไม่ปลุันล่ะ =^=” แบฮยอนบ่นเสียัวเีย เายี้าเพื่อปรับสายาให้เ้าับแส านั้น็ยี้ผมัวเอแล้วหาวฟอให่ (โอ้ยยยน่ารัอ่ะ >_<)
“็ันเห็นนายหลับสบายเลย เหมือนลูหมาเลยอ่ะ (' ' )”
“ื่นมานาย็ว่าันเป็นหมาเลยเหรอานยอล -0-” แบฮยอนส่สายาอาาไปให้านยอลที่หาเรื่อเาแ่เ้า
“็นายัวนอนสั่นุอันอ่ะ ัวันอุ่นล่ะสิท่า ^O^”
“นะ..นั่นมัน ไม่ไ้ั้ใะหน่อย ็ันหนาวอ่ะ ันี้หนาวอ่ะันบอแล้วไ -0-” แบฮยอนพูิัและแ้มเา็่อยๆแระเรื่อนิๆเพราะวามเินอายเมื่อนึถึภาพเานอนุอานยอลอย่าใล้ิแบบนั้น..>////<
“อ่า~ นายเหมือนลูหมาริๆนะแบฮยอน ฮ่าๆๆ"
“านยอล!! -^-”
“แ่ลูหมาน่ารัีนะ ันอบ ^_^”
“(=//////=)”
“เี๋ยวออไปื้ออัน ไปื้อฮีเอร์้วย แล้ว็แวะื้ออินมาให้เลย์ับไ้วย เพราะพวเาสอนว่าะื่น็เย็นเลยล่ะ เมื่อืนเมาะนานั้น" านยอลพูบ็ลุาเียและเินไปที่ห้อเา ทิ้ให้แบฮยอน้อนั่หน้าแอยู่บนเียับำพูอเาเมื่อี้นี้
านยอล็แ่บอว่าลูหมาน่ารั เาอบลูหมา..็แ่นั้นเอ ทำไมแบฮยอนเอ้อรู้สึใเ้นนานั้นน่ะ านยอลอาะบอว่าแบฮยอนเหมือนลูหมา แ่ไม่ไ้บอะหน่อยว่าลูหมาแบฮยอนนั้นน่ารั เาไม่ไ้บอะหน่อยว่าอบลูหมาที่ื่อแบฮยอน โอ้ยยยย >_< ทำไมถึมาทำให้ในใปั่นป่วนั้แ่เ้าเลยนะ
แบฮยอนทิ้วามสสัยไว้เพียเท่านั้น านั้น็ลุาเียเพื่อไปอาบน้ำแ่ัว
“ันว่าเราน่าะื้ออไปุนไว้ในู้เย็นีมั้ย เผื่ออนเย็นะไ้ทำินัน นายไม่เบื่อับ้าวนอบ้านเหรอ" แบฮยอนถามะที่เาและานยอลำลัผ่านุปเปอร์มาร์เ็หลัาไปื้อฮีเอร์มาแล้วเรียบร้อย
“ันทำไม่เป็นหรอนะ นายทำเป็นเหรอ"
“ถ้าอิน่ายๆ็พอทำไ้นะ"
“ั้นไปื้อัน" านยอลพูบ็เลี้ยวรถเ้าอ
“นายรออยู่บนรถ็ไ้นะ" แบฮยอนพูึ้นในะที่านยอลำลัะเปิประูรถ
“ันอยาไป้วย ทำไมเหรอ นายไม่อยาให้ันไป้วยเหรอ"
“เปล่านะ แ่เวลาเินับนายแล้วมีแ่นมออ่ะ ันรู้สึประหม่านะแบบนั้น" แบฮยอนนึถึอนที่ไปื้อฮีเอร์ับานยอลเมื่อี้นี้ เาทำัวไม่ถูเพราะมีนอยแอบมอลอเวลา แ่านยอลลับทำัวปิไม่เห็นว่าเป็นเรื่อแปล ็แหล่ะสิ...เาเป็นนายแบบนี่นา ินับารถูนมอแบบนี้
“นอื่นไม่ไ้มอมาแล้วิร้ายับเราะหน่อย ถ้าันไม่ไปใระ่วยนายถืออัน" พูบานยอล็เปิประูรถแล้วลารถไป แบฮยอนถอนหายใ่อนะลารถาม
ระหว่าเินในุปเปอร์มาร์เ็ านยอลเอาแ่เินามหลัมอแบฮยอนที่หยิบนู่นหยิบนี่เหมือนแม่บ้านมา่ายลา เห็นแล้วเา็แอบยิ้มไม่ไ้ับท่าทาอแบฮยอน เมื่อแบฮยอนรู้ัวว่าำลัมีน้อเาอยู่ เา็รีบหันไปและส่สายาิานยอลที่เอาแ่ยิ้มอยู่้าหลั
“นั่นบ้านอนายไม่ใ่เหรอ นายวระื้ออะไรหน่อยสิ" แบฮยอนบอนัวสูที่เอาแ่เ็นรถเ็นามหลัเา
“ไม่ใ่บ้านอันะหน่อย นั่นบ้านอเรานะ (' ' )”
“เอ่อ..( -0-)”
“นายื้อ็เหมือนันื้อนั่นแหละ" านยอลพูพร้อมับทำาแป๋ว าลมโนั่นทำแบฮยอนยอมแพ้ในที่สุ านั้น็เินื้ออไปเรื่อยๆนไ้อรบามที่้อาร
“เี๋ยวไปแวะื้อพิ่า่อนลับบ้านนะ" แบฮยอนพูึ้นหลัาที่พวเาทั้สอึ้นรถแล้ว
“ทำไมไม่ไปนั่ินที่ร้านเลยล่ะ"
“็้อื้อลับไปให้เลย์ับไไ นายลืมสอนนั้นไปแล้วเหรอ"
“อ่า! (*0*) ริ้วยแฮะ" านยอลทำาโเมื่อนึถึายหยาบสอร่าที่นอนสลบอยู่ในบ้านเา
“ี้ลืมเหมือนนแ่เลยนะ -_-;”
“็อยู่ับนายัน็ลืมอย่าอื่นหมเลย (' ' )”
“(-0-)”
“ไปื้อพิ่าันีว่า (^_^ )”
นี่เป็นรั้ที่เท่าไหร่ไม่รู้ที่แบฮยอนใเ้นับำพูอานยอล นึแล้วเา็อยาะโรธานยอลริๆที่อบแล้เาแบบนี้ แ่พอเห็นหน้ายิ้มๆอนัวสู ็ทำให้แบฮยอนใอ่อนโรธไม่ลเลย
นี่เา้อห้ามใัวเอไม่ให้หวั่นไหว หรือวรบอานยอลให้หยุทำแบบนี้ัทีนะ..
หลัาพวเาลับมาถึบ้าน แบฮยอน็ึ้นไปปลุเลย์ับไเพราะนี่มันประมาบ่ายสามว่าแล้ว สอนที่โนปลุเินลมาาั้นบน้วยท่าทาัวเียสุๆ แ่ถึะเหลือแ่ายหยาบไร้สิ เลย์และไ็ยัินพิ่าเ้าไปนหม
“เย็นนี้อยู่ิน้าว้วยันมั้ยเลย์ฮยอ แบฮยอนะทำอาหาร้วยนะ" านยอลพูึ้นหลัาพวเาทั้หมินพิ่าหมแล้ว
“เี๋ยว้อไปเ้นับไที่ผับว่ะ ไม่ไ้อยู่ิน้วย" เลย์อบ
“านยอลระวัับ้าวที่แบฮยอนมันทำ้วยนะ เี๋ยวมันแอบใส่ยาพิษ ฮ่าๆๆๆ" ไพูแว แบฮยอนึหันไปส่สายาอำมหิให้ทีนึ แ่ผู้ายที่ื่ออิน็ไม่เยลัว
“ยาพิษไม่ลัว แ่ถ้าใส่ยาเสน่ห์เนี่ยสิ ฮ่าๆๆๆ" านยอลแว่อ
“นี่พวนายเป็นพวเียวันไปแล้วเหรอ (-_-;)” แบฮยอนหันไปทำาวาใส่านยอล่อ แ่นัวสู็ยัหัวเราะ่อ
ิ๊่อ~
“อ่า~ เป็น่าอทาร้านมาิั้ฮีเอร์แน่เลย" านยอลพูึ้นหลัาไ้ยินเสียริ่ที่ประูบ้าน
“ั้นันลับ่อนนะ เี๋ยว้อไปเอารถที่ผับอี"
“ไป้วยิเลย์ฮยอ ผม็้อไปที่ผับเหมือนัน สาบานว่าวันหลัะไม่เมาแบบเมื่อืนอี ฮ่าๆๆ"
“เี๋ยวผมไปส่นะฮยอ"
“ไม่้อหรอานยอล เี๋ยวโบแท็ี่ไป็ไ้" เลย์ปิเสธ
“ฮยอ็ิะว่าผมเป็นแท็ี่นะรับ ฮ่าๆๆ เี๋ยวันลับมานะแบฮยอน" ประโยหลัานยอลหันลับมาบอแบฮยอนที่ำลัเ็บล่อพิ่าอยู่
“อื้อ แลับีๆนะเว้ย ไว้ันะแวะไปหา" แบฮยอนพยัหน้าให้านยอล านั้น็บอลาับไที่ยืนยี้าอยู่
“เอันๆ" ไพูพร้อมโบมือลา
แบฮยอนโ้ให้เลย์เป็นารบอลา านั้นานยอล็เินออไปพร้อมับอีสอน ัพั่าาทาร้าน็เ้ามาในบ้านและแบฮยอน็นำทาไปยัห้ออเาเพื่อให้่าิั้ฮีเอร์ให้
แบฮยอนเหลียวมอนาฬิาเป็นระยะๆในะที่เาำลัทำอาหาร เาสสัยว่าทำไมานยอลถึออไปนานหลายั่วโม แ่ที่น่าสสัยมาว่านั้นือทำไมัวเาเอ้อรอ้วยนะ =_=; านยอละลับี่โม็เรื่ออเาสิ แล้วนี่ทำอาหารเผื่อที่เาแล้วโยที่ยัไม่รู้เลยว่าเาะลับมาินรึเปล่า แบฮยอนอ่า..นาย้อบ้าไปแล้วแน่ๆเลย >_<
แ่ถึอย่านั้นแบฮยอน็ยัเหม่อลอยในะที่เาำลัหั่นมะเือเทศเพื่อทำอสสปาเ็ี้
“แบฮยอน!”
“อ๊ะ!! นายเล่นอะไรเนี่ยใหมเลย" แบฮยอนทำเสียุเมื่อโนานยอลี้รเอวและทำเสียให้ใ ทำให้เาเผลอทำมีบานิ้วเา อนนี้นิ้วเาเลยุ่มไป้วยสีแสีเียวับมะเือเทศที่เาหั่นเลย
หมับ!!
ยัไม่ทันที่เลือะไ้หยลพื้น านยอล้รีบว้ามือแบฮยอนมาานั้น็ับนิ้วี้อแบฮยอนที่โนมีบาไปูเลือให้
“เอ่อ..นายไม่้อทำแบบนี้็ไ้(-0-)” แบฮยอนพูพลาพยายามะึนิ้วออมา แ่านยอล็ับไว้แน่นไม่ยอมปล่อย
แ่นี้็ทำให้แบฮยอนใเ้นไม่เป็นส่ำแล้ว แ่านยอลลับไม่ยอมหยุแ่นั้น นัวสู้อนสายาลมโึ้นประสานสายาับแบฮยอน นั่นทำให้แบฮยอนหลบสายาเาไปมอทาอื่นแทน แ่แล้วแบฮยอน็้อหันวับมามอานยอล้วยาโเพราะวามใเมื่อานยอลไม่ไ้อมนิ้วเาเปล่าๆ แ่ลิ้นเามัน...(-////////-)
“ทำไมนายไม่ระวัเลย เป็นแผลเลยเห็นมั้ย"
“(-/////////-)”
“อ่า~ แ่มือนายสวยั"
“นะ..นายลับมาไม่ใหุ้่มให้เสีย ยัมาทำันให้ใอี" แบฮยอนึมือออามือานยอลานั้น็่อว่าเาแบบะุะั
“ันไม่ไ้แอบเ้ามานะ ัน็เ้ามาแบบปิ แ่เห็นนายยืนเหม่ออยู่เลยมาทำให้ื่น แ่ไม่ิว่านายะเอามีหั่นนิ้วัวเอ (._.)”
“ใระบ้าหั่นนิ้วัวเอ นายทำันในิ"
“อโทษไ้มั้ยอ่ะ (*^*)”
“เอ่อ..(-0-)” มันมาอีแล้วท่าไม้ายทำหน้าอ้อนาแป๋วแบบนั้น นายทำแบบนี้่านไ้ริๆนะานยอล อย่าน้อย็แบฮยอนล่ะนนึ..
“เี๋ยวันไปเอายามาทำแผลให้นะ" พูบานยอล็เินไปยัห้อโถ ทิ้ให้แบฮยอนยืนหน้าแับลูมะเือเทศ
เายัำสัมผัสบนนิ้วเาไ้ แบฮยอนยัรู้สึว่านิ้วเามันยัรารึ้วยไออุ่นาริมฝีปาอานยอล แบฮยอนมอูรอยแผลบนนิ้วี้อเา นั่นยิ่ทำให้เารู้สึหน้าร้อนผ่าวเมื่อิถึสัมผัสนุ่มๆาปลายลิ้นอานยอล..
ิ๊่อ~
เสียริ่หน้าประูทำให้แบฮยอนื่นาภวั์ เาพยายามปรับสีหน้าให้เป็นปิ พยายามหุบยิ้มบาๆที่ปราอยู่บนหน้าเา แ่ไม่ว่ายัไรอยยิ้มนั่น็ยัไม่ยอมาหายไปหาในหัวเายันึถึภาพเหุาร์เมื่อี้นี้
“านยอลอยู่มั้ยะ" ภาพนที่มาเยือนลบรอยยิ้มบนใบหน้าแบฮยอนไ้อย่า่ายายทั้ๆที่เมื่อี้นี้เาพยายามทำให้มันหายไปแทบาย
ทำไมาร่าถึมาหาานยอลถึที่บ้านเลยนะ...
หยอยานเ้า่ะ มีผู้หิมาหาถึบ้าน O[]O!
ูมือหนูแบที่หยอยมว่าสวย สวยริ่ะ เิเป็นผู้หิอย่าันยัอาย (._.)
ไม่แปลที่านยอลเราอใไม่ไหว ทำไม่ีไม่ร้ายับนิ้วหนูแบ >////<
หวานันมาั้นาน อยาให้มีราม่าันบ้ารึยัะ
หยอยะไ้แบบับ แบบหยอยูบ 555555
ยัไ็ฝาิามัน่อ้วยนะะ >/<
นอน้วยันรั้แรแ่นี้ไป่อนนะ เี๋ยว่อยรวบยอ =.,= หุหุ
านยอลอบอ่อยมานะ เี๋ยวหลัๆะปล่อยแบมาอ่อย
แล้วแบบอิหยอยทนไม่ไหวับปล้ำเลยไรี้ Rate18+เลย 555555
ทำหน้าอ่อยแบบนี้ แบะไม่ทน!!! >_<
อยาบอนอ่านว่าอบุมาๆเลยที่เ้ามาอ่านแล้วเม้นท์ให้ำลัใ
ือวันนี้เพิ่ไ้เ้ามาแล้วมาูอมเม้นท์ือมีนเม้นท์ให้มาว่า 1 แล้วอ่ะปริ่มมา T___T
น้ำาะไหล ำลัใพุ่ทะลุถึ exo planet เลย แบบว่าอบุมาๆริๆ่ะ
ยัไ็ฝาิามัน่อไป้วยนะะ T^T ระิๆ
อไหว้ามๆพร้อมหนุ่มๆอบุผู้อ่านทุน่ะ TT / TT
านยอลรุแรลอนะ ทำเอาหนูแบแ้าอ่อนลอ
เี๋ยวมาูัน่อว่านอนเียเียวันแล้วานยอละแล้อะไรหนูแบอี >/////<
อบทำหนูแบลใลอ~!! >_< ปาหัวใใส่รัวๆ
เว้นบรรทัให้แล้วหวัว่าะอ่านัน่ายึ้นนะะ
หรือถ้า้อารแนะนำอะไร็บอไ้ลอนะะ
อย่าลืมเม้นท์ให้ำลัใหน่อยน้า~ อบุที่เ้ามาอ่านันนะะ
อบุนที่มาเม้นท์ให้้วยใเลยแบบมีำลัใึ้นเยอะอ่ะริๆ นี่พูเลย
ความคิดเห็น