คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Beloved Mate :: ChanBaek :: Chapter 9 (100%)
าวูวนุยเรื่อนั่นนี่มามายแ่แบฮยอนไม่มีอารม์ะฟั ในใรู้สึว่าเพลนี้มัน่าเนิ่นนานราวสามั่วโม็ยัไม่บัที แบฮยอนเริ่มะมึนหัวน้อส่ายหน้าัวเอเพื่อเรียสิืน
“ุแบฮยอนเป็นอะไรรึเปล่ารับ" าวูยับเ้าใล้ถามแบฮยอนเมื่อเห็นนรหน้าส่ายหน้าทำาปรือๆ
“ปะ..เปล่า ผม้ออัวลับบ้าน่อนนะรับ" แบฮยอนพูบ็เินสวนาวูเพื่อที่ะออไปาฟลอร์ แ่ลับโนว้าแนไว้ในระยะประิ ทำให้แบฮยอน้อหันวับมาถลึาใส่าวูอย่าไม่พอใ
“ให้ผมไปส่นะรับ ^_^” แ่ถึะอย่านั้นาวู็ยัพูอย่าสุภาพและยิ้มว้า
“ไม่เป็นไรรับ เี๋ยวผมให้เพื่อนไปส่"
“เพื่อนุแบฮยอนอยู่ไหนรับ ถ้าเพื่อนุเอ็เมาแล้วะทำยัไ ให้ผมไปส่ีว่ามั้ยรับ" าวูยัไม่ละเลิวามพยายามในารเาะแะแบฮยอน
แบฮยอนเริ่มรู้สึรำาเพราะวามเยอะอาวูและอาารมึนหัวุบๆอีทั้ยัรู้สึร้อนๆและอึอั แบฮยอนึมอหาเพื่อนันเพื่อใ้เป็น้ออ้าที่ะหลุาาวู และแบฮยอน็มอไปทาานยอลเป็นอันับแร และโีที่านยอลยัอยู่ที่เิม แบฮยอนสลัแนให้หลุาาวู านั้น็เินรไปยัที่านยอลอยู่โยมีาวูอยเินามไม่เลิ
“พวเราะลับ้วยันและานยอล็ไม่ไ้เมา้วย ุไม่้อเป็นห่วอะไรเลยนะรับ" แบฮยอนเินเ้าไปี้านยอลที่ำลันั่ื่มอยู่ับเพื่อนๆอเา พูบแบฮยอน็หันไปส่สายาให้ับานยอลประมาว่าเา้อารวาม่วยเหลือ แ่านยอล็ไ้แ่มอมา้วยสายาที่เรียบเย
“สวัสีรับุานยอล เราเยเอันมา่อนแล้วนะรับ ผมไม่รู้ว่าแบฮยอนเามาับุ"
“เปล่า เราไม่ไ้มา้วยัน" านยอลอบอย่าไร้เยื่อใย
“อ้าว เหรอรับเนี่ย ^_^”
“เอ่อ...ืออนมาผมมา่อนานยอลเาน่ะรับ แ่เราะลับ้วยัน เพราะะนั้นไม่้อรบวนุาวูไปส่็ไ้นะรับ" แบฮยอนพยายามรวบรวมสิที่เหลือน้อยอเาเพื่อแ้ัวหลัาที่โนหัหน้า แ่อนนี้เาไม่มีอารม์มาโรธอะไรานยอลแล้ว เา้อารวาม่วยเหลือ แบฮยอนเริ่มรู้สึอ่อนแรและมือไม้อ่อนไปทั้ัว เป็นเพราะวันนี้เาื่มมาไปสินะ
“ันไม่ไ้ะลับบ้าน" านยอลพูเสียเรียบ
แบฮยอนหันไปมอานยอลอย่าแ้นใ ให้่วยแ่นี้็ไม่ไ้ ไม่ไ้ะลับ้วยริๆะหน่อย แ่อยาให้่วยสลันนี้ให้หลุเสียที็เท่านั้นเอ
“ไม่เป็นไรรับเี๋ยวผมไปส่แบฮยอนให้เอรับ ^_^”
แบฮยอนเินออมาโยที่ไม่ฟัและไม่สนใาวู ฝูนมามายที่หน้าทาเ้าเบียไปมา เินเนแบฮยอนให้เนเือบล้มแ่มีนรับไว้เสีย่อน
านยอลเห็นสีหน้าและท่าทาอแบฮยอนเมื่อี้็เริ่มไม่สบายใ ยิ่เห็นผู้ายที่ื่อาวูนั่นเ้ามาเาะแะ็ยิ่ทำให้เารู้สึโมโห านยอลัสินใลุเินามไป แ่เาใ้เวลาหานานเพราะวันนี้มีนเยอะมา แถมแบฮยอน็ัวเล็ะ้วยสิ เมื่อเินามไปไม่เอานยอล็เริ่มอยู่ไม่เป็นสุ แ่พอหันไปทาออ็เอาวูำลัเอาแนแบฮยอนพาบ่าัวเอโยที่นัวเล็พยายามะผลัเาออไป เมื่อเห็นันั้นานยอลึรีบวิ่ไปรประูทาออทันที
“ุแบฮยอนอย่าื้อเลยนะรับ แบบนี้ลับเอไม่ไหวหรอ" าวูพยายามเลี้ยล่อม
านยอลเินเ้าไประาไหล่ให้าวูออห่าเพราะเ้าัวยื่นหน้าเ้าใล้แบฮยอนมาเินว่าวามำเป็น นที่โนผลัออถึับับท่าทาและอารม์แปรปรวนอานยอล
“เี๋ยวผมไปส่เอ"
“ะ านยอล..” แบฮยอนหายใระเส่า านั้น็มอหน้าานยอล้วยสายาที่อ้อนวอน
“ทำไมถึเมานานี้นะ" านยอลพยุัวแบฮยอนและส่ายหน้าอย่าเหนื่อยใับนัวเล็ที่ัวอ่อนเพราะฤทธิ์แอลอฮอล์
“เอ่อ...”
“ะมายืนทำอะไรล่ะ ผมไปส่เอ เลิยุ่ับแบฮยอนไ้แล้ว" านยอลหันไปวาอย่าเสียอารม์ับาวู
นโนะอใส่อย่าาวูไ้แ่ทำหน้าเื่อน แ่สุท้าย็ยอมเินาไปโยทำหน้าไม่พอใสุๆ นี่เป็นรั้แร็ว่าไ้ที่านยอลไ้เห็นหน้าาวูเสียอารม์สุๆ ปิะเห็นยิ้มเหมือนใส่หน้าาลอเวลา
“ะ านยอล..”
“นี่เมานานี้เลยเหรอ"
“ปะ..เปล่า ไม่เมานะ...” แบฮยอนพูเสียาๆหายๆ พร้อมทั้พ่นลมหายใแรและเร็วว่าปิ เสียแบฮยอนระเส่าและสายาอ้อนวอนอีทั้ริมฝีปาเรียวบาทีเผยอนั่น ทำเอาานยอลใเ้นผิัหวะเลยทีเียว
“ยัะมีหน้ามาบอว่าไม่เมาอี" านยอลุในะที่ำลัพยุแบฮยอนออาผับและเินไปที่รถ
“ะ..ัน..” านยอลหยุอยู่ลาลานอรถเมื่อู่ๆแบฮยอน็ไล้ฝ่ามือเามาแะที่หน้าอ านั้น็ออแรบีบราวับนที่ำลัทรมานเพราะพิษไ้
“หรือไอ่เวรนั่นมัน..”
“านยอลันร้อนยัไไม่รู้...”
“บับเอ้ยยย!!”
เมื่อเห็นใบหน้าที่บเบี้ยว้วยวามรู้สึทรมานและมือไม้ที่เริ่มอยู่ไม่เป็นสุอแบฮยอน านยอล็รู้ทันทีว่านี่ไม่ใ่แ่อาารเมาเพราะฤทธิ์อแอลอฮอล์ะแล้ว พอรู้อย่านี้็อยาะลับไประทืบไอ้เวราวูให้มินไปเลย ยัีนะที่เาัสินใามออมา ถ้าไม่อย่านั้นล่ะ็เาไม่อยาะิเลยริๆ
“เี๋ยวันพานายลับบ้านนะ" านยอลพูพลารวบมืออแบฮยอนที่ำลัไล้ไปทั่ว านั้น็รีบพานที่โนมอมยาไปึ้นรถอย่ารวเร็ว
ถ้าเป็นแบฮยอนในสภาพปิ านยอล็ะอบถ้าหาเาเาะิานยอลไม่ยอมปล่อยแบบนี้ แ่ในสภาพแบบนี้มันทำให้เาลำบามาที่ะยันัวเล็เ้าไปในรถให้ไ้โย้อแะมือไม้ที่พันัวเาไว้ราวับเถาวัลย์
“านยอลันร้อนอ่ะ...ันถอเสื้อไ้มั้ย ('////' )"
“ไม่ไ้!” านยอลุและยื่นมืออี้าไปว้ามืออแบฮยอนให้หยุ่อนที่แบฮยอนะเปลื้อผ้าบนรถเา
เมื่อเห็นว่านัวเล็ยอมอยู่เยๆแล้ว านยอลึละมือออานั้น็เร่แอร์ให้เย็นึ้น
“านยอล...”
“อย่าเรียื่อัน้วยเสียระเส่าแบบนั้นไ้มั้ย -_-;"
“ะ..ันเป็นอะไรไม่รู้...” แบฮยอนเริ่มระสับระส่ายไปมาเพราะรู้สึอึอัอย่าบอไม่ถู
“นายนี่ริๆเลย โป่านนี้แล้วยัไม่รู้ัระวััว เป็นแบบนี้ันะไม่ห่วไ้ไวะ" านยอลพูอย่าหัวเสียในะที่พยายามเหยียบันเร่เพื่อพาแบฮยอนลับบ้านให้เร็วที่สุ เพราะัวเาเอ็สสารนัวเล็ที่นั่ร้อนรนไม่เป็นสุอยู่้าเา ูท่าทาะทรมานเอาาร านยอลไม่รู้ะ่วยแบฮยอนให้หายาอาารแบบนี้ไ้ยัไ ถึแม้มันะมีวิธี่วย็เหอะ...
บ้าเอ๊ย ! นี่สวรร์ำลัลั่นแล้หรือเ้า้าเาันแน่นะ
เนื้อเรื่อ่อานี้เยลไปแล้วนะะ
โนแบนไปแล้วเรียบร้อย นี่เพิ่ะไ้ปลแบน
ใรอยาอ่าน่อานี้ฝาเมลไว้นะะ เี๋ยวส่ไปให้นะ
ปล. nc อไ้ลอนะะทันลอน้าไม่้อลัวว่าะไม่ส่ให้นะะ ฝาเมลไว้ไ้เบยน้า
่อานี้็แบบว่า...เอิ่ม...นะ
ทุนเ้าใรัน 555555
เอารูปไปิ้นัน่อน อยาอ่านไวๆเม้นให้ำลัเ้า้วยน้า ุ้บๆ >3<
อบุนอ่านที่น่ารัทุนน้าที่อยอ่านมานถึอนนี้ >_<
ความคิดเห็น