. เรื่อง ส่ ว น ตั ว -

ลำดับตอนที่ #1 : wingsman

“ APPLICATION

บท : มนุษย์

“ หุบปากลงสักนาทีมันจะตายไหม ? ”

สีผม / สีตา : น้ำตาลเข้ม / ม่วง

ส่วนสูง / น้ำหนัก : 171 / 52

ชื่อ – นามสกุล : เชอร์ริล เฮมเบอร์ ( Cheryl Hember )

อายุ : 16

นิสัย : แววตาไม่เคยส่องประกายใดนอกจากความนิ่งเฉย ราบเรียบ ดุจน้ำแข็งเย็นเฉียบ ใบหน้าก็นิ่งสงบดุจรูปปั้น ไม่เคยแสดงสีหน้าอื่นให้ใครเห็นเท่าไหร่ แทบจะไม่มีใครคาดเดาความรู้สึกของเธออก จะเรียกว่าเจ้าหล่อนเป็นคนเย็นชาก็ไม่ผิดนัก... เชอร์ริลไม่ค่อยสนใจใคร ไม่แคร์สิ่งใดในโลก และไม่สนใจว่าใครจะมองเธอยังไง ต่อให้มีคนนินทาตรงหน้า เชอร์ริลก็แค่ปรายตามองเงียบๆ แล้วก็เดินจากไปเสียเฉยๆ เชอร์ริลแทบจะไม่ใส่ใจอะไรเลยจริงๆ ประกอบกับบุคลิกมาดนางพญาแล้ว ก็ยิ่งทำให้เธอถูกมองว่าเป็นพวกเย่อหยิ่งเย็นชา จนไม่มีใครกล้าเข้ามาคุยกับเชอร์ริลเท่าไหร่ และเชอร์ริลก็พอใจที่มันเป็นอย่างนั้น เพราะเธอค่อนข้างรักสันโดษ เกลียดเสียงจ้อกแจ้กวุ่นวาย ชอบกีดกันคนอื่นให้ห่างออกไปจากชีวิต เชอร์ริลจึงมีกำแพงใจสูงลิบลิ่ว และยากที่ใครจะมาทำลายกำแพงนั้นได้ง่ายๆ เรื่องจะชนะใจเธอจึงเป็นเรื่องยากพอดู เพราะเชอร์ริลไม่ค่อยจะไว้ใจใครเท่าไหร่นัก.. เชอร์ริลขี้รำคาญพอควร เกลียดคนประเภทที่พูดจาไม่รู้ฟัง เพราะคนอย่างเชอร์ริลไม่ชอบพูดอะไรซ้ำซากจำเจ และคำพูดของเธอจะออกแนวเข้าประเด็นทันที ดุดันและขวานผ่าซาก ไม่รู้จักพูดจาถนอมน้ำใจคนอื่น  บ่อยครั้งที่คำพูดของเชอรร์ริลจะไปทำร้ายจิตใจคนอื่นเข้า แต่ก็พึงระลึกไว้เถอะ ว่าเชอร์ริลพูดออกมาจากใจล้วนๆ ไม่มีการปรุงแต่งใดๆ ทั้งสิ้น เพราะเธอไม่ใช่คนขี้โกหก ไม่ใช่คนเสแสร้ง ไร้จริตมารยาใดๆ เชอร์ริลออกจะเป็นคนตรงๆ ทื่อๆ ด้วยซ้ำ อาจจะเรียกว่าตรงเกินไปจนแข็งกระด้างก็ว่าได้ เชอร์ริลแทบไม่มีมุมอ่อนโยนหรือโรแมนติกใดๆ เรื่องที่จะให้เธอยิ้มหวานพูดจานุ่มนวลน่าฟังจึงเป็นเรื่องที่เป็นไปได้แค่ในฝันล่ะ -_-; เชอร์ริลเข้มงวดจริงจัง และหัวดื้อหัวรั้นพอตัว หากเธอคิดว่าสิ่งนี้ถูกแล้ว ก็ยากที่จะทำให้เธอเปลี่ยนความคิดได้ ค่อนข้างเข้มแข็งเด็ดเดี่ยว ทั้งยังใจเด็ด ไม่ค่อยจะเกรงกลัวสิ่งใด พร้อมจะเข้าชนทุกปัญหาทุกอุปสรรค ไม่ชอบนั่งงอมืองอเท้ารอให้คมดาบเข้าใส่ตัวเฉยๆ ถนัดด้านการใช้หลักเหตุผลและสติปัญญาในการแก้ไขปัญหา เพราะเธอมองว่าการใช้กำลังในการจบปัญหานั้นเป็นเรื่องที่ไม่เกิดผลดีใดๆ เธอจึงชอบใช้สมองเป็นหลัก ใจเย็น สุขุมรอบคอบ ถนัดด้านบุ๋น เชี่ยวชาญด้านการวางแผน และจะชอบมากถ้าแผนสำเร็จไปตามที่เธอคิด หัวไวและมีสติ ต่อให้อยู่ในสถานการณ์คับขันเธอก็สามารถประคองสติหาหนทางรอดได้ อ่านเกมคู่ต่อสู้ขาดและแทบจะรู้ทันคนอื่นไปหมด  เรื่องวางแผนอ่านเกมศัตรูน่ะ เชอร์ริลถนัดนัก เชอร์ริลเกลียดคำดูถูก และค่อนข้างชอบเอาชนะ คำว่า ‘ยอมแพ้’ ไม่เคยอยู่ในพจนานุกรมคนอย่างเชอร์ริล... ต่อให้แพ้สักกี่ครั้ง ล้มสักกี่หน เชอร์ริลก็พร้อมจะลุกขึ้นใหม่ได้เสมอ เรื่องความมุมานะไม่ย่อท้อแล้ว... เชอร์ริลไม่เคยแพ้ใครหรอกนะคะ ---- เห็นภายนอกดูเป็นคนเย็นชา แข็งกระด้าง เข้าถึงยากก็เถอะ แต่เธอคนนี้รักพวกพ้องมากเลยนะ แม้จะไม่แสดงออกเท่าไหร่ก็ตาม ...ถ้ามีใครมาทำร้ายเพื่อนเธอเมื่อไหร่ เชอร์ริลคนนี้ไม่ยอมอยู่เฉยแน่ล่ะค่ะ!

ประวัติ :   ...เดิมเชอร์ริลเคยเป็นคนร่าเริงสดใส แต่พอพ่อแม่ตายโดยถูกฆาตกรรม เธอก็กลายเป็นเด็กเงียบขรึมเย็นชา เก็บตัว ไม่สุงสิงกับใคร แววตาไม่เคยแสดงความเป็นมิตรออกมาให้เห็น ญาติๆ ต่างโทษเธอว่าเป็นสาเหตุการตายของพ่อและแม่ ดังนั้นจึงไม่มีใครอยากรับเลี้ยงเชอร์ริลเท่าไหร่ แต่สุดท้ายเชอร์ริลก็ได้มาอาศัยอยู่ที่บ้านของญาติห่างๆ คนหนึ่ง และแน่นอนว่าญาติคนนั้นก็ไม่ชอบหน้าเธอเหมือนญาติคนอื่นๆ วันๆ เชอร์ริลจึงไม่ค่อยได้ทำอะไรนอกจากสิงตัวอยู่ในห้องสมุดของบ้าน เพราะเธอรำคาญสายตาจงเกลียดจงชังของบรรดาญาติๆ ที่คอยจ้องมองมา แม้จะไม่ใส่ใจสายตาเหล่านั้น แต่ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเจ็บเล็กๆ อยู่ดี

ชอบ / เกลียด / กลัว / จุดอ่อน :

ชอบ , ความสงบ ความสันโดษ / หนังสือ เกมกระดาน / สัตว์จำพวกสุนัข / กลิ่นหอมอ่อนๆ / ชา / ฤดูฝน
              เกลียด , คนที่ทำตัวน่ารำคาญ พวกช่างตื๊อ เสียงจ้อกแจ้กวุ่นวาย / กลิ่นน้ำหอมฉุนๆ / ขนมหวานเลี่ยน / ของทอดมันทั้งหลาย
              กลัว , การไม่สามารถปกป้องคนสำคัญได้
              จุดอ่อน , คงจะเป็นคนใกล้ตัวนี่แหละค่ะ เพราะเชอร์ริลเป็นคนไว้ใจใครได้ยากมากๆๆๆ เมื่อเธอไว้ใจใครแล้ว เธอจะมองว่าคนๆนั้นสำคัญเท่าชีวิตทีเดียว เธอจะเชื่อเพื่อนและไว้ใจเพื่อนสุดใจ ต่อให้โดนหลอกซึ่งๆหน้า เชอร์ริลก็ยงคงไว้ใจเชื่อใจเพื่อนคนนั้นอยู่ดี และถ้าเเกิดพื่อนเป็นอันตรายขึ้นมา ต่อให้ต้องเสียสละชีวิตเพื่อช่วยเพื่อนตัวเอง เธอก็ยอม #แลดูนางเอ๊กนางเอกฟฟฟฟฟฟฟฟฟ 

เพิ่มเติม : ถนัดด้านเกมกระดาน เกมอะไรก็ตามที่ต้องใช้สมอง เวลาว่างถ้าแม่นี่ไม่คลุกอยู่ในห้องสมุด ก็จะอยู่ในที่ๆ ไม่ค่อยมีคนเข้าไปค่ะ อย่างสุสานหรือหรือสถานที่ทรุดโทรมเป็นต้น(?) เพราะนางเห็นว่าตรงนั้นสงบเงียบ(?)ดี จึงพอใจที่จะอยู่แถวนั้นค่ะฟฟ

สัมภาษณ์ออริ (?)

. แนะนำตัวเองหน่อยสิครับ : เชอร์ริลเลิกคิ้วเล็กน้อย ทว่าสีหน้ายังคงราบเรียบนิ่งเฉยไร้อารมณ์เช่นเดิม “ตามมารยาทแล้ว... คุณควรจะเป็นฝ่ายที่ต้องแนะนำตัวก่อนไม่ใช่รึ” เธอพูดเสียงนิ่ง และจบอยู่แค่นั้นอย่างไม่คิดจะสานต่อบทสนทนาใดๆ

. คุณคิดว่า วิงส์แมน เป็นสิ่งมีชีวิตแบบไหน ? : “ขอโทษ” เจ้าหล่อนว่า “พอดีฉันไม่สนใจนิทานหลอกเด็ก” เชอร์ริลมองคู่สนทนา ประกายตาเริ่มทอแสงหงุดหงิดเล็กๆ

. สิ่งที่คุณต้องการมากที่สุด ณ ตอนนี้คืออะไร ? : เชอร์ริลกลอกตาอย่างรำคาญโดยไม่คิดจะปิดบัง “ต้องการว่าเมื่อไหร่ บทสนทนาไร้แก่นสารนี้จะจบลงเสียที”