เกือบจะได้รักนาย...ซุปเปอร์สตาร์

เนื้อเรื่อง

อะไรกันเนี่ย...ฉันมานั่งดูหนังเรื่อง  DEATH   NOTE แต่ไอ้โรงหนังนี่มันดันเล่นตลกซะงั้น !! ทำไมน่ะหรอ?

อยู่ดีๆ ฉันก็หลุดเข้ามาอยู่ในที่ที่หนึ่งมีผู้คนมากมาย อากาศที่นี่หนาวเป็นบ้าเลย ฉันใส่แค่เสื้อแขนยาวมันก็ไม่สามารถทำให้ร่างการฉันอบอุ่นเลยสักนิดให้ตายซิ....จอน์จ !! แล้วที่นี่มันคือที่ไหนกันนะแล้วสายตาลูกโตของฉันก็หันไปเห็นป้ายใหญ่โตมโหฬารเขียนว่า   Tokyo !! หา ประเทศญี่ปุ่นหรอเนี่ย ฉันกำลังฝันรึเปล่า

-          โอ้ย..ย - เจ็บเป็นบ้าเลยฝันอะไรจะเจ็บขนาดนี้เนี่ย

“หา........0-0” นั่นมันแอลนิ่

“เฮ้ย.........+ - +” นั่นมันไลท์นิ่ โอ้โฮ......หล่อเป็นบ้าเลยคนอะไรเนี่ย - นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับฉันเนี่ย ?-

 แอลเดินมาทางฉันนิ่...เขามองฉันเห็นด้วยหรอ

“ไง...ฟาไม่ได้เจอกันตั้งนาน เธอสวยเหมือนเดินไม่มีเปลี่ยนเลยนะ”หา...แอลรู้จักฉันด้วยหรอเนี่ย

“ สวัสดี เคนอิจิ มัตสึยาม่า ( แอล ) นายรู้จักฉันด้วยหรอ” งง....จัง

“อ๋อ..ฉันลืมไปว่าเธอนะจำเรื่องราวระหว่างเราสองคนไม่ได้  ชิงกะ( ชื่อยมทูต )บอกว่าฉันสามารถจำเรื่องได้คนเดียวแล้วโชคชะตาจะให้เรามาเจอกันเพื่อกลับมาเป็นดังเดิม” งงไปหมดแล้วนะ

แล้วแอลก็ลากฉันมาที่ห้องๆหนึ่งพ้นจากผู้คนมากมาย {อะไรกันน่ะแอลนายจะทำไรฉัน...อิอิ เร็วซิ }

“ฉันจะอธิบายให้เธอฟังนะ”แล้วแอลก็หย่อนก้นลงมานั่งข้างฉัน(ใช้คำได้น่าเกลียดมากเลย)

“ก็เมื่อชาติที่แล้วนะเธอกับฉันเราเป็นแฟนกัน แล้วทีนี้เธอก็จากฉันไปชิงกะก็เลยมาเข้าฝันฉันว่า เธอจะต้องไปเกิดอีกชาติที่ไม่ใช่ญี่ปุ่น แต่ตอนนนั้นฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันคือที่ไหน แต่ชิงกะบอกว่าจะมีบางสิ่งที่นำเรามาพบกัน ตอนนี้ฉันก็พบเธอแล้ว ...ฟา”แล้วแอลก็กอดฉันอย่างแน่น นายรู้ไหมฉันหายใจแทบไม่ออก

แต่....ฉันก็จะทนนะ ได้เจอนายทั้งทีแล้วสมองอันฉลาดก็คิดไปถึงชาติก่อนครั้งที่เป็นแฟนกัน เฮ้อ...ดีใจจังเลยที่ได้เจอนายแอล  แล้วเราสองคนก็ออกมาในงานปาร์ตี้ที่ไม่ใหญ่มากนักแค่คนก็เยอะฉันฟังไม่รู้เรื่องเลยซักนิดว่าบนเวทีเขาพูดอะไรกัน เพราะมันคือภาษาญี่ปุ่น แล้วทำไมเราถึงพูดกับแอลได้ล่ะ

“ก็เพราะว่าภาที่เราใช้ซื่อสารกันน่ะ มันไม่ใช่ภาษาไทยและก็ไม่ใช่ภาษาญี่ปุ่นแต่มันเป็นภาษาที่เราสองคนสามมารถเข้าใจกันได้”

“นายรู้ได้ไงว่าฉันคิดอะไรอยู่”

“เดี๋ยวเธอก็รู้เองแหละ”แล้วแอลก็เดินอมยิ้มไป ว้าว..ดีใจจังเลยยังไม่ได้ทักไลท์เลย มิสะ ด้วย

แต่แล้วสุดท้ายงานเลี้ยงก็เลิกหรืออาจจะเป็นเพราะไม่มีใครมองเห็นฉันมีแอลคนเดียวแล้วเราสองคนก็ขึ้นมาบนรถคันหรูที่

“เบื่อรึเปล่า..ฟา”

“ไม่หรอก...นายคิดว่าคนอื่นเขามองฉันเห็นไหม”

“เห็นซิ   เธอนี่ก็..ถามอะไรเด็กๆ”

“หา..นายว่าฉันปัญญาอ่อนหรอ” - * -

“O – O” แอล

“เปล่านิ..เธอแค่ไม่มีปัญญาเท่านั้นแหละ...”

“โฮ...ล้อเล่น”แล้วเราสองคนก็หัวเราะจนคุณลุงคนขับรถหันมามองแล้วรถคันหรูก็คับมาจอดหน้าบ้านหลังหนึ่ง 

“เดี๋ยวเธอนอนที่นี่นะฉันให้คนจัดห้องไว้ให้แล้ว...หรือว่า..เธอจะนอนกับฉันดีล่ะจะได้นึกถึงเหตุการณ์คราวนั้น...ฮ่าๆๆ”แอลพูดด้วยน้ำเสียงเย้ายวนแต่มันแปรเปลี่ยนเป็นน่ารักมากกว่านะซิ

“ก็...ดี”แล้วแอลก็หันมามองหน้าฉันด้วยอาการงง    

“ 8 – 8 ”

“ฉันล้อเล่นน่า......”ไม่ช้าก็มีมือขาวอมชมพูมาล็อคคอฉันพ้อมกับเหวี่ยงไปที่โซฟา

“โอ้ย....ย”แอล...นายเล่นแรงมากเลยนะแล้วฉันก็หันหลังพร้อมกับทุ่มน้ำหนักใส่ตัวแอล

“โอ๊ะ.....”ฉันทำแรงไปหรอ

“ตายแน่...ยัยหมูตอน”

“หา..นายว่าฉันหรอ”ไม่ทันตั้งตัว อวัยวะทั้ง 32 ก็ลอยขึ้นฟ้า

“เป็นไงล่ะ..ฉันแรงเยอะนะ”

“ฉันยอมแล้วก็ได้น้า...ปล่อยฉันลงเถอะฉันเสียว....ตก”ไม่ทันขาดคำ อวัยวะทั้ง 32 ก็ลอยลงมาสู่พื้น

-          แผละ-

     “ โอ้ย...เจ็บนะ”ฉันจะตายไหมเนี่ย แล้วทุกอย่างก็จบลงด้วยดี

-          - - - - - - -- - - - - - - - - - -  - - - - -  - - -

~ เฮ้อ... สบายจังเลย ~ น้ำก็อุ่นๆฟองสบู่ก็ห๊อม...หอม

“ ก๊อก ๆ ๆ”

“อยุ่ไหนน่ะฟา”แอลนิ่

“อยู่ในห้องน้ำ รออยู่ข้างนอกแหละเดี๋ยวออก...”พูดยังไม่ทันจบประตูห้องน้ำก็ถูกเปิดออก

 เฮ้ย..ฉันโป๊อยู่นิ่

“ อย่าเข้ามาคือฉัน........”พูดยังไม่ทันขาดคำอีตาบ้านี่ก็เดินตรงดิ่งมาหาฉันเลย ดีนะที่น้ำในอ่างมันเยอะท่วมตัวไม่งั้น   Milk ฉันได้ออกมาเต้นระบำให้แอลดูแน่ๆ

“นายช่วยออกไปรอฉันข้างนอกได้ไหมอะ เดี๋ยวฉันรีบออกไป”พูดแทบไม่จบอีตานี่ก็มานั่งอยู่ใยอ่างกับฉันแล้วดีนะนายยังใส่กางเกงขาสั้น แต่..ฉันไม่ได้ใส่อะไรเลยอ่ะ  -ช่วยด้วยซิซาร่า...-  แล้วนายจะเข้ามาหาฉันทำไมล่ะ

“เอ่อ...”ฉันไม่กล้าพูดอ่ะ มันเขิน

“อะไรหรอ...”นี่อีตาบ้านายยังมาทำหน้าตาบ่องแบ๋วอีกฉันจะหายใจไม่ออกแล้วนะ

“เธอเป็นไรหรือเปล่าหน้าแดงจัง  ….หนาวหรอ”ซื่อหรือโง่เนี่ย

“ฮะ...เฮ้ย..”แล้วอีตาบ้านี่ก็ดึงฉันเข้าไปกอด นมฉันก็ชนนายซิ

“เธอนี่เหมือนเดิมไม่มีเปลี่ยนเลยนะ”แล้วมือทั้งสองข้างของเขาก็ค่อยๆเลื้อยลงมาถึงหน้าอก

“อย่า....”ฉันคงตะโกนดังไปซิน่ะ แล้วถึงกับหน้าหวอเลย

“เอ่อ..แล้วเธออาบน้ำเสร็จรึยัง”แอล..สายตานายไม่ค่อยน่าไว้วางใจเลยนะ

“เสร็จแล้ว”พูดเสร็จปุปมือของแอลก็ไปกดที่ สวิทซ์ –ทิ้งน้ำ-

เฮ้ย...ฉันไม่ได้ใส่อะไรนิ่  “แอล..นายแกล้งฉัน”น้าค่อยๆลดลงเรื่อยๆมันจะเห็นหน้าอกฉันอยู่แล้วนะแต่ฉันไหวพริบดีเอื้อมมือไปกดที่สวิทซ์- จ่ายน้ำ – เฮ้อ....ค่อยยังชั่วหน่อย

“แอลนายแสบมากนะ...ขึ้นไปเลยฉันจะขึ้นแล้ว”

“โกรธหรอ...”

“เปล่า..ถ้านายไม่อยากให้ฉันโกรธก็รีบออกไปเร็วซิ”แล้วแอลก็เช็ดตัวแล้วเดินออกจากห้องน้ำไปแล้วฉันก็ลุกขึ้นจากอ่างมาเช็ดตัว

-          แอ้ด...........ด –

“แอล......นิ่ นายยังไม่ไปอีกหรอ”

“อืม....ฮ่ า ๆ ๆ ๆ”แล้วเสียงหัวเราะของหมอนี่ก็ดังลั่นห้องฉันเลย นายแน่..มากนะแอล

           ทำไมเวลามันเดินเร็วจัง แล้วฉันกับแอลอยู่ด้วยกันถึงวันไหนเนี่ย..แล้วถ้าเกิดฉันไม่ได้กลับเมืองไทย

คนที่โน่นคงคิดว่าฉันตายไปแล้วแน่ๆเลย

“ไง...สาวน้อย”หา...ยมทูต หา....ลิ้งนี่นา ( ยมทูตตัวที่สามต่อจาก เรม )

 “หน้าเธอคมขึ้นมากเลยนะ สาวน้อยสวยไม่เปลี่ยน”

“ขอบคุณค่ะ”ยมทูตนี่ไม่ใจร้ายเสมอไปน่ะ อิอิ

“เธอคงกลัวซินะ ว่าจะอยู่กับแอลไม่ได้นาน  กร๊อบ ๆ ๆ(เสียงเคี้ยวแอปเปิ้ล)  ฉันจะบอกให้ว่าเธอมีเวลาเท่าไร 555+ (หัวเราะอะไรของมัน)  3 วันเท่านั้น 5555+ แต่ฉันคิดว่าเวลา 3วันเธอคงทำให้มัน่าจดจำปตลอดชั่วนิรันด์ได้ 5555+ พอหมดเวลาเธอก็..... ฉันรู้แค่นี้ นอกนั้นโชคชะตาจะเป็นคนกำหนดเอง  ฮ่า ๆ ๆ ”แล้วมันทันที่ฉันจะบอกลา ลิ้ง เขาก็ไปซะแล้ว

“ยังไม่นอนอีกหรอ..”

“อืม..ท่านายยังไม่ง่วงมานั่งคุยกันนะ”แล้วฉันก็เปิดกระจกเลื่อนออกมานอกระเบียง หนาวจัง ! แล้วเราสองคนก็นั่งมองดวงดาว

“ถ้าเราไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอกไปล่ะ..แอล”

“ก็..แหงอยู่แล้ว เราไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดไป”แต่ฉันไม่อยากจากนายไปเลยนะ.... แอล

“ฉันก็ไม่อยากจากเธอไปหรอกนะ..แต่ทำไงได้คนบนโน้น..เขาลิขิตไว้อ่ะ”แอล ยกมือขึ้นแล้วชี้ไปบนฟ้า

“นั่นซิเนอะ ..เราไม้ได้เป็นคนกำหนดคนบนโน้นต่างหาก นายรู้...ม๊ะว่าฉันจะได้อยู่กับนายกี่วัน”

“ไม่รู้ซิ..แต่ฉันก็ขอไว้ว่าให้มันนานที่สุด เอาเป็นว่าเราอย่าไปพูดถึงมันเลยดีกว่า พรุ้งนี้ฉันจะพาเธอไปเที่ยวเอาแบบว่าไม่มีหยุดพัก เที่ยวทั้งวัน ไม่ว่าจะเป็น ถ่ายรูปกินอาหารญี่ปุ่น เที่ยวตามที่ต่างๆ...แต่วันนี้เธอไปนอนดีกว่านะ”.แล้วเราสองคนก็เดินเข้ามาในห้อง

“กู๊ดไนท์ นะแอล”

“กู๊ดไนท์..จ๊ะ”

               + + + + + + + + + + + + + + + +

เช้าแล้วหรอเนี่ย...หา 10 โมงแล้วไปอาบน้ำดีกว่าจะได้ไปหาแอล

“ก๊อก ๆ ๆ” หรือว่ายังไม่ตื่น แล้วฉันก็เปิดประตูเข้ามา ยังไม่ตื่นจริงด้วย

“นิ่...แอลตื่นซิ นายบอกจะพาฉันไปเที่ยวไง”แล้วดวงตาที่หลับสนิทก็ลืมขึ้น แล้วก็กระโดดเย้งๆไปอาบน้ำลงไปรอข้างล่างดีกว่า

“พร้อมแล้วไปกันเลย”ฉันนั่งรถคันเดิมไปกับแอลแต่วันนี้นายนี่ขับเอง

“ไปไหนก่อนดีล่ะ”

“เออ..งั้นไปกินข้าวละกันตื่นมายังไม่ได้กินอะไรเลย”แล้วเราก็ไปหยุดที่ร้ายขายซูชิ

ทำไมมันอร่อยยังงี้เนี่ย 

“โฮ..ที่นี่มีอาหารไทยขายด้วยหรอเนี่ย....ดังเหมือนกันนะประเทศเรา” ไม่ว่าจะเป็นต้มยำกุ้ง ส้มตำ อีหลายอย่างมากมาย

“นี่....นายเคยกินอาหารไทยไหม”ฉันหันไปถามแอลที่กำลังเคี้ยวซูชิ

“เคย..ซิ  เธอไม่รู้หรอว่าฉันน่ะเป็นโทนี่จา เวอร์ชั่น ญี่ปุ่น ฮ่าๆๆ”แอลพูดพร้อมกับทำท่าเหมือนพี่จาพนม

คาร์แร็กเตอร์ในหนังเนี่ยมันต่างจากตัวจริงนายสิ้นเชิง .....แอล

ฉันมองไปที่ป้ายโฆษณาแผ่นใหญ่ ไม่ร็เหมือนกันว่ามันเขียนว่าอะไร แต่มันมีภาษาอังกฤษขึ้นว่า GYM

 ( จิม ) มันย่อมาจาก กอล์ฟ ไมค์ ยามาชิตะ น่ะซิขวัญใจฉัน

“นั่นอะไรหรอแอล”

“อ๋อ..คอนเสริตศิลปิลต่างชาติน่ะ”ไม่ทันขาดคำ แอลก็ลากฉันไปในอาคารที่มีผู้คนมากมายแถมที่ที่เรานั่งน่ะยังเป็นที่พิเศษสำรอง ดารา ศิลปินมากมาย

“เธอชอบ กอล์ฟ ไมค์แล้วก็ยามาชิตะหรอ”

“อืม..”

“บ้ารึเปล่า...แฟนเธอหล่อกว่าสามคนนั้นอีกนะ”แอลสบถออกมาเบาๆ แต่ฉันก็ยังได้ยิน แต่ไม่ทันไรแอลก็พาฉันมาด้านหลังเวที

“ว้าว...........”เหล่าดาราคั้งแต่สากเบือยันเรือรบเลย

 นั่น....... ดงบังนิ่

ฮะ.........นั่นซุปเปอร์จูนียร์

 ว้าว.......นั่นทักกี้-ซึบาซะ

ว้าย....นั่นบิสนี่

อ้าย....นั่นพี่ไอซ์และนั่นก็พี่บี้ เดอะสตาร์นิ่   ฉันจะต้องเดินไปให้ทั่วฉันเชื่อว่าขวัญใจฉันมีอีกมากมาย

แต่ไม่รอช้าฉันเดินเข้าไปทัก กอล์ฟ-ไมค์

“หวัดดี...”

“อ้าว..เธอเป็นคนไทยหรอ”

“อืม..ยินดีด้วยนะได้ข่าวว่านายสองคนได้หลายรางวัลนิ่ ตัวจริงนายหล่อไม่เบาเลย แต่....ไมค์นายหล่อมากเลยอะ ฉันขอกอดนายหน่อยซิ ฉันอดใจไม่ไหวแล้วนะ”

“เฮ้ย....”ไมค์ร้องเสียงหลง

“งั้นฉันขอกอดนายหน่อยซิ กอล์ฟ”แต่ไม่ทันไรฉันก็โผเข้ากอดไมค์จังๆไมค์ทำท่าจะร้องออกมาแต่ก็ต้องเงียบไว้เดี๋ยวคนหันมามอง อิอิ( แผนสูง )สุดท้ายฉันก็ได้กอดทั้งสองคน..อิอิ

“งั้นฉันไปล่ะ...ยุนโฮรออยู่”

“รีบไปเหอะแล้วเธออย่าไปทำแบบนี้กับคนอื่นนะเดี๋ยวเขาจะบอกว่าหญิงไทยเป็นคนใจง่าย...”แล้วสองหนุ่มก็โบกไม่โบกมือลา แอลหายไปไหนเนี่ย (ไม่เป็นไรเดี๋ยวก็เจอกันเอลแหละถ้าหาไม่เจอเดี๋ยวกลับกับกอล์ฟไมค์ ) 555+

แล้วฉันก็ตรงดิ่งไปที่ 5 หนุ่มดงบังชินกิ

“อันหยอง..ฮาเซโย.....”ฉันเก่งไหมล่ะ

“ฮันหยอล...ฮาเซโย...”5หนุ่มตอบกลับมา

“ หวัดดียุนโฮ มิกซ์ ชางมิน เซียร์ และนายฮีโร่ฉันเป็นแฟนคลับอยู่ที่ประเทศไทยน่ะ ฉันขอลายเซ็นแล้วก็ของจับมือพวกนายด้วยนะ”

“อืม..ได้ซิ”แล้วหนุ่มๆทั้ง5ก็ลงมือเซ็นให้แล้วก้จับมือฉัน

“เธอชื่อไรหรอ”ยุนโฮถามฉันจริงๆด้วย

“ฟา”

“ฉันขอกอดเธอได้ไหมอ่ะ เธอน่ารักดี”ยุนโฮนายพูดจริงหรอเนีย

“อืม...ได้ซิ ฉันชอบ”

“ฮะ? เมื่อกี้เธอว่าไงนะ”

“เปล่า”แล้วยุนโฮก็กอดฉัน

“ไอ้ ยุน(โฮ)แกปล่อยได้แล้วเดี๋ยวฟาเขาช้ำ”เซียร์นายพูดอะไรเนี่ยฉันเขินนะ

“ฉันขอกอดมั่งซิ”มิกซ์บอกพร้อมทำหน้าอมยิ้ม แล้วฉันก็พยักหน้าเป็นเชิงบอกว่าอืม..ได้ซิ

“ฉันด้วย”ฮะ...เซียร์แต่แล้วฉันก็ต้องกอด

“ฉันด้วยซิ”ฮีโร่ด้วย  นิ่ ..ที่เกาหลีน่ะเขาไม่มีผู้หญิงหรอไงเนี่ย

“ฉันด้วยซิ”ผละออกจากฮัโร่ปุปต่อด้วยชางมิน  อิอิอิอิ ...ดีใจจังเลย

“บั้ย...บาย”แล้วเราก็ลากันยุนโฮบอกว่าถ้าเขาไปคอนเสริตที่เมืองไทยให้ฉันไปดูให้ได้( แหม...ทำอย่างกับบัตรถูกนักนิ่ )    เอ๋...ว่าแต่แอลไปไหนเนี่ย ฉันเดินตามหาแอลเรื่อยๆ จนออกมานอกงานแล้วก็มาหยุดตรงลานน้ำพุ  “แอล......”ฉันตะโกนสุดเสียงจนคนรอบข้างหันมามอง นายอย่าบอกนะว่านายไปจากฉันแล้วจริงๆ ลิ้งยังบอกอยู่เลยว่านายน่ะจะอยู่กับฉัน 3วันทำไมนายทำยังงี้ล่ะแอล ไมทันไรน้ำใสก็ไหลออกจากดวงตาคู่โต ทำไมมันต้องเป็นแบบนี้    

“ทามมไม.........ม” ทำไม ทำไมทำไมมันเป็นแบบนี้ล่ะแอลนายออกมาซิมันไม่จริงใช่ไหมแอลแล้วก็มีร่างชายที่คุ้นๆมาอยู่ตรงหน้า

“แอล...นายไปไหนมา ฉันคิดว่าเราจะ.....ฮือๆๆ”

“ฟา...มันคงถึงเวลาแล้วซินะที่เราจะต้องจากกัน”

“ไม่จริงซิ...แอล”ไหน ลิ้งบอกว่าเราจะอยู่ด้วยกัน 3 วันไง นายทำให้ฉันจำได้แล้วก็จะให้ฉันลืมมันเป็นไปไม่ได้หรอก

“ฟา...ฟังแอลดีดีนะ เราคงต้องไปจากกันแล้ว”

“แล้วท่านายไปไทย นายจะจำฉันได้ไหมอ่ะ”เราสองคนมองหน้าสบตากัน ให้ตายซิจอจน์มันช่างเศร้าเหลือเกิน

“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ข้างบนเขากำหนด”นายชอบพูดคำนี้จังแล้วร่างของแอลก็ลอยหายไปกับสายลม

“แอล....................ล”ฉันตะโกนเพื่อเรียกนายนั่นกลับมา แต่คงเป็นได้แค้ฝันฉันจะจดจำนายตลอดไปนะแอลฉันจะคิดถึงนายเสมอ ฉันรักนายนะแอล....รักนายมากด้วยที่สุดในหัวใจ

~  เธอยังเป็นที่ 1 ของใจรู้ตัวไว้เลย   ความทรงจำเก่าๆไม่เคยลบเลือนหายไป....

จะวันนี้ จะวันนั้นจะวันไหน....จะเป็นเมื่อไรไม่เคยรักใคร....ได้อย่างเธอ~

เสียงปรปมือดังสนั่นห้องประชุม ไฟจากจอทีวีขนาดมหึมาดับลงแสงไฟบนเวทีก็

ส่วาง

“จากการที่ดิฉันได้ทำ เกมนี้ขึ้นมา ก็เพราะว่าวัยรุ่นสมัยนี้นิยมเล่นเกมแล้วแต่ละคนก็จะมีดาราหรือนักร้องในดวงใจต่างเพ้อฝันสร้างเรื่องตามจินตนาการได้อย่างที่ดิฉันได้แยให้ดูว่าเป็นตัวดิฉันเองแล้วซุปเปอร์สตาร์ในดวงใจก็คือ แอล จากภาพยนตร์เรื่อง DEATH   NOTE เพียงแค่เพื่อนๆสนใจเล่นเกม ซุปเปอร์สตาที่รักเพื่อนก็จะพบกับ ดารานักร้องที่เพื่อนชอบเพียงแค่เพื่อนกำหนดว่า ใครชื่อะไร ดาราหรือนักร้องคนนั้นเป็นใครสามารถกำหนดเรื่องราว สถานที่ วันเวลาได้ตามใจชอบ ดิฉันหวังว่าเกมนี้คงเป็นที่ถูกใจแกเพื่อน  ขอบคุณค่ะ”

“ก็จบไปแล้วนะครับ สำหรับการเปิดตัวเกม ซุปเปอร์สตาร์ที่รัก น่าสนุกจริงๆยังไงก็ไปหาเล่นกันได้นะครับแต่อย่าเล่นจนลืมเรียนล่ะน้องๆ”

แล้วงานวันนี้ก็จบลงด้วยดี เฮ้อ....โล่งจัง

                                                                                                                                                                                                                                               The End