คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ความรู้ที่สับสน และ ไม่เชื่อ
(ตอนต่อจากตอนที่แล้วค่ะ)
อิคุโตะ :: ความลับของเธอ คือ .............???? !!!!!!!
อามุ :: ................(ยะ.............อย่านะ!!!)
อิคุโตะ :: เธอชะ........!!!
อามุ :: อย่านะ!!!!! //ตะโกนออกไป
อิคุโตะ :: ถ้าเธอยกโทษให้ฉัน ฉันก็.....
อามุ :: โอเค!! ฉันยกโทษให้ก็ได้!!!!
อิคุโตะ :: .............ก็แค่นั้น ให้ทำแบบนี้อยู่ได้ตั้งนาน หึๆ ^^
ตึกๆๆๆๆๆๆ //-เสียงอามุวิ่งลงไปหาอิคุโตะ
อามุ :: อิคุโตะ!!!!
หมับ!
อิคุโตะ :: อื๋อ????... วะ........เหวอออ!!!! //-โดนอามุลาก
อามุ :: นะ.........นาย รู้เรื่องนั้นได้ยังไง???!!!!!
อิคุโตะ :: ไม่บอก ^^ หึๆๆ (ความจริง ยังไม่รู้อะไรสักหน่อย แต่ทำท่าทางงี้ ชักอยากรู้แล้วสิ^^ )
อามุ :: นาย อย่าบอกใครนะ!!!! แล้วก็!! อย่ายุ่งกับฉันด้วย!!! //-ควับ หันหลังกลับเข้าที่ ห้องเรียน
อิคุโตะ :: อะ.........(ฉันไม่รับปากหรอก หึๆ ^^)
ตกช่วงกลางคืน
ติ้งติ่ง~ //-เสียงข้อความเข้าจากอิคุโตะ
(ไง ทำไรอยู่??)
ปิ๊บๆๆๆๆๆ //-เสียงปุ่มพิมพ์
(ฉันบอก ว่า อย่ามายุ่งกับฉันไง = = )>>>ตอบกลับ
ติ้งติ่ง~
(ตอบให้ตรงคำถามหน่อยสิครับ ^^)
ปิ๊บๆๆๆๆ
(หายใจอยู่ = = )>>>ตอบกลับ
ติ้งติ่ง~
(ตอบกวนจัง เอาดีๆสิ)
ปิ๊บๆๆๆๆๆ
(อย่าเปลี่ยนเรื่อง ฉันบอกแล้วไง ว่า อย่ามายุ่งกับฉัน ทำไมนายยังจะมายุ่งกับฉันอีก!!)>>>ตอบกลับ
ติ้งติ่ง~
(ฉันก็ไม่ได้ตอบ ok นี่^^ เธอนั่นล่ะ อย่าเปลี่ยนเรื่อง คุยสิ )
ปิ๊บๆๆๆๆๆ
( = =" คุยกับนายไง จบ!! )>>>ตอบกลับ
ติ้งติ่ง~
(งั้นหรอ^^ แต่ฉันยังไม่จบนี่)
ปิ๊บๆๆๆๆ
(เลิกยุ่งกับฉันสักทีเถอะ = = )>>>ตอบกลับ
ติ้งติ่ง~
(อืม.........เอาไงดีนะ^^ )
ปิ๊บๆๆๆๆ
( = = คิดทำไม ให้เปลืองสมอง)>>>ตอบกลับ
ติ้งติ่ง~
(คำตอบ คือ ไม่ครับ^^)
อามุ :: ไม่เลิกเนาะ!! ฉันรำคาญแล้วนะ!!!
ปิ๊บๆๆๆๆ
(ฉันจะนอนแล้ว เลิกยุ่งกับฉันสักที......)>>>ตอบกลับ
ติ้งติ่ง~
(ไม่เลิกครับ งั้น ราตรีสวัสดิ์^^)
อามุ :: เฮ่อ~ อิคุโตะ นายต้องการอะไรจากฉันกันแน่?? ทำไมไม่เลิกยุ่งกับฉันสักที......... (จะว่าไป ตอนนั้น ที่มาขอโทษฉัน ด้วยการชูป้ายนั่น ฉันดีใจจัง ...... ฉันชอบนายนั่นจัง^^ ฮึๆๆ) //เอ๋......??? เมื่อกี๊ฉันคิดอะไรน่ะ???? ชอบหรอ?? เป็นไปไม่ได้ๆ!!! ฉันไม่ได้ชอบหมอนั่นสักหน่อย >\\\< !!! (แต่ว่า ฉันดีใจจริงๆนะ ฮิฮิฮิ >< นอนดีกว่า)
>>>>ทางด้านอิคุโตะ
Ikuto talk ::
ผมเหนื่อยแทบตาย กว่าจะขอโทษยัยนั่นได้ ดีนะ ที่เพื่อนผมบอกวิธี แบบนั้นมาได้ ฮะฮะฮะ ยัยนั่นมีความลับด้วย ความจริง ความลับน่ะ ผมไม่รู้หรอก ว่ามีอะไร แต่ว่า เห็นที วิธีนี้ ได้ผลเกินคาด^^ ผมอยากแกล้งเขาตลอดไปจัง 55555
ทาดาเสะ :: ท่าทางอารมณ์ดี ยิ้มไม่หุบเลยนะครับ พี่อิคุโตะ ^^
อิคุโตะ :: นายเข้ามา โดยไม่เคาะประตูอีกแล้วนะ //-รีบหุบยิ้ม ทำหน้าตามเดิม
ทาดาเสะ :: อย่าเปลี่ยนเรื่องสิครับ ว่าแต่ เรื่องดีๆ นี่ หมายถึง เรื่องนั้น ใช่ไม๊ครับ???
อิคุโตะ :: เรื่องอะไร? ไม่เห็นมีเรื่องดีสักหน่อย //-ยักใหล่ขึ้น
ทาดาเสะ :: ปากแข็ง เรื่องนั้นไง ที่ขอโทษ ผู้หญิงที่ชื่อ อามุจัง น่ะ^^
อิคุโตะ :: แล้วไง.....
ทาดาเสะ :: เป็นครั้งแรกนะครับ ที่พี่อิคุโตะ ขอโทษผู้หญิง ทั้งๆที่ผ่านมา ไม่เคยแม้จะแกล้งหรือ ไปช่วยซะด้วยซ้ำ^^
อิคุโตะ :: หืม??? นี่นาย ตามฉันไปแทบทุกที่เลยเราะ!
ทาดาเสะ :: ผมบังเอิญไปเจอต่างหาก ^^
อิคุโตะ :: อือๆ นายพอจะรู้ไม๊?? ว่าทำไมฉันถึงทำแบบนั้น.....
ทาดาเสะ :: เป็นไปได้ครับ ว่า พี่อิคุโตะน่ะ ชอบเด็กคนนั้นเข้าแล้ว^^
อิคุโตะ :: ฉันเนี่ยนะ!! //-ชี้ตัวเอง //ไม่มีทาง......
ทาดาเสะ :: พี่อิคุโตะ อาจจะยังไม่รู้สึกตัว เหมือนเด็กคนนั้น แต่ รอบๆกาย พวกพี่กับอามุ น่ะ คิดว่า พี่อิคุโตะ กับ อามุ ชอบกัน นะครับ^^
อิคุโตะ :: ...............//-เงียบ
ทาดาเสะ :: ผมไปล่ะครับ ราตรีสวัสดิ์นะครับ^^
อิคุโตะ :: (น่าจะไปได้ตั้งนานแล้วนะ = = ) //อืม...........//-ครุ่นคิด //ฉันเนี่ยนะ ชอบยัยนั่น เป็นไปได้ไม่ได้หรอก ............(ไม่รู้ล่ะ! คิดมากไป ก็เท่านั้น ไม่มีอะไรดีขึ้นมาหรอก ไว้ดูๆกันไปดีกว่า)
เมื่อทั้งคู่ เริ่มรู้สึก ชอบกัน ทางนึง สับสน อีกทาง ก็ไม่เชื่อ แล้ววันต่อไป เจอหน้ากัน จะมีอะไรเกิดขึ้นกัน??? หยั่งงี้ ต้องติดตามกัน!!!
>>>>>>>โปรดติดตามตอนต่อไป
ความคิดเห็น