ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เมื่อมาถึง ก็อึงกับเหตุการณ์
ถึงแล้วบ้านยาย โอ๊ยไอ้พันธุ์หลังอานเอาจนฉันเหนื่อยเลย ฮือ ฮือ ฮือ กางเกงตูดขาดเลยเรา
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“พี่เอกเปิดประตูให้สองด้วย เร็วๆ” ฉันเคาะประตูจนมือบวมก็ยัง ไม่มีใครมาเปิดประตู โอ้ยจะบ้าตายไอ้พี่ชายขี้เซร้า
“เอ้ย มีคนอยู่เปล่าเนี่ย” อะไรว่ะทำไม่ช้าจัง ได้ยินเสียงมีคนเดินอยู่ข้างในนี้หว่า
หรือว่าจะเป็นยายอ่ะ อี้ขนลุก
“พี่เอกเปิดเดียวนี้นะ เปิดเร็ว หนูกลัวผีนะ”
ฉันตะโกนรอบที่ร้อยเก้า เริ่มหมดความอดทนแล้วนะเนี่ยมือก็บวมขึ้นบวมขึ้น ฮ้วยข่อยสิได้นอนบ่เนี่ย ขามันสิเริ่มสั่นยืนบ่ค่อยจะอยู่แล้วด้วย (จีนเว้าลาวค่า อิ อิ)
“เอาล่ะพี่เอก หนูพังเข้าไปนะจริงๆนะ พี่เอก” ฉันกะโกนรอบสุดท้าย พังประตูแล้วนะโว้ยฮึ้ย
“ไปแล้วนะพี่เอก หนึ่ง.......... สอง......... สสัม...อึ้บ”
ฉันดันตัวเองเข้าไป อะไรอยู่อยู่ประตูก็เปิดเองตายแล้วกระเด็นเข้าไปเลยเรา ใครเปิดประตูฟ่ะ ฉันมองไปรอบๆ ไม่มีคนอยู่ ประตูเปิดเองได้
เอง กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
“สอง........... สอง..........” เสียงคนเรียกฮือ ฮือ เสียงผู้หญิงด้วย
“มือใครมาจับว่ะ กรี้ด ฮือ ฮือ ผีหลอก คุณยายขาอย่าหลอกหนูเลย”
ตอนนี้ฉันหัวฟูเป็นสายไหมในสวนสนุกเลย มือสองมือ ตอนนี้พนมอยู่ในท่าไหว้พระ ตัวสั่นเป็นเจ้าเข้า โอ้ยสงสารตัวเอง
“เฮ้ยไอ้สอง ไอ้สองพี่เอง เป็นอะไร”
ไฟในบ้านเปิดทำให้ฉันเห็นพี่ชายสุดหล่อ กับใครหว่า แต่ฉันไม่สนขอกอดพี่ชายก่อนแล้วกันนะ
“พี่เอก ฮือ ฮือ ช่วยด้วยผีหลอก ประตูบ้านเปิดเองด้วย มีมือผีมาจับอีก ฮือ ฮือ ช่วยหนูด้วยยยย”
“ผีที่ไหนกัน พี่ไหมเขาเปิดไป ประตูให้ ส่วนไอ้มือผีก็ที่เกาหลังของพี่เอง”
แสดงว่า หลอกตัวเองมาตลอดเลยซิเราแหะ แหะ แต่พี่ไหม ไหมไหนว่ะไม่เห็นรู้จัก
“แต่เอะพี่เอก พี่ไหม พี่ไหมไหนอ่ะ ไม่เห็นรู้จัก ใช่พี่คนนี้เปล่าอ่ะ” ฉันชี้ไปที่ผู้หญิงที่เดินไปเอาน้ำมาให้ฉัน
“อืม แฟนฉันเอง สองแกเบาเบานะอย่าให้แม่รู้”
“อะไรนะ ” ฉันตะโกนสุดเสียงพี่เอกเอามือมาปิดปากฉันไว้ฉันดิ้นอู้อี้ให้หลุดจากการจับปิดปาก
“ฉันบอกให้เบาๆ เดียวจับฆ่าทิ้งหรอก” อะไรว่ะ จะมีพี่สะใภ้อยู่แล้วยังไม่รู้เรื่องเลยเรา
“พี่คนนี้หรอ” ฉันรับน้ำจากพี่ที่ชื่อไหมมา ดื่ม
“อืม”
พี่เอกบอกแล้วรั้งตัวพี่ไหมให้ไปนั่งกับพี่แก ใครบอกรั้งอย่างเดียวดึงไปหอมด้วยซ้ำ อิจฉาโว้ยฮือ
“สวัสดีค่ะ ว่าที่พี่สะใภ้” ฉันยกมือไหว้เมื่อเห็นพี่แกมองมาหลังจากหอมกันเสร็จแล้ว มองไปพี่สะใภ้ในอนาคตฉันนี้สวยมิเบาเลยนะเนี่ย
“สวัสดีจ๊ะ พี่ชื่อไหมนะ”
แหม เสียงก็เพราะเอกหาจากไหนว่ะเนี่ยตาถึงจริงๆ นึกว่าจะไปเอาพวกสัตว์ในสวนสัตว์เหมือนแฟนคนที่แล้วๆมา ที่แท้ก็เอานางฟ้านี้เอง
“ดีค่ะ หนูสองน้องพี่เกนะ”
“เค้ารู้แล้ว ว่าแต่มาทำอะไรดึกป่านนี้คนเค้ากำลังเข้าด้ายเข้าเข็มกัน”
อุ้ยต๊ายตาย พึ่งสังเกตว่าพี่แกนุ่งผ้าขนหนูผืนเดียวส่วน พี่ไหมก็ชุดนอนบางๆ เฮ้ยเค้ากำลังจะ อะจึ้ย อะจึ้ย กันอยู่เรามาขัดจังหวะนี้หว่า อิ อิ ไม่หน้าเลยเรา
“คือว่าเค้าขอโทษนะพี่เอกนะพี่ไหม คือเค้าอยู่บ้านนอนไม่หลับอ่ะ พอดีมีคนย้ายมาอยู่ใหม่มาขนของกันเสียงดัง คือแบบว่าขอนอนที่นี้ด้วยคนนะ” ฉันคลานไปอ้อนพี่เอก ขอบอกต้อนนั้นท่าเหมือนหมาเลียเจ้าของรอเอากระดูกอ่ะ เสียศักดิ์ศรีลูกผู้หญิงหมดเลยเรา
“เออ นอนห้องคุณยายนะ อ่ะนี้กุแจเอาไปเปิดซะฉันไปนอนแล้วนะ เออคือห้องข้างๆมีคนมาอยู่อย่าไปกวนเค้าล่ะ” พี่เอกโยนกุแจมาให้ฉันและพาเจ๊ไหมขึ้นไปนอน
โห้ยคืนนี้มีอะไรเด็ดๆดูแล้วโว้ยเรา ฉันเริ่มคิดแผนชั่วร้าย แล้วย่องตามหลังแกไป แต้ดิ๊บ แต้ดิ๊บ แต้แด้ววววว..
“แล้วคืนนี้ไม่ต้องไปกวนข้างบนนะโว้ย”
แง้ แง้ พี่เอกตะโกนตามหลังมา หู้ยรู้ทันคนเก่งอีกโอ้ยเซ็ง อะไรนะให้ฉันนอนห้องคุณยายเนี่ยนะ พึ่งคิดออกเมื่อกี้ อิ อิ ลืม เราก็ต้องเดินลงไปห้องใต้ดินนะซิ คือแบบว่าบ้านคุณยายแกทันสมัยนะค่ะมีห้องใต้ดินด้วย ห้องใต้หลังคาก็มีนะค่ะ แต่เอาไว้เก็บกระดูกบรรพบุรุษ ตั้งแต่สมัยพระเจ้าปึ่งซีเง็กฮ่องเต้แล้วนะค่ะ
ตึก ตึก ตึก เสียงเดินนะค่ะ ไม่ใช่เสียงหัวใจ ถ้าเสียงหัวใจอ่ะอยู่ข้างบน หุ หุ เฮ้ย ไฟในห้องยายทำไมเปิดว่ะ ตรูยังไม่ได้เปิดห้องเลย ฮือจะโดนไรอีกฟ่ะ ต้อนนี้หยุดอยู่หน้าห้องคุณยายค่ะ
แอดดดดดด
เสียงประตูเปิดได้เอง
ฉันเริ่มมองเข้าไปข้างในเห็นผู้หญิงผมยาวถึงกลางหลังนั่งหวีผมอยู่
หน้ากระจก ฮือผีหลอกแน่ๆเลยเรา แต่เอะรู้สึกว่าจะยืนผิดห้องนะ เป๋วววว
ห้องคุณยายอยู่ข้างๆนี้หว่า แหะ แหะ สร้างบรรยากาศซะหน้ากลัวเลยเรา
คิดแผนออกแล้วเฟ้ย ฉันรีบเปิดห้องยายเอาอุปกรณ์ลับเฉพาะที่ฉันเตรียมมาจะหลอกโก
แต่ตอนนี้มีคนมาให้หลอกแทนโกแล้วมันคือ
หน้ากากผีรุ่นคุณตาฉี่แตก ฉันหยิบมันออกมาจากกระเป๋าและสวมมันไว้บนหัว
พร้อมด้วยผ้าสีขาวที่หุ้มตัวเองไว้ ฮะ ฮะ ฮ้า ข้าคือผี ใครไม่รู้จักโคตรเชยอ่ะ
ฉันเดินไปยังห้องที่มีคนมาอยู่ แล้วค่อยผลักประตูเปิดไป
กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดด
ยายนั้นร้องกรี้ดเมื่อฉันโผล่ หน้าเข้าไป กลัวล่ะซิ แฮร แฮร กลัวไหวฉันรีบเดินตรงไปหลอกยายนั้น
ผลั๊ก...ลๆ
ผลัวะ....วะๆ
ปรึ้ก...กะๆ
“เฮ้ยนี้คนเว้ย” ฉันกะโกนบอกไปเพราะยัยคนที่อยู่ในห้องเอาไม้หน้าสามมาตีฉัน โอ้ยเจ็บโว้ยทำไม่คืนนี้โชคร้ายจังว่ะ
“อุ้ยคนหรอ ขอโทษค่ะ” ยายนั้นพอรู้ว่าฉันเป็นคนรีบทิ้งไม้ลงแล้ว มาดูฉัน
“ก็คนนะสิ นึกว่าหมาที่ไหนล่ะ” ฉันเปิดหน้ากากไป
“ใครจะไปรู้ ก็นึกว่าผี” ยายนั้นบนกระปอดกระแปด
“ผีที่ไหนจะสวยขนาดนี้หะ” ยายนั้นหัวเราะฉันแล้วพยุงฉันไปนั่งที่เตียงของเธอ
“จ๊ะสวย แล้วเธอเป็นใครหรอมาทำอะไรที่นี้ดึกๆดื่นๆ”
ยายนั้นไปหยิบผ้าพันแผลอะไรต่อมิอะไรมาทำแผลให้ฉัน โอ้ยหัวแตกเลยเราฮือ ฮือ
มีคนย้ายของมาบ้านใหม่เสียงดังจนเรานอนไม่หลับ โดนตาสุดหล่อเข้าใจผิด โดนไอ้ ตูบงับ....
โดนพี่โกด่าว่ามาขัดจังหวะรัก โดนยัยคนย้ายมาใหม่ตีหัว ตรูโชคร้ายจังว่ะ
“ฉันเป็นหลานสาวเจ้าของบ้านหลังนี้เป็นน้องสาวพี่เอก แล้วเธอล่ะเป็นใครถึงมาอยู่ที่นี้” ฉันถามยายนั้นต่อ ใครจะให้ถามเราคนเดียวว่ะ
“อ้อ ฉันมาเรียนที่ม.ช. นะแล้วก็เป็นญาติกับพี่ไหม แล้วฉันก็หาบ้านเช้าไม่ได้พี่ไหมกับโกคูณของเธอเค้าเลยชวนมาอยู่นะ”
อ้อ ยัยนั้นตอบฉันแล้วทำแผลให้ด้วย
“เฮ้ย เรียนอยู่ ม.ช. หรอ เรียนมหาลัยเดียวกันเลย แล้วเธอเรียนคณะอะไรล่ะ เรานัทริกา วรกัญญา ชื่อเล่นชื่อสองนะ อยู่คณะวิทยาศาสตร์ หมาลัยเชียงใหม่ ยินดีที่ได้รู้จัก”
(เมื่อกี้มันหมาลัยนี้หว่า ไม่ใช้มหาลัยไม่เป็นไรขี้เกียจแก้)
ฉันแนะนำตัวกับยัยหน้าจืด แล้วส่งมือไปจับทำความรู้จักแบบฝรั่ง ต้องโกอินเตอร์หน่อยเราอิ อิ
“เราชื่อแพรวา นัทริกา ชื่อเล่นชื่อแพร อยู่คณะแพทยศาสตร์ มหาลัยเชียงใหม่จ๊ะ”
โอ้ โห้ เรียนเก่งอ่ะ เป็นหมา เฮ้ยหมอ ด้วย ดีใจจังมีเพื่อนเป็นหมอ
“สวัสดีค่ะว่าที่คุณหมอ เรียนเก่งจังเลยแพร” อุ้ยทำไมปากมันมันพูดให้ตรงกับใจว่ะ
“อุ้ยไม่ต้องชมกันเลย เราไม่เก่งหรอก” อุ้ยมีการถ้อมตัว นี้แหละมันต้องเป็นเพื่อนตรู อิ อิ
“แพรเรามาเป็นเพื่อนกันนะ” ฉันรีบเรียกเค้าเป็นเพื่อนเลยเดียวเสียเพื่อนดีดีไป
“อืม” ดูว่าแต่เค้ายัยนั้นก็รีบตกลงเลย หน้าด้านพอกันแหละว่ะ
“นั้นเรามาเป็นเพื่อนกันนะแพร”
“จะสอง เรามาเป็นเพื่อนกัน”
ยายนั้นทำท่าดีใจแล้วยิ้ม ยิ้มน่ารักว่ะ ท่าตรูเป็นผู้ชายนะจะจีบให้ติดเลย
เรียนก็เก่ง สวย อีกตั้งหาก โอ้ยอยากแปลงเพศ
“นั้น เพื่อสานความเป็นเพื่อนกันคืนนี้ฉันนอนกับเธอนะ” หุ หุ หุ กลัวผีนี้หว่า
ใครจะกล้านอนห้องคนที่ตายว่ะ คนเดียวสู้นอนกับว่าที่คุณหมอดีกว่า
“ได้สิทำไมจะไม่ได้ล่ะเรานอนคนเดียวเราก็เหงา มีเพื่อนมานอนด้วยจะได้หายเหงา”
ยัยนั้นยิ้มอีกที แล้วก็เอาผ้าห่มในตู้มาให้ฉันอีกผืนนึง
แล้วเราก็มีเพื่อนนอนจนได้ ฮะ ฮะ แถมมีเพื่อนเป็นหมออีก
อะไรจะดีขะไหนหนาดอย่างนี้ (ดีขนาดไหน)
แล้วฉันก็นอนคุยกับยัยกว่าจะหลับ ดึกมากแล้วอ่ะ
ตอนที่ 2 แล้วนะ ไม่มีเวลามาพิมพ์เลย
แต่ก็ยังอุตสาห์เอามาลงได้ อิ อิคืออ่านๆๆๆๆๆๆๆๆๆ โพสๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ลงคะแนน กานเยอะน้าคือเราแบบว่าอยากให่อ่านกานมากมากกว่าเรื่องแรกอ่ะ เรื่องแรกพันกว่า คนแมงเรื่องสอง 24 คนเองโห้ยเซ็งค่ะ บายๆๆๆ อ่านๆๆๆๆ โพสด้วยนะ ไม่อ่านไม่โพสขอให้เปงหมัน มีแฟนก็เสื่อมทางเพศนี้เอาๆไง โพสด้วยนะ
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“พี่เอกเปิดประตูให้สองด้วย เร็วๆ” ฉันเคาะประตูจนมือบวมก็ยัง ไม่มีใครมาเปิดประตู โอ้ยจะบ้าตายไอ้พี่ชายขี้เซร้า
“เอ้ย มีคนอยู่เปล่าเนี่ย” อะไรว่ะทำไม่ช้าจัง ได้ยินเสียงมีคนเดินอยู่ข้างในนี้หว่า
หรือว่าจะเป็นยายอ่ะ อี้ขนลุก
“พี่เอกเปิดเดียวนี้นะ เปิดเร็ว หนูกลัวผีนะ”
ฉันตะโกนรอบที่ร้อยเก้า เริ่มหมดความอดทนแล้วนะเนี่ยมือก็บวมขึ้นบวมขึ้น ฮ้วยข่อยสิได้นอนบ่เนี่ย ขามันสิเริ่มสั่นยืนบ่ค่อยจะอยู่แล้วด้วย (จีนเว้าลาวค่า อิ อิ)
“เอาล่ะพี่เอก หนูพังเข้าไปนะจริงๆนะ พี่เอก” ฉันกะโกนรอบสุดท้าย พังประตูแล้วนะโว้ยฮึ้ย
“ไปแล้วนะพี่เอก หนึ่ง.......... สอง......... สสัม...อึ้บ”
ฉันดันตัวเองเข้าไป อะไรอยู่อยู่ประตูก็เปิดเองตายแล้วกระเด็นเข้าไปเลยเรา ใครเปิดประตูฟ่ะ ฉันมองไปรอบๆ ไม่มีคนอยู่ ประตูเปิดเองได้
เอง กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
“สอง........... สอง..........” เสียงคนเรียกฮือ ฮือ เสียงผู้หญิงด้วย
“มือใครมาจับว่ะ กรี้ด ฮือ ฮือ ผีหลอก คุณยายขาอย่าหลอกหนูเลย”
ตอนนี้ฉันหัวฟูเป็นสายไหมในสวนสนุกเลย มือสองมือ ตอนนี้พนมอยู่ในท่าไหว้พระ ตัวสั่นเป็นเจ้าเข้า โอ้ยสงสารตัวเอง
“เฮ้ยไอ้สอง ไอ้สองพี่เอง เป็นอะไร”
ไฟในบ้านเปิดทำให้ฉันเห็นพี่ชายสุดหล่อ กับใครหว่า แต่ฉันไม่สนขอกอดพี่ชายก่อนแล้วกันนะ
“พี่เอก ฮือ ฮือ ช่วยด้วยผีหลอก ประตูบ้านเปิดเองด้วย มีมือผีมาจับอีก ฮือ ฮือ ช่วยหนูด้วยยยย”
“ผีที่ไหนกัน พี่ไหมเขาเปิดไป ประตูให้ ส่วนไอ้มือผีก็ที่เกาหลังของพี่เอง”
แสดงว่า หลอกตัวเองมาตลอดเลยซิเราแหะ แหะ แต่พี่ไหม ไหมไหนว่ะไม่เห็นรู้จัก
“แต่เอะพี่เอก พี่ไหม พี่ไหมไหนอ่ะ ไม่เห็นรู้จัก ใช่พี่คนนี้เปล่าอ่ะ” ฉันชี้ไปที่ผู้หญิงที่เดินไปเอาน้ำมาให้ฉัน
“อืม แฟนฉันเอง สองแกเบาเบานะอย่าให้แม่รู้”
“อะไรนะ ” ฉันตะโกนสุดเสียงพี่เอกเอามือมาปิดปากฉันไว้ฉันดิ้นอู้อี้ให้หลุดจากการจับปิดปาก
“ฉันบอกให้เบาๆ เดียวจับฆ่าทิ้งหรอก” อะไรว่ะ จะมีพี่สะใภ้อยู่แล้วยังไม่รู้เรื่องเลยเรา
“พี่คนนี้หรอ” ฉันรับน้ำจากพี่ที่ชื่อไหมมา ดื่ม
“อืม”
พี่เอกบอกแล้วรั้งตัวพี่ไหมให้ไปนั่งกับพี่แก ใครบอกรั้งอย่างเดียวดึงไปหอมด้วยซ้ำ อิจฉาโว้ยฮือ
“สวัสดีค่ะ ว่าที่พี่สะใภ้” ฉันยกมือไหว้เมื่อเห็นพี่แกมองมาหลังจากหอมกันเสร็จแล้ว มองไปพี่สะใภ้ในอนาคตฉันนี้สวยมิเบาเลยนะเนี่ย
“สวัสดีจ๊ะ พี่ชื่อไหมนะ”
แหม เสียงก็เพราะเอกหาจากไหนว่ะเนี่ยตาถึงจริงๆ นึกว่าจะไปเอาพวกสัตว์ในสวนสัตว์เหมือนแฟนคนที่แล้วๆมา ที่แท้ก็เอานางฟ้านี้เอง
“ดีค่ะ หนูสองน้องพี่เกนะ”
“เค้ารู้แล้ว ว่าแต่มาทำอะไรดึกป่านนี้คนเค้ากำลังเข้าด้ายเข้าเข็มกัน”
อุ้ยต๊ายตาย พึ่งสังเกตว่าพี่แกนุ่งผ้าขนหนูผืนเดียวส่วน พี่ไหมก็ชุดนอนบางๆ เฮ้ยเค้ากำลังจะ อะจึ้ย อะจึ้ย กันอยู่เรามาขัดจังหวะนี้หว่า อิ อิ ไม่หน้าเลยเรา
“คือว่าเค้าขอโทษนะพี่เอกนะพี่ไหม คือเค้าอยู่บ้านนอนไม่หลับอ่ะ พอดีมีคนย้ายมาอยู่ใหม่มาขนของกันเสียงดัง คือแบบว่าขอนอนที่นี้ด้วยคนนะ” ฉันคลานไปอ้อนพี่เอก ขอบอกต้อนนั้นท่าเหมือนหมาเลียเจ้าของรอเอากระดูกอ่ะ เสียศักดิ์ศรีลูกผู้หญิงหมดเลยเรา
“เออ นอนห้องคุณยายนะ อ่ะนี้กุแจเอาไปเปิดซะฉันไปนอนแล้วนะ เออคือห้องข้างๆมีคนมาอยู่อย่าไปกวนเค้าล่ะ” พี่เอกโยนกุแจมาให้ฉันและพาเจ๊ไหมขึ้นไปนอน
โห้ยคืนนี้มีอะไรเด็ดๆดูแล้วโว้ยเรา ฉันเริ่มคิดแผนชั่วร้าย แล้วย่องตามหลังแกไป แต้ดิ๊บ แต้ดิ๊บ แต้แด้ววววว..
“แล้วคืนนี้ไม่ต้องไปกวนข้างบนนะโว้ย”
แง้ แง้ พี่เอกตะโกนตามหลังมา หู้ยรู้ทันคนเก่งอีกโอ้ยเซ็ง อะไรนะให้ฉันนอนห้องคุณยายเนี่ยนะ พึ่งคิดออกเมื่อกี้ อิ อิ ลืม เราก็ต้องเดินลงไปห้องใต้ดินนะซิ คือแบบว่าบ้านคุณยายแกทันสมัยนะค่ะมีห้องใต้ดินด้วย ห้องใต้หลังคาก็มีนะค่ะ แต่เอาไว้เก็บกระดูกบรรพบุรุษ ตั้งแต่สมัยพระเจ้าปึ่งซีเง็กฮ่องเต้แล้วนะค่ะ
ตึก ตึก ตึก เสียงเดินนะค่ะ ไม่ใช่เสียงหัวใจ ถ้าเสียงหัวใจอ่ะอยู่ข้างบน หุ หุ เฮ้ย ไฟในห้องยายทำไมเปิดว่ะ ตรูยังไม่ได้เปิดห้องเลย ฮือจะโดนไรอีกฟ่ะ ต้อนนี้หยุดอยู่หน้าห้องคุณยายค่ะ
แอดดดดดด
เสียงประตูเปิดได้เอง
ฉันเริ่มมองเข้าไปข้างในเห็นผู้หญิงผมยาวถึงกลางหลังนั่งหวีผมอยู่
หน้ากระจก ฮือผีหลอกแน่ๆเลยเรา แต่เอะรู้สึกว่าจะยืนผิดห้องนะ เป๋วววว
ห้องคุณยายอยู่ข้างๆนี้หว่า แหะ แหะ สร้างบรรยากาศซะหน้ากลัวเลยเรา
คิดแผนออกแล้วเฟ้ย ฉันรีบเปิดห้องยายเอาอุปกรณ์ลับเฉพาะที่ฉันเตรียมมาจะหลอกโก
แต่ตอนนี้มีคนมาให้หลอกแทนโกแล้วมันคือ
หน้ากากผีรุ่นคุณตาฉี่แตก ฉันหยิบมันออกมาจากกระเป๋าและสวมมันไว้บนหัว
พร้อมด้วยผ้าสีขาวที่หุ้มตัวเองไว้ ฮะ ฮะ ฮ้า ข้าคือผี ใครไม่รู้จักโคตรเชยอ่ะ
ฉันเดินไปยังห้องที่มีคนมาอยู่ แล้วค่อยผลักประตูเปิดไป
กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดด
ยายนั้นร้องกรี้ดเมื่อฉันโผล่ หน้าเข้าไป กลัวล่ะซิ แฮร แฮร กลัวไหวฉันรีบเดินตรงไปหลอกยายนั้น
ผลั๊ก...ลๆ
ผลัวะ....วะๆ
ปรึ้ก...กะๆ
“เฮ้ยนี้คนเว้ย” ฉันกะโกนบอกไปเพราะยัยคนที่อยู่ในห้องเอาไม้หน้าสามมาตีฉัน โอ้ยเจ็บโว้ยทำไม่คืนนี้โชคร้ายจังว่ะ
“อุ้ยคนหรอ ขอโทษค่ะ” ยายนั้นพอรู้ว่าฉันเป็นคนรีบทิ้งไม้ลงแล้ว มาดูฉัน
“ก็คนนะสิ นึกว่าหมาที่ไหนล่ะ” ฉันเปิดหน้ากากไป
“ใครจะไปรู้ ก็นึกว่าผี” ยายนั้นบนกระปอดกระแปด
“ผีที่ไหนจะสวยขนาดนี้หะ” ยายนั้นหัวเราะฉันแล้วพยุงฉันไปนั่งที่เตียงของเธอ
“จ๊ะสวย แล้วเธอเป็นใครหรอมาทำอะไรที่นี้ดึกๆดื่นๆ”
ยายนั้นไปหยิบผ้าพันแผลอะไรต่อมิอะไรมาทำแผลให้ฉัน โอ้ยหัวแตกเลยเราฮือ ฮือ
มีคนย้ายของมาบ้านใหม่เสียงดังจนเรานอนไม่หลับ โดนตาสุดหล่อเข้าใจผิด โดนไอ้ ตูบงับ....
โดนพี่โกด่าว่ามาขัดจังหวะรัก โดนยัยคนย้ายมาใหม่ตีหัว ตรูโชคร้ายจังว่ะ
“ฉันเป็นหลานสาวเจ้าของบ้านหลังนี้เป็นน้องสาวพี่เอก แล้วเธอล่ะเป็นใครถึงมาอยู่ที่นี้” ฉันถามยายนั้นต่อ ใครจะให้ถามเราคนเดียวว่ะ
“อ้อ ฉันมาเรียนที่ม.ช. นะแล้วก็เป็นญาติกับพี่ไหม แล้วฉันก็หาบ้านเช้าไม่ได้พี่ไหมกับโกคูณของเธอเค้าเลยชวนมาอยู่นะ”
อ้อ ยัยนั้นตอบฉันแล้วทำแผลให้ด้วย
“เฮ้ย เรียนอยู่ ม.ช. หรอ เรียนมหาลัยเดียวกันเลย แล้วเธอเรียนคณะอะไรล่ะ เรานัทริกา วรกัญญา ชื่อเล่นชื่อสองนะ อยู่คณะวิทยาศาสตร์ หมาลัยเชียงใหม่ ยินดีที่ได้รู้จัก”
(เมื่อกี้มันหมาลัยนี้หว่า ไม่ใช้มหาลัยไม่เป็นไรขี้เกียจแก้)
ฉันแนะนำตัวกับยัยหน้าจืด แล้วส่งมือไปจับทำความรู้จักแบบฝรั่ง ต้องโกอินเตอร์หน่อยเราอิ อิ
“เราชื่อแพรวา นัทริกา ชื่อเล่นชื่อแพร อยู่คณะแพทยศาสตร์ มหาลัยเชียงใหม่จ๊ะ”
โอ้ โห้ เรียนเก่งอ่ะ เป็นหมา เฮ้ยหมอ ด้วย ดีใจจังมีเพื่อนเป็นหมอ
“สวัสดีค่ะว่าที่คุณหมอ เรียนเก่งจังเลยแพร” อุ้ยทำไมปากมันมันพูดให้ตรงกับใจว่ะ
“อุ้ยไม่ต้องชมกันเลย เราไม่เก่งหรอก” อุ้ยมีการถ้อมตัว นี้แหละมันต้องเป็นเพื่อนตรู อิ อิ
“แพรเรามาเป็นเพื่อนกันนะ” ฉันรีบเรียกเค้าเป็นเพื่อนเลยเดียวเสียเพื่อนดีดีไป
“อืม” ดูว่าแต่เค้ายัยนั้นก็รีบตกลงเลย หน้าด้านพอกันแหละว่ะ
“นั้นเรามาเป็นเพื่อนกันนะแพร”
“จะสอง เรามาเป็นเพื่อนกัน”
ยายนั้นทำท่าดีใจแล้วยิ้ม ยิ้มน่ารักว่ะ ท่าตรูเป็นผู้ชายนะจะจีบให้ติดเลย
เรียนก็เก่ง สวย อีกตั้งหาก โอ้ยอยากแปลงเพศ
“นั้น เพื่อสานความเป็นเพื่อนกันคืนนี้ฉันนอนกับเธอนะ” หุ หุ หุ กลัวผีนี้หว่า
ใครจะกล้านอนห้องคนที่ตายว่ะ คนเดียวสู้นอนกับว่าที่คุณหมอดีกว่า
“ได้สิทำไมจะไม่ได้ล่ะเรานอนคนเดียวเราก็เหงา มีเพื่อนมานอนด้วยจะได้หายเหงา”
ยัยนั้นยิ้มอีกที แล้วก็เอาผ้าห่มในตู้มาให้ฉันอีกผืนนึง
แล้วเราก็มีเพื่อนนอนจนได้ ฮะ ฮะ แถมมีเพื่อนเป็นหมออีก
อะไรจะดีขะไหนหนาดอย่างนี้ (ดีขนาดไหน)
แล้วฉันก็นอนคุยกับยัยกว่าจะหลับ ดึกมากแล้วอ่ะ
ตอนที่ 2 แล้วนะ ไม่มีเวลามาพิมพ์เลย
แต่ก็ยังอุตสาห์เอามาลงได้ อิ อิคืออ่านๆๆๆๆๆๆๆๆๆ โพสๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ลงคะแนน กานเยอะน้าคือเราแบบว่าอยากให่อ่านกานมากมากกว่าเรื่องแรกอ่ะ เรื่องแรกพันกว่า คนแมงเรื่องสอง 24 คนเองโห้ยเซ็งค่ะ บายๆๆๆ อ่านๆๆๆๆ โพสด้วยนะ ไม่อ่านไม่โพสขอให้เปงหมัน มีแฟนก็เสื่อมทางเพศนี้เอาๆไง โพสด้วยนะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น