ศึกรัก นังปีศาจ

ลำดับตอนที่ #2 : บทนำ

            “ที่รัก คุณอย่าซนสิคะ”

                “ก็ผมอดไม่ไหวแล้วนี่นา”

                ครืดดดดดดดดดดดด ครืดดดดดดดดดดดดดด  กรี๊ดดดดด จะโทรมาทำไมตอนนี้เนี่ย มารขัดขวางซะจริง ฉันเอื้อม มือไปหยิบมือถือข้างเตียง ก่อนจะกรอกเสียงบ่งบอกความรำคาญแบบเต็มสตรีม

                “โทรมาทำไมยะ”

                (คุณหนูครับ คุณท่าน...เสียแล้วครับ)เฮอะ ตายแล้วยังจะมารบกวนเวลาฉันอีกหรอ

                “แล้วไง”

                (พินัยกรรมจะเปิดมะรืนนี้ คุณหนูต้องรีบกลับเมืองไทยด่วนครับ)

                “ไม่ยักรู้ว่าลูกเมียน้อยอย่างฉัน มีสิทธิ์ไปร่วมฟังพินัยกรรมด้วย”

                (โธ่.. คุณหนูครับ)

                “ตั๋ว?”

                “ผมจัดการส่งไปให้แล้วครับ ขึ้นเครื่องตอนเที่ยงคืนเวลาที่นั่นได้เลยครับ”

            “ขอบใจ”

                “ใครหรอที่รัก”คริสเริ่มมากอดก่ายฉันอีกครั้ง แต่เสียดาย ฉันหมดอารมณ์แล้วล่ะ

                “ออกไป”

                “แต่...”

            “นายหูแตกรึไง ฉันบอกให้ไสหัวไป!” ฉันหันไปแว้ดใส่กิ๊กคนที่ 10 ของฉันอย่างเหลืออด หึ อย่างนายน่ะหรอฉันจะแคร์ หน้าอย่างนายฉันหาใหม่ได้สบายมาก

                ช่างน่าแปลกซะจริงๆที่ตาแก่ที่เมืองไทยยังจำได้ว่าฉันเป็นลูก หลังจากเฉดหัวฉันออกมาอยู่นิวยอร์กคนเดียวตั้งแต่ห้าขวบ ไม่มีพ่อคนไหนหรอกนะที่ทำกับลูกแบบนี้ คิดจะมาดีกับฉันอีตอนตายมันก็สายไปแล้วล่ะ

               
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

บทนำเอาเกริ่นสั้นๆไปก่อนกันนะ เดี๋ยวตอนหน้าจะเอามาต่อให้ ขอดู Feedback ก่อนจ้ะ ^ ^