ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    King of Devil ฟินจ้าวปิศาจ

    ลำดับตอนที่ #6 : เพื่อนใหม่กับอาชีพใหม่

    • อัปเดตล่าสุด 11 ก.ค. 52


           หลังจากออกมาจากเมืองนั้น เขาก็ต้องระเห็จอยู่ในป่ามา2วันแล้ว ยังไม่มีอะไรตกถึงท้องเลย เขาคิด
    "ไม่น่าออกมาเลยเว้ย"  ฟินโอดครวญ เขาคิดจะกลับไปที่เมืองนั่นอีกครั้ง แต่เดี๋ยวก็เจอเจ้าพวกนั้นอีก ไม่กลับไปดีกว่า แต่แล้วเขาก็ต้องหยุดความคิดไว้แค่นั้นเพราะเขาได้ยินเสียงบางอย่างดังมาจากพุ่มไม้หนา


      "แซ่กๆ" "เฮ้อ~เหนื่อยชะมัด"เด็กหนุ่มผมสีเพลิงโอดครวญ เด็กหนุ่มนัยย์ตาเพลิงเช่นเดียวกับสีผมคนนี้ หันมามองฟิน"เฮ้!ไอหัวทอง มองไรห๊ะเดะพ่อฆ่าซะหรอก" ไอหัวแดงมันพูดอย่างไม่กลัวเกรงคนแปลกหน้าเล้ย 
     

      มันใจในฝีมือตัวเองมากสินะ ฟินคิด "แกต่างหากที่อยู่ๆก็โผล่ออกมา เล่นเอาตกใจหมดไอหัวแดง ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง" ฟินสวนกลับ อย่างยียวนกวนพระบาทตามแบบฉบับ
    "ฮ่าๆ!  นายนี่อารมณ์ดีแหะ ใจกล้าดีด้วย คงไม่รู้จักฉันสินะ ฉันดอนส์  เดนิชชี่ เป็น"นักฆ่า" รู้ไว้ซะ ที่นี้กลัวล่ะสิ ฮ่าๆ!" ไอหัวแดงมันโม้สรรพคุณมันเสร็จสรรพ ก็หันไปถามฟินบ้าง"แล้วนายเป็นใครล่ะ ไอหัวทอง ตาแดง สุดขี้เหร่" ฟินชักเริ่มคิวกระตุกๆแล้วล่ะสิ ไอนี่ปากหมาเป็นบ้า คิดแล้วก็โมโหเว้ยเฮ้ย
    "ฉันชื่อฟิน ซาวาเรียส จ้าวปิศาจผู้ถูกทรยศ" เสียงฟินตอบกลับมาอย่างไม่ใส่ใจ



       "ฮ่าๆ!แกอย่ามาอำฉันเลยเว้ย" ไอดอนส์มันพูดเสร็จ ก็ยิ้มแห้งๆ แกล้งขำของมันไปเรื่อยเปื่อย ซึ่งฟินก็อยากจะเตะมันสักป้าป แต่เอาเหอะปล่อยมันไป
    "เชื่อหรือไม่เชื่อก็ตามใจ"ฟินพูดนิ่งๆ แต่ไอดอนส์มันก็เข่าอ่อน ไปเรียบร้อยแล้วเพราะคนที่มันโม้ด้วยเนี่ยมันเก่งกว่ามันตั้งกี่เท่า


       "แต่..." ฟินค่อยๆพูดขึ้นอย่างช้า แต่น้ำเสียงฟังดูน่าเกรงขามมากกว่าที่เด็กหนุ่มอายุ15มันจะพูดหลายขุมนัก
    "แต่?" ดอนส์ เดนิชชี่ ทวนคำของฟิน อย่างใจชื้น มันมีแต่ด้วยเว้ย ฮ่าๆๆ! โม้ชัวร์
    "ฉันโดนอัลเดรนคนทรยศผนึกพลังไว้กว่า7ส่วน" คำพูดของฟิน ทำเอาดอนส์ขำกลิ้ง
    "ฮ่าๆ! ตัวจริงแหะ แต่โดนผนึกพลังไว้ก็ไม่น่ากลัวอะไร ฮ่าๆ!" ดอนส์พูดอย่างสบายใจ


        "ด้วยนามแห่งข้า จ้าวแห่งปิศาจ ขอจงส่งศัตรูแห่งข้าไปสู่ปรโลก เมซาอิม เอดิโน่ คาเซส เพลิงถาโถม" เมื่อฟินร่ายเวทย์จบ ลูกบอลเพลิงเส้นผ่าศูนย์กลางกว่า1เมตรก็ปรากฎขึ้นในมือทัน "ย้ากกกกก~" ฟินขว้างมันออกไปหาดอนส์แบบกะให้ตายเลยทีเดียว


    ตูมมมมมม!
    "ฟู่ววว!" ควันค่อยๆจางไป เผยให้เห็นร่างของดอนส์อยู่ในสภาพสาหัสเลยทีเดียว แต่ก็ยังยืนไหวอยู่ มันคนรึป่าวน่าน?
    "หืม? น่าสนใจแหะเจ้านี่ยังไม่ตายอีก" ฟินพูดอย่างฉงน แต่น้ำเสียงก็แฝงด้วยความสนใจ "นายนี่เก่งจริงแหะ นายจะไปไหนน่ะ"ดอนส์ถาม มันไม่โกรธเลยหรอว่ะ อัดเวทย์ขั้นสูงใส่มัน เต็มๆแบบนี้ ถ้าจะบ้าแหะ
    "มานาเรส" ฟินตอบอย่างไม่ใส่ใจ
    "หืม? จะไปเรียนที่นั่นหรอ โรงเรียนมานาเรียส"ดอนส์ ถามอย่างสนใจ เขาก็จะไปเรียนที่นั่นนี่นา
    "ก็ดีแหะ แต่ไม่มีเงิน" ฟินตอบตามความจริง แต่ดอนส์กลับยิ้มกริ่ม แล้วพูดอย่างสบายๆ
    "ทำงานสิ ทำงานเดียวกับฉันไง" ดอนส์แนะนำ แต่ไม่เอาด้วยหรอกให้เป็นนักฆ่าอ่ะนะ ไวเท่าความคิด"นักฆ่าแบบนายอ่ะนะ" ดอนส์ได้ยินก็ขำ ลงไปชักดิ้นชักงอกับพื้นเลย
    "เปล่า! เป็นองครักษ์ให้องค์หญิงของเมืองเซวาโรสน่ะ เขารับ3คน เพิ่งหาได้2คน คือฉัน  กับใครไม่รู้ สนใจไหมล่ะ"ดอนส์ถามอย่างอารมณ์ดี ตามแบบฉบับของตัวเอง
    "ก็เอาสิ" ฟินตอบ "งั้นเดินทางไปเซวาโรสด้วยกันเล้ย" ดอนส์ตะโกน



    "มาหาใคร" ยามประจำพระราชวังพูด อย่างดุดัน ห้วนๆ
    "ฉันคือองครักษ์ ที่ท่านดาเกรซ นัดไว้" ดอนส์ตอบก่อนจะพูดต่อ "ส่วนนี่เพื่อนฉันพามาให้ท่านราชาดู ว่าจะเป็นองครักษ์ได้ไหม" เมื่อดอนส์ พูดจบ ยามผู้นั้นก็ขอโทษดอนส์ และฟินเป็นการใหญ่

    ดอนส์พาฟินมายัง สวนหลังวัง ฟินก็แปลกใจทำไม ไม่เข้าไปทำอะไรต่ออะไรในวัง
    แต่ก่อนจะได้คิดอะไรต่อ
    "ถวายบังคมฝ่าบาท ฟินนี่ท่านดาเกรซ" ดอนส์แนะนำ และบอกให้ฟินถวายบังคมตามตน
    "ไง!ท่านดาเกรซ" ดอนส์แทบช็อก เมื่อเพื่อนเขามันเล่นทักทายราชาเหมือนคนรู้จักเลยนี่หว่า จะไม่ให้ตกใจได้ไง เดี๋ยวหัวหลุดพอดี
    "สวัสดี! ฟิน ซาวาเรียส ลูกชายของสหายแห่งข้า" เมื่อดอนส์ได้ฟังคำของราชา ก็แทบช็อก ไอฟินรู้จักกับท่านดาเกรซ แต่ไม่บอกเขาสักคำ


    "อืม? เจ้าจะมาเป็นองครักษ์ให้ลูกสาวข้างั้นหรอฟิน" ท่านดาเกรซถามเพื่อความแน่ใจ เพราะคนระดับนี้ ไม่ได้ตกลงทำงานอะไรง่ายๆนี่
    "ขอรับ! ท่านดาเกรซ" ฟินตอบอย่างหนักแน่น สร้างความพึงพอใจให้ดาเกรซยิ่งนัก
    "ดี!งั้นเจ้ารับนี่ไว้มันคือของวิเศษ แห่งแดนมนุษย์ เหล่าองครักษ์ทั้ง3จะมีไว้คนล่ะส่วน
    มันจะประกอบกันได้โดยใช้เลือดของลูกสาวข้า รักษาไว้ให้ดี" องค์ราชาสั่งทั้งสองคน ที่เขาเชื่อในฝีมือ


    "ขออภัย! ฝ่าบาทที่มาช้า" เสียงหนึ่งดังขึ้น ดวงตาของทุกคนเบนไปทางต้นเสียง เจ้าของเสียงนั่นเป็นชายหนุ่มหน้าตาดี เขามีเรือนผมสีเขียวเข้ม ประกอบกับนัยยตาสีเขียวแก่ ยิ่งทำให้เขาดูดียิ่งนัก
    "ไม่เป็นไร! รู้จักกันไว้สิ คนผมทองนั่น ฟิน ซาวาเรียส ส่วนคนผมแดงชื่อ ดอนส์ เดนิชชี่"ท่านดาเกรซแนะนำ ฟินและดอนส์ให้ผู้มาใหม่รู้จัก
    "ข้าซาเรียส เซโมราส ยินดีที่ได้รู้จัก อดีตจ้าวปิศาจ และอดีตนักฆ่าผู้ไร้เงา"ชายหนุ่มผู้มาใหม่พูดขึ้น ด้วยน้ำเสียงที่ราบเรีัยบ
    "เอาล่ะนะ!มากันครบแล้ว ข้าจะตามลูกข้ามาแล้ว ไปตามลูกสาวข้ามา"  ท่านดาเกรซสั่งสาวใช้นางหนึ่งให้ไปเรียกบุตรีของตนออกมาให้ยลโฉม



    "เรียกข้าหรือเพคะ"เสียงหวานๆของหญิงสาวงามดังขึ้น เธอมีเรือนผมสีดำเฉกเช่นเดียวกับนัยย์ตาที่ดำสนิท แล้วยังผิวพรรณที่เปล่งปลั่งนั่นอีก นางช่างงามนัก
    "ข้าดอนส์ เดนิชชี่ครับ"ดอนส์รีบแนะนำตัวก่อนเพื่อน สร้างความหมั่นไส้ให้ฟินเป็นอย่างมาก "ข้าซาเรียส โซมาเรส" ก่อนที่ซาเรียสจะแนะนำตัวตามมา
    "ข้าฟิน ซาวาเรียส อดีตจ้าวปิศาจ" ฟินแนะนำตัวออกมาแบบที่ทำเอาคนอื่นงงไปตามๆกันเลยทีเดียว
    "ข้าแมรีเอล เอราเดสเพคะ" นางแนะนำตัว เมื่อมากันครบแล้วท่านดาเกรซก็ปล่อยให้พวกเขาทำความรู้จักกัน จนเย็นย่ำค่ำมืดเลยทีเดียว ความสนิทสนมของพวกเขามีมากขึ้นเรื่อยๆ จากแค่ผู้ร่วมงานไปสู่คำว่า "เพื่อน!"



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×