ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : หนีตาย!
"แฮ่กๆ!" เสียงหอบอย่างเหนื่อยอ่อนของเด็กหนุ่มผมทองดังขึ้นถี่ๆ ก็เขาใช้พลังที่ยังเหลืออยู่ไปกับการวาร์ปหมดแล้วนี่
"หนอย! เจ้าอัลเดรน" ฟินกัดฟันพูดอย่างเหนื่อยอ่อน แต่แล้วเขาก็คิดได้ว่า เขาคงอยู่ในแดนปิศาจไม่ได้อีกแล้ว เขาจะไปแดนมนุษย์
"อืม? อีกนิดเดี๋ยวก็ถึงเขตชายแดนแล้วนี่นะ แต่ว่าจะต้องมีกำลังปิศาจอยู่แน่ๆ" ฟินพูดกับตัวเองด้วยน้ำเสียงที่เบาราวกระซิบ
2ชั่วโมงต่อมา
"เห้อ~ถึงแล้วสินะชายแดนปิศาจ คิดแล้วไม่มีผิด กะประมาณดูแล้วน่าจะสัก100ไม่สิ200ละมั้ง?" ฟินรำพึง อย่างเหนื่อยอ่อนเขาไม่เหลือพลังจะสู้อีกแล้ว
"ไง! ท่านจ้าว" เสียงนั่นดังมาจากข้างหลัง ทำให้ฟินต้องหันไปมองอย่างตกใจ
"อะ...อัลเดรน!" ฟินพูดตะกุกตะกัก เขาไม่ได้หวาดกลัวคนตรงหน้า แต่เขาแปลกใจและตกใจว่าทำไมคนๆนี้ถึงมาข้างหลังเขาได้โดยไม่รู็ตัว
"คงตกใจสินว่าทำไมทั้งผมทั้งทหารมาเร็วขนาดนี้ได้ยังไง" อัลเดรน พูดอย่างเป็นต่อ
"ไม่ฆ่าฉันล่ะ" ฟินถามอย่างไม่หวาดกลัวแม้แต่น้อย เขากำลังสงสัยว่าทำไมมันไม่ฆ่าเขาเลยทั้งๆที่มันมีโอกาส
"ก็ผมอยากให้คุณตกอยู่ในความหวาดกลัวก่อนจะตายน่ะสิ ครับ" เสียงของอัลเดรนตอบกลับมา ฟินกระชากคอเสื้ออัลเดรนทันทีที่สิ้นเสียงของอัลเดรน แต่มันกลับ"หวูบ"
"ภาพโฮโลแกรม" ฟินพูดอย่างสบายใจ ก่อนจะวิ่งออกไปหาทหารทั้งหลาย พวกมันไม่ขยับเขยื้อน อย่างที่เขาคิดไว้ไม่มีผิด
พระราชวังซีเดส
"หนอย! มันหนีไปได้งั้นเรอะ" อัลเดรนตะคอกใส่เหล่าทหารและขุนนางทั้งหลาย ข้าต้องการเลือดของมันเพื่อคืนชีพให้ ท่านซีเดส เหล่าขุนนางต่างพากันงุนงงไปชั่วขณะ แล้ว
เอ่ยปากถามอัลเดรนว่า"ทะ...ท่านจะคืนชีพให้ท่านซีเดสได้อย่างไร" อัลเดรนหันไปมองขุนนางผู้นั้นก่อนจะพูดขึ้นอย่างรำคาญ"ข้ามีวิธีของข้าเจ้าขุนนางต่ำต้อย" อัลเดรนพูดอย่างเหยียดหยาม� แล้วสั่งการทันที"ล่าตัวมันมาให้ได้ แล้วก็นำของวิเศษทั้ง3ชิ้นของแดนมนุษย์มาให้ข้าด้วย" อัลเดรนสั่งอย่างเกรี้ยวกราด
"ตามบัญชาขอรับ ท่านผู้รักษาการณ์" เหล่าขุนนาง และทหารต่างพากันน้อมรับบัญชา
จากอัลเดรน ด้วยความหวาดกลัว
"รอดแล้วสินะ พ้นเขตชายแดนปิศาจแล้ว"ฟินพูดอย่างโล่งอก เมื่อสังเกตความเปลี่ยนแปลงรอบข้าง จากป่าที่ทึบมืด เริ่มกลายเป็นป่าโปร่ง มีแสงแดดร่ำไร
"ข้าชอบธรรมชาติแดนมนุษย์จัง" ฟินพูดกลับตัวเอง และก็ชมนกชมไม้ไปเรื่อยเปื่อย จนในที่สุดก็ถึงเมืองของเหล่ามนุษย์ เมืองแรกที่ติดกับป่าปิศาจแล้ว
"นี่สินะ"แดนมนุษย์"ช่างงดงามจริงๆ" ฟินรำพึงกับตัวเอง ก่อนจะก้าวเดินเข้าไปในเมือง โดยไม่ลืมที่จะผนึกพลังอันน้อยนิดของเขาเอาไว้อีกชั้น เพื่อเก็บซ่อนปีืกสีดำสนิทของเขานั่นแหละ
"หนอย! เจ้าอัลเดรน" ฟินกัดฟันพูดอย่างเหนื่อยอ่อน แต่แล้วเขาก็คิดได้ว่า เขาคงอยู่ในแดนปิศาจไม่ได้อีกแล้ว เขาจะไปแดนมนุษย์
"อืม? อีกนิดเดี๋ยวก็ถึงเขตชายแดนแล้วนี่นะ แต่ว่าจะต้องมีกำลังปิศาจอยู่แน่ๆ" ฟินพูดกับตัวเองด้วยน้ำเสียงที่เบาราวกระซิบ
2ชั่วโมงต่อมา
"เห้อ~ถึงแล้วสินะชายแดนปิศาจ คิดแล้วไม่มีผิด กะประมาณดูแล้วน่าจะสัก100ไม่สิ200ละมั้ง?" ฟินรำพึง อย่างเหนื่อยอ่อนเขาไม่เหลือพลังจะสู้อีกแล้ว
"ไง! ท่านจ้าว" เสียงนั่นดังมาจากข้างหลัง ทำให้ฟินต้องหันไปมองอย่างตกใจ
"อะ...อัลเดรน!" ฟินพูดตะกุกตะกัก เขาไม่ได้หวาดกลัวคนตรงหน้า แต่เขาแปลกใจและตกใจว่าทำไมคนๆนี้ถึงมาข้างหลังเขาได้โดยไม่รู็ตัว
"คงตกใจสินว่าทำไมทั้งผมทั้งทหารมาเร็วขนาดนี้ได้ยังไง" อัลเดรน พูดอย่างเป็นต่อ
"ไม่ฆ่าฉันล่ะ" ฟินถามอย่างไม่หวาดกลัวแม้แต่น้อย เขากำลังสงสัยว่าทำไมมันไม่ฆ่าเขาเลยทั้งๆที่มันมีโอกาส
"ก็ผมอยากให้คุณตกอยู่ในความหวาดกลัวก่อนจะตายน่ะสิ ครับ" เสียงของอัลเดรนตอบกลับมา ฟินกระชากคอเสื้ออัลเดรนทันทีที่สิ้นเสียงของอัลเดรน แต่มันกลับ"หวูบ"
"ภาพโฮโลแกรม" ฟินพูดอย่างสบายใจ ก่อนจะวิ่งออกไปหาทหารทั้งหลาย พวกมันไม่ขยับเขยื้อน อย่างที่เขาคิดไว้ไม่มีผิด
พระราชวังซีเดส
"หนอย! มันหนีไปได้งั้นเรอะ" อัลเดรนตะคอกใส่เหล่าทหารและขุนนางทั้งหลาย ข้าต้องการเลือดของมันเพื่อคืนชีพให้ ท่านซีเดส เหล่าขุนนางต่างพากันงุนงงไปชั่วขณะ แล้ว
เอ่ยปากถามอัลเดรนว่า"ทะ...ท่านจะคืนชีพให้ท่านซีเดสได้อย่างไร" อัลเดรนหันไปมองขุนนางผู้นั้นก่อนจะพูดขึ้นอย่างรำคาญ"ข้ามีวิธีของข้าเจ้าขุนนางต่ำต้อย" อัลเดรนพูดอย่างเหยียดหยาม� แล้วสั่งการทันที"ล่าตัวมันมาให้ได้ แล้วก็นำของวิเศษทั้ง3ชิ้นของแดนมนุษย์มาให้ข้าด้วย" อัลเดรนสั่งอย่างเกรี้ยวกราด
"ตามบัญชาขอรับ ท่านผู้รักษาการณ์" เหล่าขุนนาง และทหารต่างพากันน้อมรับบัญชา
จากอัลเดรน ด้วยความหวาดกลัว
"รอดแล้วสินะ พ้นเขตชายแดนปิศาจแล้ว"ฟินพูดอย่างโล่งอก เมื่อสังเกตความเปลี่ยนแปลงรอบข้าง จากป่าที่ทึบมืด เริ่มกลายเป็นป่าโปร่ง มีแสงแดดร่ำไร
"ข้าชอบธรรมชาติแดนมนุษย์จัง" ฟินพูดกลับตัวเอง และก็ชมนกชมไม้ไปเรื่อยเปื่อย จนในที่สุดก็ถึงเมืองของเหล่ามนุษย์ เมืองแรกที่ติดกับป่าปิศาจแล้ว
"นี่สินะ"แดนมนุษย์"ช่างงดงามจริงๆ" ฟินรำพึงกับตัวเอง ก่อนจะก้าวเดินเข้าไปในเมือง โดยไม่ลืมที่จะผนึกพลังอันน้อยนิดของเขาเอาไว้อีกชั้น เพื่อเก็บซ่อนปีืกสีดำสนิทของเขานั่นแหละ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น