รักกี่ครั้งก็นายคนเดียว

ลำดับตอนที่ #2 : ชมรมชมรัก

หลังเลิกเรียน ห้อง 3-A

“โห ข้าวฟ่าง วันนี้มีเด็กมารับอีกแล้วหรอ” เพื่อนในห้องเริ่มแซว ขณะที่ฉันเก็บของอยู่

“อะไรอีกล่ะ ก็วันนี้ฟ่างไม่ได้ให้มารับนี่” ฉันบ่นถึง นัท ลูกพี่ลูกน้องที่เรียนโรงเรียนเดียวกัน เพราะเราจะกลับบ้านด้วยกันทุกวัน นอกจากวันที่ฉันมีซ้อมเทฯ

“ไม่ใช่น้องนัทเฟ้ย หัดมองมั่งดิ คราวนี้หนุ่มป๊อปอย่างกั้งเลยนะฟ้ย” หา กั้งหรอ มาทำไมเนี่ยก็บอกให้ไปเจอกันที่ห้องชมรมเลยนี่

“น้องกั้งของเค้าหรอ อ๊ายย ฟ่าง บอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่ายุ่ง” ฟ้า เพื่อนฉันที่ชอบกั้งเริ่มโวยวาย แต่จริงๆก็ไม่มีอะไรหรอก เพราะฟ้าน่ะมีแฟนแล้วเป็นถึงเดือนมหา’ลัย แต่ฟ้าชอบกรี๊ดเด็กซะงั้น แต่ก็ไม่ได้จริงจังอะไรหรอก ทำไปงั้นแหละ คนมีเจ้าของแล้วว่างจัด พี้แสบแฟนฟ้าไม่เคยหึง ไม่เคยหวงฟ้าเลย ดีจัง

“ฟ้า พี่แสบรอตรงประตู” ฝน เพื่อนสนิทฟ้าขัดคอ

“จริงป่ะ เพื่อนๆ ฟ้ากลับแล้วนะ เจอกันพรุ่งนี้” ฟ้าบอกแล้วรีบวิ่งไปตรงประตู

“ฟ่างเร็วดิ น้องกั้งรอนานแล้ว” ฝนเร่งฉัน

“จ้าๆๆ” ฉันเก็บของเสร็จแล้ว กำลังจะสะพายกระเป๋า แต่มีผู้หวังดีถือไปให้แทน “เฮ้ย กั้ง เอาเป๋าฟ่างคืนมา” ฉันร้องบอกกั้ง

“เดี๋ยวถือให้ ฟ่างเดินให้ดีเหอะ ถ้าไม่ติดว่าถือกระเป๋าอยู่ จะอุ้มไปแล้วนะ” กั้งพูดโดยไม่หันมามองฉัน

“…”

“ไปเร็ว เดี๋ยวพี่เรย์รอนาน” กั้งพูดแล้วเดินออกจากห้องฉันโดยมีเสียงล้อเลียนจากเพื่อนๆในห้องไล่หลังมา โอ๊ย อายๆๆๆ แล้วกั้งก็เดินนำไปห้องชมรม

ชมรมเทควันโด้

“ฟ่าง ไม่ไหวพักก่อนก็ได้” กั้งเรียกฉัน และเตือนอย่างเป็นห่วง

“ไม่เป็นไรน่า แค่นี้จิ๊บๆ” ฉันเถียง ทั้งที่แค่เดินลงบันไดมาฉันก็จะตายอยู่แล้วแต่ด้วยสปิริท ฉันจึงเริ่มเปลี่ยนชุด

“ฟ่าง นักพักก่อน พี่ยังไม่เริ่มซ้อม เริ่มซ้อม 4 โมง” พี่เรย์บอก มีเวลาพัก 15 นาที

“ก็ได้ค่ะ” ฉันเปลี่ยนชุดต่อเมื่อเสร็จก็นั่งเล่นในชมรม ส่วนกั้ง… หายไปไหนหว่า

“อ๊ะ” กั้งยื่นไส้กรอกทอดให้ฉัน สงสัยแอบไปซื้อขนมมา

“ขอบใจนะ เท่าไหร่อ่ะ”

“ฟรี ป้าแกแถมมา”

“แล้วไม่มีแถมให้พี่บ้างหรอ” พี่เรย์แซว

“อ้าว ไม่บอก จะได้ขอมาให้” กั้งตอบหน้าตาย หลังจากกินเสร็จ

“กั้งมาซ้อมกันดีกว่า ฟ่างนั่งพักไปก่อน”

“ครับ แล้วนี่ไม่มีคนอื่นมาหรอ”

“อืม ปิดชมรมจนถึงวันแข่งไว้ให้กั้งกับฟ่างโดยเฉพาะ”

“อ๋อ ครับ ฟ่าง ฝากโทรศัพท์หน่อยดิ” กั้งพูดแล้วส่งโทรศัพท์ให้ฉัน

“เออใช่ วันนี้พี่กลับเร็วนะ ประมาณ 4 โมงครึ่ง พี่มีธุระ”

“ธุระหรือเดทคะ”

“ไอ้ฟ่าง ขาเจ็บหุบปากไปเลย เดี๋ยวโดนเตะ”

“ค่ะๆๆ ขอโทษค่ะ กั้ง ฟ่างเล่นเกมนะ”

“อืม” แล้วพี่เรย์กับกั้งก็เริ่มซ้อมกัน ส่วนฉันก็... เล่นเกม

“เฮ้ย ฟ่าง กั้ง พี่กลับก่อนนะ ฟ่างเก็บกุญแจไว้ด้วยนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่มาเอา”

“รับทราบค่ะ”

“ไปแล้วนะ บ๊ายบาย ตั้งใจซ้อมนะ”

“คร้าบ/ค่า” แล้วพี่เรย์ก็เดินออกไป

“ฟ่าง จะซ้อมมั๊ย”

“ซ้อมดิ ไหวอยู่”

“อืมๆๆ ไม่ไหวก็บอกแล้วกัน”

“ชิ ดูถูกฟ่างหรอ” ฉันบ่นแล้วยกขาเตะกั้ง กั้งบล็อกทัน แต่ฉันเนี่ยสิ ขาซ้ายเจ็บ ยกขาขวาเตะ เลยทรงตัวไม่อยู่ ล้มทันที ดีนะที่กั้งจับแขนฉันไว้พอดี พอกั้งดึงขึ้นมาก็เลย

~จุ๊บ~ ปากฉันโดนแก้มกั้ง แสดงว่า ฉันหอมกั้ง!!!

“ขอโทษนะ ไม่ได้ตั้งใจ” แต่ฉันเจตนานะยะ

“อืมๆ ช่างมันเหอะ” หา ไม่แคร์เลยหรอ

“ฟ่างว่ากลับกันเลยดีกว่า”

“ก็ได้ กั้งก็เหนื่อยแล้ว”

“อืม เดี๋ยวไปเปลี่ยนชุดก่อนนะ” ฉันพูดแล้วเดินไปเปลี่ยนชุดทันที เมื่อกลับมากั้งก็ถือกระเป๋ารออยู่แล้ว

“ปะ ไปเหอะ เดี๋ยวกั้งถือกระเป๋าไปให้” กั้งพูดแล้วเดินนำไปที่ๆฉันรอแม่ประจำ

“แม่ยังไม่มาอีกหรอ” กั้งถาม

“อือ ขี้เกียจรอแล้วนะ” ฉันบ่น

“อ๊ะ โทรหาดิ” กั้งส่งโทรศัพท์ให้ฉัน ฉันจึงโทรหาแม่

“แม่หรอ... ทำไมยังไม่มาอีกอ่ะ... อะไรนะ... แล้วทำไมไม่บอกก่อน... ให้นัทมารับก็ได... ซะงั้นอ่ะ... เอาไงดีเนี่ย... เออๆๆก็ได้... โอเค... บาย...”

“ทำไมอ่ะ แม่ไม่มารับหรอ”

“อืม นั่งรถกลับเอง”

“งั้นเดี๋ยวกั้งไปส่งแล้วกัน”

“ไม่เป็นไร กลับเองได้”

“เหอะน่า”

“บ้านฟ่างกับกั้งมันคนละทางนะ”

“งั้นก็ย้ายมาอยู่หลังเดียวกันเลยดิ”

“บ้า”

“กลับด้วกันนะครับ”

“ก็ได้”

“เชิญครับ นายหญิง”