ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    นักศึกษา เภสัชฯ มช. ขอเล่าเรื่อง

    ลำดับตอนที่ #21 : { ไดอารี่เด็กซิ่ว } ผลแอดมิชชั่น ฝันสลาย หรือ กลายเป็นจริง ?

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.63K
      6
      17 ก.พ. 66






    { ไดอารี่เด็กซิ่ว }
     

     

    ผลแอดมิชชั่น ฝันสลาย หรือ กลายเป็นจริง ?


     

     

              ตอนนั้น เมื่อเลือกสี่อันดับเสร็จก็ถึงเวลาจ่ายตังค่าสมัคร  แม่พาไปจ่าย วันๆที่รอผลเวลามันผ่านไปอย่างเชื่องช้าและยาวนานมาก  ช่วงนั้นพี่ก็เล่นแต่คอม เข้ากรุ๊ปเด็กซิ่วในเฟสบุ๊ค คุยกับเพื่อนที่หัวอกเดียวกัน ดูแนวโน้มคะแนน แชร์อันดับในเวปต่างๆนู่นนี่นั่น ( อันที่จริงพวกแชร์คะแนนเราไม่ต้องไปดูเยอะนะ คนไซโคเยอะ ทำให้เราจิตตกเปล่าๆ  แต่พี่ก็ยังชอบเข้าไปดู แหะๆ )  นอนตี่สี่ทุกวันเลย ตื่นมาก็บ่ายโมง ชีวิตไม่ค่อยเหมือนคนปกติ แป๊บๆก็ค่ำ ชีวิตมีแค่นี้  5555  

              บางวันพี่ก็ไปออกกำลังกายที่สวนสาธารณะในตอนเย็นกับเพื่อน  บางวันเย็นๆก็ออกไปหาอะไรกินกัน  บางวันก็ไปตลาดกับแม่ ทำทุกอย่าง เพราะชีวิตตอนนั้นมันว่างมาก พยายามหาอะไรทำ เพราะเราชอบคิดฟุ้งซ่าน  พอถึงช่วงวันจะประกาศผลก็ยิ่งฟุ้งซ่านอยู่แต่หน้าจอคอม   ลุ้นว่าวันนี้จะออกมั้ย จะออกวันไหน  ทั้งๆที่เค้ามีวันประกาศผลที่แน่นอนอยู่แล้ว  แต่เราก็รู้ว่ายังไงมันก็ประกาศก่อนอยู่ดี
     
               และแล้ววันที่ประกาศผลก็มาถึงวันนั้นนั่งแชทในคอมกะเพื่อนอยู่ มีเพื่อนมาบอกว่า ประกาศผลแล้ว ใน unigang !!
    คือที่จริงมันต้อง 6 โมง  แต่ unigang ประกาศออกมาก่อนตอน 5 โมงกว่าๆ

    มันตื่นเต้นมาก พี่เอากระดาษขาวมาแผ่นนึง  เปิดเวปประกาศผล  กรอกรหัสเราลงไป  พอกำลังจะคลิ๊กดูผลก็เอากระดาษแผ่นนั้นมาปิดหน้าจอไว้  ไม่กล้าดู  กระดาษมันบางๆ เห็นลางๆ พี่เพ่งดู (  แล้วแกจะปิดทำไม 555)

             พี่ตื่นเต้นมาก  (  ตอนนี้พี่พิมพ์ตอนนี้อยู่พี่รู้สึกยังตื่นเต้นเลย )   พี่เห็นสีเขียวๆก็รู้เลยว่า เฮ้ยยย กุติดแล้ว !!  แต่ไม่รู้คณะอะไรที่ไหน เพ่งไปอีกก้เหมือนจะเป็นคำว่า “เภสัชศาสตร์” ลางๆ   เท่านั้นแหละ !!  พี่เปิดกระดาษออกเลย จะดูให้เต็มตา
    มันใช่จริงๆด้วย  ที่ยิ่งไปกว่านั้นคือพี่ติดอันดับหนึ่ง  “  คณะเภสัชศาสตร์  มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ”  พี่ดีใจมาก



                    

              


               พี่วางคอมลงจากตัก เปิดประตูห้อง วิ่งไปหาแม่ที่ทำกับข้าวอยู่ในครัว เข้าไปกอดแม่ บอกแม่ว่า  “แม่ … ฟิมติดเภสัชแล้วนะ ”  แม่ก็ดีใจมาก  เรากอดกันอยู่ซักพัก  พี่ก็โทรไปบอกเพื่อนสนิท  และบอกเพื่อนๆในเฟส พี่รหัสที่จุฬาฯ  ที่เค้าเป็นห่วงเรารอผลเราอยู่  วันนั้นเป็นวันที่พี่ความสุขมาก  หนึ่งปีที่เสียไปมันคุ้มค่า  พี่รู้สึกเหมือนยกภูเขาออกจากอก   มันนานแล้วนะ ที่ไม่ได้รู้สึกอะไรแบบนี้

                พี่อยากให้น้องๆทุกคนทำวันนี้ให้เต็มที่  แม้ว่าการเตรียมตัวสอบเข้ามหาวิทยาลัยมันจะเหนื่อย จะยาก จะลำบากอย่างไร แต่พี่เชื่อว่าผลที่ออกมานั้นมันคุ้มค่าแน่นอน  มีไม่กี่ครั้งที่เราจะทำให้พ่อแม่ได้ภูมิใจในตัวเรา  เราเหนื่อยแค่นี้ทำเพื่อท่านแค่นี้มันน้อยมาก สู้ๆนะ พี่เป็นกำลังใจให้น้องทุกคน ^^"

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×