ดินแดนแห่งความมืด

ลำดับตอนที่ #8 : ฆ่า

ชายผมสีน้ำตาลที่นัยตาสีน้ำตาลค่อยๆเปิดขึ้น

"งืมๆ"

แล้วทำท่าว่าจะหลับต่อ

"สึนะตื่นได้แล้ว"


แต่ชายผู้ดูแลไม่เห็นด้วย จึงดึงผ้าห่มออก

"ฉันปวดหัว  แล้วก็รู้สึกว่าตัวเองตัวร้อนด้วย"

ว่าจบก็ขดตัวนอนดังเดิม

"ลุก!สึนะ!"

แล้วผู้ดูแลก็จับสึนะลุกขึ้นและเอาหลังมือแตะหน้าผาก

"-*-อะไรของนายรีบอร์น มันต้องอย่างนี่ต่างหาก"

แล้วสึนะก็เอามือรีบอร์นออกแล้ว
ดึงแขนรีบอร์นเบาๆเพื่อให้รีบอร์นลดตัวลงมา

และแมื่อรีบอร์นย่อตัวลงมา

สึนะก็เอาหน้าผากตัวเองแตะกับหน้าผากรีบอร์นอย่างเบา

"-///-"<<รีบอร์น

" '_' "<<สึนะ

"ใครสอนวิธีแบบนี้ให้นาย"

"ก็เวลาไม่สบาย มีแต่คนมาวัดไข้ฉันอย่างนี้"

ไอ้พวก.....++ความคิดรีบอร์น

"ตกลงฉันร้อนมั้ย"

"ไม่"

"ฉันว่าตัวฉันร้อนนะ"สึนะเถียงและพยายามเร่งความร้อนให้ตัวเอง(ทำได้ด้วยหรอ)

แล้วรีบอร์นก็ตอบสนองด้วยจูบที่ดูดดื่ม

...
...
....

สักพักรีบอร์นก็ผละริมฝีปากของตัวเองออกจาสึนะแต่หน้าผากยังอยู่เช่นเคย

เพราะรีบอร์นจับหัวสึนะอยู่นั้นเอง

">////////////////////<"

"อุ่นๆแล้ว เอาแบบร้อนสุดๆมั้ย"

รีบอร์นว่าแล้วทำหน้าเจ้าเล่ห์ส่วนมือข้างหนึ่งก็มาดันไหล่สึนะเบาๆ

และสึนะก็นอนลงไปกับเตียงตามแรงกดเบานั้น

"อะแฮ่ม!ขอโทดที่ขัดจังหวะไมนอสเรียกพบ  ด่วน"

ชายผมสีเงิน เดินเข้ามาด้วยอารมณงุดหงิดร้ายแรงเมื่อเห็นภาพที่...

รีบอร์นกำลังจูบสึนะนั้นเอง

"น่าเสียดายจัง"

รีบอร์นว่าแล้วเดินออกไป

"อย่ามายุ่งกับของของฉันโดยไม่ได้รับอนุญาตล่ะ"

รีบอร์นพูดขึ้นตอนเดินผ่านโกคุเดระและแน่นนอนสึนะไม่ได้ยิน

"หึ"

แล้วเมื่อรีบอร์นเดินออกไป

โกคุเดระก็ปิดประตูทันที

"นายอาบน้ำยังเนี้ยสึนะ"

โกคุว่าแล้วใช้สายตาสีมรกตมองตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า

"งั้ยผมไปอาบน้ำก่อนนะคร้าบ~"

แล้วสึนะก็พุ่งเข้าห้องน้ำด้วยความเร็วแสง

ซ่า~ ซ่า~

"เสร็จแล้วคร้าบ~"

แล้วสึนะก็เดินออกมาพร้อมหัวที่เปียก

"มาฉันเช็ดผมให้"

โกคุเดระกวักมือเรียกสึนะ

และสึนะก็ยอมแต่โดยดี

แล้วสึนะก็นั่งลงที่เตียงแล้วให้โกคุเดระเช็ดผมให้

"สึนะนายจะว่าอะไรมั้ย...ถ้าฉัน..ฉัน..ฉันจะให้นายเดินทางไปดินแดนมืดมัวด้วย"

แล้วสึนะก็หน้าไปหันหน้าไปหาโกคุเดระ

"ได้เสมอครับ^_^"

"-_-///ขอบใจนะ"

แล้วโกคุเดระก็จับหัวสึนะหันกลับไปเช่นเดิม

"เราจะเดินทางกันวันนี้ อีกประมาณ 7 ชั่มโมงได้"

"งั้นผมคงต้องจัดของแล้วล่ะ"

พูดจบสึนะก็เดินไปที่ตู้เสื้อผ้าตนทั้นที

ส่วนโกคุเดระก็เดินตามไปดู

เมื่อสึนะเปิดตู และเอื้อมมือไปหยิบกระเป๋า แต่บนกระเป๋ามีกล่องทับอยู่ทำให้กล่องนั้นตกลงมา

โกคุเดระจึงกอดสึนะเอาไว้โดยเอาหัวกดไว้กับอกของตัวเอง

"โอ๊ย~"

"โกคุเดระ"

แล้วสึนะก็รีบเงยหน้าขึ้นมาทันที

"ไม่เป็นไรหรอ"

"มานี้ มา"

แล้วสึนะก็จับมือโกคุเดระไปนั่งบนเตียง

และไปหากล่องปฐมพยาบาล



"ตรงนี้สินะ"

ตอนนี้สึนะก็กำลังทำแผลให้โกคุเดระ

โดยที่โกคุเดระไม่ได้ฟังคำที่สึนะพูดเลย ไม่ใช่เพราะโกรธ แต่..

กำลังมองหน้าสึนะอยู่

"เสร็จแล้ว"

สึนะว่า
จุ๊บ~

แล้วก็ประทับริมฝีปากตัวเองเข้ากับแผลนั้น

"ทำอะไรน่ะ-///-"

"เป็นวิธีรักษาน่ะ ทำให้แผลหายเร็ว"

"โกคุ รีบอร์นต้องการจะคุยด้วย ตามมา"

ชายผมสีดำผู้อารมณ์ดีมาตามเพื่อนของตัวเอง

"เออ"

แล้วโกคุเดระก็เดินตามไป

ส่วยสึนะที่ต่อมอยากรู้อยากเห็นกำเริบจึงเดินตามไปอย่างเงียบ


"ฉันรู้เืรื่องที่จะไปแล้ว และฉันไปด้วย"

รีบอร์นพูดแบบไม่เปิดโอกาศให้โกคุเดระเถียง

"ฉันไปด้วยสิ ตกลง"

ยามาโมโตะก็เช่นกัน

"แล้วมีเรื่องอะไรว่ามา!"

โกคุเดระว่าอย่างหัวเสีย

"ฉันเกลียดไอ้บ้านั้น"

รีบอร์นว่า

"ฉันก็ไม่ต่างจากนายหรอนะ"

ยามาโมโตะ

"ก็เก็บซะ จะยากอะไร อีกเดี๋ยวก็หมดประโยชน์ ให้อยู่ต่อก็น่ารำคาญ"

โกคุเดระว่าต่อ

สึนะที่แอบหลังเสาถึงกับเหงื่อตก

"แอบฟังแบบนี้ไม่ดีเลยนะ เจ้าสัตว์กินพืช"

"O_O!!คะ...คะ...คุณ..ฮิบาริ"

"ฉันมาทวงคำสัญญาของฉัน"

"สะ...สัญญา"

แล้วฮิบาริก็อุ้มสึนะขึ้นบ่า แล้วยิ้มมุมปากอย่างอารมณ์ดี



เมื่อมาถึงห้องฮิบาริ

ฮิบาริก็วาง(โยน)สึนะลงเตียง

"โอ๊ย!!"

ดีนะเป็นเตียง++ความคิดสึนะ

แล้วฮิบาริก็ขึ้นคร่อมสึนะ

"เฮ้ย!!ทะ..ทะ..ทำอะไรครับ"

สึนะถามด้วยความกลัวสุดขีด

"ก็ต่อไง"

"ตะ...อุ๊บOxO!!!"

แล้วฮิบาริก็ประกบริมฝีปากกับสึนะ

สึนะพยายามปัดฮิบาริออกแต่...

ฮิบาริก็ใช้มือข้างเดียวในการรวบข้อมือสึนะชูขึ้น

และใช้ขาข้างนึงทับขาสึนะไม่ให้ดิ้น

แล้วฮิบาริก็ถอดริมฝีปากออกแล้วไปซุกที่ซอกคอ

"ปะ..ปล่อย..ผะ..ผมนะ..ฮึก..ผมน่ะ..เป็นผะ..ผู้ชายนะ..ฮึก"

"แล้วไง"

ฮิบาริว่าและประกบริมฝีปากอีกรอบ

คราวนี้มืออีกข้าก็มาปลดกระดุมสึนะออก

"อ๊ะ!...ยะ..อย่า..ยะ..หยุดนะครับ"


"งั้นหรอ"

แล้วฮิบาริก็เลียไปที่จากคอลงไปที่ยอดอกทำให้สึนะเสียว

"อ่า~ยะ..หยุดนะครับ"

ก๊อก~ก๊อก~

ฮิบาริหยุดการคุกคาสึนะแล้วเดินไปเปิดประตู

เมื่อฮิบาริปล่อยสึนะ สึนะก็รีบติดกระดุมตัวเองทันที

"ขอโทดทีมารบกวนนะ"

แล้วจีอ๊อดโต้เดินเข้ามาในห้องฮิบาริ

แล้วดึงตัวสึนะขึ้นมาหลบข้างหลัง

"ยุ่ง จะขย้ำให้ตาย"

ฮิบาริว่าพร้อมชักท่อนฟาออกมา

สึนะเห็นจึงกำชายเสือจีอ๊อตโต้ไว้แน่น

"ไม่ยุ่งหรอกนะ ถ้าเป็นคนอื่น หรือโคลม"

แล้วจีอ๊อตโต้ก็พาสึนะเดินออกมา

แล้วไปส่งที่ห้อง

"ทีหลังก็ระวังตัวนะ โชคดีไม่อยู่กับนายเสมอไป"

"ขอบคุณมาครับ"

สึนะกล่าวขอบคุรและกอดจีอ๊อตโต้

"ไปนะ"

"ครับ"

แล้วจีอ๊อตดต้ก็เดินออกไป

"หึ"

แต่ทั้งสองก็ไม่ได้สังเกตว่าตรงมุมทางเลี้ยวมีใครแอบมองอยู่

นัยตาสีแดงที่จ้องด้วยความเคือง

แต่เจ้าของนัยตานั้นกลับไม่รู้เลยง่าทำไมต้องโกรธ

"เอ้!~บอสสวะเป็นไรน่ะ!กำมือแน่นเชียว!แค้นใครมา!"

ชายผมสีเงินยาวถามขึ้นเมื่อเห็นบอสตัวเองทำลับๆล่อ

"..."

กลับมีแต่ความเงียบ

แล้วคนที่เป็นบอสก็เดินสวนทางออกไป

โกรธงั้นหรอ จะโกรธทำไมล่ะ++ความคิดแซนซัส

สคอวโล่เกิดอาการงงเป็นฉลามตาแตก(ใช่หรอ)

เดินไปดูบ้าง

"ไม่เห็นมีอะไรเลยนี้นา!"

สควอโล่เกาหัวอย่างงงแล้วเดินไปตามทางที่แซนซัสเดินไป(มั้ง)