คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : เดินทาง
“วันนี้แล้วสินะ พร้อมยังสึนะ”จีอ๊อดโต้ที่เดินมาส่งสึนะหน้าปราสาท
“ครับ”
แล้วสึนะก็ออกเดินทางโดยใช้แผนที่
“เจ้าสัตว์กินพืช”
“ห๊า~ผมหรอ”
“อืม นายนั้นแหละสัตว์กินพืช”
“มีอะไรครับ”
แล้วชายหนุ่มผมสีดำก็คว้าตัวสึนะมาและค่อยๆโน้มหน้าเข้าไปและ...
“เรามาผิดจังหวะนะโกคุ”
“พูดมากนะแก”
“ชิ...”
แล้วฮิบาริก็โน้วหน้าเข้ากระซิบที่หู
“อย่าไว้ใจพืชไร่ แล้วกลับมาเมื่อไรค่อยมาต่อกัน”
แล้วฮิบาริก็ยิ้มมุมปากให้สึนะก่อนจะเดินหายไป
“นี้!!สนใจทางนี้ด้วย”
โกคุเดระโวยขึ้นเมื่อบทตัวเองเริ่มหาย
“ฮะๆโกคุจังใจร้อนจริงๆ”
“ไอ้ยามาโมโตะ”
“มะ..มีอะไรครับ”
“ฉันจะมาบอกว่าโชคดีนะสึนะ^_^”
ยามาโมโตะว่าพร้อมมาขยี้หัวสึนะ
“ขอบคุณนะ^_^”
“ยังไงก็กลับมาให้ได้ล่ะกัน”
โกคุเดระว่าแล้วก็หันหลังกลับเข้าปราสาท
“ไอ้สวะแกยังไม่ได้ตัดสินเรื่องดินแดนเลย กลับมาให้ได้ด้วยล่ะ”
ผมยังไม่ตายครับ-_-^++สึนะ
“อย่าไปไม่กลับล่ะ!!!”
แล้วเสียงทั้งสองก็หายไป
“เฮ้อ~”
แล้วสึนะก็ออกเดินทาง ซึ่งก็เข้าไปในปากลึกเรื่อยๆ
“พักที่นี้ก่อนล่ะกัน”
แล้วสึนะก็จัดการก่อกองไฟที่ดูจะไม่เป็นผลเพราะก่อไม่เป็น
“นอนอย่างนี้ก็ได้”
แล้วสึนะก็เอากระเป๋าตัวเองมาเป็นหมอน และเข้าสู่ห้วงนิทรา
****
******
*****
******
******
“คุณครับ”
ชายหนุ่มผมสีดำ ตาสีเขียวที่ปิดลงข้างนึง
ได้มาเห็นร่างบางของชายผมสีน้ำตาลที่ตัวเองมองว่าเป็นผู้หญิง
แล้วก็อุ้มกลับบ้านตัวเอง
“งืมๆ”
เสียงหวานที่ครางออกมาทามกลางความเงียบ
“เอ่อ...”
“เฮ้ย!!!”
“ผมแรมโบ้ เจอคุณอยู่ทางกลับบ้าน ก็เลยพากลับมาด้วยข้างนอกมันหนาว”
“ขอบคุณครับ”
“เป็นผู้หญิงต้องพูดค่ะสิ”
“ผมเป็นผู้ชาย”
“แต่..”
“ช่างเถอะครับ ผมไปก่อนครับ”
“ตอนนี้อย่าออกไปเลยมันอันตรา”
สึนะหันมาหาและเอียงคอมองเล็กน้อย
“นอนก่อนเถอะ ^//^”
“คือผม...หิวอ่ะครับ”
“งั้นรอเดี๋ยวนะ”
แล้วแรมโบ้ก็เดินไปในห้องครัว แล้วก็ออกมาพร้อมกับซุปที่มีกลิ่นหอม
“มันร้อนนะ”
“ขอบคุณครับ”
“ไม่ต้องพูดสุภาพกับฉันก็ได้ อายุเราก็น่าจะพอๆกัน”
“อืม..งั้นเราก็เป็นเพื่อนกันนะแรมโบ้”
“อือ”
แล้วสึนะก็จัดการซุปต่อ อย่างมีความสุข
*****
*******
*************
*******
******
************
“งืมๆ”
ตอนนี้ชายผมสีน้ำตาลกำลังซุกใบหน้าตัวเองลงไปในแผงอกของชายผมสีดำที่กำลังหลับใหลเช่นเดียวกัน
และส่วนชายผมสีดำนั้นก็กำลังกอดชายผมสีน้ำตาลแน่น
“=_+”
แล้วนัยน์ตาสีเขียวก็ลืมขึ้นมาก็เจอกับ...
“สึนะ ตื่นได้แล้ว”
“5นาที”
ว่าแล้วก็ซุกหัวเข้ากับแผงอกของแรมโบ้เรื่อยๆ
“นายต้องทำภารกิจไม่ใช่หรอ”
“ใช่”
แล้วสึนะรีบเด้งตัวชึ้นนั่งทันที
“ฉันไปแล้วนะ”
“เดี๋ยว ฉันไปด้วยนะ”
“อะ..อื้ม”
ความคิดเห็น