คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2 ดวล & kiss mark & รางวัล
“อย่าอนสินสวย ป่ะพีมพาไปเลี้ย” พีมเินามผมมาแล้ว้อรับ แถมใ้ำว่า ‘นสวย’
“ูบอแล้วไว่าูหล่อ ว่าแ่นายะเลี้ยริ ๆ นะ อะไร็ไ้ใ่ไหม” ผมโวยวายลับไป พร้อมิแผนั่วาม้อเสนอที่พีมยื่นให้
“แน่นอน ามใอาร์เลย” พีมอบพร้อมับยิ้มร่ารับ
“ั้นไปินที่ร้านพี่ป้อัน” ผมเสนอร้านอรุ่นพี่ที่สนิทันไปรับ
“ไ้” พีมบอแล้วมัน็เนียนูมือผมเินไปที่รถทั้ ๆ ที่ผมพยายามแะอออยู่หลายรั้แ่็ไม่สำเร็รับ
สุท้ายผมเลย้อนั่รถอพีมมาที่ร้านพี่ป้อรับ
“อ้าวไอ้พีมแพาเ็ใหม่มาหรอวะ” เสียพี่ป้อัมาทันทีที่เห็นพีมเปิประูใสอร้านเ้าไป
“รับ ่วนี้้อทำะแนนนินึ ฮ่า ๆ” พีมมันบอไป แ่พี่ป้อแยัไม่เห็นผมรับเพราะผมเินมาหลัพีมมัน
“มอมเหล้าแล้วลาึ้นห้อเลย” พี่ป้อระิบพีมรับ แ่ผมที่ยืนฟัอยู่้าหลัพีมไ้ยินเ็ม ๆ รับ ทำเอาหน้าร้อนผ่าวึ้นมาเลยรับ แล้วทำไมผม้ออาย้วยวะ อนนี้ผมแอบรู้สึว่าไม่น่าวนพีมมาินที่ร้านพี่ป้อเลยรับ
“เออ พี่รับห่วน้อนีสนึนะ แล้วผม็ไม่ไ้เป็นแฟนมัน” สุท้ายผมห็โผล่หน้าไปบอพี่ป้อรับแล้วี้ไปที่พีม
“อ้าวอาร์ มาไเนี้ย เฮ้ย ๆ อย่าบอว่า ‘แฟนใหม่พีม’ ือนาย” พี่ป้อบอมารับ แล้วมันโระเน้นรำว่า ‘แฟนใหม่พีม’ รับ แล้วผมับพีม็ประสานเสียันออไปรับ
“รับ” พีมบอ
“ไม่” ผมบอแล้วมอ้วยสายาเหวี่ย ๆ ไปที่พีม
“พยายามเ้านะพีม อาร์มัน็ี้แหละปาแ็” พี่ป้อเินไปบบ่าพีมพร้อมระิบแบบให้ผมไ้ยินแล้วหันมายิ้มให้ผม่อนเินไปหลัร้านรับ
“อ้อ พว ‘ปาไม่รับใ’ ” พีมมันหันมายิ้มอย่าโรเ้าเล่ห์รับ
“อะไรอนายใรปาไม่รับใ แล้ว็นะแฟนนาย็มีะบอพี่ป้อว่าีบูอยู่ทำไมห๊ะ” ผมบอแล้วันพีมที่วาทาผมไว้แล้วเินไปยัโ๊ะที่ว่ารับ
“อยาินอะไร” พีมเปิเมนูแล้วถามผมรับ
“อสปาเ็ี้ผัี้เมารับ” ผมหันไปสั่ับพนัานเสิร์ฟถูเรียมารับออร์เอร์
“ั้นอ 2 นะ แล้วเรื่อื่มน้ำเปล่ารับ” พีมหันไปบอพนัานเสิร์ฟบ้า
“อาร์เอาน้ำอะไร” พีมหันมาถามผมรับ
“น้ำเปล่า” ผมบอไป
“ั้น 2 แ้ว” พีมบอพนัานเสิร์ฟ
แล้วเรา็ไม่ไ้นัุ่ยอะไรันนสัอาหาร็มาเสิร์ฟรับ
ผมับพีมินันเสร็็เือบ 1 ทุ่มแล้ว
“อาร์รีบป่าวไปร้านเพื่อนพีม่อนไ้ไหม้อไปเอาอ” พีมมันอ้ามารับ
“อืม” ผมรับปาไป แล้วเินออมาที่รถอพีม
1 ั่วโม่อมาเรา็มาถึผับฮิอนในมหาลัยผมรับ
//ะมาเอาไรที่ผับวะ// ผมพึมพำออมา
“ลมา้วยันอาร์ เ้าไปื่มัน่อน ไ ๆ ็มาแล้ว” พีมมันเินมาเปิประูรถฝั่ผมแล้วเรีย
“ไม่อ่ะ รีบไปรีบมาิ ะรอในรถ” ผมี้เียออไปรับนเยอะ เสียั แถมลิ่นบุหรี่และเหล้า ผมไม่อบหมรับ
“น่า ๆ ลมาเร็ว” มันพูพร้อมึมือผมลารถามมันไปรับ
“พีม ปล่อยิ” ผมไม่อยาให้นอื่นมอรับ
“ไม่ เี๋ยวอาร์หลไปแย่เลย” พีมมันระับมือให้แน่นึ้น
“ูไม่ใ่เ็นะพีม” ผมหันไปโวยวายับมัน
“ั้นเี๋ยวมีนสอยแฟนผมไปผมแย่เลย” พีม้มมายิ้มให้ผม
“เออ มึล้าเนอะพูแบบนี้” ผมว่าออไป แ่พีมมัน็ยิ้มรับ
แล้วพีม็พาไปนั่ที่โ๊ะประำอมัน
“อาร์ื่มเหล้าไหม” พีมถามึ้น
“อืม” ผมอบออไปถึแม้ะอไม่แ็แ่็พอื่มไ้รับ
“ั้นมาแ่ัน” พีมบอ
“เพื่อ !?” ผมไม่เ้าใว่าทำไม้อไปวลเหล้าับมันรับ
“ราวัล ถ้านายนะออะไร็ไ้ว่ามาเลย แ่ถ้าพีมนะพีม็ออะไรอาร์ไ้เหมือนันนะ” พีมเสนอ
“เหอะ! ั้นพีม แออไปาีวิูะถ้าแพ้” ผมบอออไปเหมือนว่ามั่นใมาที่ะนะมันรับ แ่ผม็ปาเ่ไป่อนไม่ไ้มั่นใว่าะนะเลยรับ
สุท้ายผมับพีม็ื่มันไปหลายวรับ พอมันมาให้ผม็ื่ม ลว่ามันวนผมมาวลเหล้าหรือมาเอาอันแน่็ไม่รู้เพราะไม่เห็นมันะไปเอาออะไราใรเลย สุท้ายแล้วเป็นยัไ็ไม่รู้แล้วรับ วามำสุท้ายอผมยัอยู่ที่ผับอยู่เลย
เ้า
ผมื่นมา้วยอาารปวหัวแบบสุี
“โอ๊ย ทำไมมันปวหัวี้วะ” ผมบ่นออมาแล้วเินเ้าห้อน้ำเพื่อล้าหน้าให้สบายึ้นรับ
“เฮ้ย!!!!!! รอยเ็มอพวนี้มันอะไรวะ” ผมส่อระในห้อน้ำแล้วใสุ ๆ รับ รอยเ็มรอบอ
“อาร์ เป็นอะไร” พีมโผล่เ้ามาในห้อน้ำรับ
“เฮ้ย มาอยู่นี่ไ้ไนี่ห้อูนะ” ผมถามพีมไป ผมใรอบที่ 2 อเ้านี้แล้วรับ ผมไม่รู้เลยรับว่าพีมอยู่้วย ว่าแ่นี่มันห้ออผมนี่ อนนี้ผมรู้แล้วล่ะว่ารอยพวนี้ใรทำ
“อ่อ~~ ใเพราะรอยพวนี้สินะ แล้วที่มาอยู่นี่เพราะเมื่อืนพวเรา.....” มันพูแล้วเอานิ้วมาแะที่รอยแ ๆ นั่นรับแถมยัพูแบบแฝวามในสุ ๆ แล้วยัพูประโยไม่บไว้้วย
“อะไรรอยนี่นายทำเรอะแล้วเมื่อืนทำไม ห๊ะ” ผมเริ่มะหัวเสียเพราะำพูอพีมแล้วรับ ื่นมาปวหัว็พอทนแล้วยัมาเอเรื่ออะไรแบบนี้อี
“เมื่อืน อาร์ ร้อนแรมาเลยนะ” พีมมันพูพร้อมูบลมาที่แ้มผมรับ
“เฮ้ยร้อนแรอะไร อย่ามามั่วแล้วั้นำไ้ว่าินเหล้าันอยู่ที่ผับไม่ใ่เรอะ ไหเรามาอยู่้วยันที่นี่ไ้ ห๊ะ” ผมเริ่มใไม่อยู่ับเนื้อับัวแล้วรับ ไม่รู้ว่าพีมทำอะไรผมไปบ้าเมื่อืน วามทรำผมมีถึแ่อนที่เหล้าัเหล้าไปหลายวเท่านั้นเอ
“โห พีมเสียในะเนี้ยอาร์ำอะไรไม่ไ้เลยหรอว่าอาร์ร้อนแรมานาไหนเมื่อืนนี้ รอยที่อนี้อาร์ร้ออเอนะ” พีมมันพูบ้วยารยิบาแล้วเินออไปาห้อน้ำ ทิ้ให้ผมิามที่มันทิ้ำพูเอาไว้ให้ในห้อน้ำ่อไป
//เฮ้ย ไม่มั้// ผมพึมพำับัวเอ่อนะรีบอาบน้ำเพื่ออไปเลียร์ับพีม
“พีม เมื่อืนเิอะไรึ้น” ผมอาบน้ำแ่ัวเสร็แล้วเินออมาโวยวายับนที่นั่เปลือยท่อนบนลอยหน้าลอยาูทีวีไ้อย่าปิเลยรับ (มันอาบน้ำแล้วนะรับอาบอีห้อแ่ใสุ่เิม)
“อะไรันำไม่ไ้หรอเนี้ยว่าัวเอเร้าร้อนแ่ไหน” พีมเินมาหาผมแล้วยัเ้ามาระิบ้าหูนริมฝีปาแทบะับหูผมอยู่แล้วรับเนี้ย
“อะไรใรเร้าร้อนห๊ะ” ผมผลัอพีมให้ห่าออไปเพราะรู้สึว่าอยู่ับน ๆ นี้แล้วีวิผมไม่เป็นสุเลยรับ
“อาร์ไ ว่าแ่วลเมื่อวานพีมนะนะ” พีมเปลี่ยนเรื่อเยเลย
“อย่ามาเปลี่ยนเรื่อ ไอ้พีม อธิบายมา” ผมเริ่มอยู่ไม่เป็นสุแล้วรับ
“ไม่มีไรหรอ แ่อยาแล้เล่น” พีมบอ
“ห๊ะ!! แล้วมาแล้ทำรอยพวนี้” ผมอยาะ่าไอ่นรหน้านี้ริ ๆ รับ
“็ออาร์มันเรียร้อ” พีมมันบอมาไ้อย่าเ้า้าัวเอโร ๆ รับ
“เออ.....ือแถไ้นะ อูเรียร้อรไหนวะ” ผมบอไปอย่าไม่มีอารม์มาล้อเล่นับมันแล้ว
“โอเ ๆ เล่าวามริ็ไ้ หลัาลับาผับอาร์็เรียร้อพีมเลยสนอ” พีมบอแล้วทำหน้าามวนส้นมารับ
“เอาวามริ ไอ้พีม” ผมู่มันเสียแ็
“ฮ่า ๆ ็เราวลเหล้าันนอาร์เมาแล้วพีมเลย้อพาลับ แ่ถ้าะลับห้อพีมเี๋ยวื่นมาใรบาน็โวยวายอีเลย้อมาส่ที่ห้ออาร์” พีมเล่า
“แล้วไม่ลับไปวะ” ผมถาม
“อย่าเพิ่โมโหสิ ยัเล่าไม่บ แล้วอนเ้าห้อพีมพยุอาร์เ้าห้อเนี้ยอาร์็มาุที่อพอถึเีย็ไม่ยอมปล่อย” พีมเล่าแล้วยับเ้ามาใล้ผม
“เอาวามริไอ้พีม” ผมฟัเรื่ออมันนเริ่มแล้วเพราะแ่อยู่นั่นแหละ
“นี่เรื่อรินะอาร์ เมาแล้วอาร์อ้อนเ่มารู้ัวเปล่า” พีมมัน้อหน้าผม
“็ไม่เยื่มหนันี่อย่ามา็ 2-3 แ้ว” ผมสารภาพออไปแล้ว็แอบิว่าัวเอเป็นอย่าที่พีมเล่าริ ๆ หรอ
“อือ อาร์อ้อนไม่ยอมให้พีมลับไม่ยอมปล่อยพีม้วยแล้ว็ุไร้พีม” แล้วพีม็ี้ไปที่อัวเอ แล้วผม็เห็นรอยแา ๆ สอสามรอยรับ
“เออ..........” ผมพูไม่ออเลยรับ =/////=
“แล้วพอพีมันอาร์อออาร์มอะาเย้มเลย แล้วานื่อพีมะหวาน แล้วใรมันะไปทนไหวรับอาร์” พีมเล่าไปยิ้มไป
“แล้วพอพีมหอมแ้ม”
“โห ลัหลับนเมา”
“อย่าเพิ่ัสิ อาร์็เยหน้าึ้น เห็นอาว ๆ ็เลยลอหน่อยพอแ่แะูบลไปอาร์็ราะหวานแล้วบอว่า ‘เอาอี ๆ’ มันเลยเป็นะแบบนี้แ่พีมอใไว้ไม่ทำมาว่านี้ ล่อมั้นานว่าอาร์ะยอม” พีมเล่าะผมอายเลยรับ
“นี่นาอใแล้ว” ผมว่าไป
“อาร์อย่าื่มหนัเมื่ออยู่ับนอื่นนะ ื่มไ้แ่อนอยู่ับพีมนเียวนะ เพราะอาร์น่ารัมาอนเมา” พีมบอแล้วิ้มแ้มผมเบา ๆ
“โห โระเ้า้าัวเอ” ผมว่าไป
“ไว้ไปินันอีนะ” พีมบอแล้วยิ้ม
“ไม่แล้วโว้ย” ผมบอมันไป ผมะไม่วลเหล้าับมันแล้วรับ
“อาร์ วลเมื่อวานพีมนะนะ” พีมยิบาให้ผมทีนึ้วย เท่ายล่ะ (รับเท่มา ไม่นะผมไม่ไ้หลมันนะรับ)
“เออ นายนะะเอาไร็ว่ามา” ผลเินไปนั่รอฟัำอบที่โฟารับ
“เทวันนึ แ่เราสอนนะ” พีมมันบอ
“ห๊ะ!! เท ับ นาย เนี้ย นะ” ผมบอออไปอย่าอึ้ เออผมยอมรับว่าไม่เยไปเทมา่อนแ่แล้วทำไมเทรั้แร้อมาเทับพีมมัน้วยแถมยัผู้าย ผมวรไ้เทับสาวน้อยน่ารัสิ เทแรอผมเนี้ย
“ใ่ เสาร์นี้ที่สยามนะ” มันบอพร้อมหอมแ้มผมแล้วว้าเสื้อมาใส่พร้อมเินออไปาห้อ
“ไอ้..........”ผมะ่าแ่มันปิประูแล้วรับไ้แ่โยนหมอนอิที่อยู่บนโฟาไประแทที่ประูแทน
ปิ๊บ ๆ // มี้อวามในไลน์เ้ามารับ
peem : อย่าเบี้ยวนะรับเทเสาร์นี้ ;)
“ูะไม่ไป” ผมบอใส่โทรศัพท์
ปิ๊บ ๆ
peem : ถ้าไม่ไปพีมะามไปทำโทษนะ
“เฮ้ย แมร่อ่านใรูไ้้วย”
art : เออ
วันเสาร์
Trrrrrrr Trrrrrr สายเ้า peem
“อะไร” ผมรอเสีย้วยวามหุหิ
“ื่นยัรับ” พีมถาม
“อือ ำลัะอาบน้ำ” ผมบอแล้วเินเ้าห้อน้ำ
“ั้นเี๋ยวพีมไปรับนะ” พีมเสนอมารับ
“อืม” ผมบอแล้ววาสายไป
20 นาที่อมา
อ๊อ
ผมเินไปเปิประูแบบยัใ้ผ้าเ็ัวเ็ผมอยู่รับ
“อาร์ น่ารั” พอเปิประูพีมมันพูพร้อมับหอมแ้มผมอีแล้วรับ
“เฮ้ย อีแล้วนะ” ผมันพีมออไปห่า ๆ แล้วปิประู้อเินไปนั่ที่โฟา
“มา ๆ พีมเ็ผมให้” พีมบอแล้วเินมาอยู่้านหลัผม
“อืม” ผมบอไปแล้วปล่อยให่พีมเ็ผมให้
“น่ารัแล้ว” พีมหันมาบอ เมื่อี๊พีมมันเผมให้ผม้วย
“หล่อสิ” ผมโวยไป
“ร้าบ ๆ อาร์หล่อที่สุเลย ป่ะ” พีมว้าุแรถแล้วเินไปรอที่ประู
------------ TBC
พีมทำัวเนียนเินไปแล้วเนอะ << แ่เอไม่ใ่เรอะ
อาร์็เริ่มไม่โวยวายมาแล้ว
ความคิดเห็น