ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : stoberry sweet
             
ตึง ตึง ตึง!!! เสียงเดินกระแทกเท้าได้ยินมาแต่ระยะไกลดังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
เฟรินเดินเข้ามาในห้องเป็นคนแรกตามาด้วยเจ้าชายคาโลที่เดินตามเข้ามาเป็นคนสุดท้าย และตอนนี้กำลังลงเวทย์กับประตูเจ้าปัญหาที่มักจะ
พังอยู่บ่อยๆ เพระไอเจ้าทะโมนแห่งป้อมอัศวินทั้งหลายที่ชอบมาพังประตูอยู่บ่อยๆ <คงรู้นะว่าเพราอะไร> ส่วนคิลหนะเหรอป่านนี้มันคงไป
อ้อน เจ้าหญิงเรนอน ให้รักษาแผลที่เกิดจากการทำร้ายร่างกายของเจ้าหญิงของเขาอยู่แน่ๆ
< ช่างหัวมันอยากปากหมาเองนี่หว่า>
\"นายจะเข้ามาทำไมคาโลแล้วทำไมต้องล็อกห้องด้วยห๊า\" เจ้าตัวดีตวาดแว๊ดใส่เนื่องจากยังเคืองไม่หายที่มันดันมาห้ามเธอไม่ให้สกรำไอนัก
ฆ่างี่เง่านั่น
\"ก็...  คิดถึง ...อยากอยู่สองต่อสองบ้างไม่ได้เหรอ\" คาโลพูดหน้าตาเฉยแล้วตวัดวงแขนวืดเดียวแม่ตัวยุ่งก็เข้ามาอยู่ในวงแขนเป็นที่เรียบร้อย
แล้วเฟรินที่เมื่องครู่ยังอารมณ์เสียอยู่ชักรู้สึกร้อนๆหนาวๆส่งผลให่พวงแก้มของเธอแดงขึ้นมาทันทีแต่พอไม่นานเธอก็เริ่มคุมสติได้แล้วเริ่มดิ้น
ยุกยิกพยายามที่จจะออกจากวงแขนนั้นให้ได้ 
แต่อยากคาโลหนะเหรอจะยอมปล่อยเธอให่หลุดไปง่ายๆฝันไปเถอะนานๆจะมีโอกาศสักที<คาโลแก เป็นไอหื่นไปแล้วจริงๆ ด้วย>
\"คาโลปล่อยนะ!!\" เฟรินเริ่มส่งเสียงเย็นๆเลียนแบบคนฉวยโอกาศตรงหน้าไปให้ แต่ก็ไม่ได้ผลเนื่องจากไอคนที่เธอเคยประนามมันว่าเป็น 
มนุษย์น้ำแข็งเดินได้ เป็นมนุษย์ชนเผ่าเอสกิโม แล้วก็เป็นน้ำแข็งตายซาก ทำท่าไม่รู้ไม่ชี้แถมยังกอดเธอแน่นขึ้นไปอีก แล้วมันยังมองเธอ
ด้วยสายตาเจ้าเลห์ให้เธอเสียงสันหลังเล่นอีกด้วย ให้ตายเหอะตอนนี้หัวใจเธอเต้นแรงจนแทบจะทะลุออกมาอยู่แล้วน่าขายหน้าชะมัด
\"แล้วนายหละคิดถึงฉันไหม\" เฟรินสดุ้งจากำภวังค์ทันทีเพราะเสียงของไอคนที่เธอกำลังนินทามันอยู่ในใจบัดนี้มากระซิบอยู่ข้างๆหู พร้อมกับ
ลมหายใจอุ่น ที่เป่ารดอยู่ระหว่างต้นคอของเธอมันยิ่งทำให้หัวใจหัวใจเธอเต้นแรงกว่าเดิมเป็นสิบเท่า ถ้าให้ทายตอนนี้หน้าของเธอคงขึ้นสี
อย่างน่าขันเป็นแน่แท้ให้ตายสิ
\"คิดถึงฉันรึเปล่า\" เสียงคนถามยังคงเร่งเร้าเอาคำตอบริมฝีปากอุ่นประทับลงบนแก้มนวลแล้วไล่ต่ำลงมาเรื่อยเรื่อยมาหยุดอยู่ที่ลำคอระหง
\"คิดถึงฉันสิ\" เขายังคงเร่งเร้าต่อไปโดยไม่สนใจหน้าแดงๆของเธอเลยซักนิด
\"คิดถึง\" เฟรินตอบเสียงอู้อี้อย่างอายๆ
\"ไม่เห็นได้ยินเลย ไหนลองพูดไหมซิ\" คาโลว่าอย่างเอาแต่ใจพลางซุกหน้าไล่ไปตามเนินอกของเธอ
\"อะ...อืม..ค..คิดถึง..สิ\" เสียงตาบอรื่มขาดห้วงเนื่องจากอารมณ์ภายในส่วนลึกของจิตใจเริ่มปนะทุขึ้นมาจาสัมผ้สที่ห่างหายไปนานหลังจากมี
เรื่องคราวนั้น
เมื่อได้คำตอบเป็นที่พอใจแล้วริมฝีปากหนาจึงเคลื่อนไปประทบลงบนริมฝีปากบางได้รูปของเจ้าหญิงผู้ได้ครอบครองหัวใจของเขา ก่อนจะ
ทรอดแทรกหาความหวานที่มีให้เขาคนหาเสมอๆ
คนตัวโตกว่าผลักร่างบางให้ล้มตัวลงบนฝูกก่อนที่จะขึ้นคร่อมในขนะที่มือก็ยังทำงานได้อย่างมประสิทธิภาพเสมอๆ
    เมื่อหลังสัมผัสกับฟูกก็รู้สึกได้ถึงสิ่งที่จะตามมาเป็นแน่แท้ คนตัวเล็กที่อยู่ใต้ล่างคนตัวโตเริ่มดิ้น เมื่อมือใหญ่เริ่มถอดอาภรณ์ของเธอออกที
ละชิ้น แต่เธอหารู้ไม่ว่าการที่เธอยิ่งขัดขืนมากเท่าไหร่ยิ่งเพิ่ทวีสัญชาตยานที่ช่อนอยู่ในกายให้ประทุยิ่งขึ้นเรื่อยๆ
    เมื่อคนตัวเล็กยังไม่ยอมหยุดดิ้น คนตัวโตกว่าจึงจำเป็นต้องเสียสระมือข้างหนึ่งเพื่อจับมือของเธอตรึงไว้เหนือหัว แต่มืออีกข้างก็ยังคง
ปฏิบัติหน้าที่ได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง เมื่อเนื้อกายสองกายสัมผัสกันก็เรียกความรู้สึกในกายได้สัมผัสแรกที่ชายหนุ่มมอบให้ในราตรีนี้
ทำให้เธอต้องผวากอดคอคนตรงหน้าไว้มือเล็กเริ่มสอดเข้าไปในกลุ่มผมสีเงินเงางาม สิ่งนั้นยิ่งทำให้ราตรีนี้คไม่สงบลงง่ายๆเป็นแน่แท้
    สัมผัสแล้วสัมผัสเล่าทีชายหนุ่มมอบให้หยิงสาวคนรักใต้พันหมื่นดวงดาวและแสงจันทร์ที่สาดส่องลอดผ้าม่านเข้ามากระทบร่างทั้งสองร่าง
ที่ยังคงเครื่อนไหวสอดคล้องราวกับเพลิงรักที่บรรเลงได้โดยไม่รู้เบื่อ 
    หลังจากที่เพลิงรักเริ่มดับมอดลงแล้ว  ร่างบางซุกตัว เข้าหาอ้อมอกที่เข้มแข็ง อบอุ่น และอ่อนหวาน  ที่เธอมั่นใจ ว่าจะสามารถปกป้องเธอ
ได้ก่อนที่จะผล็อยหลับไปเพระความอ่อนเพลียจากสัมผัสที่ยาวนาน
    พอเห็นคนตัวเล็กหลับลงไปแล้ว คาโลจึงเอื้อมมาเขี่ยเส้นผมที่หล่นลงมาปรกหน้าหญิงสาวผู้เป็นที่รักเบาๆ ก่อนจะขยับวงแขนที่โอบกอด
เธอให้แน่นขึ้น
      \" ฝันดันะ  ที่รักของฉัน \" คาโลกระซิบแล้วถือโอกาสหอมแก้มนวลนั้นเบาๆก่อนที่จะผล็อยหลับลึกเข้าสู่ห้วงนิทราไปอีกคน
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
อ้าย  ติด เรท ซะจนน่าหวาดเสียว นี่ตัดออกไปหน่อยแล้วนะ  ตอนพิมพ์หัวใจจะวายซ้า  จาโดนแบนไหมเนี่ย เรา
อธิบายนะนี่มันเป็นเรื่องต่อนะไม่ใช่ภาคพิเศษประมาณว่าเกริ่นนำเรื่องอะว่าต่อไปเป็นเรื่องของใคร 
ยังไม่รู้กันใช่ม้า ว่าเป็นเรื่องของใคร  อุบเอาไว้ก่อนบอกไปเดี๋ยวไม่ลุ้น  แต่ขอบอกไว้ก่อนว่ามี การเปลี่ยนแปลงอย่างมหาศาลเกิดขึ้น
เมื่อ........................................ โพสมาติ-ชม กันบ้างนะคะจะได้ปรับปรุง ตอนนี้ยิปซีแต่งคนเดียวคะ ถ้าไม่อย่างไร ก็ขออภัยมา ณ ที่นี้
ด้วยนะคะ
 
ตึง ตึง ตึง!!! เสียงเดินกระแทกเท้าได้ยินมาแต่ระยะไกลดังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
เฟรินเดินเข้ามาในห้องเป็นคนแรกตามาด้วยเจ้าชายคาโลที่เดินตามเข้ามาเป็นคนสุดท้าย และตอนนี้กำลังลงเวทย์กับประตูเจ้าปัญหาที่มักจะ
พังอยู่บ่อยๆ เพระไอเจ้าทะโมนแห่งป้อมอัศวินทั้งหลายที่ชอบมาพังประตูอยู่บ่อยๆ <คงรู้นะว่าเพราอะไร> ส่วนคิลหนะเหรอป่านนี้มันคงไป
อ้อน เจ้าหญิงเรนอน ให้รักษาแผลที่เกิดจากการทำร้ายร่างกายของเจ้าหญิงของเขาอยู่แน่ๆ
< ช่างหัวมันอยากปากหมาเองนี่หว่า>
\"นายจะเข้ามาทำไมคาโลแล้วทำไมต้องล็อกห้องด้วยห๊า\" เจ้าตัวดีตวาดแว๊ดใส่เนื่องจากยังเคืองไม่หายที่มันดันมาห้ามเธอไม่ให้สกรำไอนัก
ฆ่างี่เง่านั่น
\"ก็...  คิดถึง ...อยากอยู่สองต่อสองบ้างไม่ได้เหรอ\" คาโลพูดหน้าตาเฉยแล้วตวัดวงแขนวืดเดียวแม่ตัวยุ่งก็เข้ามาอยู่ในวงแขนเป็นที่เรียบร้อย
แล้วเฟรินที่เมื่องครู่ยังอารมณ์เสียอยู่ชักรู้สึกร้อนๆหนาวๆส่งผลให่พวงแก้มของเธอแดงขึ้นมาทันทีแต่พอไม่นานเธอก็เริ่มคุมสติได้แล้วเริ่มดิ้น
ยุกยิกพยายามที่จจะออกจากวงแขนนั้นให้ได้ 
แต่อยากคาโลหนะเหรอจะยอมปล่อยเธอให่หลุดไปง่ายๆฝันไปเถอะนานๆจะมีโอกาศสักที<คาโลแก เป็นไอหื่นไปแล้วจริงๆ ด้วย>
\"คาโลปล่อยนะ!!\" เฟรินเริ่มส่งเสียงเย็นๆเลียนแบบคนฉวยโอกาศตรงหน้าไปให้ แต่ก็ไม่ได้ผลเนื่องจากไอคนที่เธอเคยประนามมันว่าเป็น 
มนุษย์น้ำแข็งเดินได้ เป็นมนุษย์ชนเผ่าเอสกิโม แล้วก็เป็นน้ำแข็งตายซาก ทำท่าไม่รู้ไม่ชี้แถมยังกอดเธอแน่นขึ้นไปอีก แล้วมันยังมองเธอ
ด้วยสายตาเจ้าเลห์ให้เธอเสียงสันหลังเล่นอีกด้วย ให้ตายเหอะตอนนี้หัวใจเธอเต้นแรงจนแทบจะทะลุออกมาอยู่แล้วน่าขายหน้าชะมัด
\"แล้วนายหละคิดถึงฉันไหม\" เฟรินสดุ้งจากำภวังค์ทันทีเพราะเสียงของไอคนที่เธอกำลังนินทามันอยู่ในใจบัดนี้มากระซิบอยู่ข้างๆหู พร้อมกับ
ลมหายใจอุ่น ที่เป่ารดอยู่ระหว่างต้นคอของเธอมันยิ่งทำให้หัวใจหัวใจเธอเต้นแรงกว่าเดิมเป็นสิบเท่า ถ้าให้ทายตอนนี้หน้าของเธอคงขึ้นสี
อย่างน่าขันเป็นแน่แท้ให้ตายสิ
\"คิดถึงฉันรึเปล่า\" เสียงคนถามยังคงเร่งเร้าเอาคำตอบริมฝีปากอุ่นประทับลงบนแก้มนวลแล้วไล่ต่ำลงมาเรื่อยเรื่อยมาหยุดอยู่ที่ลำคอระหง
\"คิดถึงฉันสิ\" เขายังคงเร่งเร้าต่อไปโดยไม่สนใจหน้าแดงๆของเธอเลยซักนิด
\"คิดถึง\" เฟรินตอบเสียงอู้อี้อย่างอายๆ
\"ไม่เห็นได้ยินเลย ไหนลองพูดไหมซิ\" คาโลว่าอย่างเอาแต่ใจพลางซุกหน้าไล่ไปตามเนินอกของเธอ
\"อะ...อืม..ค..คิดถึง..สิ\" เสียงตาบอรื่มขาดห้วงเนื่องจากอารมณ์ภายในส่วนลึกของจิตใจเริ่มปนะทุขึ้นมาจาสัมผ้สที่ห่างหายไปนานหลังจากมี
เรื่องคราวนั้น
เมื่อได้คำตอบเป็นที่พอใจแล้วริมฝีปากหนาจึงเคลื่อนไปประทบลงบนริมฝีปากบางได้รูปของเจ้าหญิงผู้ได้ครอบครองหัวใจของเขา ก่อนจะ
ทรอดแทรกหาความหวานที่มีให้เขาคนหาเสมอๆ
คนตัวโตกว่าผลักร่างบางให้ล้มตัวลงบนฝูกก่อนที่จะขึ้นคร่อมในขนะที่มือก็ยังทำงานได้อย่างมประสิทธิภาพเสมอๆ
    เมื่อหลังสัมผัสกับฟูกก็รู้สึกได้ถึงสิ่งที่จะตามมาเป็นแน่แท้ คนตัวเล็กที่อยู่ใต้ล่างคนตัวโตเริ่มดิ้น เมื่อมือใหญ่เริ่มถอดอาภรณ์ของเธอออกที
ละชิ้น แต่เธอหารู้ไม่ว่าการที่เธอยิ่งขัดขืนมากเท่าไหร่ยิ่งเพิ่ทวีสัญชาตยานที่ช่อนอยู่ในกายให้ประทุยิ่งขึ้นเรื่อยๆ
    เมื่อคนตัวเล็กยังไม่ยอมหยุดดิ้น คนตัวโตกว่าจึงจำเป็นต้องเสียสระมือข้างหนึ่งเพื่อจับมือของเธอตรึงไว้เหนือหัว แต่มืออีกข้างก็ยังคง
ปฏิบัติหน้าที่ได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง เมื่อเนื้อกายสองกายสัมผัสกันก็เรียกความรู้สึกในกายได้สัมผัสแรกที่ชายหนุ่มมอบให้ในราตรีนี้
ทำให้เธอต้องผวากอดคอคนตรงหน้าไว้มือเล็กเริ่มสอดเข้าไปในกลุ่มผมสีเงินเงางาม สิ่งนั้นยิ่งทำให้ราตรีนี้คไม่สงบลงง่ายๆเป็นแน่แท้
    สัมผัสแล้วสัมผัสเล่าทีชายหนุ่มมอบให้หยิงสาวคนรักใต้พันหมื่นดวงดาวและแสงจันทร์ที่สาดส่องลอดผ้าม่านเข้ามากระทบร่างทั้งสองร่าง
ที่ยังคงเครื่อนไหวสอดคล้องราวกับเพลิงรักที่บรรเลงได้โดยไม่รู้เบื่อ 
    หลังจากที่เพลิงรักเริ่มดับมอดลงแล้ว  ร่างบางซุกตัว เข้าหาอ้อมอกที่เข้มแข็ง อบอุ่น และอ่อนหวาน  ที่เธอมั่นใจ ว่าจะสามารถปกป้องเธอ
ได้ก่อนที่จะผล็อยหลับไปเพระความอ่อนเพลียจากสัมผัสที่ยาวนาน
    พอเห็นคนตัวเล็กหลับลงไปแล้ว คาโลจึงเอื้อมมาเขี่ยเส้นผมที่หล่นลงมาปรกหน้าหญิงสาวผู้เป็นที่รักเบาๆ ก่อนจะขยับวงแขนที่โอบกอด
เธอให้แน่นขึ้น
      \" ฝันดันะ  ที่รักของฉัน \" คาโลกระซิบแล้วถือโอกาสหอมแก้มนวลนั้นเบาๆก่อนที่จะผล็อยหลับลึกเข้าสู่ห้วงนิทราไปอีกคน
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
อ้าย  ติด เรท ซะจนน่าหวาดเสียว นี่ตัดออกไปหน่อยแล้วนะ  ตอนพิมพ์หัวใจจะวายซ้า  จาโดนแบนไหมเนี่ย เรา
อธิบายนะนี่มันเป็นเรื่องต่อนะไม่ใช่ภาคพิเศษประมาณว่าเกริ่นนำเรื่องอะว่าต่อไปเป็นเรื่องของใคร 
ยังไม่รู้กันใช่ม้า ว่าเป็นเรื่องของใคร  อุบเอาไว้ก่อนบอกไปเดี๋ยวไม่ลุ้น  แต่ขอบอกไว้ก่อนว่ามี การเปลี่ยนแปลงอย่างมหาศาลเกิดขึ้น
เมื่อ........................................ โพสมาติ-ชม กันบ้างนะคะจะได้ปรับปรุง ตอนนี้ยิปซีแต่งคนเดียวคะ ถ้าไม่อย่างไร ก็ขออภัยมา ณ ที่นี้
ด้วยนะคะ
 
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น