=หัวโขมยแห่งบามอส= มารักกันเถอะชาวป้อมอัศวิน

ลำดับตอนที่ #3 : โกรธ โกรธมาก โกรธมากที่สุด

    

    -เช้าวันต่อมา-





      \"เฟริน ตื่นเถอะ\"

      



      \"อืมขออีกสองนาทีนะ\"เจ้าตัวดีพูดพร้อมยกผ้าห่มขึ้นปิดหน้า แต่ในใจกลับคิดว่าทำไมเสียงมันไม่คุ้นเลยฟระ



      

      แล้วเสียงแปลกๆก็ลอยมาเข้าหูเฟรินเฟริน พร้อมกับลมหายใจอุ่นๆที่รดอยู่ตนต้นคอ





      \"เฟรินตื่น เดี๋ยวไม่ทันกินข้า...\"พรวด เจ้าตัวดีที่อยู่ๆก็ลุกพรวดขึ้นมา ด้วยความตกใจ





      พร้อมๆกับเสียงประตูที่ถูกเปิดเข้ามาและคนที่เข้ามา





      ก็ไม่ใช่ใครที่ไหนเจ้าชายของเรานี่เอง[ตายแห๋ลวป้อมไม่โดนแช่แข็งงานนี้แล้วจะโดนงานไหน ]





      เห็นเจ้าขอทานตัวดีนั่งอยู่บนเตียงของคู่หมั้นตัวเอง  [ชาวป้อมอัศวินทั้งหลาย หาเสื้อกันหนาวมาใส่กันเตอะ ]





     \"นายเข้ามาทำอะไรในห้องนี้ โรเซวาเลส\"





     \"ก็นายคิดว่าไงหละคาโล\" เจ้าขอทานตอบอย่างยอกย้อน  พร้อมกับหันไปพูดกับเฟรินที่นั่งเอ๋ออยู่บนเตียง



    

     \"เฮ้  เฟริน ฉันไปรอนายที่ห้องอาหารนะ รีบๆมาหละ \" พูดเสร็จก็เดินออกไปอย่างไม่สนใจกับปริมาณความหึงของเจ้าชายน้ำเเข็ง





      \"ชั้นหวังว่านายคงมีคำอธิบายที่ดีให้กับฉันนะ \" คาโลหันไปมองเฟรินต้อยสายตาที่บ่งบอกว่ามันฟิวส์ขาดแล้วแน่ๆ



    

      \"ง่า ... ชั้นว่า ชั้นไปอาบน้ำก่อนดีกว่านะ\" เจ้าตัวยุ่งหาทางชิ่ง



    

     \"หยุดเลยนะเฟริน นายกับชั้นต้องพูดกันให้รู้เรื่องวันนี้  แล้วก็เดี๋ยวนี้ด้วย\"



    

      \"เอาไว้ชั้นอาบน้ำเสร็จ.....\"  เจ้าตัวยุ่งยังหาทางเลี่ยง

  



      \"เฟริน\" นำเสียงเย็นๆ อย่างที่ห่างหายไปนาน ทำให้คนฟังสะดุ้งสุดตัว





      \"แล้วนายจะเอายังไงคาโล ฉันไม่ได้ เป็นคนไปเรียกไอ้โรมันมาปลุกซักหน่อย\"





      พูดจบก็รีบวิ่งเข้าห้องน้ำไป  ปล่อยให้คาโลจมอยู่กับ ความคิดของตนเองผู้เดียว



    

     - ห้องประชุม-





      ปึง ๆๆ เสียงทุบโต๊ะของมาทิลด้าทำให้ห้องประชุมเงียบไปทันที< มือด้านยังเจ๊  ทุบมาตั้งเเต่ปี 1-ปี7 >





     \"นี่ พวกนายช่วยหุบปาก ของพวกนายซัก 5นาที10นาทีนายไม่ถึงตายหลอกน่า\"





    \"ช่างเถอะ  มาเข้าเรื่องเรากันดีกว่า คืองี้นะพี่โรเวนเขาส่งข่าวมาบอกว่า





     พี่เขาจะมาจัดงานเลี้ยงสังสรรค์ที่เอดินเบอก์ <สะกดถูกป้าวไม่รู้นะ>





   \"แล้วมหาปราญ์เมโลที อนุมัติแล้วหรือยังครับ คุณมาทิลด้า\"  ซีบิลถามขึ้น





    \"รู้สึกวว่าพี่โรเวนจะจัดการเรียบร้อยแล้วนะ\" เองจี้ตอบแทนเพราะเห็นว่ามาทิลด้ายุ่งอยู่กับกองเอกสาร





     \"ชั้นจะขอความร่วมมือจากพวกเราปี 7 ทุกคนจัดงานต้อนรับหน่อยหวังว่าทุกคนควรให้ความร่วมมือ\"





     คาโลพูดพรางรับเอกสารจากมาทิลด้า





     ปึ่ง!!!!  ประตูห้องประชุมถูกเปิดออกอย่างรุนแรง





    \"เฮ้ย คิลมีประชุมทำไมไม่บอกฉันวะ   โรแกด้วยอีกคน\"



  

     \"อ้าว ฉันนึกว่าคาโลมันบอกแกแล้วเสียอีก\"  นักฆ่าตอบนิ่งๆ  เเต่คนฟังกลับรู้สึกเจ็บจี๊ดขึ้นมากระทันหัน





    \"โร ไปกันเถอะ ชั้นไม่อยาก อยู่เป็นตัวเกะกะของการประชุมที่สำคัญ\"  





   ใช่สิ   เธอมันแค่ตัวจุ้นจ้าน ต้วเกะกะน่ารำคาญ  ไม่เคยอยู่ในสายตาของมันเลยสักนิดเดียว  





     อยู่ๆขอบตาเธอก็ร้อนผ่าวอย่างหาสาเหตไม่ได้ พร้อมๆกับเสียงคนใจร้าย





    \"พูดจบหรือยัง ชั้นจะได้พูด...........\" ปั้ง !!!! เสียงประตูถูกปิดอย่างแรง ร่างบางวิ่งออกไป





     อย่างรวดเร็วพร้อมใครบางคนวิ่งตามออกไปแต่





     ก็ไม่ใช่คนที่ใจแอบหวังว่ามันจะหันมาเหลียวแลความรู้สึกของเธอสักนิด





    \"เฮ้ คิล จดหัวข้อการประชุมให้ฉันด้วยนะ\" โรตะโกนบอก





    \"เออ นายไปเหอะ\" ยังไม่ทันพูดจบเจ้าขอทานกิตติมศักดิ์ก็วิ่งออกไป















   ฮึก  ฮึก ฮืออ............. ฉันไม่มีค่าอะไรกับมันเลยใช่ไหมโร  ฉันโง่มากใช่ไหมที่ไปรัก ไอก้อนน้ำแข็งเดินได้อย่างมัน  





    ใช่สิ ฉันมันเป็นแค่หัวโขมย เป็นธิดาแห่งความมืด ที่น่ารังเกียจ  จะมีค่าคู่ควรอะไรกับเจ้าชายผู้สูงศักดิ์อย่างมันที่จะต้อง





   เสียเวลามาเหลียวแล  \"พูดจบก็เอาแต่ร้องไห้ จบตัวโยน





   ส่วนโรทำอะไรไม่ได้   นอกจากกอดปลอบอะไรไม่ได้  





    ฉันควรจะตัดใจจากมันให้ได้  ใช่ไหมโร\"





   \".................\"  มีแต่ความเงียบแทนคำตอบ





....................................................................................................................................





             อัพจบแล้วคะ    ยาวมากๆ เลย ตอนนี้  เมื่อยมาก อุตสาห์มาต่อ หลังทำงานเสร็จ  





             ฮือ.......งานจะท่วมหัวตายแย้ว





             แล้วจะมาอัพใหม่นะคะ