ราตรีสีอำพัน(1)

 ราตรีมืดมิดมิเห็นเพ็ญโสมส่อง
                                       ดุจใจข้าพร่ำร้องพิไรหา
                                      ไหนเคยกล่าวแก่ข้าเป็นสัญญา
                                       เหตุใดเอ่ยแก่ข้าว่าเสียใจ

                                      ใครว่าราตรีนี้มืดมน
                                      ใครว่าข้าต้องทนกับความเหงา
                                      รวมเรื่องความโศกและความเศร้า
                                      จะบอกเล่าความตรมระทมใจ

                                     
                                      เมื่อครั้งวันวานที่หวานอยู่
                                      เรายืนคู่ดูหมู่ดาวพราวไสว
                                      นับแต่นี้ข้าจะเอ่ยกับผู้ใด
                                      เมื่อหัวใจแหลกลงเป็นผงธุลี
                    

บ้านหลังใหญ่ราคาสิบห้าล้านขึ้น ตกแต่งอย่างทันสมัย ในหมู่บ้านจัดสรร แทบชานเมืองกรุงเทพ 
บริษัทที่ทำบ้านจัดสรรชุดนี้ใช้ชื่อโปรเจค ว่า “Private Project” 
กลุ่มลูกค้าคือระดับกลางค่อนขึ้นไปทางสูง ถึงระดับกลุ่มรายได้สูง 
จำนวนบ้านในหมู่บ้านเดอะแกรนด์วิลล่ามีเพียงห้าสิบหลังคาเรือน


บ้านของศรีตราเป็นหลังที่ค่อนข้างต่างไปจากหลังอื่นๆในเดอะแกรนด์วิลล่า
เพราะเจ้าของโครงการและป๋าเป็นเพื่อนสนิทกัน ป๋าเลยกลายเป็นลูกค้าวีไอพี ได้เลือกทำเลก่อน
ในพื้นที่หนึ่งไร่  บ้านเป็นแบบแปลน A คือแพงสุดในโครงการ 
แถมเพื่อนป๋ายังให้สถาปนิคมาตกแต่งให้ และออกมาอย่างหรูเรียบ และทันสมัย 

บ้านของศรีตราหรือบ้านครอบครัวป๋าเป็นบ้านสองชั้น 
ตัวบ้านส่วนล่างทาสีส้มอมชมพูอ่อนๆ ส่วนชั้นบนทาสีครีม 
หลังคาบ้านป๋า เลือกตามสีที่ทุกคนชอบคือสีใบตองอ่อนสลับสีเทาจางๆ มองดูต่างจากทุกหลัง
และลงตัวสวยงาม 

ชั้นบนเป็นสองห้องใหญ่ และสองห้องกลาง
มีห้องน้ำในตัวทุกห้อง ส่วนชั้นล่างซึ่งเป็นห้องของศรีตราเป็นห้องขนาดเล็ก
ประมาณว่าอยู่คนเดียวสบายๆ ห้องเธออยู่ติดกับห้องน้ำรวม 

เลยออกมาเป็นห้องอาหาร และขึ้นบันไดสองขั้นก็เข้าสู่ตัวห้องรับแขก
ที่กว้างขวางด้วยโซฟาเรียบหรูสีทรายทั้งห้องติดบานกระจก 
ผ้าม่านเป็นแบบแขวน ทำด้วยผ้าม่านที่ซ้อนกันสองชั้นชั้นนอกเป็นผ้าป่านเนื้อดีสีครีม 
ทับด้วยม่านผ้าพื้นเรียบสีครีมอมส้ม รวบด้วยภู่เกลียวสีส้มสลับขาว 

มีชั้นตกแต่งด้วยของแต่งบ้านจากหลายที่ เพราะการเดินทางเรื่องธุรกิจของป๋า 
ตะกร้าหวายทรงสวยสำหรับใส่แมกกาซีน และ ทีวีจอแบนขนาดใหญ่  
มุมห้องในสุดตกแต่งด้วยต้นเขียวมรกต ที่ใบเขียวเล็กและสีใบจะออกเขียวเข้มมีลักษณะเหมือนเคลือบด้วยแว๊กซ์ 
เป็นไม้ที่ไม่ต้องการแดด เพียงมีแสงเข้ามาบ้างก็พอ 
ทรงสวย ลำต้นตรง และใบดกเป็นแพ

ห้องครัวเป็นแบบครัวสมัยใหม่ที่มีเครื่องดูดอากาศ 
หลังสุดเป็นส่วนของห้องพี่แดงแม่บ้านที่อยู่กันมาหลายปีแล้ว

ป๋าเป็นลูกคนเล็กในบรรดาลูกสี่คนของก๋ง 
ก๋งดำเนินกิจการการส่งออกสินค้าอุปโภค บริโภคในแถบเอเชีย
ตั้งแต่ป๋าจบกฏหมาย จากธรรมศาสตร์ ก็อยู่ช่วยก๋งมาตลอด

การที่ก๋ง ถ่ายทอดวิทยายุทธมากมาย รวมทั้งป๋ามีความคิดก้าวหน้า 
และไม่เคยหยุดนิ่งที่จะทำให้กิจการของกงเติบโตขึ้นเรื่อยๆ 

สุดท้ายเมื่อสิ้นกง ป๋าจึงเป็นผู้ดำเนินกิจการสืบมา 
พี่ๆคนอื่นล้วนแต่เบนสายไปตามวิถีชีวิตแห่งตน 
แต่ตำนานป๋าดูจะเป็นเรื่องที่ถูกยกมาคุยทุกครั้งเมื่อมีการรวมญาติกัน 

เพราะแม่ของศรีตราเป็นสาวชาวมาลายู ที่ป๋าพาหนีมาด้วยหลังจากไปเปิดตลาดที่มาเลเซีย
และไปๆมาๆหลายรอบ

“ไอ้ตี่เล็กเอ็งอยากให้เตี่ยช้ำใจตายหรือไง เอ็งไปพาลูกเขาหนีมาอย่างนี่
แถมยังเป็นแขกมุสลิมอีกต่างหาก” ก๋งแทบกระอักเลือดตาย 

ดีว่าอาม่ายังอยู่ และไม่ค่อยแข็งแรง แกขอไว้ 
“อั๊วขอนะอาเฮีย ไอ้ตี๋ไม่เคยทำให้เฮียผิดหวังเลย แต่เรื่องความรัก ขอให้ตี๋เล็กมันเลือกเองเถอะ” 
“ม่าแต่นี้เขาเป็นมุสลิมนะ” อาม่ากับก๋งมองดูสาวผิวเข้มร่างระหง ตาคมโตสวยหวาน ผมยาวดำเป็นเงา กิริยามารยาทเรียบร้อย 

สุดท้ายมะ (แม่) ก็เอาชนะใจหลายๆคนได้ แม้ก๋งจะตะขิดตะขวงใจ 
แต่มะดูแลก๋งเป็นอย่างดีแถมมีหลานหน้าตาน่ารักให้ก๋งถึงสามคน 
คำสั่งเสียสุดท้ายของก๋งคือ มะจะเป็นอะไรก็ช่าง แต่อย่าลากลูกหลานก๋งเข้ามัสยิดเป็นพอ

บรรพบุรุษของป๋ามาจากแถบไหนศรีตราไม่เคยนึกอยากรู้ 
แต่ป๋าเป็นคนจีนที่รูปร่างสูงใหญ่ หน้าตาคมหล่อ คิ้วหนาเป็นปื้น แถมผิวขาวนวล 
ทุกครั้งที่เดินไปกับมะ มักมีคนมองเพราะคนหนึ่งผิวขาวนวล อีกคนหนึ่งผิวเข้มเนียน

ผลิตผลของป๋ากับมะออกมาสวยงามลงตัวอย่างประหลาด 
พี่มณทิชา ออกไปทางก๋ง แต่นับว่าสวย เธอเรียนจบเป็นหมอผิวหนัง แต่งงานมีครอบครัวแล้ว 

ส่วนพี่พฤกษา หล่อเข้ม ได้ใจสาว แต่ยังไม่เห็นคบกับใครจริงจัง 
เพราะดูเหมือนเขาอยากเรียนให้จบปริญญาเอกวิศวะสิ่งแวดล้อมก่อน 

น้องนุชสุดท้อง”ศรีตรา”มีแฟนแล้ว เธอจบหมอศิริราช และกำลังจะจบทุนเรียนต่อ
หมอกายภาพบำบัด ศรีตราเป็นลูกสาวคนสุดท้องที่ผสมได้ลงตัวที่สุด ขาว สูงโปร่ง ตาคมโตหวานเหมือนมะ 

สำหรับพิสุทธิ์ แฟน ศรีตราคบกันมานานตั้งแต่ม.ปลาย
ขนาดญาติๆเตรียมอั่งเปาไว้แล้ว

แต่นั้นแหละชีวิตที่ทุกคนดูแลดุจแก้วในเรือนใจ กำลังย่อยยับลงกับคำว่า”เสียใจ”ของพิสุทธิ์
“ผมเสียใจ จริงๆผมไม่เคยคิดที่จะทำร้ายจิตใจศรีตราเลยผมพลาดไปแล้ว พลอยเขาท้อง”

ศรีตราเดินผละมาเงียบๆ ความเจ็บเจียนว่าจะขาดใจ เหมือนแก้วที่โดยความร้อนแล้วเริ่มแตกราน ปริแยกออกทีละส่วนจนไม่มีอะไรเหลืออีกเลย คนที่เคยดูแลกัน และเอ่ยคำว่ารัก คือคนๆเดียวที่เสียบปักด้ามมีดลงบนหัวใจดวงนี้

*อย่าถามข้าเลยว่าเจ็บไหม
*โปรดอย่าถามไถ่เรียกหา
*เธอควักดวงใจและดวงตา
*ของตัวข้าไม่ให้เหลืออะไรเลย ราตรีมืดมิดมิเห็นเพ็ญโสมส่อง
                                       ดุจใจข้าพร่ำร้องพิไรหา
                                      ไหนเคยกล่าวแก่ข้าเป็นสัญญา
                                       เหตุใดเอ่ยแก่ข้าว่าเสียใจ

                                      ใครว่าราตรีนี้มืดมน
                                      ใครว่าข้าต้องทนกับความเหงา
                                      รวมเรื่องความโศกและความเศร้า
                                      จะบอกเล่าความตรมระทมใจ

                                     
                                      เมื่อครั้งวันวานที่หวานอยู่
                                      เรายืนคู่ดูหมู่ดาวพราวไสว
                                      นับแต่นี้ข้าจะเอ่ยกับผู้ใด
                                      เมื่อหัวใจแหลกลงเป็นผงธุลี
                    

บ้านหลังใหญ่ราคาสิบห้าล้านขึ้น ตกแต่งอย่างทันสมัย ในหมู่บ้านจัดสรร แทบชานเมืองกรุงเทพ 
บริษัทที่ทำบ้านจัดสรรชุดนี้ใช้ชื่อโปรเจค ว่า “Private Project” 
กลุ่มลูกค้าคือระดับกลางค่อนขึ้นไปทางสูง ถึงระดับกลุ่มรายได้สูง 
จำนวนบ้านในหมู่บ้านเดอะแกรนด์วิลล่ามีเพียงห้าสิบหลังคาเรือน


บ้านของศรีตราเป็นหลังที่ค่อนข้างต่างไปจากหลังอื่นๆในเดอะแกรนด์วิลล่า
เพราะเจ้าของโครงการและป๋าเป็นเพื่อนสนิทกัน ป๋าเลยกลายเป็นลูกค้าวีไอพี ได้เลือกทำเลก่อน
ในพื้นที่หนึ่งไร่  บ้านเป็นแบบแปลน A คือแพงสุดในโครงการ 
แถมเพื่อนป๋ายังให้สถาปนิคมาตกแต่งให้ และออกมาอย่างหรูเรียบ และทันสมัย 

บ้านของศรีตราหรือบ้านครอบครัวป๋าเป็นบ้านสองชั้น 
ตัวบ้านส่วนล่างทาสีส้มอมชมพูอ่อนๆ ส่วนชั้นบนทาสีครีม 
หลังคาบ้านป๋า เลือกตามสีที่ทุกคนชอบคือสีใบตองอ่อนสลับสีเทาจางๆ มองดูต่างจากทุกหลัง
และลงตัวสวยงาม 

ชั้นบนเป็นสองห้องใหญ่ และสองห้องกลาง
มีห้องน้ำในตัวทุกห้อง ส่วนชั้นล่างซึ่งเป็นห้องของศรีตราเป็นห้องขนาดเล็ก
ประมาณว่าอยู่คนเดียวสบายๆ ห้องเธออยู่ติดกับห้องน้ำรวม 

เลยออกมาเป็นห้องอาหาร และขึ้นบันไดสองขั้นก็เข้าสู่ตัวห้องรับแขก
ที่กว้างขวางด้วยโซฟาเรียบหรูสีทรายทั้งห้องติดบานกระจก 
ผ้าม่านเป็นแบบแขวน ทำด้วยผ้าม่านที่ซ้อนกันสองชั้นชั้นนอกเป็นผ้าป่านเนื้อดีสีครีม 
ทับด้วยม่านผ้าพื้นเรียบสีครีมอมส้ม รวบด้วยภู่เกลียวสีส้มสลับขาว 

มีชั้นตกแต่งด้วยของแต่งบ้านจากหลายที่ เพราะการเดินทางเรื่องธุรกิจของป๋า 
ตะกร้าหวายทรงสวยสำหรับใส่แมกกาซีน และ ทีวีจอแบนขนาดใหญ่  
มุมห้องในสุดตกแต่งด้วยต้นเขียวมรกต ที่ใบเขียวเล็กและสีใบจะออกเขียวเข้มมีลักษณะเหมือนเคลือบด้วยแว๊กซ์ 
เป็นไม้ที่ไม่ต้องการแดด เพียงมีแสงเข้ามาบ้างก็พอ 
ทรงสวย ลำต้นตรง และใบดกเป็นแพ

ห้องครัวเป็นแบบครัวสมัยใหม่ที่มีเครื่องดูดอากาศ 
หลังสุดเป็นส่วนของห้องพี่แดงแม่บ้านที่อยู่กันมาหลายปีแล้ว

ป๋าเป็นลูกคนเล็กในบรรดาลูกสี่คนของก๋ง 
ก๋งดำเนินกิจการการส่งออกสินค้าอุปโภค บริโภคในแถบเอเชีย
ตั้งแต่ป๋าจบกฏหมาย จากธรรมศาสตร์ ก็อยู่ช่วยก๋งมาตลอด

การที่ก๋ง ถ่ายทอดวิทยายุทธมากมาย รวมทั้งป๋ามีความคิดก้าวหน้า